ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    You are my heart

    ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 2 ฉลอง

    • อัปเดตล่าสุด 30 เม.ย. 54


    ตอนที่ 2 ฉลอง

     

    จารย์ มลเขาว่าไงว่ะเรื่องกองเชียร์ มรึงจะให้พวกกรูเตรียมฝึกน้องๆ กันยังไง เหอะ ไอ้นัท?

     

    ไอ้อาร์ต ส่งเสียงถามไอ้นัททันที ที่พวกเราเดินด้วยกันระหว่างทางกลับหอพัก

     

    ไอ้อาร์ต เป็นเป็นคนที่สูงที่สุดในกลุ่ม ผิวสีแทนออกจะคล้ำเป็นเพราะมันเป็นคนคุมเชียร์ เสียงมันดังกังวาน เวลาตวาดน้องที โห้ ใจผมแทบวายแทนน้องๆ เลยครับ

     

    มันนิสัยดี กวนบาทาพอประมาณ และเป็นสมาชิกอีกคนในกลุ่มนักบาสประจำโรงเรียน

     

    ไม่รู้พวกมันแบ่งเวลากันยังไง โคตรอึดเลย เรียนก็ต้องเรียนเพราะพวกเราอยู่ห้องคิงสายวิทย์-คณิต  ซ้อมบาสก็ต้องซ้อม แถมคุมกองเชียร์อีก

     

    เฮ้อ  ! ผมคงมีเพื่อนเป็นคนเหล็กครับ!?

     

    เออ ๆ มรึงรีบพูดซิว่ะ พวกกรูอยากรู้ปากมึง อมพิกุลอยู่หรือ ไงว่ะกลัวดอกพิกุลจะร่วงอยู่ได้ ไอ้เวรนัท

     

    นี่ก็อีกคนครับ ไอ้จา แต่ไม่ใช่ จาพนม ยีรัมย์ แต่เป็น ไอ้จาผู้บ้าคาราเต้ ไอ้จาเป็นนักคาราเต้ ประจำจังหวัดครับ ชอบศิลปะการป้องกันตัว แทบทุกอย่างเพราะบ้านมันเป็นโรงฝึกสอนคาราเต้ พ่อกับแม่มันเป็นครูและนักกีฬาคาราเต้ทีมชาติมาก่อน มันโตมากับคาราเต้ เรียกได้ว่าซึมซาบอยู่ทั่วทุกเซลล์ของร่างกาย

     

    ไอ้จา  สูงยาวเข่าดี มีกล้ามที่พวกผมในกลุ่มแม้แต่ไอ้นัทยังอิจฉา มันก็เป็นคนหนึ่งในกลุ่มมที่สาวๆหมายตาหมายใจจับมันเป็นแฟนเหมือนกันครับ แต่ขอโทษด้วย มันมีคู่หมั้นแล้ว เพื่อนเคยถามมันว่าคู่หมั้นของมันเป็นใคร มันบอกว่าไม่รู้เหมือนกันรู้แต่ว่า พ่อกับแม่จับมันหมั้นตั้งแต่ มันยังเด็กอายุก็ได้ 5 ขวบ พอดีพ่อกับแม่พามันไปเที่ยวสวนสนุกได้เจอเพื่อนเก่าที่มีลูกสาวหน้าตาหน้ารัก เลยเกี่ยวดองหมั้นหมายแบบคุมถุงชนกันไว้เลย

                   

    พวกผมถามมันว่ายอมเหรอมรึง มันบอกว่าตื่นเต้นดี และก็ได้ลุ้นเหมือนเล่นเกมส่งชิงโชคอะไรประมาณนั้น

     

    ผมคิดว่าไม่เห็นจะรู้สึกเหมือนมันเลย?

     

     มันบอกว่ากรูชอบเป็นการส่วนตัว!?

     

    เออตามใจมรึง!  ไอ้จายอดคาราเต้

     

    ..? ”

     

    จารย์ เขาบอกให้เราเตรียมตัวตามแผนฝึกน้องตามแบบฉบับที่พวกเราเสนอไป ใช่ได้ ไม่ต้องคิดใหม่ จารย์เขา OK very good idea ทำการฝึกซ้อมได้เลย

     

    ไอ้อาร์ต เตรียมสถานที่

     

    ไอ้จามรึงเตรียมเพลงซ้อม และท่าทางประกอบ

     

    ส่วนอุปกรณ์ ต่างๆเป็นหน้าที่ของไอ้วินกับไอ้อิม ส่วนกรูวางเวลาซ้อมนัดหมายและ คุมซ้อม ไง พวกมรึง ไหว ไหมว่ะ? 

     

    ไม ไม่ไหวว่ะ กรูสู้เต็มที่โว้ย ของแค่นี้ เด็กๆ มีอีกไหมว่ะ! ไอ้จาตอบทันควัน

     

    โห้ย! มรึงคิดก่อนซิว่ะ ตอบรับส่งเดช   มั่นใจมากมรึง !

     

    กรูเตรียมแล้วก่อนตอบมรึง ใคร นี่ใคร กรูจานะโว้ย ไอ้นัท ไอ้นัทยิ้มรับคำตอบไอ้จา

     

    มรึงล่ะ ไหวเปล่า ไอ้วิน ? ”  มันหันมาถามผมต่อ

     

    ผมได้แต่พยักหน้ารับเชิงตอบมัน

                   

    ไหวซิว่ะ กรูกับไอ้วินพร้อมเสมอ เพื่อรับใช้ไอ้คุณชายเพอเฟ็ก   ไอ้อิมพูดคอดค้อนไอ้นัทพร้อมหันมาเหล่ที่ผมทันที เหมือนมันจงใจมองมาที่ผมว่ารู้อะไรๆดีๆ แต่เงียบเก็บไว้ไม่บอกใคร?

     

    ไอ้อิมเป็นลูกอาเสี่ยใหญ่ เจ้าของโรงสี 3 โรงสี ถือว่าร่ำรวยในจังหวัดเลยทีเดียว

     

    ไอ้อิมขาวที่สุดในบรรดาพวกเรา !?

     

    ถึงจะเป็นลูกคนจีนแต่มันนิสัยไทยสุดโคตร ติดดิน รูปร่างมันเล็กว่าพวกผมสูงประมาณ 160 หน้าตาอาตี ขาวจนเกือบเผือก แต่วีรกรรมที่มันทำช่างแตกต่างกับหน้าตามันเสียจริง

     

    มันซ่าครับ   ตัวท้าต่อยตีประจำกลุ่มถ้ามาเรื่องกัน มันจะเป็นคนแรกขาลุย เก่งเตะต่อยพอๆกับไอ้จา

     

    คู่นี้ปะทะกันแรกๆที่พึ่งคบกันกับพวกผมเลยครับ มันต่อยกันหลังโรงเรียนโดยมีไอ้นัทเป็นกรรมการคอยห้าม มันซัดกันซะตาเขียวปากเจ่อ หยดน้ำข้าวต้มกันเองตั้ง2 อาทิตย์ ดีที่ปิดเทอมใหญ่ตอนม. 4 จึงไม่มีใครรู้ แม้แต่พ่อแม่ ก็แก้ตัวกันว่ามาค้างทำรายงานและฝึกซ้อมเชียร์ให้น้องๆ ป้องกันครูและผู้ปกครองทราบ

     

    แค่นี้ก็เรียบร้อยและผ่านไปได้แบบเส้นยาแดงผ่าแปด หลังจากต่อยกันคราวนั้น

     

    มันทั้งคู่สนิทกันมากเลย .. แต่ก็กัดกันไม่เว้นแต่ละวัน ( หมาบ้าทั้งคู่ )

     

    ตอนนี้พวกเราเรียกได้ว่าซี้ปึกกันทั้ง 5 คน ครับ

     

    ...

     

    คืนนี้กรูขอฉลองก่อนซ้อมจริงได้ไหมว่ะ เพื่อนๆที่เคารพรัก   วันนี้เป็นวันศุกร์ด้วย กรูเลี้ยงเอง

     

    อยู่ๆ ไอ้อาร์ตก็โพลงขึ้นมากลางปล่อง

     

    พวกผมรู้ทันทีครับ ว่ามันหมายถึงคืออะไร ส่วนไอ้นัททำหน้าเบ้ส่งมาที่ไอ้อาร์ตทันที

     

    ที่มันทำหน้าอย่างนั้น เพื่อนในกลุ่มรู้ครับว่าเพราะอะไร มันเป็นจุดอ่อนเดียวที่ ไอ้ คุณชายเพอเฟ็กไม่สมบูรณ์และเพอเฟ็กตามแบบอย่างที่ใครเขาๆว่ากัน

     

    จุดนี้ล่ะครับที่พวกผมได้เปรียบไอ้นัทมัน!?

     

    ก่อนถึงหอพัก พวกผมแบ่งกันไปซื้อของกิน กับแก้มและ .......มาเตรียมเพื่อฉลองกันคืนนี้ ไม่ต้องห่วงนะครับพวกผม ที่ที่พวกเราจัดฉลองกันเป็นหอพักเอกชน วันนี้วันศุกร็เด็กที่อาศัยคนอื่นกลับบ้านกันตั้งแต่ตอนเย็นเหลือแต่พวกผมนี่แหล่ะ

    หอพักที่นี่ เป็นตึกคล้ายคอนโดมีห้องเป็นสัดส่วนตามที่เข้าอาศัย  ส่วนใหญ่เป็นนักเรียนมีตังค์ พ่อแม่รวยแต่เปิดโอกาสให้ลูกๆได้มาพักแบบช่วยเหลือตนเองทั้งหาข้าวปลาอาหารกินเอง ทำความสะอาดที่พัก และก็ซักผ้า รีด อื่นอีกจิปาถะ

     

     ถึงพวกผมจะมีเงินแต่พวกพ่อแม่อยากให้ลูกรู้จักรับผิดชอบและช่วยเหลือตัวของตัวเองได้ แบบมีเกราะปกป้องเช่นเดียวกับยามดื่มนมยี่ห้อดังทางทีวีน่ะครับ พวกผมทำได้ครับ เรื่องแบบนี้ ส.บ.ม.

     

    เมื่อมีข้อดีแต่ก็มีช่องโหว่บ้าง เด็กกำลังโตอยากเรียนรู้โลกกว้างอย่างวัยของพวกผม อยากลองไปซะทุกอย่างยกเว้นยาเสพติดครับ บุหรี่ก็พอมีบ้าง

     

    แต่ไอ้อาร์ตบอกว่าสูบแล้วตัวเหม็น ปากเหม็น สาวเมินเดินหนี พวกผมเห็นด้วยตามนั้น ก็เลยไม่มีใครสูบบุหรี่กันเพราะกลัวสาวเมินครับ

     

                    แต่ที่ขาดไม่ได้ ( แต่ไอ้นัทอยากขาด ) ก็คือ น้ำเปลี่ยนนิสัยสีอำพันอันชื่นใจ น่ะคร้าบบบบ!!!

     

    ……………………………………………………………………………………

     

     

                    นำมาลงใหม่ค่ะ คราวนี้ไรท์จะปั่นให้จบ

                   

                    มีเพื่อนๆขอมา ไรท์เลยทนไม่ได้

     

                    นำมาลงอีกครั้ง ทั้งๆที่….แงๆๆๆ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×