คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Chapter two...จึ๊กกาดึ๋ยย...! เราก็เป็น เขาก็เป็น..100%
KiT Ta
Chepter two… จึ๊กกาดึ๋ยย...! เราก็เป็น เขาก็เป็น...
เช้าวันใหม่ เป็นวันที่สดใส เซียตื่นขึ้นมาท่ามกลางแสงแดดอ่อนๆยามเช้าและมีเสียงนกร้อง จิ๊บๆ ทำให้อารมณ์ดีแต่เช้า จนลืมไปเลยว่าเมื่อวานนี้ เขาไปเจอะกับอะไรมา....
แต่ทว่า เซียก็เดินไปอาบน้ำและ แต่งตัวปกปิดมิดชิด จนแทบไม่เห็นผิวหนัง เพราะว่าวันนี้เขาจะไป งานเลี้ยงกับเพื่อน (แวมไพร์มีเพื่อน?) เพื่อนที่มหาวิทยาลัย V เพราะวันนี้เขาจะต้องดูดีที่สุด เพราะเพื่อนของเขาบังคับให้เขาไปในชุดที่เปิดเผยตัวบ้าง ไม่ใช่ปกปิดมิดชิดเหมือนคนบ้า
ทั้งวัน เซียไม่ได้ทำอะไรเลย เพราะมัวแต่แต่งตัว ให้พอใจเพื่อนเสียที เพราะเพื่อนๆ เขาแต่งตัวสวย(หมวย)อึ๋ม เลยล่ะ เพื่อนของเซียก็คือ เล็กซี่นั่นแหละ ! เพราะเล็กซี่ตามเซียไปทุกที่เลยเพราะว่าเธอจะได้ดูแลเซียให้ดีๆ เพราะเธอกลัวว่าหนุ่มน้อยคนนี้จะมีอันตรายน่ะสิ ฮึฮึ แต่ยังไงวันนี้ก็ต้องลากเพื่อนตัวดีของเขาไปให้ได้เชียวล่ะ ! เล็กซี่ยื่นคำขาด ...
ตกเย็น ค่ำคืนที่เซียไม่อยากให้มาถึงที่สุด เพราะว่าการมางานเลี้ยงนี่ เป็นงานที่เขาไม่ชอบเอาเสียเลย แต่เล็กซี่บอกให้มา ก็ต้องยอมๆเธอไป เพราะนี่เป็นวันเกิดของเธอ จึงต้องยอม เพราะถ้าไม่ใช่วันสำคัญอะไร เซียจะไม่ออกจาก บ้านตอนกลางดึกเด็ดขาดเอาช้างมา ชุดยังไม่ไปเลย...
“อ๊า..ตามมาเร็ว วิ่งตามชั้นมานะ”เล็กซี่บอกกับเพื่อตัวบางของเธอ
ในตอนนี้ เซียดูสวย(หล่อไม่ใช่หรือ) แต่ไม่อึ๋ม เพราะเซียไม่ใช่ผู้หญิงถึงยังไงก็เถอะ มันดูเหมอืนผู้หญิงมากเลย ถึงแม้จะใส่ ชุดวันเกิดธรรมดาๆแล้วนะ แต่ใบหน้าของเขาชั่งดูสวยงามเป็นทีเดียว ตอนนี้เหมอืนเซียกับเล็กซี่กำลังเล่นวิ่งไล่จับกันเลย เพราะเล็กซี่นำหน้าอยู่ เซียก็ตามหลัง...
“หะหะ ในที่สุดก็ถึง”เพื่อนสาวของชายหนุ่มหน้าสวยหยุดโดยที่ไม่บอกไม่กล่าว จึงทำให้ทั้งสอง ล้มไปกับพื้น
“ว๊า.. นายทำอะไรของนายเนี่ย เซีย”สาวร่างบางแต่อึ๋ม ถามเพื่อนชายตัวดีของเธอบ้าง ...
“ก็เธอน่ะสิ เล่นหยุดแล้วไม่บอก เชอะ”เซียทำท่างอนบ้าง...
“ขอโทษละกัน สรุปคือชั้นผิด”เล็กซี่กวน เซียไป หวังเล็กๆว่าให้คนๆนี้ อารมณ์ดีขึ้นหน่อย
“อื้ม เข้าใจล่ะ แต่ชั่งมันเถอะ”ทั้งสองรีบลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว
“เราเช้าไปข้างในเถอะ”เล็กซี่ชวนเซีย ^^”
“เล็กซี่ นี่งานอะไรเนี่ยย !”เซียถามอย่างประหลาดใจเพราะตนไม่เคยมางานแบบนี้มาก่อน เพราะทั้งมี สาวสวยท่าทางหมวยอึ๋ม แต่มาเต้น ...เสา อะโกโก แล้วก็ อื่มมม อธิบายไม่ถูก มีหลากหลายจริงๆ แล้วมีคนมั่วกันด้วยแหละ
“เล็กซี่ ชั้นจะกลับบ้าน”เซียบอกเสียงแข็งและวิ่งออกมาด้านนอก เล็กซี่วิ่งตามมาดักหน้าเซียไว้แล้วดันเซียไว้เพราะยังไง เล็กซี่ก็แรงเยอะกว่า
“โอเค โอเค ชั้นจะอยู่ก็ได้ แค่เที่ยงคืนก็พอล่ะ”เซียเตือนเล็กซี่ เพราะไม่อยากกลับดึก ...
“เค จ้า ขอบคุณมากกๆๆๆๆ”เล็กซี่ทำท่ากวนบาทา และมันไม่เข้ากับหน้าตาเธอด้วยซ้ำไป
ทั้งสองก็กลับเข้ามาในงานอีกครั้ง แต่เผอิญ เจอชายหนุ่มรูปหล่อ สองคน ที่เห็นสาวๆกรี๊ดกัน แต่!เซียกับเล็กซี่ไม่อยากสอดเ_อก อะไรมากมาย แต่ด้วยพลังของแวมไพร์ทำให้ ทั้งสองรู้ว่า ทั้ง 2 นั่นชื่ออะไรเป็นอะไร
คนทางซ้ายมือ ของเล็กซี่และเซีย ชื่อ อันเซล เป็นเพลย?บอยรูปหล่อนอนกับหญิงและชายไม่ซ้ำหน้า แล้วชายหญิงพวกนั้นก็หายตัวไปอย่างลึกลับ บ้างก็ว่าเขาพาไปเก็บไว้ที่คฤหาสน์ เอาไว้บำเรอสุข บ้างก็ว่า เอาไปเป็นเมียเก็บ (รวมผู้ชายด้วย)ฯลฯ
ส่วนคนขวามือก็ชื่อ โทมัส นี่ก็เป็นหนุ่มรูปหล่อเช่นเดียวกัน หล่อไม่แพ้กันเลย มีนิสัยเพลย์บอยเหมือนกัน นอนกับผู้หญิงหรือผู้ชายไม่ซ้ำหน้า แต่ทุกรายที่นอนกับเขา กับจำอะไรไม่ได้เลย แปลกไหมล่ะ
แล้ว บ้างก็ว่า เขาใส่ยาลบความจำเข้าไป ในน้ำดื่มก่อนจะ กึ๊บๆ กัน บางก็ว่า เขาบังคับไม่ให้ บอกหรือพูดอะไร ฯลฯ
แต่ว่า ปราทิเซียรู้ตัวเอว่ากำลังถูกมอง โดยใครบางคนอยู่ แต่เขาคนนั้น ชื่อว่า อันเซล คนที่เป็นหนุ่มนักรัก (จริงหร๊อ) แล้วจู่ๆ มีพนักงานชายหน้าตาดีคนหนึ่งเดินเอาแก้วพันช์ มาให้ปราทิเซี แล้วพูดกับปราทิเซียว่า
“คุณอันเซล บอกให้นำมาให้คุณครับ ขอตัวนะครับ”พูดจบพนักงานนั้นก็หายหน้าไปเลย !
“โห้ววว เซียเธอนี่เจ๋งไปเล้ยยยยยย”เล็กซี่ ร้องเสียงดัง..
“ดีอะไรกัน เหอะ พวกหน้าตัวเมียเอาไม่เลือก อย่างนี้ชั้นไม่ยุ่งด้วยหรอก”เซียพูดแล้ววาง แก้วน้ำพันช์ทิ้งไว้
“คุณจะไม่ดื่มหน่อยหรอครับ ถือว่าเชิญชวน”จู่ๆ เสียงทุ้มก็เอ่ยขึ้น โดยชายนิรนาม(จริงๆก็รู้อยู่)
“ไม่ดื่มครับ มีอะไรไหม ผมจะรีบกลับ” เซียตอบอย่างทันควัน
“ไม่มีครับ ว่าแต่นายชื่ออะไรหรอ ผมชื่อ อันเซลนะครับ ยินดีที่ได้รู้จัก”อันเซลแนะนำตัวเองและหวังว่าคนตรงหน้าจะแนะนำตนบ้าง
“ผมชื่อ ปราทิเซียครับ เรียก เซียเฉยๆก็ได้”เซียตอบปัดๆไป ใจจริงเขาอยากวิ่งหนีให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย
“อ๋อ ครับคุณเซีย คืนนี้นายอยากไป จึ๊กกาดึ๋ยกับผมไหมครับ ผมมีรางวัลด้วยนะ”อันเซลเชิญชวน เซียไปจึ๊กกาดึ๋ย ซะแล้วว แต่เห็นหน้าครั้งแรกก็ จึ๊กกาดึ๋ยเลยหรอ มนุษย์นี่ งี่เง่าเสีย
“เอ่อ ขอตัวเพื่อนชั้นแปปนะค่ะ”ไม่นานเล็กซี่ก็ ขอตัวเพื่อนเธอออก ไปสักแปป
“ได้ซิครับ”เสียงทุ้มเอ่ย
ตื้ด ๆๆๆๆๆๆๆๆ เล็กซี่เดินออกห่างจาก อันเซลให้มากจนเกือบถึงประตูทางออก ...
“นี่เซีย เธอคิดว่า ไม่อยากไปดูสักหน่อยหรอ ยังไงนายก็ไม่เสร็จหมอนั่นอยู่แล้วแหละ เราจะได้ สืบด้วยไงว่าสาวๆ หนุ่ม ๆ ที่ไปนอนกับนายนั่นไปไหนกันหมด ดีไหม?” เล็กซี่ปรึกษากับเซีย แต่หารู้ไม่ว่า มีคนแอบฟังเขาสองคนพูดกันอยู่
‘หึหึ คิดหรอว่าจะหนีชั้นไปได้’เสียงคิดของชายเสียงทุ้ม
“โอเค ก็ได้ แต่ชั้นจะรีบกลับมานะ เธอก็อย่าลืมไปดูชั้นล่ะ เผื่อจะช่วยอะไรชั้นได้บ้าง”เวียบอกกับเพื่อนสาว ตน
“โอเค ตามแผน”เล็กซี่ร้องบอก !
ทั้งสองกำลังเดินมาทางชายหนุ่มรูปหล่อที่ยืนรอเซียอยู่ แต่เขารู้แล้วว่าแผนเขาคืออะไร เขาจึงเตรียมแผนการกับโทมัสแล้วเรียบร้อย ว่าจะกินทั้ง สองเลยแล้วกันโทษฐานรู้ความลับของพวกเขา ฮึฮึ
“ว่าไงครับ คุณเซีย”ชายหนุ่มเสียงทุ้ม พูดกับเหยื่อรายใหม่ของตน
“ตกลงครับ ที่ไหนล่ะครับ”พูดจบ ชายหนุ่มก็นำทางชายหนุ่มรูปงามไปที่ห้องของตนที่อยู่ในสถานที่แห่งนี้
“มาครับ มาคืนนี้เราจะสนุกกัน” “แต่ว่าคืนนี้ผมจะพาคุรไปสวรรค์ก่อนเลยนะครับ” ‘หึหึเสร็จเราแน่ไอ้โง่เอ่ยย’เสียงทุ้มคิดในใจ และบอกกับชายร่าบางของเรา
“ได้เลยครับ คืนนี้เราจะไปสวรรค์ด้วยกัน”เซียตอบรับอย่างดี
ทางด้านของเล็กซี่ ซึ่งคอยดูทั้งสองว่าไปไหน แต่ก็มีคนจับตามองเล็กซี่ด้วยเช่นกันว่า ถ้าเล็กซี่ขึ้นมาเมื่อไหร่ ถ้าเห็นตอนที่เขากำลังกิน นายก็จัดการได้เลย โทมัสได้รับคำสั่งแบบนี้
‘เซียจะเป็นยังไงบ้างน๊า..’หญิงสาวเป็นห่วงเพื่อนชาย แต่คิดว่าคงเอาตัวรอดได้ ..
“มาเลยที่รัก” ‘หึหึคืนนี้แกได้ลงนรแน่’ชายเสียงทุ้มคิดในใจไป
“เรามาเริ่มันเลยดีกว่า” เมื่อชายหนุ่มหันหน้ามาจูบเมื่อจูบพอเงยหน้ามาปรากฏว่ามีเส้นเลือดปูดขึ้นบริเวณรอบตา ของอันเซล
“นะ..นายเป็น”เซียพูดเสียงสั่น
“แวมไพร์”เสียงทุ้ม ก็กำลังจะกัดลงที่คอของ เซียแต่ทว่า...
เผอิญว่า หญิงสาวได้ยินบทสนทนาจึงรีบนำเหล็กไปเสีบใส่แวมไพร์ตนที่พุ่งมาหาตนคนแรก แล้วจึงเข้าไปช่วย เซีย
ปึงงงงงงงงงงง...
เสียงประตูพัง แต่หญิงสาวที่ยืนอยู่ตรงนั้น ก็คือแวมไพร์เพื่อนของ เซียในมือเธอมีเหล็กแหลม อยู่ เธอวิ่งอย่างเร็วมาปัก ที่ท้องของ อันเซล แต่เธอไม่กะให้ถึงตาย
“อึกก ทำไม โทมัส...”เสียงทุ้มอ่อนระรวยช้าลง แต่ยังไม่สิ้นลม
“อ๋อ นายนั่นนะหรอ โดนแบบนายนั่นแหละ ไม่ตายหรอก หึหึ”เสียงหญิงสาวจาก ดูดีมีสกุลตอนนี้กลับกลายเป็นคนมารยาทต่ำทันที (ด่าแรงอ่ะ)
“หนีเร็ว เซียอย่าช้า” ทั้งสองรีบวิ่งออกจาก ที่เกิดเหตุทันที
“หึหึ ที่แท้ก็แวมไพร์นี่เอง โอ้ยยยเจ็บชะมัด”อันเซลรีบดึกแท่งเหล็กออก
“อยากลองด๊นักใช่ไหม ได้จัดให้เลย”เสียงทุ้มเอ่ย
จบ คร้าบบบบบบ
Writer talk:
เป็นไงบ้างครับ เม้นท์ๆๆให้หน่อยนะ ตอนนี้กว่าจะแต่งได้ ลบไปเยอะเหมือนกันอ่ะครับ ขอโทษด้วยนะเป็นไงครับเนื้อเรื่อง ...
ปล.คอมเม้นบ้างสิ
ความคิดเห็น