ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : เราไปด้วยกันนะ
ในงาน (ฝั่ง ยาฮิโระ กับ เมงุมิ)
ทั้งคู่กำลังเดินเล่นอยู่ในงานอย่างเบื่อหน่าย จริงๆแล้วที่เบื่อก็น่าจะเป็นเมงุมิเสียมากกว่าเพราะตั้งแต่เมื่อก่อนจนถึงตอนนี้ เธอก็ไม่ค่อยชินกับสถานที่ที่มีคนมากมายแบบนี้ แถมยังต้องมาเดินกับคนที่ไม่อยากเดินด้วยแบบนี้แล้ว ยิ่งทำให้เธอรู้สึกอึดอัดเข้าไปใหญ่เลย
เมื่อระหว่างทางเดินที่แสนน่าเบื่อและคาดว่ามันจะยิ่งน่าเบื่อเข้าไปอีก เมงุมิเลยตัดสินใจ หยุดเดินและจับชายเสื้อของยาฮิโระไว้ จึงทำให้เขาแปลกใจและหันมาถามเธอ
"มีอะไรเหรอ"ยาฮิโระถามอย่างงงๆ
เมงุมิเงียบไปอยู่พักหนึ่งแล้วก็เขียนข้อความใส่สมุดสเก็ตให้ยาฮิโระดูว่า'ไปนั่งเล่นที่...ร้านเค้กตรงนั้นดีไหม?'
"เอะ...ร้านเค้กเนี่ยนะ ไม่เอาหรอกผมไม่ค่อยชอบของหวาน"ยาฮิโระพูดแบบเรียบๆ
เมงุมิจึงรีบเขียนข้อความต่อไป'แล้วคุณอยากไปไหนล่ะ?'
"นั่นสินะ ไม่รู้สิ"ยาฮิโระตอบอย่างคนไร้เป้าหมาย
'แล้วร้าน...ขนมตรงนั้นล่ะ?'เมงุมิเขียนถามอย่างมีความหวัง
"อะไรกัน ไม่เอาหรอกผมไม่ค่อยกินของพวกนั้นเท่าไหร่"
'แล้วร้านพาเฟ่ตรงนั้นล่ะ?'เมงุมิยังไม่ลดละความพยายาม
"อะไรกัน ของหวานอีกแล้วเหรอ คุณมัวแต่ใช้ชีวิตอยู่กับของพวกนั้นไม่กลัวอ้วนบ้างรึไง"ยาฮิโระพูดพร้อมถอนหายใจ
'ถ้าอย่างงั้นคุณจะไปที่ไหนล่ะ'เมงุมิเขียนถาม เธอเริ่มหมดความอดทนเพราะผู้ชายคนนี้อีกแล้ว
"ไม่รู้สิ คุณเลือกก็แล้วกัน"
'ให้ฉันเลือกใช่ไหม ได้'
เมงุมิดึงแขนของยาฮิโระแล้วลากเขาไปในทิศที่เธอต้องการ เธอลากยาฮิโระมายังศาลาในสวนของโรงเรียนที่ตอนนี้ไม่มีใครเลยนอกจากเธอกับยาฮิโระ
"คุณพาผมมาที่ที่ทำไม?"ยาฮิโระถาม
'คุณหิวน้ำมั้ย?'เมงุมิเขียนถาม
"ก็...นะ"ยาฮิโระตอบ
'รอแปปนึงนะ'เมงุมิเขียนบอกแล้วรีบวิ่งออกไปจากสวน
ผ่านไป 15 นาที
เมงุมิวิ่งกลับมาที่ศาลาพร้อมกับของหลายอย่าง เธอวางมันลงอย่างเบามือที่ม้านั่งในศาลาข้างๆตัวของยาฮิโระ
"คุณซื้ออะไรมาเหรอ"ยาฮิโระถาม
เมงุมิหยิบของในถุงทั้งหมดออกมา ของต่างๆที่เธอซื้อมาก็มี ทาโกยากิ ยากิโซบะ ทายากิ เส้นชิราตากิผัด ขนม สตอเบอรี่ช็อตเค้ก น้ำปั่นรสกล้วยหอมผสมกับลูกพีช (nano jang : ขอโทษค่ะ ทั้งหมดที่เขียนมามีแต่ของที่นาโนะ จังชอบกินเองแหละค่ะ)
'แบ่งกันนะ'เมงุมิเขียนบอกพร้อมยิ้มอย่างมีความสุข
ยาฮิโระอึ้งไปพักหนึ่งกับรอยยิ้มนั้นของเมงุมิ เขาไม่คิดหรอกว่าเธอที่ถูกเขาบังคับให้เล่นเกมจะมายิ้มให้เขาแบบนี้แถมยังเป็นยิ้มที่มีความสุขอีกต่างหาก ยาฮิโระแอบยิ้มน้อยๆแล้วยกน้ำปั่นขึ้นมาแก้วหนึ่งแล้วยื่นให้เมงุมิพร้อมพูดว่า
"นี่ส่วนของคุณนะ"
'คะ..แค่นี้นะเหรอ หนอย~~~~~~~'เมงุมิบ่นอยู่ในใจพร้อมกำหมัดแน่น
"อะไรกัน โกธรเหรอ"ยาฮิโระถาม
"......"ไร้ซึ่งเสียงตอบรับ
"ไม่เอาน่า ผมแค่ล้อเล่นเอง"ยาฮิโระพูดแล้วยิ้มให้
"......"สัญญาณยังขัดข้องเหมือนเดิม
"นี่ๆถ้าไม่กิน เดี๋ยวผมป้อนนะ"ยาฮิโระพูดเล่นๆ แต่มันกลับได้ผลเป็นอย่างมาก เมงุมิรีบกินของที่ซื้อมาใหญ่เพราะเธอกลัวว่าเขาจะทำจริง
ศาลาในสวน (เริ่มตกเย็น)
ในตอนนี้ก็เริ่มเย็นมากแล้ว ท้องฟ้าที่เคยเป็นสีคราม บัดนี้ได้กลายเป็นสีส้มแดงไปทั่วทั้งฟ้า มันช่างสวยงามนัก บางครั้งมันอาจทำให้ใครบางคนมีความสุขหรือเพลิดเพลินกับสีสีนของมัน
"นี่!"
"อะไรอีกล่ะ ผมบอกแล้วไงว่าอย่าพูด"
เมงุมิลังเลเล็กน้อยก่อนที่เธอพลิกให้ยาฮิโระดูข้อความที่อยู่ข้างใน
'พรุ่งนี้ฉันอยากออกไปข้างนอก'เธอพลิกหน้าต่อไป
'แต่ไม่กล้าไปคนเดียว'เธอเปิดอีกหน้า
'เพราะฉะนั้น'เปิดไปอีกหน้า
'คุณช่วยไปด้วยกันหน่อยได้ไหม'เมงุมิเขียนถามพร้อมหน้าที่แดงนิดๆ
"หือ...จะชวนผมเดทเหรอ"ยาฮิโระถามพร้อมยิ้มนิดๆ
'ป่าวนะ...แค่อยาก ให้ไปด้วยกัน'
"อืม เอางั้นก็ได้"ยาฮิโระตอบพร้อมยิ้มนิดๆ(nano jang : นิดจริงๆนะ)
"ถ้างั้น พรุ่งนี้ เราไปด้วยกันนะ"เมงุมิดีใจมากจนเผลอพูดออกมาจริงๆแล้ว เธอก็ไม่เข้าใจหรอกว่าทำไมถึงอยากจะชวนคนตรงหน้าออกไปด้วยแต่เธอก็ไม่ค่อยอยากคิดอะไรมากเท่าไหร่ จึงไม่ได้ใส่ใจกับความรู้สึกนั้น
"นี่คุณ!ผมบอกแล้วนี่ว่าอย่าพูด"ยาฮิโระพูดดังๆใส่หูเมงุมิ
'ขอโทษนะ'
_________________
เย้!!!!จบไปอีกตอนแล้ว
ช่วยเม้นกันหน่อยนะค่ะ
อยากได้อะไรเพิ่มเติมบอกได้นะค่ะ
โค๊ดสำเร็จ
m.tokiya
ทั้งคู่กำลังเดินเล่นอยู่ในงานอย่างเบื่อหน่าย จริงๆแล้วที่เบื่อก็น่าจะเป็นเมงุมิเสียมากกว่าเพราะตั้งแต่เมื่อก่อนจนถึงตอนนี้ เธอก็ไม่ค่อยชินกับสถานที่ที่มีคนมากมายแบบนี้ แถมยังต้องมาเดินกับคนที่ไม่อยากเดินด้วยแบบนี้แล้ว ยิ่งทำให้เธอรู้สึกอึดอัดเข้าไปใหญ่เลย
เมื่อระหว่างทางเดินที่แสนน่าเบื่อและคาดว่ามันจะยิ่งน่าเบื่อเข้าไปอีก เมงุมิเลยตัดสินใจ หยุดเดินและจับชายเสื้อของยาฮิโระไว้ จึงทำให้เขาแปลกใจและหันมาถามเธอ
"มีอะไรเหรอ"ยาฮิโระถามอย่างงงๆ
เมงุมิเงียบไปอยู่พักหนึ่งแล้วก็เขียนข้อความใส่สมุดสเก็ตให้ยาฮิโระดูว่า'ไปนั่งเล่นที่...ร้านเค้กตรงนั้นดีไหม?'
"เอะ...ร้านเค้กเนี่ยนะ ไม่เอาหรอกผมไม่ค่อยชอบของหวาน"ยาฮิโระพูดแบบเรียบๆ
เมงุมิจึงรีบเขียนข้อความต่อไป'แล้วคุณอยากไปไหนล่ะ?'
"นั่นสินะ ไม่รู้สิ"ยาฮิโระตอบอย่างคนไร้เป้าหมาย
'แล้วร้าน...ขนมตรงนั้นล่ะ?'เมงุมิเขียนถามอย่างมีความหวัง
"อะไรกัน ไม่เอาหรอกผมไม่ค่อยกินของพวกนั้นเท่าไหร่"
'แล้วร้านพาเฟ่ตรงนั้นล่ะ?'เมงุมิยังไม่ลดละความพยายาม
"อะไรกัน ของหวานอีกแล้วเหรอ คุณมัวแต่ใช้ชีวิตอยู่กับของพวกนั้นไม่กลัวอ้วนบ้างรึไง"ยาฮิโระพูดพร้อมถอนหายใจ
'ถ้าอย่างงั้นคุณจะไปที่ไหนล่ะ'เมงุมิเขียนถาม เธอเริ่มหมดความอดทนเพราะผู้ชายคนนี้อีกแล้ว
"ไม่รู้สิ คุณเลือกก็แล้วกัน"
'ให้ฉันเลือกใช่ไหม ได้'
เมงุมิดึงแขนของยาฮิโระแล้วลากเขาไปในทิศที่เธอต้องการ เธอลากยาฮิโระมายังศาลาในสวนของโรงเรียนที่ตอนนี้ไม่มีใครเลยนอกจากเธอกับยาฮิโระ
"คุณพาผมมาที่ที่ทำไม?"ยาฮิโระถาม
'คุณหิวน้ำมั้ย?'เมงุมิเขียนถาม
"ก็...นะ"ยาฮิโระตอบ
'รอแปปนึงนะ'เมงุมิเขียนบอกแล้วรีบวิ่งออกไปจากสวน
ผ่านไป 15 นาที
เมงุมิวิ่งกลับมาที่ศาลาพร้อมกับของหลายอย่าง เธอวางมันลงอย่างเบามือที่ม้านั่งในศาลาข้างๆตัวของยาฮิโระ
"คุณซื้ออะไรมาเหรอ"ยาฮิโระถาม
เมงุมิหยิบของในถุงทั้งหมดออกมา ของต่างๆที่เธอซื้อมาก็มี ทาโกยากิ ยากิโซบะ ทายากิ เส้นชิราตากิผัด ขนม สตอเบอรี่ช็อตเค้ก น้ำปั่นรสกล้วยหอมผสมกับลูกพีช (nano jang : ขอโทษค่ะ ทั้งหมดที่เขียนมามีแต่ของที่นาโนะ จังชอบกินเองแหละค่ะ)
'แบ่งกันนะ'เมงุมิเขียนบอกพร้อมยิ้มอย่างมีความสุข
ยาฮิโระอึ้งไปพักหนึ่งกับรอยยิ้มนั้นของเมงุมิ เขาไม่คิดหรอกว่าเธอที่ถูกเขาบังคับให้เล่นเกมจะมายิ้มให้เขาแบบนี้แถมยังเป็นยิ้มที่มีความสุขอีกต่างหาก ยาฮิโระแอบยิ้มน้อยๆแล้วยกน้ำปั่นขึ้นมาแก้วหนึ่งแล้วยื่นให้เมงุมิพร้อมพูดว่า
"นี่ส่วนของคุณนะ"
'คะ..แค่นี้นะเหรอ หนอย~~~~~~~'เมงุมิบ่นอยู่ในใจพร้อมกำหมัดแน่น
"อะไรกัน โกธรเหรอ"ยาฮิโระถาม
"......"ไร้ซึ่งเสียงตอบรับ
"ไม่เอาน่า ผมแค่ล้อเล่นเอง"ยาฮิโระพูดแล้วยิ้มให้
"......"สัญญาณยังขัดข้องเหมือนเดิม
"นี่ๆถ้าไม่กิน เดี๋ยวผมป้อนนะ"ยาฮิโระพูดเล่นๆ แต่มันกลับได้ผลเป็นอย่างมาก เมงุมิรีบกินของที่ซื้อมาใหญ่เพราะเธอกลัวว่าเขาจะทำจริง
ศาลาในสวน (เริ่มตกเย็น)
ในตอนนี้ก็เริ่มเย็นมากแล้ว ท้องฟ้าที่เคยเป็นสีคราม บัดนี้ได้กลายเป็นสีส้มแดงไปทั่วทั้งฟ้า มันช่างสวยงามนัก บางครั้งมันอาจทำให้ใครบางคนมีความสุขหรือเพลิดเพลินกับสีสีนของมัน
"นี่!"
"อะไรอีกล่ะ ผมบอกแล้วไงว่าอย่าพูด"
เมงุมิลังเลเล็กน้อยก่อนที่เธอพลิกให้ยาฮิโระดูข้อความที่อยู่ข้างใน
'พรุ่งนี้ฉันอยากออกไปข้างนอก'เธอพลิกหน้าต่อไป
'แต่ไม่กล้าไปคนเดียว'เธอเปิดอีกหน้า
'เพราะฉะนั้น'เปิดไปอีกหน้า
'คุณช่วยไปด้วยกันหน่อยได้ไหม'เมงุมิเขียนถามพร้อมหน้าที่แดงนิดๆ
"หือ...จะชวนผมเดทเหรอ"ยาฮิโระถามพร้อมยิ้มนิดๆ
'ป่าวนะ...แค่อยาก ให้ไปด้วยกัน'
"อืม เอางั้นก็ได้"ยาฮิโระตอบพร้อมยิ้มนิดๆ(nano jang : นิดจริงๆนะ)
"ถ้างั้น พรุ่งนี้ เราไปด้วยกันนะ"เมงุมิดีใจมากจนเผลอพูดออกมาจริงๆแล้ว เธอก็ไม่เข้าใจหรอกว่าทำไมถึงอยากจะชวนคนตรงหน้าออกไปด้วยแต่เธอก็ไม่ค่อยอยากคิดอะไรมากเท่าไหร่ จึงไม่ได้ใส่ใจกับความรู้สึกนั้น
"นี่คุณ!ผมบอกแล้วนี่ว่าอย่าพูด"ยาฮิโระพูดดังๆใส่หูเมงุมิ
'ขอโทษนะ'
_________________
เย้!!!!จบไปอีกตอนแล้ว
ช่วยเม้นกันหน่อยนะค่ะ
อยากได้อะไรเพิ่มเติมบอกได้นะค่ะ
โค๊ดสำเร็จ
m.tokiya
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น