คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ
บทเครื่องบินของสายการบินระหว่างประเทศ หญิงสาวร่างอวบผมยักโศกประบ่ากำลังมองออกไปยังท้องฟ้านอกหน้าต่าง ดวงตากลมโตชื้นแฉะเพราะหยาดน้ำตา แต่ดีที่เธอใส่แว่นสายตาอันหนาไว้จึงไม่มีใครทันสังเกตว่าเธอกำลังร้องไห้
“ฉันดีใจนะ ที่แกตัดสินใจมากับฉัน พอถึงที่นู้นแล้วทุกๆอย่างก็คงจะดีขึ้นเอง”กีรติหันไปพูดปลอบโยนเพื่อนสาวที่เอาแต่นั่งเงียบมาตั้งแต่ขึ้นเครื่องแล้ว
รัตเกล้าใช้นิ้วเขี่ยน้ำตาออกก่อนที่จะหันไปส่งยิ้มบางๆให้เพื่อนสาว
“ถูกของแก อีกไม่นานทุกๆอย่างก็จะดีขึ้นเอง”เธอหันกลับไปยังนอกหน้าต่างอีกครั้ง มองไปยังท้องฟ้าที่กว้างใหญ่อย่างไร้ทิศทาง
‘ต่อจากนี้ไป ฉันจะต้องเป็นคนใหม่ คนที่ไร้หัวใจ และไม่อ่อนแอ’
เธอปิดเปลือกตาลงเพื่อเก็บซ่อนดวงตาที่หมองเศร้า และลืมตาโพล่งขึ้นมาใหม่อีกครั้งด้วยแววตาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยพลังความเข้มแข็ง
รถแท็กซี่แล่นเข้ามาจอดที่หน้าห้องแถวสองชั้นกลางเก่ากลางใหม่บนถนนในย่านชุมชน รัตเกล้ามองสภาพความเป็นอยู่ของคนในชุมชนแห่งนี้อย่างตื่นเต้น ที่นี่คือเมืองเซียะเหมินอยู่ในมณฑลฝูเจี้ยนติดกับชายฝั่งทะเลทางตอนใต้ของประเทศจีน รัตเกล้ารู้สึกเหมือนตื่นเต้นตั้งแต่เท้าของเธอสัมผัสกับแผ่นดินผืนนี้แล้ว สายลมที่หอบเอาไอเค็มของทะเลมาปะทะร่างของเธอทำให้เธอสดชื่น จนลืมเรื่องทุกข์ใจไปจนหมดสิ้น สองสาวช่วยกันหอบหิ้วกระเป๋าสัมภาระเข้าที่พัก ผู้ดูแลห้องแถวที่พวกเธอใช้อาศัยนี่เป็นสาวใหญ่ชาวจีน เอ่ยต้อนรับสองสาวจากเมืองไทยด้วยภาษาจีนกลาง รัตเกล้าเอียงคอเล็กน้อยก่อนที่จะยิ้มออกมาอย่างเข้าใจความหมายของเจ้าของภาษา เหมยลี่เชื้อเชิญสองสาวเข้ามาพร้อมกับอธิบายส่วนต่างๆของห้องแถวให้พวกเธอได้รับทราบ
“ตอนนี้ยังอยู่ในช่วงปิดเทอมของเด็กมหาลัย พวกเรายังพอมีเวลาจัดร้านและเตรียมตัวสำหรับกิจการใหม่ของพวกเรา พี่เหมยลี่เป็นคนของมะม่าฉันเอง เขาจะมาช่วยพวกเรา ว่าแต่แกเหอะ โอเคมั้ย โรส”กีรติเอ่ยถาม
“ฉันหรอ สบายมากว่ะ ดีนะที่ไปเรียนภาษาเอาไว้ ไม่อย่างนั้นคงลำบากกว่านี้แน่ๆ”
“ก็เพราะแบบนี้ไง ฉันถึงให้แกไปเรียนไว้ เอาของไปเก็บกันเถอะ เดี๋ยวฉันจะพาแกไปเดินเที่ยวตลาด”
รัตเกล้ายกกระเป๋าสัมภาระของตัวเองไปไว้ในห้องนอนเล็กที่เหมยลี่เตรียมไว้ให้ เธอจัดการเอาเสื้อผ้าออกมาจัดใส่ตู้ เสร็จแล้วถึงมานั่งเล่นที่เตียงเดี่ยวขนาดมาตรฐานที่วางชิดผนังห้องติดหน้าต่าง ม่านสีชมพูถึงเปิดออกให้เห็นถึงสิ่งแวดล้อมและความเป็นอยู่ของคนในชุมชนแห่งนี้ สถานที่ใหม่ชีวิตใหม่ตรงหน้าเหมือนกระตุ้นให้อดินาลีนของรัตเกล้าตื่นตัว จนลืมเรื่องราวต่างๆที่เคยผ่านมาจนหมดสิ้น เธอแทบไม่อยากจะเชื่อสายตาของตัวเองเลย เมื่อเช้าเธอยังอยู่ที่แผ่นดินบ้านเกิด แต่ตอนนี้เธอมาอยู่อีกแผ่นดินหนึ่งที่เธอไม่เคยคิดฝันเลยว่าจะได้มีโอกาสมา
กีรติเป็นเพื่อนสนิทของรัตเกล้ามาตั้งแต่สมัยเรียนอยู่ชั้นมัธยมปลายด้วยกัน กีรติมาหารัตเกล้าที่บ้านเพื่อขอร้องให้เธอช่วยกิจการร้านอาหารที่กำลังจะมาเปิดใหม่ที่เซียะเหมิน ถึงทางบ้านของรัตเกล้าจะไม่ขัดข้องอะไรแต่ในใจของเธอกลับลังเล เพราะเธอมีภาระทางใจทำให้ไม่สามารถตัดสินใจอย่างเด็ดขาดได้ แต่ทว่า ความรักของเธอก็พังทลาย เมื่อคนรักของเธอกลายเป็นจอมหลอกลวง รัตเกล้าเสียใจเกินกว่าจะทนอยู่เห็นหน้าคนรักของเธอได้ ในที่สุดเธอจึงตัดสินใจไปจากเมืองไทยเพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่ แม้ว่าเธอจะยังเหลือความรักความอาวรณ์ต่อคนรักก็ตาม เพราะความทรมารจากพิษรักนี้เอง ทำให้รัตเกล้าต้องสลัดความอ่อนแอออกให้ได้ แต่มันช่างยากเย็นเหลือเกิน มีทางเดียวเท่านั้นก็คือ เธอต้องกลายเป็นนางมารร้ายให้จนได้
“ต่อไปนี้ ฉันจะต้องเป็นคนไม่มีหัวใจ ใครอยากกิ๊กกับฉัน ฉันยินดี แต่ใครจะมาขอความรักจากฉัน ฉันไม่มีให้!”
เสียงเคาะประตูและเสียงเรียกของกีรติทำให้เธอตื่นจากภวังค์ รัตเกล้ารีบเดินไปเปิดประตูให้เพื่อนสาวเข้ามา
“เก็บของเสร็จแล้ว ฉันจะพาแกไปเดินเที่ยวตลาด จะได้รู้ว่าที่นี่มีอะไรบ้าง”กีรติบอกเพื่อนรัก
“ฉันชักจะตื่นเต้นแล้วสิ ชีวิตใหม่ของฉันกำลังจะเริ่มต้นขึ้นแล้วใช่มั้ย”
“ใช่แล้ว แกเองก็ลืมไอ้คนพันธ์นั้นไปซะ มันไม่มีค่าอะไรให้แกคิดถึงมันหรอก”กีรติเอ่ยเตือนสติเพื่อนรัก เพราะเธอก็รู้ถึงสาเหตุที่ทำให้รัตเกล้านั่งเงียบมาตลอดการเดินทาง
“อืม ถ้ามันง่ายขนาดนั้นก็ดีสิ แกก็น่าจะรู้นิสัยของฉันดีนะว่าเป็นยังไง ถ้าฉันรักใครสักคน ฉันจะทุ่มเทให้เขาจนหมดใจ แถมฉันกับเขายังเคย...เฮ้อ~ เขาเป็นคนแรกที่ได้ทั้งตัวและหัวใจของฉัน แล้วแกคิดหรอว่าฉันจะลืมเขาไปได้ง่ายๆ มันกลับยิ่งฝั่งลึกลงในใจเลยด้วยซ้ำ”
“ทั้งๆที่มันทำกับแกขนาดนี้เนี่ยนะ”
“ฉันไมได้เกลียดเขา แค่ชิงชังเฉยๆ และฉันเองก็จะทำทุกๆอย่างให้เขารู้ตัว ว่าเขาคิดผิดที่เลือกคนอย่างฉัน คนดูฉันเหอะนะ เจีย ฉันจะต้องเป็นนางมารร้ายให้ได้”รัตเกล้าหันไปสบตากับเพื่อนด้วยแววตาที่มุ่งมั่นอยากจะเอาชนะ
“งั้นก็ดี ขอให้แกร้ายได้จริงๆเถอะ แล้วแกพร้อมแล้วหรือยังที่จะก้าวสู่ชีวิตใหม่”
เธอสูดลมหายใจลึกๆก่อนที่จะส่งยิ่มให้กีรติ
“พร้อมแล้ว เพื่อนเลิฟ แกกับฉันไปลุยกันเลย!”
ความคิดเห็น