คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Chapter three...ความลับก็ยังเป็นความลับ 100%
KiT Ta
Chapter three ความลับก็ยังเป็นความลับ..!
เช้าวันสดใสหลังจากการพบและเปิดเผยความลับต่อกันและกันแล้ว (ตรงไหนเอ่ยย?) .. เรื่องคืนนั้นก็ผ่านมาเกือบสัปดาห์แล้วสินะ ตอนนี้ เล็กซี่กำลังไปสืบหาตัวผู้ชายคนนั้นอยู่ ว่าเรียนอยู่ที่ไหน บ้านอยู่ไหน พักอยู่ไหน อยู่กับใคร ใครเป็นเพื่อนสนิท(ก็ไอ้โทมัสไง) แต่เขาได้ข้อมูลแค่ ชื่อของเพื่อสนิทเท่านั้น และ สภาบันการศึกษาแล้วก็เป็น ลูกชายคนเดียวของบริษัทยักษ์ใหญ่ แต่ทั้งสองยัง งงอยู่ว่า ทำไม อันเซลและโทมัส ทำไมถึงโดดแดดได้ ???????????????? มันต้องมีอะไรบางอย่างแน่ๆเลย เราต้องไปจับมันมาแล้ว ถามให้รู้เรื่อง แล้วต่างคนต่างอยู่....
‘ห้าววว ง่วงนอนจัง แต่ชั่งเถอะ ไปอาบน้ำดีกว่า แล้วไปปรึกษากับเล็กซี่ดู’เซียคิดในใจ..
-----------------สถาบัน V ---------------------
สถาบันนี้ รับแต่เด้กระดับหัวกะทิหรือ พวกลูกคนใหญ่คนโต และสมองไม่ได้เรื่องเลย แล้วชอบข่มขู่คนอื่น
แต่เล็กซี่และเซียไม่เคยโดนซักทีเพราะ สองคนนี้เป็นคนเงียบๆ ไม่สุงสิงกับใครเท่าไหร่นัก และเรียนได้คะแนนท๊อปตลอดเวลา ทั้งสองจะสลับกัน ขึ้น-ลง(อย่าคิดลึก) เรื่องคะแนน เหจุผลที่ไม่มีใครค่อยหาเรื่องสองคนนี้ก้คือ เขาทั้งสองเคยระเบิดอารมณ์ออกมาเพราะพวกผู้ชายที่มาตามตื้อเขา เพราะน่ารำคาญ เขาเลยตะคอกใส่แล้วเหวี่ยงพวกนั้น ที่จะพยายาม ลวนลามเขา พวกนั้นจึงกลัวและสงสัยว่าทำไม ผู้หญิงกับผู้ชายตัวเล็กๆ ร่างบางๆ ทำไมแรงเยอะขนาดนี้ ...
แต่ก็ไม่มีใครสามารถหาข้อมูลได้เลย...
“เราไปหามันกันเถอะ”เล็กซี่บอกกับเซีย แล้วทำหน้าเย็นชาสุด ๆ เพราะเขาปล่อยให้เพื่อนได้อยู่ในอันตรายตอนนั้น แต่เซียก็บอกว่าไม่เป็นไร แต่เล็กซี่ก็บอกว่า ไม่ได้ชั้นผิดเอง เธอมีแต่โทษตัวเองว่าตัวเองผิดเอง อย่างนู้นอย่างนี้
“หาได้แล้วรีบไปเจอกันที่เดิมนะ อย่าลืมลากมันมาด้วยล่ะ”เล็กซี่เตือนความจำเซียกับแผนที่วางไว้....เพราะเซียเป็นคนไม่ค่อยหาเรื่องใครเท่าไหร่ ..
“ได้โอเค ชั้นจะจับเจ้าบ้านั่นเอง ส่วนเธอจับเพื่อนมันนะ”แล้วทั้งสองก็วิ่งหาออกถามคนอื่นว่าทั้งสองเพื่อนรักอยู่ไหน เพราะตอนเช้าๆทั้งสองจะแยกกันอยู่ เพราะว่า เรียนคนละคณะแต่สนิทกันได้...
‘แกไปหลบอยู่ไหนของแกห๊ะ ไอ้หื่นบ้ากาม’ เซียคิด
“อะ..อ้าว ขอโทษครับ”เซียวิ่งชนใครคนหนึ่ง แต่ที่แน่ๆ เขาน่าจะให้เซียชนมากกว่าเพราะไม่มีใครมาวิ่งดักหน้าแวมไพร์อย่างเขาได้หรอก.
“ว่าไงครับ คนสวยฮึอึ”เสียงทุ้มเอ่ย นี่มันเสียงที่คุ้นหูมากหรือว่าจะเป็น...?!
“หนอยยยย แก!!!”เซียตะโกนอย่างดังแล้วผลักไอ้หมอนั่น เข้าต้นไม้ แล้วจับมัน มัดมือ และเท้า.. ด้วยพละกำลังที่มากกว่าเพราะเกิดก่อนหลายร้อยปี
“ฮึก แก ทำไม พลังแกเยอะกว่าชั้น”ชายร่างสูงถามอย่างตกใจและสงสัย ในเวลาเดียวกัน..
“หึหึ มันง่ายกว่าที่แกคิด..”ร่างเล็กบอกให้เป็นปริศนา...
“ก็อะไรบอกมาไวๆสิ”เพราะเขาคิดว่าตนต้องแรงเยอะกว่า เพราะร่างตนใหญ่กว่าอีกฝ่าย
“ก็ชั้นอายุเยอะกว่านายน่ะสิ ถามโง่ ๆ”พูดจบ ร่างเล็กนำร่างสูงไปยังจุดนัดหมาย
---------------------------------------1นาที-------------------------------------
“ชั้นได้มาแล้วเล็กซี่”เพื่อนรักหนุ่มบอกกับเพื่อนรักสาว
“ชั้นก็ได้มาเหมือนกัน ฮึฮึ เราจะไปสนุกกันนะจ๊ะ หนุ่มๆ โทษฐานคิดจะเอาชีวิตเพื่อนชั้น!!~”เล็กซี่ตะคอกเสียงดัง โดยเฉพาะประโยคหลัง
“ถ้าพวกแกขัดขืน พวกแกจะไม่มีวันได้เห็นโลกนี้อีก จำไว้ซ่ะ!”เล็กซี่ขู่และเอาจริงด้วย ...
“คะ...ครับ”ทั้งสองตอบพร้อมกัน..
“ดี!”สาวร่างบาง ตอบแค่นั้นแล้วรีบมาที่หอพักของเพื่อนชายตนทันที
“ใครเป็นคนเปลี่ยนสภาพพวกแก ! ห๊ะ !”เล็กซี่ตะโกน ถามพวกนั้น
“อะ...อาเธอร์”ทั้งสองตอบพร้อมกัน
“ดี หมอนั่นใช่ไหม แล้วมันอยู่ที่ไหน ชั้นจะฆ่ามันเอง ไม่ปล่อยให้ลอยนวลแล้ว! แล้วพวกนายอยากเป็นแวมไพร์หรือโดนมันเปลี่ยนสภาพมาให้ใช้งานกันห๊ะ!”เล็กซี่รัวคำถามออกไป..
"ผะ..พวกผมไม่อยากเป็นครับ เขาแค่บอกว่า ให้จัดการกับผู้ชายหน้าสวยทุกคนครับ"ทั้งสองบอกกับเล้กซี่ เพราะกลัวว่าตนจะโดนฆ่า
"เขาบอกมาแค่นี้ครับ"โทมัสบอกกับเล้กซี่อีกที
"โอเค ได้แค่นี้แหละ พวกนายก็ไม่ต้องมายุ่งกับพวกชั้นอีก เข้าใจไหม"เล็กซี่บอกกับ ทั้งสอง
"โอเคครับ / ไม่โอเคครับ"เล้กซี่หันขวับแล้วจ้องตากับอันเซลอย่างกินเลือดกินเนื้อ แล้ววิ่งเข้าไปด้วยความเร็วเท่าแสง แล้วบีบคอหมอนั่น
"เรื่องอะไร"เล็กซี่ถามอย่างเย็นชา เพราะตอนนี้อารมณ์เธอเหมอืน โมโหสุดๆ
"เพราะ ผมรัก เซียครับ ผมรักตั้งแต่เจอเลย แต่ต้องมาฆ่าเพระาเขาสั่งให้ผมฆ่าน่ะครับ ผมกลัวตายด้วยจึงเอ่อ.."อันเซลอธิบายยาวเยียด
"ได้ แค่นั้นแหละ ถ้านายจีบ เซียติด ชั้นยกเขาให้นายเลย ถ้านายจีบไม่ติด นายจะตายด้วยมือของชั้นเอง"เล็กซี่บอกไป แล้วเขาจะต้องทำจริงๆแน่ๆเลย
"โอเคครับ"ดูเหมอืนหมอนี่ไม่กลัวตายแห่ะ
"แต่..."อันเซลพูด
"แต่อะไรอีก ชั้นจะไปหามันแล้วนะ"เล็กซี่กระวนกระวาย เพราะถ้าเขาขู่ว่าจะฆ่าอันเซลให้ตาย ก็เพราะเขาต้องอยู่แถวๆนี้เป็นแน่เพราะช่วงนี้มีข่าวอออกมาบ่อยๆ ว่ามีคนถูกกัดที่คอเหมอืนสัตว์ทำร้าย แล้วเลือดหมดตัว
60%
"ไม่มีอะไรครับ ระวังตัวด้วยนะ"อันเซลรีบพูดเพราะตนกลัวสายตาอันดุดันของ หญิงสาวอายุ 300 กว่าปี
"อื้ม ... ชั้นไปก่อนนะ เซีย ดูเจ้าพวกนี้ด้วย จะทำอะไรก็ทำได้นะ ชั้นไม่ว่า ตอนนี้พวกมันเป็นของเธอแล้ว"เล็กซี่พูดไม่ทันจบก็วิ่งออกไปเสียแล้ว
"หึหึ พวกนายจะต้องได้ชดใช้ ในสิ่งที่ทำกับชั้น"เซียพูดอย่างเย็นชา
แล้วเขาก็วิ่งออกไปด้านนอก แล้วนำเหล็กปลายแหลมมาแทงท้องของทั้งสอง ทำให้เขาทั้งสองเข็บปวดมาก เพราะไม่เคยทรมานเยีี่ยงนี้มาก่อน
"โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"ทั้งสองร้องพร้อมกันอย่างพร้อมเพรียง (ประสานเสียงอันน่าหลงไหล)
"เป็นยังไงบ้าง พวกนายควรจะจำไว้นะ ว่า!"เสียงเย็นชาของเซียก็ไม่อาจทำให้ ทั้งสองหวาดกลัวแต่น้อย
"นี่สำหรับพวกนาย ทำกับชั้น"สิ้นเสียง เซียก็แทงเข้าไปอีก
"และนี่สำหรับที่ทำกับ เล้กซี่"เซียแทงลึกเข้าไปอีก จนทำให้พวกนั้นเจ็บเจียนตาย (มันตายแล้วรอบนึง!)
"จำไว้ใส่กะโหลกเน่าๆเสีย ว่าพวกเจ้า ต้องออกไปจากเมืองนี้ให้เร็วที่สุดไม่งั้นชั้นฆ่าพวกเจ้าตายแน่หึหึ"ภาษาเมื่อ100ปีก่อนผุดออกมาจากปากเซียเสียแล้ว
"คะ...ครับ/ครับ"ทั้งสองตอบพร้อมกัน โทมัสเสียงสั่น ๆ แต่ อันเซลกลับตอบเสียงมั่นใจเสีย
"งั้นคุณก็ปล่อยพวกผมสิครับ"อันเซล บอกกับเซียแล้วเซียก็ปลด พันธนาการ อันเซลกับ โทมัสออกแต่ทว่า...
จุ๊บ
จุ๊บ
อันเซลวิ่งมาจูบปาก (แค่ริมฝีปากแตะกัน) ปราทิเซีย
"นี่นาย !!!!!~"เซียตกใจ จึงยืนแข็งทื่อ
"ผมรักคุณครับ"อันเซลตะโกนออกมา
"นายบ้าเอ๊ยยย"เซียพูด
21.35 15 .09. 10
------------------------90%--------------------
*--* ------------------- ทางด้านของ เล็กซี่-----------------
มาต่อแล้วนะครับ
-----
"หนอยแก ยังไม่เลิกราวีอีก คราวนี้ชั้นจะเอาชีวิตแกแน่"เล็กซี่บ่นพึมพัมคนเดียว หลังจากออกมาตามหา ศัตรู
ไม่นานเล็กซี่ก็วิ่งมาถึง โรงเก็บของร้างแห่งหนึ่ง ซึ่งเล็กซี่ได้ยินมาจาก ปากของโทมัสและ อันเซล
เพราะทั้งสองถูกจับมาแล้วเปลี่ยนที่นี่
เมื่อเล็กซี่เดินเข้าไป เธอเห็น ชายหนุ่มผู้เป็นศัตรู กำลังดื่มเลือดมนุษย์ผู้หญิงอยู่ แล้วไม่นาน เธอก็เลือดหมดตัวแล้วจึงตาย !
"หนอยแก กล้ามากนะที่มาทำแบบนี้กับชั้น และ เซียน่ะ หนอยยย"เล็กซี่พูดจบก็วิ่งไปหยิบเหล็กแหลมที่อนู่แถวๆนั้นมาถือไว้ในมือ
"โอ๊ สวัสดี สวัสดี เป็นไงสบายดีไหม ฮึฮึ"ศัตรูเอ่ย
"สบายดีย่ะ แล้วแกล่ัะหืม "เล้กซี่ถามกลับเป็นมารยาท
"สบายดีสิ"ศัตรูตอบกลับ
"เดี๋ยวแกจะไม่สบายตอนนี้แหละ "เล็กซี่วิ่งไป หาศัตรูคู่แค้นมานานกว่า 200 ปี เธอกำลังวิ่งไปและนำเหล็กแหลมไปเสียบที่หน้าอกของ ศัตรู แต่ !!......
........
..
.
.
.
.
.
..
อึก ~~
....ฉึก ....
"แก..." ~~ เสียงร้องเบาๆของใครบางคน
----------------------------------------------100%------------------------------------------------------------
เป็นยังไงบ้างครับ สนุกหรือป่าว คริ ๆๆ
ฝันหวานครับ
ความคิดเห็น