ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 3 บุคคลต้องห้าม
เสียงกริ่งดังขึ้นทำให้ผ้าแพรผละจากเบนเดินไปที่ประตูบ้าน ทันทีที่เธอเปิดประตูบ้านเธอต้องแปลกใจที่เห็นผู้ชายสวมแว่นกันแดด2คนยืนอยู่แต่ไม่ทันจะพูดอะไร เธอก็ถูกกระชากไปตบหน้าหันทันที
“โอ๊ย คุณมาตบชั้นทำไม”ผ้าแพรยังงงกับเหตุการณ์ณื นี่เธอพึ่งมาถึงเมืองไทยเองทำไมเกิดเหตุการณ์ต่างๆมากมายขนาดนี้
“นังบ้า เอาปั๋มคืนมาเดี๋ยวนี้นะ”นิวตะคอกใส่ผ้าแพร ทำให้เกรปวิ่งออกมาดูด้วยความเป็นห่วง
“เธอนั่นล่ะบ้า มาตะโกนโวยวายหน้าบ้านชาวบ้านเค้า”เกรปสวนกลับ ทำให้นิวและเกรปแทบจะมีเรื่องกันอีกคู่ แต่ปอเข้ามาขวางทั้งคู่เอาไว้ก่อน
“นิว ใจเย็นๆหน่อย”ปอปลอบพลางหันไปมองเกรปอย่างสนใจ
“นี่คุณ บอกแฟนคุณด้วยนะว่าอย่าเป็นหมาบ้าหน้าบ้านคนอื่นเค้า เห็นแล้วทุเรศ”เกรปด่านิวก่อนที่จะพยุงผ้าแพรที่ยังเอามือกุมแก้มของตัวเองอยู่ สายตาผ้าแพรดันไปจ้องตาต้นผ่านแว่นสีชาของเขา แต่เนื่องจากมีแว่นคั่นอยู่จึงไม่รู้ว่าชายคนนี้เป็นใคร
“เห้ย เอะอะอะไรกันหน้าบ้าน นะ นาย”เบนออกมาตามสองสาวแต่ต้องอึ้งเมื่อพบกับต้น
“ไม่คิดจะพาแขกเข้าบ้านหรอ”ต้นเอ่ยขึ้นทำเอาทั้งหมดต้องย้ายตัวเองเข้าไปในบ้านผ้าแพร ทันทีที่เข้ามาแม่ของผ้าแพรมีสีหน้าตกใจเล็กน้อยก่อนที่ต้นจะถอดแว่นตาตัวเองออกแล้วนั่งลงตรงข้ามกับผ้าแพร
“ต้นมีอะไรกับน้ารึเปล่าจ้ะ”แม่ต้นพูดขึ้นเพื่อในสถานการณ์ไม่เงียบ
“เปล่าครับ ผมแค่อยากจะพบผ้าไหมเท่านั้นเอง”ต้นพูดก่อนมองหน้าผ้าแพรทำเอาเธอเขินจนหน้าแดงเพราะชายคนนี้คือ ชายในฝันที่เธอหลงรักในตอนเด็กนั่นเอง
“ผ้าไหมไม่อยู่นี่หรอกจ้ะ นี่คือผ้าแพรพึ่งกลับมาจากอเมริกาเมื่อเช้านี้เอง”แม่ผ้าแพรพูด
“งั้นชั้นก็ตบผิดคนน่ะสิ”นิวพูดอย่างสำนึกผิด
“แหงล่ะย่ะ ทำอะไรไม่เคยคิด”เกรปเบ้ปากใส่นิว
“นี่ แกอยากโดนหรอ”นิวสวน
“ก็เอาสิ”เกรปตอกกลับอย่างไม่สะทกสะท้านเบนและปอจึงรีบห้ามทั้งคู่เพราะมีแม่ผ้าแพรอยู่
“ใจเย็นน่านิว”ปอปลอบนิว
“แล้วผ้าไหมไม่ติดต่อกลับมาเลยหรอครับคุณน้า”ต้นถาม
“ไม่จ้ะหลายเดือนมานี้ผ้าไหมเงียบหายไปเลยน้าก็ห่วงไหมเหมือนกัน”แม่ผ้าแพรพูด
“หายหน้าหายตาเพราะทำความผิ...”ยังไม่ทันที่นิวพูดจบต้นก็สั่งนิวให้เงียบ ต้นนิ่งซักพักนึงก่อนคิดแผนการในหัวคนเดียวก่อนที่จะหันไปพูดกับผ้าแพร
“น้องแพรไม่ได้เจอกันนานจำพี่ได้รึเปล่าครับเนี่ย”ต้นทักผ้าแพร
“จะ จำได้ค่ะ”ผ้าแพรตอบแล้วก้มหน้าอย่างเขินอาย
“แล้วจะรังเกียจมั้ยครับถ้าพรุ่งนี้พี่จะชวนน้องแพรไปเที่ยวเพื่อต้นรับน้องแพรกลับมา”ต้นพูดแล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย
“เอ่อ คือ”ผ้าแพรยังอึกอักซึ่งเบนเห็นแล้วยิ่งหงุดหงิด
“เราไม่ได้เจอกันนานแล้ว น้องแพรจะไม่ใจดำไม่ไปกินข้าวกับพี่ชายคนนี้หน่อยหรอครับ”ต้นเซ้าซี้
“ก็ได้ค่ะ”ผ้าแพรตอบในที่สุด
“งั้นเอาเป็นว่าพรุ่งนี้10โมงพี่มารับแพรนะครับ เอ่อคุณน้าครับผมขอตัวกลับก่อนนะครับพอดีนึกได้ว่ามีประชุม”ต้นพูดจบก็ขอลากลับไปทิ้งให้ทั้ง3ยังงงอยู่ที่เดิม
“ฮั่นแน่First Loveพี่แพรมาขอไปเดทอิจฉาชะมัด”เกรปแซวผ้าแพรจนเธออายม้วน
“อย่าไปนะแพร เบนไม่ค่อยไว้ใจหมอนั่นเลย”เบนเตือนผ้าแพรด้วยความเป็นห่วง
“แต่ถ้าไม่ไปพี่แพรก็ผิดสัญญากับเค้า โอ้ยพี่เบนคนเค้าเคยรู้จักกันไม่เป็นไรหรอกน่า”เกรปพูด
“แต่พี่อดห่วงไม่ได้นี่”เบนพูดจนผ้าแพรหันมายิ้มให้กับเบน
“แกไม่ต้องเป็นห่วงชั้นดูแลตัวเองได้ละอีกอย่างพี่เค้าเคยเล่นกับชั้นตอนเด็กๆเค้าไม่ทำอะไรชั้นหรอกแก”ผ้าแพรตอบแล้วก็ยิ้มอย่างมีความสุข
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-**-*-*-*-*-**-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
“นี่แกคิดจะทำไรของแกวะ ไหนว่าจะมาสืบเรื่องป่มไง แล้วทำไมมาหว่านเสน่ห์ใส่น้องคนนั้นอีกหมานความว่าไงวะเนี่ย”ปอถามต้นทันทีที่ออกบ้านมา
“เบาๆสิวะ เดี๋ยวนิวได้ยินแล้วจะเสียแผนหมด”ต้นบอกปอ
“แผนไรวะ”ปองง
“แผนการแก้แค้นของชั้นไง ยัยผ้าไหมทำกับคนรักของชั้น ทำไมชั้นจะจัดการกับน้องสาวเธอไม่ได้ และอีกอย่างชั้นก็ไม่เคยคิดที่จะรักยัยนั่นอยู่แล้ว”ต้นตอบทำเอาปออึ้งกับคำตอบต้น ในใจนึกหวั่นแทนผ้าแพรอยู่เหมือนกัน
คอมเม้นท์กันได้นะจ้ะ
คอมเม้นท์กันได้นะจ้ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น