คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ทัวร์นรก ชอปปิ้ง เสือกเรื่องชาวบ้านและอดีตที่หายไป
"ไปให้พ้นนะ!!!"
"555ไอ้สวะไร้อัตลักษณ์"
"นายมันน่ารังเกียจ"
"ฉันไม่มีน้องแบบนาย"
"ไปให้พ้น"
"นับจากนี้ แกไม่ใช่ลูกฉัน"
"น่าสมเพชจริงๆ"
"ไร้อัตลักษณ์ก็เป็นจุดด่างพร้อยให้ตระกูล แล้วยังทำแบบนี้อีก"
"เฮือก!!!!!"โชอิจิตื่นขึ้นมาแล้วมองไปรอบๆก็พบว่าตัวเองอยู่บนรถบัส ตอนนี้ทุกคนหลับกันหมดเพราะเป็นเวลาราวๆ
"ฝันร้ายเหรอคะ"โบกิที่อยู่ข้างๆได้ตื่นขึ้นมา
"ขอโทษนะ....ทำให้ตื่นเหรอ"โชอิจิ
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ถ้าคุณโชอิจิมีปัญหาอะไรก็บอกได้นะคะ"โบกิ
"ฉันไม่เป็นไรหลับต่อเถอะ"โชอิจิ
"ค่ะ"
ในที่สุดก็มาถึงเมืองมุสึตาฟุ
"ถึงแล้วนะ"อันดีน1ในelement trioบอก
"อืม~~~~~หลับสบายจัง"ชิสุกะ
"ไม่ไหวๆ ก่อนอื่นเราคงต้องหาห้องเช่าล่ะนะ"โชอิจิ
"จะหาทำไมล่ะ ในเมื่อก็มีอยู่แล้วนิ"ชิสุกะ
"เอ๋"ทุกคน
"ฮิ ฮิ ฮิ ฉันได้เตรียมทุกอย่างไว้แล้วเอาล่ะเรียกรถกันเถอะ!!!"ชิสุกะ
"แล้วว่าแต่บ้านที่ว่านี่เป็นแบบไหนเหรอ"นิฮิเมะ
"ก็บ้านธรรมดานี่แหละ"ชิสุกะ
หลังจากนั้นเหล่าคณะเดินทางโจสตาร์ก็ได้ขึ้นรถไปตามสถานที่ที่ชิสุกะบอก
เอี๊ยด
"ถึงแล้วครับ"คนขับ
"ครับ"โชอิจิจ่ายเงินให้
"ขอบคุณครับ"คนขับ
ที่อยู่ตรงหน้าทุกคนคือคฤหาสน์ขนาดใหญ่และสวยงาม
"นี่แหละบ้านพักของพวกเรา!!!"ชิสุกะ
"...."ทุกคน
"อ้าวเงียบกันทำไมอะ"ชิสุกะ
"ยังจะมาถามอีก!!!!"โชอิจิ
"คฤหาสน์นี่มันยังไงกันคะ!!!"โบกิ
"ไหนบอกว่าบ้านธรมมดาๆไง!!!"นิฮิเมะ
"นี่ก็ธรรมดาแล้วนะ"ชิสุกะ
"ตรงไหนที่ว่าธรรมดา"ยูมิ
"ก็ปกติคฤหาสน์มันสูงกว่านี้นี่"ชิสุกะ
"จะบ้าเหรอ!!!"ทุกคน
"อ้าว ไม่ใช่เหรอ"ชิสุกะ
"ไม่ใช่!!"ทุกคน
"เหรอ"ชิสุกะ
"ไม่ไหวๆ ยังไงก็ช่างแต่ในเมื่อเลือกมาแล้วก็คงต้องอยู่แล้วล่ะ"โชอิจิ
"ช...ใช่แล้ว!!ไปกันเถอะ"ชิสุกะ
หลังจากนั้นก็เข้าไปในบ้านแต่ละคนเลือกห้องของตนเองและเก็บของจนเรียบร้อยแล้วมารวมตัวกันที่ห้องกลาง
"เอาล่ะ....ตอนนี้เอาไงต่อดีล่ะ"ชิสุกะ
"เราไปซุปเปอร์กันดีไหมคะ"โบกิ
"ซุปเปอร์เหรอ"ยูมิ
"ค่ะ ก็ที่นี่น่ะไม่มีวัตถุดิบทำอาหารเลยนี่คะ ไปซื้อมาไม่ดีเหรอคะ"โบกิ
"เห็นด้วย"นิฮิเมะ
"+1"โชอิจิ
"โย้ช!!งั้นไปกันเถอะ!!"ชิสุกะ
"ว่าแต่มีใครขับเป็นเหรอ"ยูมิ
"...."ทุกคนเงียบ
"ฉันเป็น"โชอิจิ
"งั้นก็โชอิจิขับละกันนะ"นิฮิเมะ
โชอิจิหยิบกุญแจรถที่แขวนอยู่แล้วทุกคนไปที่ลานจอดรถเพื่อเอารถมาใช้ภาพที่ทุกคนเห็นนั่นทำให้ทุกคนยกเว้นชิสุกะถึงกับค้าง
มันก็คือเฟอรารี่สีทองนั่นเอง
"...."ทุกคนเงียบ
"เงียบทำไมอะ ขึ้นรถดิ"ชิสุกะ
"เธอเลือกรถเหรอ"โชอิจิ
"ก็ใช่อะนะ"ชิสุกะ
"อีบ้า!!!ผลาญเงินไปเท่าไหร่วะเนี่ย!!"ทุกคน
"แค่เศษตังค์น่า พ่อบอก"ชิสุกะ
"ไอ้ปู่บ้า!!!!"โชอิจิ
"เชื่อเขาเลย คุณโจเซฟ"นิฮิเมะ
"แหะ แหะ"โบกิหัวเราะแห้งๆ
"สุดยอด"ยูมิ
"นี่ๆ เฟอรารี่เนี่ยราคาเท่าไหร่เหรอ"ซาลามาเดอร์
"ราคาของมันก็ตกอยู่ที่8,713,895.44เยนน่ะนะ"โชอิจิ
"ฮะ!!!8,713,895.44เยนเลยเรอะ!!!!"ชิสุกะ
"ก็เอออะดิ"โชอิจิ
"oh!!!!my!!!god!!!!!"ชิสุกะร้องออกมาแล้วเอามือจับหน้า
"ทีนี้เข้าใจรึยังล่ะ"โชอิจิ
"เอาล่ะ ทีนี้ก็ไปกันเถอะค่ะ"โบกิ
หลังจากนั้นทุกคนก็ขึ้นรถ โชอิจิสตาร์รถเตรียมออกตอนนั้นเองเขาก็ยิ้มออกมาที่มุมปากแบบชั่วร้ายส่วนelement trioก้เฝ้าบ้าน
"ขอต้อนรับทัวร์นรก"โชอิจิ
"ไปซะทีสิ!!!!"นิฮิเมะ
โชอิจิตอนขับรถ
บรืนนนนนนนนนนนนนนนน
โชอิจิเปลี่ยนเกียร์ดึงเบรกแล้วเหยียบคันเร่งจนมิดเลยทีเดียว
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!"สาวๆตกใจมากกับการขับรถโชอิจิ
"ไงล่ะ ฉันขับได้ดีใช่ไหมล่ะ"โชอิจิเหยียบคันเร่งมาตรวัดมันอยู่ที่120เลยทีเดียว
"หันไปมองทางสิยะ!!!!!"ชิสุกะ
บรืนนนนน
โชอิจิขับรถต่อไป
จนในที่สุดก็มาถึงแม่น้ำแห่งนึง
"เดี๋ยวๆๆนายคิดจะทำอะไรอะ!!!!!"นิฮิเมะ
"คุณโชอิจิคะจะลงแม่น้ำแล้วนะคะ!!!!!!"โบกิ
"ก็จะลงน้ำไง"โชอิจิ
"ไม่ๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!!"ชิสุกะ
บรืนนนนนนนนน
รถทะยานลงน้ำไปทำเอาทุกคนใจหายเลยทีเดียวแต่ที่ไม่อยากเชื่อก็คือ
ซ่าาาาาาาาาาาาาาาาาา
รถกำลังแล่นอยู่บนน้ำเหมือนเรือ
"เอ๋!!!!!"สาวๆ
"หึหึหึหึ เอาล่ะไปกันเถอะ ทัวร์นรกยังอีกยาวไกล"โชอิจิ
"ไม่น้า~~~~~~!!!!!!!!!!!!!!!!!'สาวๆต่างกรีดร้องออกมา
หลังจากนั้นพวกเขาก็มาถึงซุปเปอร์จนได้ ทุกคนออกจารถมาในสภาพไม่ค่อยดีนักซักเท่าไหร่ ยกเว้นโชอิจิที่เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
"อุ๊บ!!!!แหวะ!!!!!"ชิสุกะอ้วกออกมาเลยทีเดียว
"ทัวร์นรกสนุกไหม"โชอิจิ
"สนุกก็บ้าแล้วย่ะ/ค่ะ!!!!!"สาวๆ
"คราวหน้าฉันจะขับดีๆแล้ว ไม่ต้องงอนหรอกน่า"โชอิจิ
"ฮึ่ม!!!"พวกสาวๆยังคงทำแก้มป่อง
"ไม่ไหวๆ ทำไมผู้หญิงโกรธง่ายหายยากจังฟะ"โชอิจิ
"ทำกับข้าว......"ยูมิ
"หืม"โชอิจิ
"ถ....ถ้าทำกับข้าวให้กินเย็นนี้ละก็.....จะหายโกรธก็ได้ เนอะ"นิฮิเมะ
"อื้ม!!!"ยูมิ
"....โอเค จัดไป"โชอิจิพูดจบก็เดินไปเอารถเข็น
โชอิจิเอารถเข็นมาทั้งหมด5คัน
"เอาไปกันคนละคันให้ซื้อของคนละชนิดนะให้เลือกเอง"โชอิจิ
"ฉันเนื้อสัตว์"ยูมิ
"ฉันพวกแป้งขนมปัง"นิฮิเมะ
"ฉันเอาเป็น....เครื่องปรุงใช่!!! พวกเครื่องปรุงและน้ำมัน"ชิสุกะ
"ฉันจะดูผลไม้เองค่ะ"โบกิ
"งั้นฉันจะดูเรื่องผักกับอาหารสำเร็จรูป จำไว้นะดูฉลาก เช็ควันหมดอายุให้ดีและอ่านคำเตือนให้ละเอียดด้วยล่ะ"โชอิจิ
"ค่ะ/อื้ม/โอ้ส!!!!!"สาวๆ
"ไปได้!!!"
พูดจบ ทุกคนก็แยกไปซื้อของทันที
"อืม...เอาบะหมี่ถ้วยไปละกัน"โชอิจิหยิบบะหมี่ถ้วยจำนวน10ถ้วยใส่รถเข็นแล้วเลือกไปโซนผัก
"วันนี้ทำซุปมิโสะละกัน"โชอิจิ
เด็กหนุ่มเลือกสาหร่ายมาและไปดูผักชนิดอื่นๆ
"จะมากไปแล้วนะมิโอะ!!!"เสียงของชายหนุ่มคนหนึ่งดังขึ้นโชอิจิหันไปมองตาม
"ฉันทำแล้วมันผิดด้วยรึไง!!!การที่มาห้ามคู่หมั้นของตัวเองที่ทำเรื่องไม่ควรอย่างการมาเที่ยวกับคนอื่นแบบนี้!!!"เด็กสาวตะคอกกลับไป
โชอิจิเห็นก็คือชายหนุ่มผมทองใบหน้าหล่อเหลาดูเหมือนกับหนุ่มมหาลัยกับเด้กสาว2คน คนแรกผมสีม่วงที่ตะคอกไปเมื่อกี้ที่ชื่อมิโอะกับอีกคนที่หลบอยู่ข้างหลัง
"ฉันจะไปไหนกับใครก็เรื่องของฉัน!!!"ชายหนุ่มผมทอง
"เรื่องของคุณมันเสียถึงฉันด้วยเคยคิดบ้างไหมคะคุณยูกิโตะ!!!"มิโอะ
"ก็เสียไปสิฉันไม่สนอยู่แล้วขอแค่อยู่กับยูนะก็พอแล้ว"ยูกิโตะ
"คุณยูกิโตะ!!!!"มิโอะตะคอกออกมาก่อนจะมองไปที่เด็กสาวนามยูนะที่อยู่ข้างหลัง
"เธอนี่มันชั่วช้ามากเลยนะคะ มาแย่งคนมีเจ้าของแล้วแบบนี้"มิโอะ
"ฮึก ท...ทำไมต้องด่าฉันด้วยล่ะคะคุณมิโอะ"ยูนะเริ่มเสแสร้งบีบน้ำตาออกมา
"มิโอะ!!!ขอโทษยูนะเดี๋ยวนี้เลยนะ!!!"ยูกิโตะ
"ไม่ค่ะ คนแบบหล่อนทำผิดฉันไม่ขอโทษหรอกค่ะ"มิโอะ
เพียะ
ยูกิโตะตบมิโอะไปหนึ่งทีโชอิจิที่มองอยู่ตกใจ
'โฮ่ยๆ ดูๆแล้วทั้งคู่ไม่ได้รักกันเลยแต่เป็นคู่หมั้นงั้นเหรอ'โชอิจิคิด
'หรือว่า.....คลุมถุงชน!!สมัยนี้ยังมีอีกเหรอเนี่ย!!'โชอิจิคิดตกใจ
"จะขอโทษไหม"ยูกิโตะกดเสียงต่ำพร้อมง้างมืออีกรอบ
"จ...จะตบอีกกี่ครั้งฉันก็ไม่ขอโทษค่ะ"มิโอะกลั้นน้ำตาเอาไว้
"ได้!!!"
หมับ โครม
มือของยูกิโตะถูกจับโดยใครบางคนก่อนจะโดนทุ่มอย่างรุนแรง
"ว้าย!!คุณยูกิโตะ!!"ยูนะรีบวิ่งไปหายูกิโตะในขณะที่มิโอะยังค้างอยู่
"ไม่ไหวๆ พอเห็นพวกขยะสังคมทีไรก็มือลั่นจับทุ่มทีสิน่า"มิโอะหันไปทางต้นเสียงก็พบแผ่นหลังของเด็กหนุ่มผมฟ้าที่มีปานรูปดาว6แฉกที่คอด้านขวาทำให้เธอตาโตทันทีก่อนจะค้างไปพร้อมน้ำตาที่ไหลออกมา
"นี่นาย!!!มายุ่งอะไรมิทราบ!!!"ยูกิโตะ
".....เป็นไรไหม"โชอิจิไม่ตอบทำหน้าตายแล้วหันไปถามมิโอะแทน
"หนอยแน่มาเมินแันงั้นเหรอ!!!"ยูกิโตะชกมาใส่โชอิจิ
หมับ ขวับ โครม
แต่ก็ถูกโชอิจิจับพลิกหมุนตัวแล้วทุ่มซ้ำแทนและครั้งนี้ยูกิโตะสลบไป
"คุณยูกิโตะ!!!"ยูนะ
"แกน่ะมากับมันใช่ไหม ก็เอามันไปด้วยล่ะไป!!!"โชอิจิตะคอกใส่ยูนะจนยูนะลากยูกิโตะไป
หลังจากนั้น
"นี่ ปลอดภัยไหม"โชอิจิ
"อ๊ะ....ปลอดภัยจ้ะคือว่าขอบคุณนะ"มิโอะ
"ไม่เป็นไรหรอก ฉันไปนะ"โชอิจิ
"ด...เดี๋ยวก่อน!!!"มิโอะ
".....มีอะไรเหรอ"โชอิจิ
"คือว่า....เธอชื่ออะไรเหรอจ้ะ ฉันไม่เคยเห็นเธอเลยทั้งๆที่ฉันมาก็บ่อย"มิโอะ
"....ฉันพึ่งย้ายมาจากโมริโอน่ะครับชื่อฮิงาชิกาตะ โชอิจิ"โชอิจิ
"ฉันนารุเสะ มิโอะนะว่าแต่เหมือนเคยเห็นเธอตอนเด็กนะเธอเคยอยู่ที่นี่รึเปล่า"มิโอะ
"ไม่รู้สิ ฉันเสียความทรงจำตอนอายุ10ขวบ เออ....แล้วมีอะไรอีกไหม"โชอิจิ
"คือว่าฉันอยากจะถามว่าอัตลักษณ์ของเธอน่ะคืออะไรเหรอจ๊ะ เหมือนกับเธอเห็นอนาคตล่วงหน้าเลยน่ะ"มิโอะตกใจอยู่พอสมควรที่ได้ยินว่าเสียความทรงจำตอน10ขวบเหมือนน้องชายของเธอที่หายไปตจอนเขา10ขวบเหมือนกัน
"ไม่มีหรอกไอ้ของแบบนั้น นั่นเป็นผลจากการฝึกแบบทหารน่ะ"โชอิจิ
"แล้วผมของเธอล่ะจ๊ะ เป็นสีฟ้าตั้งแต่เกิดเลยเหรอ"มิโอะยังคงถามต่อ
"....ไม่หรอกฉันย้อมเพื่อไว้เพื่อบูชาคนๆนึงที่ช่วยผมไว้"โชอิจิพูดออกมาแบบนั้นทำให้น้ำตาของเธอไหลออกมา
"ล...แล้วปานรูปดาวล่ะมีมานานแค่ไหนแล้วเหรอ"มิโอะ
"...."โชอิจินิ่งไปซักพักแล้วภาพก็ไหลเข้ามาในหัว
'ปานนี่มีตั้งแต่เกิดแล้วเหรอ'
'ใช่ครับเป็นปานโดยกำเนิดครับ'
"มีมาตั้งแต่เกิด"โชอิจิ
"อา.....ฮึก ฮึก ฮึก"มิโอะทรุดลงไปพร้อมกับร้องไห้
"น...นี่!!เป็นอะไรไปน่ะอย่าร้องไห้สร้างความเข้าใจผิดสิ!!"โชอิจิ
"ข...ขอโทษนะ ฉันไม่เป็นไรแล้วจ้ะ"มิโอะลุกขึ้นมา
"ถ้างั้นขอตัวก่อนนะ"
หลังจากนั้นโชอิจิก็เดินไปซื้อผักต่อราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้นมิโอะก็ยืนอยู่ตรงนั้นแล้วมองโชอิจิที่เดินจากไปก่อนที่จะมีเด็กสาว2คนวิ่งมาเป็นฝาแฝดที่มีสีตาที่ไม่เหมือนกัน
"คุณหนูคะไม่เป็นไรนะคะ!!!"แฝดตาสีฟ้ารีบเข้ามาดูนั่นคือฮาคุโนะ ยูคิ
"ฉันไม่เป็นไร"มิโอะ
"ถ้าคุณหนูเป็นอะไรขึ้นมาฉันจะไปเจอนายน้อยได้ไงล่ะคะ"ยยูริฝาแฝดของยูคิพูดออกมา
"ทั้ง2คน"มิโอะ
"คะx2"
"ฉันจะถอนหมั้นกับยูกิโตะ"มิโอะ
"เอ๋!!!!x2"
"ฉันจะไปหาพ่อกับแม่ด้วยมีเรื่องที่ต้องคุยกัน"มิโอะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดภาพของโชอิจิที่ช่วยเธอไว้ขึ้นมา
'พี่ว่าแล้วว่าน้องยังไม่ตายโชอิจิน้องรักของพี่ แม้ตอนนี้เธอจะจำไม่ได้แต่ไม่ต้องห่วงเธอจะต้องนึกออกแน่นอน อ๊า~~~~~~~พี่รอที่จะจับน้องมาขังแล้วอยู่กับพี่แค่เรา2คนแทบไม่ไหวแล้ว แต่ไม่ได้เดี๋ยวน้องจะหนีพี่ไปแทนเพราะงั้นจะรอก่อนก็ได้ อะฮิ ฮิ ฮิ'มิโอะแสยะยิ้มออกมา
อีกด้านหนึ่ง
พวกโชอิจิได้กลับมาที่บ้านแล้วทุกคนเข้ามารอในบ้านกัน
"เอาล่ะ ตามสัญญาส่งวัตถุดิบแล้วไปรอเลย"โชอิจิเริ่มทำอาหารทันที
5นาทีผ่านไป
"อาหารเสร็จแล้วมากินข้าวซะ"โชอิจิ
อาหารของโชอิจิมีมากมายทำให้ทุกคนถึงกับร้อง
"โอ้โห!!!"นิฮิเมะ
"สุดยอด"ยูมิ
"oh my god"ชิสุกะ
"เอ้ากินข้าวกัน"
ทันทีกินคำแรก
"งับ!!!อร่อย!!!"นิอิเมะ
"สุดยอด!!!"ชิสุกะ
"อื้ม~~~~~~~~~"ยูมินี่ฟินไปไกลเลย
"ถ้าใครได้เป็นสามีคงสบายไปทั้งชาติเลยนะเนี่ย"ลูน่า
"เอ๋"ทุกคน
"ก็แหม นวดก็เป็น ทำอาหารก็อร่อย พ่อบ้านดีๆเลยนะแม้จะปากหมาไปหน่อยก็เถอะ"จินน์
"หลอกด่านี่หว่า!!"โชอิจิ
"55555"ทุกคนหัวเราะออกมาอย่างมีความสุข
ค่ำคืนนั้นเอง
โชอิจิที่กำลังหลับอยู่ได้ฟื้นขึ้นมา ณ คฤหาสน์หลังหนึ่งซึ่งไม่ใช่ของพวกเขา
"ในที่สุดก็มาสินะ"เด็กชายผมดำคนหนึ่งพูดขึ้น
"นายเป็นใคร ที่นี่มันที่ไหน"โชอิจิ
"บ้านของนายไง แม้นายจะลืมไปแล้วก็ตามน่ะนะ"เด็กชายคนนั้นคือโชอิจิในวัยเด็กนั้นเอง
"บ้านที่ฉันลืมไปงั้นเหรอ"โชอิจิ
"อีกไม่นานนายจะนึกออก"โชอิจิวัยเด็ก
"ไปให้พ้นนะ!!!"
"555ไอ้สวะไร้อัตลักษณ์"
"นายมันน่ารังเกียจ"
"ฉันไม่มีน้องแบบนาย"
"ไปให้พ้น"
"นับจากนี้ แกไม่ใช่ลูกฉัน"
"น่าสมเพชจริงๆ"
"ไร้อัตลักษณ์ก็เป็นจุดด่างพร้อยให้ตระกูล แล้วยังทำแบบนี้อีก"
"เฮือก!!!"โชอิจิตื่นขึ้นมาอีกครั้งแล้วมองไปที่หน้าต่าง
"บ้านที่ฉันลืมไป......มันคือที่ไหนกันแน่"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
จบแล้วครับกับตอนที่2ตอนนี้ก็ยังชิวๆอยู่ตอนหน้าเป็นการสอบเข้ายูเอแล้วนะครับ ขอบคุณคำสรรเสริญจากรีดทุกท่านจริงๆ ถ้าไม่มีพวกท่าก็ไม่มีตอนนี้ ขอบคุณครับ!!!!
ความคิดเห็น