คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #25 : ของรัก
และแล้วก็หมดช่วงวันหยุดยาวฉลองปีใหม่ เฉินลองก็มารอรับนายหญิงของเขาที่หน้าร้านพร้อมกับกล่องของขวัญกล่องใหญ่ รัตเกล้าเดินออกมาส่งมินจูที่หน้าร้านเหมือนอย่างเคย แต่มาในครั้งนี้เธอกลับรู้สึกใจหายเมื่อมินจูต้องจากเธอไปอีกครั้ง ร่างสูงที่เดินนำหน้ารัตเกล้าเข้าไปหาบอดี้การ์ดคนสนิท รับกล่องของขวัญที่เฉินลองส่งให้นำมายื่นให้เธอ รัตเกล้ามองหน้ามินจูอย่างงงๆก่อนที่จะเอ่ยถาม
“อะไรอีกล่ะค่ะ คุณเพิ่งซื้อโทรศัพท์ให้ฉันเองนะค่ะ”
“ของสิ่งนี้มันเป็นของเธอ ฉันคืนให้”มินจูเอ่ยเสียงเรียบ
รัตเกล้ารับกล่องของขวัญนั้นมาก่อนที่จะค่อยๆแกะออกดู เพียงแค่เปิดฝากล่องของออกเท่านั้น รัตเกล้าก็ถึงกับตาลุกแววด้วยความยินดี เพราะในกล่องใบนั้นมีไม้คมแฝกเล่มที่เธอเอาติดตัวมาจากเมืองไทย
“คมแฝกเล่มนี้ เฉินลองเขาเก็บไว้ให้ ฉันเลยสั่งให้ช่างขัดเงาทำเหลี่ยมให้สวยเหมือนเดิม หวังว่าเธอคงจะถูกใจนะ”
“ถูกใจ! ถูกใจมากค่ะ ขอบคุณค่ะ คุณมินจู”ด้วยความดีใจทำให้รัตเกล้าโผเข้าไปกอด พร้อมกับหอมที่แก้มเนียนฟอดใหญ่ ทำเอาร่างสูงถึงกับแก้มแดงระเรื่อ รัตเกล้ามองคมแฝกเล่มใหม่ของเธออย่างชื่นชม
“ได้เวลาแล้วครับ นายหญิง เดี๋ยวจะตกเครื่องนะครับ”เฉินลองเอ่ยขึ้นทำลายบรรยากาศหวานๆให้กลายเป็นเรื่องเศร้า
“แล้วอาทิตย์หน้า ฉันจะมาหาเธอใหม่นะ”มินจูเอ่ยทิ้งท้ายก่อนที่จะขึ้นไปนั่งที่เบาะด้านหลังรถโดยมีเฉินลองทำหน้าที่เป็นสารถีให้
รถยนต์คันใหญ่แล่นไกลออกไปโดยมีสายตาที่แสดงถึงความอาวรณ์มองจนรถคันนั้นลับหายไป
“นายหญิงครับ ผมคิดว่านายหญิงจะไว้ใจผู้หญิงคนนี้มากเกินไปแล้วนะครับ”เฉินลองเอ่ยขึ้นขณะขับรถ
เขาสังเกตเห็นแววตาที่อ่อนโยนของนายสาว ตั้งแต่เขาไปรับกลับมาจากร้านอาหารจานด่วนแล้ว ซึ่งตัวเขาเองนั้นก็ไม่ได้เห็นแววตาเช่นนี้ของนายสาวมานานแล้วนับตั้งแต่เสียท่านรุ่นก่อนไป แทบไม่น่าเชื่อเลยว่าผู้หญิงคนนั้นจะสามารถเปลี่ยนแปลงนายหญิงที่ไร้แม้แต่รอยยิ้มให้กลับมาเป็นดั่งผู้หญิงธรรมดาได้
“แล้วอะไรทำให้นายคิดว่าโรสจะคิดไม่ซื่อกับฉัน”
“ผมไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น เพียงแค่ผมแปลกใจที่นายหญิงเปลี่ยนไป”
มินจูถึงกับขมวดคิ้วมองสายตาของบอดี้การ์ดหนุ่มที่สะท้อนจากกระจกส่องด้านหน้า
“ฉันน่ะรึ เปลี่ยนไป?”
“นายหญิงคงจะยังไม่รู้ตัว ว่าตอนนี้นายหญิงได้เปลี่ยนไปแล้ว”คำตอบของเฉินลองทำให้มินจูถึงกับฉุดคิด เธอน่ะหรือเปลี่ยนไปแล้วที่ว่าเปลี่ยนนี่มันหมายถึงเปลี่ยนไปแบบไหนกันนะ แล้วมันก็กลายมาเป็นคำถามในใจที่มินจูต้องหาคำตอบด้วยตัวเอง
เสียงกดกริ่งดังมาจากประตูหน้าห้อง ทำให้ร่างบางที่นอนขดอยู่ใต้ผ้าห่มพร้อมกับอีกร่างหนึ่งสะดุ้งตัวตื่นขึ้น ซูซานลุกขึ้นมาจากเตียงคว้าผ้าคลุมชุดนอนเดินเดินออกไปยังหน้าประตูห้องนั่งเล่นอย่างนึกเคือง โดยทิ้งร่างใหญ่ให้นอนอยู่เพียงลำพังภายในห้องนอน
“นั้นใครน่ะ”ซูซานเอ่ยผ่านเครื่องอินเตอร์โฟน
“ผมเองครับคุณซูซาน”ผู้มาเยือนตอบกลับ
“นายเองหรอ เข้ามาสิ”เธอเปิดประตูรับผู้มาเยือน
ร่างสูงในชุดเสื้อโค้ทและผ้าพันคอจนหนา ส่งซองสีน้ำตาลให้พร้อมกับเอ่ยออกมาว่า
“ผมได้ในสิ่งที่คุณต้องการแล้วครับ”
ซูซานมองซองสีน้ำตาลนั้นก่อนที่จะเปิดออกดูสิ่งที่อยู่ข้างใน หล่อนถึงกับเบิกตากว้างเมื่อในซองสีน้ำตาลนั้นมีรูปภาพของผู้หญิงที่หล่อนรู้จักเป็นอย่างดี ภาพในอิริยาบถต่างๆของมินจูกับหญิงสาวอีกคนหนึ่งที่ซูซานเหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อนดึงความสนใจของหล่อนไว้ ซูซานทบทวนความทรงจำของตัวเองจนจำได้ว่าผู้หญิงที่หล่อนเห็นในรูปนี้คือคนๆเดียวกันกับที่หล่อนเคยเห็นว่าออกมาจากห้องของมินจู ตอนที่หล่อนแอบไปสังเกตการณ์ที่เซี๊ยะเหมิน ดูจากรูปถ่ายพวกนี้แล้วดูเหมือนว่ามินจูให้ความสำคัญกับเธอไม่น้อย ถึงยอมให้ผู้หญิงคนนี้ควงแขนเดินแนบชิดเสียขนาดนี้
“ผมติดตามจางมินจูเพื่อตามดูจุดอ่อนของมัน จนได้ภาพพวกนี้มา ไม่ทราบว่ามันพอจะใช้ได้มั้ยครับ”
“ดีมาก ยอดเยี่ยมมาก ฉันจะตบรางวัลให้นายอย่างงาม”ซูซานฉีกยิ้มกว้างออกมาอย่างยินดี
จังหวะนั้นเอง จ้าวสือที่กำลังนอนหลับอยู่เพลิดๆได้ยินเสียงของคนคุยกันแววออกมาจากหน้าห้อง จึงลุกออกมาดูเห็นว่าคู่ขาสาวแสนสวยกำลังหัวเราะอย่างยินดีปรีดาอยู่กับชายหนุ่มอีกคนหนึ่งที่ไม่คุ้นตา
“แกเป็นใคร?”จ้าวสือส่งเสียงไม่พอใจออกไป ทำเอาคนที่ถูกถามถึงกับสะดุ้ง
“อ๋อ!คนของฉันเองค่ะ เขาเอาสิ่งที่จะล้มศัตรูของคุณมากให้น่ะค่ะ”ซูซานว่า
จ้าวสื่อพยักหน้าอย่างเข้าใจก่อนที่จะหันไปสนใจสิ่งที่อยู่ในมือของหล่อน ร่างใหญ่ในชุดเสื้อคลุมอาบน้ำเดินไปนั่งที่โซฟา ซูซานเองก็รู้ใจเดินตามไปนั่งข้างกายพร้อมกับส่งซองสีน้ำตาลให้
“นี่อาจจะทำให้ที่รักอารมณ์ดีขึ้น ดูสิค่ะ”จ้าวสื่อสบสายตายั่วยวนนั้นก่อนที่จะรับซองนั้นมาเปิดออกดู
ภาพหญิงสาวสองคนในอิริยาบถตามๆสร้างความสนใจให้กับเขาไม่น้อย เพราะหนึ่งในนั้นคือจางมินจูคู่อาฆาตของเขากับหญิงสาวอีกคนหนึ่งที่เขาไม่รู้จัก ในภาพถ่ายนั้นดูเหมือนว่าทั้งสองจะสนิทสนมกันมากถึงขนาดเดินจับมือโอบกอดกัน
“สนใจผู้หญิงของจางมินจูหรอค่ะ”ซูซานเอ่ยขึ้น จ้าวสื่อจึงหันไปมองหล่อนเป็นเชิงถามเมื่อเห็นว่าซูซานทำท่าทำทางเหมือนจะรู้เรื่องดี
“ผู้หญิงคนนี้ฉันจำได้ว่า ฉันเคยเห็นหล่อนเดินออกมาจากห้องพักของจางมินจู ตอนที่ฉันแอบตามมันไปสังเกตการณ์ที่เซี๊ยะเหมิน ฉันไม่เคยเห็นจางมินจูสนใจผู้หญิงคนไหนเกินหนึ่งอาทิตย์เลย แสดงว่าผู้หญิงคนนี้ต้องเป็นคนพิเศษของมันแน่ๆ”
“คนพิเศษของมันอย่างนั้นหรอ หึๆแสดงว่านางจางมินจูมันมีคนรักแอบไว้อย่างนั้นสิ”จ้าวสื่อแสยะยิ้มที่มุมปาก
“ดูจากรูปพวกนี้แล้ว ท่าทางมันจะทั้งรักทั้งห่วงผู้หญิงคนนี้มาก”ซูซานเสริม
“ของรักของหวงของมันอย่างนั้นหรอ หึๆ ดี! ฉันจะขยี้ของรักของแกไม่ให้เหลือเลยคอยดูสิ”จ้าวสื่อเอ่ยเสียงเหี้ยมในใจมีแต่ความคิดอันชั่วร้าย
มินจูกลับมาถึงบ้านใหญ่ตระกูลจางท่ามกลางการต้อนรับของเหล่าบอดี้การ์ดและสาวใช้เหมือนอย่างเช่นเคย แม่นมเหวินมองใบหน้าที่ดูอิ่มเอิบจนแปลกไปอย่างเห็นได้ชัดของหญิงสาว ยามที่ย่างกรายเข้ามาในบ้านแล้วส่งยิ้มบางๆให้กับบรรดาสาวใช้ซึ่งปกติแล้วมินจูไม่เคยสนใจเลยด้วยซ้ำ ทำให้นางอดที่จะเอ่ยถามไม่ได้
“ดูเหมือนว่านายหญิงจะมีเรื่องอะไรดีๆกลับมานะค่ะ เล่าให้ดิฉันฟังบ้างสิค่ะ ดิฉันอยากรู้จัง”
“ฉันน่ะหรอ มีเรื่องดีๆ”มินจูขมวดคิ้วถามกลับ
“ก็...หน้าตาของนายหญิงมันฟ้องนี่ค่ะ ว่านายหญิงกำลังมีความสุข อยางที่คนทั่วไปนั้นมี”แม่นมเหวินเอ่ยออกมาตามประสาของคนที่อาบน้ำร้อนมาก่อน
มินจูถึงกับอึ้งเธอไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน และไม่เข้าใจด้วยว่าทำไมเธอถึงต้องรู้สึกแบบนี้ด้วย
“คนๆนั้นเป็นคนยังไงค่ะ”ผู้สูงวัยถามอีกครั้งด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม มินจูหันไปมองใบหน้าแม่นมก่อนที่จะตอบ
“เปล่าสักหน่อยนี่ แม่นมคิดไปเองหรือเปล่า”
“อย่ามาปฏิเสธคนแก่อย่างดิฉันเลยค่ะ ดิฉันดูออกนะค่ะ ว่านายหญิงกำลังมีความรัก”ประโยคนี้ของแม่นมทำเอามินจูถึงกับอึ้งไปอีกครั้ง
“ฉันเนี่ยนะ!?! มีความรัก”มินจูเริ่มครุ่นคิดถึงเหตุการณ์ที่ผ่านๆมาระหว่างเธอกับรัตเกล้า
“ตอนนี้นายหญิงอาจจะยังไม่รู้ใจตัวเอง แต่สักวันหนึ่งนายหญิงก็จะรับรู้ได้ด้วยตัวเองค่ะ”แม่เหวินเอ่ยทิ้งท้ายไว้ก่อนที่จะกลับเข้าไปสั่งงานในครัว ปล่อยให้มินจูนั่งค้นหาหัวใจของตัวเองตามลำพัง โดยไม่ทันสังเกตว่าที่นอกห้องนั้นมีใครคนหนึ่งยืนแอบฟังอยู่
หนี่วาดีใจกับการกลับมาของมินจู เธอรับเดินลงมาหานายหญิงของบ้านด้วยหัวใจที่เฝ้าแต่คิดถึง แต่รอยยิ้มก็เลือนหายไปเมื่อเธอได้ยินการสนทนาระหว่างแม่นมกับมินจู
“ดิฉันดูออกนะค่ะ ว่านายหญิงกำลังมีความรัก”หนี่วาชะงักเท้า เอาหูแนบฟังที่ด้านหน้าประตู
“ฉันเนี่ยนะ!?! มีความรัก”ใบหน้าที่กำลังเปี่ยมสุขกลับกลายเป็นซีดเผือกเมื่อได้รับรู้ความจริง
“อย่ามาปฏิเสธคนแก่อย่างดิฉันเลยค่ะ ดิฉันดูออกนะค่ะ ว่านายหญิงกำลังมีความรัก”
ร่างบางวิ่งกลับเข้าห้องของตัวเองทิ้งตัวลงบนเตียงเอาหน้าซุกกับหมอนแล้วร้องไห้ นายหญิงของเธอมีใจให้กับผู้หญิงชาวไทยคนนั้นหรือนี่ แล้วคนที่อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่เยาว์วัยเล่า นายหญิงจะไม่เหลียวแลเลยหรือไร ร่างบางได้แต่ร้องไห้อย่างผิดหวังอยู่เพียงลำพัง
ร้านอาหารจานด่วนเปิดให้บริการอีกครั้งหลังจากที่ปิดร้านหยุดยาวในช่วงเทศการปีใหม่ ที่ร้านยังคงคลาคล่ำไปด้วยนักศึกษาเหมือนเคย ทุกคนต่างก็มีเรื่องเล่าในวันหยุดอันแสนสุขมาฝากกันและกัน โดยเฉพาะกลุ่มสาวๆชาวไทย ที่นั่งจับกลุ่มคุยกันถึงเรื่องคืนข้ามปีกับคนสำคัญของตัวเองกันอย่างออกรส และหนึ่งในนั้นก็คือน้องปู สาวรุ่นนั่งเม้าส์กับเพื่อนๆของเธอ ถึงการกลับไปฉลองคืนข้ามปีกับคนรักที่เมืองไทย โดยไม่ลืมที่จะเอาของฝากจากเมืองไทยมาให้รัตเกล้าด้วยเช่นกัน
“ขอบใจมากเลยนะจ้ะ อันที่จริงน้องปูไม่เห็นจำเป็นต้องเอามาฝากพี่เลย เดี๋ยวพี่ก็ต้องกลับไปต่อวีซ่าอยู่แล้ว”รัตเกล้าเอ่ยอย่างเกรงใจ
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ พี่โรส น้องปูอยากให้”สาวรุ่นน้องส่งยิ้มสดใสให้ ก่อนที่จะเหลือบไปมองเด็กหนุ่มที่เป็นพนักงานเสริฟคนเดียวในร้าน กำลังช่วยมารดาเก็บโต๊ะอยู่ไม่ไกลมากนัก
“เอ่อ...พี่โรสพอจะมีเวลาคุยกับปูสักนิดมั้ยค่ะ”
“ได้สิ มีอะไรหรอจ้ะ”
สองสาวต่างวัยยืนซุบซิบกันอยู่สักครู่ รัตเกล้าก็พาน้องปูเดินออกไปยังประตูหลังร้าน โดยมีสายตาที่เหลือบไปเห็นพอดีของเทียนสิน เด็กหนุ่มมองสองสาวที่เดินควงแขนหายเข้าไปหลังร้านอย่างแปลกใจ พลางคิดในใจว่าตกลงนางมารร้ายตัวนี้ตกลงเธอเป็นคนหรือไส้เดือนกันแน่ วันก่อนนู้นก็ควงคนนั้นวันนี้ก็ควงคนนี้ เทียนสินไม่อยากจะเอ่ยถึงรสนิยมของนางมารร้ายตัวนี้เลย เพราะนึกถึงทีไรภาพในห้องครัววันนั้นก็ผุดขึ้นมาทุกที
“ว่าไงนะ! เทียนสินน่ะหรอขายยา”รัตเกล้าร้องเสียงหลงเมื่อได้ยินเรื่องเล่าของน้องปู สาวรุ่นน้องรีบทำท่าจุ๊ปากเพื่อเตือนสติรัตเกล้าให้เงียบเสียงลง
“ข่าวนี้ปูไม่ได้เมคขึ้นมานะค่ะพี่โรส แต่ปูรู้มาจากเพื่อนของเพื่อนอีกที ว่าที่ร้านพี่มียาเสพติดมาขาย ทีแรกปูก็ไม่เชื่อหรอกว่าพี่โรสจะขาย แต่พอรู้ว่าที่ร้านมีเด็กคนงานเข้ามาใหม่ ปูก็เลยมั่นใจว่าจะต้องเป็นเด็กคนนั้นแน่ๆ ที่เป็นคนขายยาแน่นอน”น้องปูยืนยันหนักแน่น
รัตเกล้ามีสีหน้าที่เคร่งเครียดอย่างเห็นได้ชัด ไม่ใช่ว่าเธอไม่เชื่อในคำพูดของน้องปู แต่เธอต้องหาหลักฐานให้แน่ชักเสียก่อนจึงจะจัดการกับเด็กหนุ่มได้ เพราะเธอห่วงหัวอกคนเป็นแม่อย่างเหมยลี่
“ยังไงปูก็ขอเตือนพี่โรส ให้ระวังเด็กคนนี้ไว้ด้วยก็แล้วกัน”น้องปูเอ่ยทิ้งท้ายไว้ก่อนที่จะเดินจากไป
เสียงเมโลดี้เพลงสากลดังลั่นออกมาจากโทรศัพท์มือถือเครื่องเล็กที่ถูกวางทิ้งไว้บนโต๊ะ รัตเกล้าวิ่งกลับมาที่ห้อง เธอแทบจะถลาเข้าไปรับโทรศัพท์เลยทีเดียว ไม่ต้องดูเบอร์เธอก็รู้ว่าใครโทรเข้ามา
“ทำไมรับโทรศัพท์ช้า!”ปลายสายส่งเสียงไม่พอใจใส่จนรัตเกล้าต้องรีบเอาโทรศัพท์ออกจากหู
“ฉันเพิ่งกลับจากห้องน้ำนี่ค่ะ จะไม่ให้รับช้าได้ยังไง”เธอตอบ
“งั้นก็แล้วไป วันนี้เธอ...เป็นยังไงบ้างล่ะ”มินจูเอ่ยด้วยน้ำสายที่อ่อนลง
“เป็นยังไง มันก็เหมือนเดิม”
“เหมือนเดิม! นี่เธอไม่คิดถึงฉันบ้างเลยหรือไง”ปลายสายทำเสียงไม่พอใจจนรัตเกล้าหมั่นไส้แกล้งยียวนกลับ
“ฉันต้องทำงานยุ่งทั้งวัน ยังมาให้ฉันคิดถึงคุณอีกหรอ”
“ต่อให้เธอยุ่งแค่ไหน เธอก็ต้องคิดถึงฉัน เข้าใจมั้ย”รัตเกล้าแอบแลบลิ้นใส่โทรศัพท์เมื่อปลายสายเผยนิสัยเอาแต่ใจออกมา
“โธ่เอ๊ย!ดีแต่ออกคำสั่ง แล้วคิดล่ะโทรหาฉันทำไม คิดถึงฉันใช่มั้ยล่ะ”ปลายสายถึงกับอึ้งพูดไม่ออกไปพักใหญ่
“ถ้าฉันบอกว่าใช่ล่ะ เธอจะเชื่อมั้ย”คราวนี้เป็นรัตเกล้าที่เป็นฝ่ายอึ้งบ้าง
“ไม่เชื่อหรอก”เธอเอ่ยหลังจากที่เงียบไปสักพัก
“ดีแล้วล่ะ ที่เธอไม่เชื่อ เพราะว่าฉันล้อเธอเล่น”มินจูเอ่ยในสิ่งที่ตรงข้ามกับหัวใจ
“ละ...แล้วจะโทรมาทำไม ถ้าไม่มีอะไรจะพูด ฉันขอตัวก่อนนะจะไปแต่งตัว”รัตเกล้ากระแทกเสียงใส่อย่างไม่สบอารมณ์
“เดี๋ยวก่อน ตอนนี้เธอยังไม่แต่งตัวหรอ”
“ก็ใช่น่ะสิ หนาวจะตายอยู่แล้ว”
“หนาวหรอ ให้ฉันไปกอดมั้ย เธอจะได้อุ่น”
“บ้า!แค่นี้ละ ฉันไปแต่งตัวแล้ว”รัตเกล้ากดตัดสายด้วยใบหน้าที่แดงระเรื่อ แม้คำพูดของมินจูจะเหมือนทีเล่นทีจริง แต่มันก้ทำให้หัวใจของรัตเกล้าสั่นไหวไม่น้อย
ส่วนทางด้านมินจูนั้น ก็รู้สึกไม่เข้าใจตัวเองเช่นกันว่าทำไมในหัวถึงมีแต่เรื่องของรัตเกล้า ตั้งแต่แม่นมเหวินพูดเรื่องแปลกๆกับเธอ มินจูก็หมกมุนอยู่กับเรื่องของรัตเกล้า เธอไม่มีทางรักรัตเกล้าแน่ๆ แต่เรื่องที่มินจูคิดถึงรัตเกล้านั้นเป็นเรื่องจริง
ในขณะที่มินจูกำลังอยู่ในช่วงที่มินจูกำลังสับสนในตัวเองอยู่นั้น อีกด้านหนึ่งที่บ้านสกุลโจว ร่างใหญ่ของเจ้าของบ้านนั่งหัวเราะเสียงดังอย่างชอบใจ เมื่อต้าอี้นำข้อมูลสำคัญที่เขานั้นให้ไปสืบมารายงาน เรื่องความสัมพันธ์ระหว่างจางมินจูกับสาวชาวไทยที่ชื่อรัตเกล้า ทำให้จ้าวสื่อรู้สึกเหมือนว่าตนนั้นได้มีไพ่เด็ดอยู่ในมือเพื่อพิชิตคู่แข่งตลอดกาล
“ถ้าผมจำไม่ผิด ผมเคยเห็นผู้หญิงคนนี้อยู่กับจางมินจู ในวันที่พวกเราบุกไปฆ่ามัน ผู้หญิงคนนี้มีฝีมือใช่ย่อย”ต้าอี้ว่า
“ฉันไม่สนว่าผู้หญิงคนนี้จะเป็นยังไง มีฝีมือแค่ไหน แต่ที่ฉันสนก็คือนังนี่มันเป็นผู้หญิงของจางมินจู ของรักของหวงของมัน ต้าอี้ ไปจัดการเอาตัวผู้หญิงคนนี้มาให้ได้ ฉันจะทำให้หัวใจของนังจางมินจูมันขาดเหมือนตายทั้งเป็น ฮ่าๆ”
“ครับ ผมจะไม่ทำให้นายท่านผิดหวังแน่นอน”ต้าอี้รับคำสั่ง
สวัสดีค่ะแฟนๆทุกท่าน ก่อนอื่นไรเดอร์คงต้องกล่าวว่าขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ทุกท่านมีให้
ตอนนี้ไรเดอร์รู้สึกดีขึ้นมาเยอะแล้วล่ะค่ะ ถึงแม้ว่าเขาจะจากไรเดอร์ไปเพราะคำว่าดีเกินไป แต่จริงๆ
แล้วก็รู้ดีว่าเพราะระยะที่เราห่างกัน มันทำให้ใจของเขาแพ้คนที่อยู่ใกล้กว่า ไรเดอร์ไม่ดีเองค่ะ ที่ไป
อยู่ดูแลเขาไม่ได้ การที่ไรเดอร์จะเสียเขาไปก็คงไม่ใช่เรื่องแปลก รักแท้ย่อมแพ้ความใกล้ชิดอยู่แล้ว
ไรเดอร์ไม่อยากโทษใคร เพราะทุกสิ่งทุกอย่างมันเป็นไปตามกลไกของมัน วันนี้ไรเดอร์อาจจะผิดหวัง
แต่วันหน้าไรเดอร์เชื่อว่าสิ่งดีๆที่ไรเดอร์ทำไว้จะส่งผลให้ไรเดอร์พบเจอแต่สิ่งที่ดีๆ ถึงแม้ว่าเขาจะทำ
ให้ไรเดอร์เสียใจ แต่ไรเดอร์ก็ยังคงรักเขาอยู่แม้ว่าเขาจะทำให้ไรเดอร์เสียใจมากแค่ไหนก็ตาม
ไรเดอร์ก็พร้อมที่จะให้อภัยเขาเสมอหากเขาจะกลับมา เมื่อเขาพร้อมและต้องการไรเดอร์จริงๆ
อาจจะดูเป็นการกระทำที่ดูโง่ๆ แต่ไรเดอร์ก็เต็มใจที่จะรอคนที่อาจจะไม่มีวันกลับมา...
แต่ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ตอนนี้สิ่งสำคัญที่สุดของไรเดอร์คือปัจุบันที่จะนำทางไปสู่อนาคตข้างหน้า
สิ่งที่ไรเดอร์รักคือการเขียน เขียน และก็เขียน อยากจะสร้างสรรผลงานออกมาให้แฟนๆทุกคนได้อ่าน
กัน ยังมีอีกหลายโปรเจคที่ไรเดอร์อยากจะถ่ายทอดเรื่องราวจากชีวิตจริงหรือจากจินตนาการของไร
เดอร์ ให้ทุกคนได้สนุกและรักในการอ่านค่ะ แม้ว่าตอนนี้เขาจะบอกว่าไม่รักไรเดอร์แล้ว แต่อย่างน้อย
ไรเดอร์ก็รู้ว่า ยังมีคนที่รักและรอคอยไรเดอร์อยู่ที่นี่ เด็กดี.คอม
ขอให้ทุกคนสนุกกับผลงานของไรเดอร์นะค่ะ ตอนนี้ไรเดอร์ควบนิยายสองเรื่อง ก็คือเรื่อง
กิ๊ก
ยังไงไรเดอร์ก็ขอฝากสองเรื่องสองสไตลนี้ด้วยนะค่ะ คอมเม้มติชมได้เลยคร่า...
ความคิดเห็น