ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    My Vampire Playboy แวมไพร์เพลย์บอย [Yoai]

    ลำดับตอนที่ #2 : ปฐมบท

    • อัปเดตล่าสุด 4 ก.ย. 53



    KiT Ta 

    ปฐมบท



     "อ้าา.."เสียงหญิงสาวร้องครางเนื่องจากมีกิจจกรรมเข้าจังหวะ


    "อ๊าาาา ~ เร็วอีก.."เสียงหญิงสาวร้องขอ *0*


    ทั้งคู่กำลังหอบ แต่จู่ ๆ ชายหนุ่มรูปงาม นามว่า  อันเซล หรือ เซล กำลังเหือดหอบ และกำลัง 'หิวโหย'!!


    "หึหึ ลาก่อนสาวน้อยย" จู่ๆ ก็มีเส้นเลือดสีม่วงขึ้นบริเวณ รอบตาของเซล และมีเขี้ยวงอกออกมา เซลอ่าปากกำลังจะกัดคอของหญิงสาว แต่หญิงสาวห้ามไว้ก่อน !!

    "นะ..นายเป็นอะไรกัน !!"หญิงสาวพูดเสียงสั่นเพราะกลัว

    "หึหึ ฉันหรอ ฉันก็เป็นน.."ชายหนุ่มร่างสูงพูดกับหญิงสาวหน้าตาสะสวยร่างบาง

    "...แวมไพร์..."ชายหนุ่มพูดจบ ก็กัดเข้าที่คอของหญิงสาวทันที จนเลือดหมดตัว หญิงสาวนั้นก็แห้งเป็นซากศพ ชายหนุ่มจึงรีบจัดการเผาทิ้งซะเพราะเป็นการทำลายหลักฐาน

    "น่าเสียดายชะมัด เพราะเธอลีลาดีมาก หึหึ แต่ทำไงได้ฉันหิวนี่"ชายหนุ่มพูดกับตัวเองเบาๆ

    ------อีกด้านหนึ่งของ ปราทิเซีย-----

    "ห้าวววว..."ชายหนุ่มรึหญิงสาว หน้าตาสะสวยย แต่งตัวในชุดนอน กำลังหาวนอนเพราะเขาไม่ได้นอนตามเวลามากักเพราะเขาไม่จำเป็นต้องนอน แต่ที่เขานอนได้เรพาะเขาไม่ได้นอนมา ร้อยกว่าปีแล้ว !!! 

    "เห้ออ ตอนนี้ เล็กซี่จะเป็นยังไงน๊าาาา..."ชายหนุ่มร่างบางหน้าสวย นัยตาสีเขียวมรกต คิดถึงเพื่อนที่มีอายุ 350 ปี นั่นมันมากกว่าเขา อยู่ 200 ปี

    "แต่ ว่า ขอ นอน ก่อน นะ เล็กซี่ ฝันดีนะ"ชายหนุ่มหน้าสวย บอกกับเพื่อนที่ ไม่ได้เห็นแม้แต่หน้า และเสียง เพราะเธอนั้นจะมาหาเขาแค่ช่วง ปีใหม่ วันเกิด แต่เธอก็มาเยี่ยมอยู่บ้างเป็นบางครั้ง ..


    "นอนดีกว่า ห้าววว"ชายหนุ่มรีบหลับตาและสักพักเขาก็ หลับไป...

    -------In pratricia's dream------

    "ท่านพ่อ ท่านแม่ ฮึก ฮืออ กะ..แกฆ่าพ่อแม่ชั้น ฮือๆๆ"เด็กน้อยอายุ 17-18 ปีกำลังนั่งร้องไห้เพราะ พ่อแม่ของเขาโดนแวมไพร์ฆ่าตาย แต่ทำไมแวมไพร์ถึงไม่ฆ่าเขาล่ะ ?? นี่เป็นคำถามหนึ่งในหัวของเขา

    "ทำไมแกไม่ฆ่าั้ชั้นล่ะ ฮือๆๆ"ชายหนุ่มกล่าวกับปีศาจร้าย

    "ก็แกหน้าตาดีขนาดนี้ ข้าเกิดมา 100กว่าปีแล้ว ยังไม่เคยเห็นชายใดงามเท่าเจ้าเลย หึหึ"ไอ้แวมไพร์บ้ากามมันพูดกับ ชายหนุ่ม(หรอ)

    "หึหึ ฆ่าชั้นสิ ไอ้แวมไพร์์บ้า"ชายหนุ่มตะโกนบอกให้แวมไพร์มาฆ่าตนเสีย เพราะตนไม่อยากอยู่ต่อไปเพราะ ท่านพ่อและท่าแม่ก็เสียไปหมดแล้วแต่ทันใดนั้น ไอ้แวมไพร์ก็วิ่งมากัดคอเด็กหนุ่มจนเด็กหนุ่มคิดว่า ตนต้องตายเสียจริงแต่กลับไม่ มันกัดแล้วกัดข้อมือมัน แล้วให้ชายหนุ่มมกิน ชายหมุ่เผลออ้าปากจน เลือดของแวมไพร์มันไหลเข้าไปในตัว แล้วจู่ๆ แวมไพร์ก็หักหัวเขาทิ้งเสีย! แต่เขาคิดว่าตนตายไปจริงๆแล้วนั้น กลับไม่

    หลังจากแวมไพร์หักคอเสร็จ ก็อุ้มชายหนุ่มไปที่ บ้านของบตน (ในป่า) แล้วรอเวลา ที่จะฟื้นขึ้นมาแล้วเกิดอาการกระหายเลือด

    --ผ่านไป 5 ชม*--

    "ขะ..ข้า ข้าจำได้ว่าข้าตายไปแล้วนี่ เจ้าทำอะไรกับข้า"ชายหนุ่มพูดกับแวมไพร์

    "ข้าทำให้เจ้าเป็นแบบข้า หึหึ"แวมไพร์บอกเสียง กวนโอ๊ยย..

    "เจ้า เจ้า ! ไอ้เลวว"(ขออภัย)ชายหนุ่มที่พึ่งเป็นแวมไพร์ใหม่ๆ ที่ยังควบคุมตัวตนเองไม่เป็นก็ได้ ขยับตัวอย่างรวดเร็วไปที่แวมไพร์ที่เปลี่ยนสภาพตน จึงจะฆ่ามันทิ้งเสีย แต่กลับฆ่าไม่ได้ ทั้งหักคอ ทั้งแทงท้อง มันก็ยังไม่ตายสักที

    "เจ้าเด็กน้อย เดี๋ยวเจ้าก็หิวข้าจะพาเจ้าไปกินอะไรหน่อยไหม หึหึ"แวมไพร์บอกกวนโอ๊ยอีกแล้ว

    "ไม่ ข้าไม่กิน!"

    "ไปเถอะหน่า"แวมไพร์รุกเล้า

    "ไม่"

    "ไป"

    "ไม่"

    "ไป"

    แต่ไม่ทันใดแวมไพร์ตนนั้นก็ขยับกายอย่างรวดเร็วมาที่ ตัวชายหนุ่มที่พึ่งเป็นแวมไพร์ได้ แล้วจูบทันที แต่ทะว่าจูบนั้น กลับกัดปากของ เด็กหนุ่มคนั้นทำให้เลือดออก และเลือดนั้นเเป็นสีแดงแต่ไม่แดงมาก และแผลก็หายไปอย่างรวดเร็ว

    "ช่วยด้วยยยยยยยยยยยยยยยย!"ช่วยหนุ่มตะโกนออกไป

    ------ทางด้านเล็กซี่-------

    "เอ๊ะเสียงขอความช่วยเหลือ"หญิงสาวตัวเล็ก รีบวิ่งไปยังสถานที่ ที่มีคนร้องเรียกให้ช่วย แต่เธอนั้นไม่เคยฆ่าคนเลย เพราะเธอไปขโมยเลือดจากธนาคารเลือดเอา


    เมื่อถึงสถานที่เกิดเหตุ เล็กซี่เห็นแวมไพร์ตนหนึ่งกำลัง จะทำมิดีมิร้ายกัมนุษย์ด้วยความ ว่องไว และมีอายุมากกว่า แวมไพร์ตนนั้น และ การทำร้ายมนุษย์ที่เล็กซี่เกลียดที่สุด(ในตอนนั้คิดว่าเป็นมนุษย์เพราะไม่สามารถรู้ว่าใครเป็นแวมไพร์) นางจึงขยับกายอย่างรวดเร็วไปนำไม้ที่มี ปลายแหลมมาทิ่มที่กลางหลัง ทะลุไปถึงหัวใจของ แวมไพร์ตนนั้น  แวมไพร์ตนนั้นจึงล้มลง แล้วตัวแห้งไปทันที

    "เจ้าเป็นอะไรไหม??"หญิงสาวสวยตัวเล็ก ถามกับ เด็กหนุ่มตัวน้อย (ในสายตาเธอ)แต่เด็กหนุ่มกลับตัวสั่น

    .........
    ......
    .....
    ....
    ...
    ...
    .
    .
    .
    .

    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .



    ทันใดนั้น ปราทิเซียก็สะดุ้งตื่นและทำให้รู้ว่ามันเช้าแล้ว จึงออกไปหากิน (ข้าวของมนุษย์ธรรมดา) ตัวของเขาสามารถโดนแดดได้เพราะ เขามีแหวนที่สามารถทำให้แวมไพร์โดนแดดได้ ที่เล็กซี่ให้กับเขามา

    แต่เขายังงง กับการฝันเมื่อคืนมันคือคืนที่เขาเปลี่ยนเป็นแวมไพร์และ เจอเล็กซี่...


    --100%

    20.19 25ส.ค.53-- ครั้งแรก

    จบบ..


    Writer talk

    เป็นไงบ้างครับ สนุกรึป่าว ขอความคิดเห็นด้วยนะ อยากรู้สุดๆ เพราะตอนนี้แต่งสดครับ แล้วก็เปิดตัวแบบสุดๆเลยพระเอกเรา ..!

    ปล.
    V
    v
    v
    รักพี่ เพชร นะคับ 

    พี่เขาจะรู้ไหมเนี่ย !

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×