คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ฉบับที่ 3
ฉบับที่ 3
When love is in your heart...life is so good it's like a dream.
เมื่อมีรักในใจ..ชีวิตก็งดงามดุจความฝัน
ฮ่า.....วันนี้เป็นวันอะไรเนี่ยยย ผมถึงได้มีความสุขสุดๆแบบนี้.....อ่อ....เพราะผมเอาชนะไอ้ประธานนั่นได้สินะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ*0* ไอ้เกอร์ที่เหลือบมองผมอย่างสงสัยแต่ดูเหมือนพี่แกจะอมผะนำไว้ต่อไปถ้าผมไม่เปิดปากถามพี่ท่าน
"คุณมึงเป็นเชี่ยไรฮะไอ้เกอร์"
"เป็นผัวมึงไง"
ฮ่วย!!
เตรียมตัวเอาวิญญาณมันไปเก็บทีครับ ต้นขอ-0- ผมโบกเกรียนเป็นของขวัญสำหรับคำพูดเสี่ยวแดกของมัน พวกผมเล่นหัวกันจนมาถึงห้องไอ้เกอร์ไขกุญแจเข้าไปก่อนจะพบว่าไอ้แว่นนอนอืดตายอยู่บนเตียง
อ่าว.....นี่มันไม่ได้ไปเรียนเหรอ
"ไอ้แว่น.....มึงไม่ไปเรียนเหรอ"
มันไม่ตอบครับ ยังคงนอนนิ่งได้อย่างเสมอต้นเสมอปลาย อะไรวะ.....ตายแล้วก็ช่วยโทรมาบอกกูหน่อย กูไม่เก็ท(ไม่เก็ทมุขมึงแหละอิต้น-*-)
"อ่าว....ไม่ตอบ แสดงว่าตายแล้ว ไอ้เกอร์โทรเรียกพี่ปอมาเก็บศพซิ" ไอ้เกอร์ไอ้เวรนั่นก็รับมุขครับ มันกดโทรศัพท์ยิกๆก่อนจะตอบกับปลายสาย
"ครับแม่......"
ถุย!! แม่มึงชื่อปอเร๊อะ!!!!
ผมเดินไปใกล้ๆไอ้แว่นอัปลักษณ์นั่น หนอย....ขนาดนอนยังใส่แว่น มันไม่อึดอัดมั่งรึไงวะ=[]= ผมถอดแว่นออกให้มันก็จะพบว่าใบหน้าเบื้องหลังกรอบแว่นหนาๆนี่ดูดีอย่างประหลาด แต่ก็นั่นแหละ....ดูดีไปก็แค่นั้น มันไม่ได้มีผลอะไรกับผมแม้แต่น้อย.....ก็ผมหล่อกว่ามันอยู่ดีนี่ฮะ555+(แน่ใจ๊???)
"หุยย ตัวร้อนจี๋เลย....."
ผมลงเอามืออังหน้าผากมันก็พบว่าตัวมันร้อนจี๋อย่างกะเพิ่งถูกย่างไฟ ผมหันไปขอความเห็นจากไอ้เกอร์ปรากฎว่ามันวาร์ปหายเฮดไปเรียบร้อยแล้ว เอาไงดีวะ.....กูก็ไม่เคยต้องดูแลคนป่วยหรอกนะ มึงเป็นศพแรก อาเมน....=_=
"ไอ้แว่น ตื่นๆ มากินยาก่อน"
มันไม่ยอมตื่นครับ แถมพี่ท่านยังนอนนิ่งไม่ยอมเปลี่ยนท่าหรือขยับองศาไปไหน ผมถอนหายใจอย่างเหนื่อยอ่อน นี่ถ้าไม่ติดก็มันจะตายเป็นศพคาห้องจริงๆ ผมไม่ยอมเอาผ้าขนหนูตัวเองไปชุบน้ำมาเช็ดตัวให้พี่ท่านหรอกนะ
ค่อยๆแกะเสื้อผ้ามันออกทีละชิ้นสองชิ้นจนในที่สุดมันก็ล่อนจ้อน แขนและขาที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อสมส่วนทำเอาผมแอบอิจฉาอยากมีแบบนั้นบ้าง
"อยู่นิ่งๆสิวะ"
ไอ้ห่านี่เมื่อกี้ยังนิ่งอยู่เลย แต่พอผมเริ่มเช็ดตัวให้มันเท่านั้นแหละ พี่ท่านดิ้นพล่านใหญ่เลย ผมสู้รบปรบมือกับไอ้หอยหลอดนี่อยู่นานจนในที่สุดภารกิจพิชิตโรคก็เสร็จสิ้นซะที
แต่ที่ไม่เสร็จสงสัยจะเป็นน้องชายมันที่กำลังตั้งตรงตระง่านให้ผมได้แหย๋งเล่นๆ-*-
จะว่าไปของมันนี่ก็ใหญ่ดีนะ ยังไงดีล่ะ พอมันขยายตัวแล้วแบบว่าสุโก้ยยยยอ่ะ แบบว่าทำไมทั้งตัวมันมีแต่สิ่งที่ผมอยากมีแบบนั้นมั่งครับ!!! คนมันอิจฉาอ่ะเข้าใจไหม!!!
"........อื้อ......."
จะครางทำไม กูไม่ได้อยากได้ยินเสียงมึงครวญครางหรอกนะโว้ยยยย เดี๋ยวกูไปเรียกไอ้เกอร์ให้......ถ้าเป็นไอ้เกอร์มันต้องชอบและยอมช่วยมึงแน่ๆเลย=[]=
"ถ้ามึงไม่อยากทรมาณก็ตื่นมาสิไอ้สัด!!!กูไม่ช่วยมึงหรอกนะ"
".......ฮึก......ช่วย......."
ระ.....ร้องไห้ทำไมมมมมมม ไอ้แสรดดดดดดดดดดด จะร้องให้หาบิดามารดอนมึงเรอะ!! ผมเริ่มรนเมื่ออยู่ๆไอ้แว่นมันก็ร้องไห้ออกมา แอ๊กกกก จะร้องไห้ให้มันได้อะไร น้ำตาไม่ได้ช่วยทำให้น้องชายมึงสงบหรอกนะ และถ้าหวังว่ากูจะชักให้มึงเพราะสงสารก็ฝันไปเถอะ!!!
"ไอ้แว่น มึงตื่นสิๆๆๆๆๆๆๆ" ผมทนเห็นไม่ไหวเลยเดินเข้าไปเขย่าปลุกมัน หัวของมันส่ายด๊อกแด๊กตามแรงกระทำ
"เฮ้ยยยยยยย!!"
ตุบ
อยู่ๆคนที่ไม่มีแรงแม้แต่จะสาวว่า_ให้ตัวเองเมื่อกี้ กลับมีแรงดึงผมลงไปนอนบนตัวมันก่อนจะพลิกตัวกลับ จนตอนนี้ผมอยู่ข้างล่าง......ส่วนมันอยู่ข้างบน
ไอ้แสรดดดดดดดดดดด!!
ที่อย่างนี้ล่ะมีแรงชิบหาย ตอนกูบอกให้มึงลุกขึ้นมาแดกยาทำไมไม่รู้จักตื่นฮะ!! ดวงตาของมันปรือปรอยชุ่มไปด้วยหยาดน้ำตา นัยส์ตาน่าค้นหาทอแสงวิบวับอย่างถูกใจก่อนจะเลือนหายไปเพียงแค่กระพริบตา เนื้อตัวเย็นเหยียบเพราะผมเพิ่งเช็ดให้มันเมื่อกี้เริ่มกลับมาอุ่นขึ้นเมื่อร่างกายของเราสองแนบชิดสนิทกัน
ไม่ได้การละ สถานการณ์ล่อแหลมเกินให้อภัย-___-^^
"กวาอึดอัด.......ชะ......ช่วยบอกกว่าหน่อยนะ......ว่าต้องทำยังไงถึงจะหาย......."
เรื่องชักว่า_ไม่ยากอีกต่อไป เพียงแค่คุณเอามือสาวขึ้นสาวลง.......
เอ่อออ บอกมันไปแบบนี้ แล้วไอ้โง่นี่มันจะเข้าใจเหระครับ-__-;;;;
"มึงก็ปล่อยกูก่อนสิ" ผมหันหน้าหนีเมื่อใบหน้าคมนั่นขยับเข้ามาใกล้ ไม่ใช่ไหวหวั่น......แต่กลัวเหลือเกินเวลาไอ้ตอนผู้ชายมีอารมณ์เนี่ยย มันทำได้หมดแม้แต่ข่มขืนผู้ชายด้วยกัน เหอะๆๆ-__-;;;(ปาดเหงื่อ)
"แต่ทำแบบนี้แล้วกวารู้สึกดี"
แต่กูไม่ดีโว้ยยยยย ไอ้แสรดดดดดดดดด ไปตายซะ! อย่าด่ามันออกไปแบบนี้ แต่ผมยังพอมีความฉลาดอยู่บ้างที่จะเก็บเอาไว้เพียงในใจ ดูก็รู้ว่าผมกำลังตกเป็นรอง......ตกเป็นรอง!!!
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก
กูจะตกเป็นเมืองขึ้นรึเปล่านะ!!!
"ปล่อยกูไอ้แว่น" ผมพูดเสียงเครียดเมื่อใบหน้าของมันเริ่มถูไถกับคอของผม ไอ้เหี้ยนี่เผลอเป็นไม่ได้-*-
"แต่กวา.....แต่กวา....."
"มึงอยากแดกส้นตีนกูรึไง ถ้าไม่อยากก็ปล่อย" มันแม้มปากแน่นก่อนจะส่งยิ้มอย่างมีความหมายมาให้
"ถ้าบอกว่าไม่ปล่อยล่ะ" มันยื่นหน้าเข้ามาใกล้ใบหน้าของผมเรื่อยๆก่อนจะก้มลงหอมแก้มนวล แล้วลุกเข้าห้องน้ำไป
สถานการณ์น่าเป็นห่วงจริงๆ
ศึกด้านไอ้เกอร์ว่ายากแล้ว มาเจอศึกกับไอ้แว่นอีก......ผมคงต้องคางเหลืองกันไปข้างT^T!!!
"ไอ้ต้นนนนน~! ไปแดกข้าวกานนน"
เสียงไอ้บอมดังมาขจาดด้านนอก ทำให้ผมที่อยู่ในโหมดช็อคกลับมาได้สติอีกครั้ง สองขาก้าวออกไปอย่างรวดเร็ว แต่ยังอุตส่าห์หันไปถามไอ้แว่นด้วยความเป็นห่วงอีก
นี่ผมเป็นคนดีตั้งแต่ตอนไหนวะ!!!
"ไอ้แว่น มึงจะแดกไร"
"..........."
เงียบ......อย่าบอกนะว่าเป็นลมเป็นแล้งในห้องน้ำอ่ะ!!
"ไอ้ต้นนนโว้ยยยยยยย!!ถ้ามึงช้ากว่านี้อีกสองวินาทีกูเข้าไปเตะมึงตูดบินแน่!!"
"ไอ้แว่นโว้ยยย!!จะแดกไรก็รีบๆบอกสิวะ!!"
"............." มันยังคงความเงียบเอาไว้ได้อย่างน่าใจหาย
ผมทนไม่ไหวแล้วนะ เกิดมันตายในห้องน้ำขึ้นมา ห้องผมก็จะกลายเป็นห้องผีสิงอ่ะดิ ไม่ไหวมั้ง-__-!!
แอดดดดด
OoO
"เฮ้ยยยยย มึงทำไรเนี่ย!!" มันมองหน้าผมอย่างเขินอายก่อนจะก้มลงไปค่อยๆสาวว่าวให้ตัวเองต่อ ไอ้แสรดดดดดดดดดด ทำไมไม่บอกกูก๊อนนนน
ดูมัน......ดูมัน!!
สาวแบบนั้นแล้วเมื่อไหร่จะเสร็จวะนั่น แต่ก็นั่นแหละ.......เรื่องของมัน 5555+
ไปดีกว่า.......ว่าแต่......กูจะแดกข้าวลงมั้ยนั่น-__________-^^^
เป็นเวรกรรมของไอ้ต้นจริงๆที่เสร่อมาเข้าโรงเรียนนี้ ไม่มีแม้อาหารตา-3- มีแต่ชะนีมีจวยให้ยนแต่ก็นั่นแหละ ใครจะสนล่ะ.......ชะนีที่มีรังไข่อยู่ข้างนอกอย่างนั้นอ่ะ-_-*
ไม่ไหวจะเคลียร์
*/*****
จบตอน
กว่าจะจบได้นี่เล่นเอาเลือดลากT^T
สั้นไปไหมอ่ะคะ-*-
ความคิดเห็น