AF7 Series Present AF7รักร้ายๆของชั้นและเธอ

ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 1 งานแต่งงาน

ณ งานแต่งงานที่โรงแรมแห่งหนึ่ง

ต้น ไฮโซหนุ่มเจ้าของธุรกิจหลายพันล้าน ยืนมองตัวเองที่หน้ากระจกในห้องแต่งตัว วันนี้ที่เค้ารอคอยก็มาถึง วันที่เขาและ ปั๋ม หญิงสาวที่เขารักจะได้แต่งงานกัน หลังจากคบหาดูใจกันมานานถึง4ปีและทั้งคู่ก็ได้ตกลงแต่งงานกันในที่สุด ต้นเดินลงมาที่งานแต่งงาน งานของเขาได้จัดเล็กๆที่ริมทะเลตามที่ปั๋มเคยบอกเขา เชิญแขกสำคัญมาไม่กี่คน จัดริมทะเล รอบๆงานมีแต่บรรยากาศสีขาวบริสุทธิ์ ถูกประดับด้วยดอกกุหลาบที่ปั๋มชอบ

“แหมๆ ไฮโซหนุ่มรูปหล่อจะแต่งงาน สาวทั้งประเทศงี้ได้เสียใจกันทั่ว”เสียงแซวของ ปอ เพื่อนรักของต้นทำเอาเขาแทบเขินจนเอามือไปดันหัวเพื่อนรัก

“อะไรๆ แค่ชั้นแต่งงานเองยังไงสาวๆก็ยังหันไปหาแกได้น่า”ต้นตอบพลางมองไปในบรรยากาศงานโดยรอบที่เขาและปอเป็นคนจัดเพื่อปั๋มโดยเฉพาะ

“เห้ย ว่าแต่ทำนานจังวะยัยปั๋มเนี่ย งานตัวเองแท้ๆอย่าบอกนะว่ากลัวสวยน้อยไปน่ะ”ปอแซวถึงเจ้าสาวต้นพลางมองไปรอบๆเพื่อหาเพื่อนสาวอีกคน จนเขาต้องเห็นมีน รุ่นพี่ของต้นและปอวิ่งมาอย่างกระหืดกระหอบ

“แย่แล้วต้น แย่แล้ว”มีนวิ่งมาหาต้นและตะโกนโวยวาย

“เป็นไรไปเจ้ ใจเย็นๆ”ปอหากระดาษมาช่วยพัดให้มีนที่หายใจหอบอย่างเหนื่อยเพราะตอนนี้พ่อแม่ปั๋มและพ่อแม่ต้นมองกันใหญ่แล้ว

“ยัยปั๋มต้น ปั๋มหายไป”มีนตอบแล้วทำหน้าจะร้องไห้ ต้นช๊อคและวิ่งไปที่ห้องแต่งตัวของปั๋ม โดยมีปอและญาติๆวิ่งตามมาติดๆ

เมื่อต้นมาถึงห้องก็พบแต่ความว่างเปล่า มีเพียงช่อดอกไม้ของเจ้าสาวช่อเดียวว่างอยู่บนโต๊ะเท่านั้น

“เจ้ผิดเองต้น เจ้ออกมาเข้าห้องน้ำพอเจ้กลับมา ปั๋มก็หายไปเลย”มีนตอบพลางหันไปซบปอ ปอก็ได้แต่กอดปลอบพี่สาว

“เห้ย ต้น เราตามหาปั๋มทั่วๆงานดูมั้ยวะเผื่อเจอยัยนั่น”ปอตอบอย่างใจคอไม่ดี แล้วทุกๆคนก็เดินออกตามหาปั๋มทั่วงานจนวนมาที่หน้างานใหม่ ซึ่งมีสองสาวกำลังชุลมุนตะลุมบอนกันอยู่ ต้นเข้าไปดูใกล้ๆก็พบว่าเป็นนิว น้องสาวของตัวเองกำลังตบกับ ผ้าไหม สาวสวยที่เขาจำได้ว่าเคยอยู่มหาลัยเดียวกันนั่นเอง

“แก นังเด็กบ้า นังคนปากเสีย”ผ้าไหมด่านิวและตบนิวอีกฉาด

“กรี๊ดดดด แกจะมาก่อกวนงานพี่ชั้นล่ะสิ รู้ไว้ซะพี่ชั้นเค้าไม่มีวันมองแกละย่ะ เค้าจะแต่งงานแล้วนังหน้าด้าน”นิวด่าผ้าไหมกลับอย่างเผ็ดร้อนก่อนที่สองสาวจะตบกันอีกรอบปอและต้นก็เข้าไปห้ามทั้งคู่ทันที

“พอ หยุด นี่มันอะไรกัน นิวเราหยุดนะ รู้มั้ยว่าปั๋มหายตัวไป”ต้นตะคอกทั้งคู่ก่อนหันไปบอกน้องสาว

“อะไรนะ ปั๋มน่ะหรอ ไม่มีทางน่ะ”นิวอึ้งกับคำตอบ

“อุ้ย เจ้าสาวหนีไปแบบนี้เนี่ยถือว่าคุณเธอไม่ได้อยากแต่งงานกับคุณต้นนะเนี่ย”ผ้าไหมจีบปากจีบคอตอบอย่างสะใจก่อนที่นิวจะเดินไปตบปากผ้าไหมมีนและปอได้ห้าม

“ยัยปากเสียอย่างเธออย่าหวังว่าจะมาแทนปั๋มหรอกนะ ยัยบ้า”นิวเมือ่ตบไม่ได้จึงด่าผ้าไหมอย่างไม่ลดละ ส่วนผ้าไหมก็หัวเราะอย่างสะใจ

“ผ้าไหม ตอนนี้ผมไม่มีอารมณ์จะมาทะเลาะอะไรกับคุณนะ ตอนนี้เจ้าสาวของผมหายตัวไปคุณก็รู้แล้ว ขอเชิญคุณออกไปก่อนดีกว่า”ต้นตอบเสียงเรียบก่อนเชิญผ้าไหมออกไป ผ้าไหมฮึดฮัดแต่ก็ยิ้ยมุมปากบางๆก่อนยอมเดินออกไปโดยดี ซึ่งมันเป็นเรื่องที่น่าผิดสังเกตจากศัตรูอย่างนิวเพราะปกติเธอจะวีนและโวยวายไม่ยอม

“เดี๋ยวก่อนพี่ต้น นิวว่ามันแปลกนะ ยัยนั่นไม่โวยวายอะไรเลย”นิวพูดอย่างจับผิด

“เออว่ะเห็นด้วยกับนิวน่ะเว่ย ยัยนั่นทำไมเงียบแบบนี้วะ”ปอ ตอบพลางนิ่งคิด

“หรือว่า”ปอพูดและมองหน้าทุกคนก่อนจะวิ่งออกไปที่ลานจอดรถซึ่งตอนนี้รถผ้าแพรได้หายลับไปแล้ว ทิ้งไว้แต่คาดผมเจ้าสาวของปั๋มและมีโน้ตแปะไว้

หึหึหึ ชั้นขอตัวเจ้าสาวไปล่ะ ถือว่าแก้แค้นอย่างสาสมกับสิ่งที่คุณทำร้ายจิตใจชั้นและครอบครัวชั้น บาย

ต้นอ่านการ์ดในมือก่อนจะขยำด้วยความโกรธ ผ้าไหม เธอมันร้ายกาจมาก ไม่นึกเลยแค่ธุรกิจของพ่อธอล้มละลายแต่ครอบครัวเขาไม่ช่วยทำให้เธอเกลียดจนเจ็บแค้นแบบนี้ ต้นนิ่งอยู่ตรงนั้นแต่ในใจเขายิ่งแค้นผู้หญิงที่ชื่อผ้าไหมอย่างมาก

*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-**-*-*-*-*-**-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-

“เอาไงต่อผ้าไหม”เสียงของ น้ำแข็ง รุ่นพี่ของผ้าไหมดีงขึ้นจากหลังรถ เพราะตัวเขาประคองกอดร่างไม่ได้สติของ ปั๋ม อยู่นั่นเอง

“พวกนั้นรู้แล้วว่าชั้นเอาตัวยัยนี่ไป คงหายไปซักพัก พี่ซ่อนยัยนี่ไปก่อนนะ เพราะยังไงครอบครัวยัยนี่ก็ทำกับครอบครัวพี่ไว้มากเหมือนกันนิ”ผ้าไหมตอบและย้ำให้น้ำแข็งรู้ว่าพวกเขาแค้นกลุ่มคนกลุ่มเดียวกัน เธอแค้นครอบครัวต้น น้ำแข็งแค้นครอบครัวปั๋ม

“งั้นพี่คงเอาตัวยัยนี่ไปไว้ที่เกาะซักพักล่ะ”น้ำแข็งตอบพลางมองออกไปโดยรอบก่อนหันมาหยุดมองที่หน้าของปั๋มที่หลับปุ๋ยอยู่ที่อกเขา

“มองได้แต่อย่าใจอ่อนน่ะพี่”ผ้าไหมตอบเมื่อเธอมองผ่านกระจกหลังพบว่าสายตาน้ำแข็งเปลี่ยนไป

“ไม่ ไม่มีวันเป็นอันขาด”น้ำตอบก่อนหลับตาลง ผ้าไหมมองแล้วยิ้มอย่างสะใจ มันน่าสนุกจริง จริ้ง ป่านนี้คงเดือนพล่านละล่ะสิ อีตาต้น คงต้องหาแพะซะละล่ะ

ผ้าไหมคิดในใจพลางมองไปยังรูปที่ติดอยู่ตรงหน้าปัดน้ำมันของเธอ ผ้าแพร ช่วยไม่ได้แกอยากหน้าเหมือนชั้นเอง

ผ้าคิดพลางยิ้มอย่างสะใจและขับรถไปอย่างรวดเร็ว



...