ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Saiga Yahiro
+Bow +
"นี่เมงุมิจังจะแนะนำนะ"
"นี่ ไซงะ ยาฮิโระ เพื่อนที่โรงเรียน"ซากุระพูดแล้วชี้ไปทางยาฮิโระอย่างไม่รักษามารยาท
"ส่วนนี่ ยามาโมโตะ เมงุมิจัง เธอพูดไม่ได้นะยาฮิโระ"ซากุระพูดแล้วผายมือไปทางเมงุมิอย่างสุภาพ(nano jang : ผิดกับเมื่อกี้เลยนะ แต่เมงุมิจังไม่ได้เป็นใบ้นะถึงพูดไม่ได้เนี่ย)
"เหๆทำไมวิธีการมันต่างกันอย่างงั้นล่ะ แต่ช่างเถอะ พวกเธอจะยืนกันอีกนานปะ เป็นริซซี่กันรึไง"ยาฮิโระพูดอย่างสบายๆ ตอนนี้ในหัวของหญิงทั้งสองมีความคิดตรงกันแบบได้นัดหมายไว้แล้วว่า
'ปากเสีย กวนส้น'เมื่อทั้งสองคนนั่งลงซากุระก็โพร่งขึ้นว่า
"รู้แล้วว่าลืมไร"
"อะไรของเธอ"
"ฉันลืมเข้าห้องน้ำ เดี๋ยวมานะ"พูดจบ ซากุระก็วิ่งติดเทอโบไปห้องน้ำทันที(nano jang : นี่ขนาดไม่ได้อยู่ในมอรัลโหมดนะเนี่ย)
"นี่ เธอเป็นเพื่อนกับอากิระจังสินะ อากิระจังสบายดีรึป่าว"ยาฮิโระถามขึ้น
เมงุมิเขียนข้อความในสมุดสเก็ตภาพแล้วพลิกให้ยาฮิโระดูว่า
'อากิระจังสบายดี'เมงุมิพลิกอีกหน้าให้ดูว่า'คนอย่างคุณจะอยากรู้ไปทำไมค่ะ'เมงุมิไม่ใช่คนโง่ เธอเคยได้ยินเรื่องของยาฮิโระมา
จากริวแล้วก่อนหน้านี้ และแต่ละเรื่องที่เธอได้รู้มาเกี่ยวกับชายคนนี้ก็ไม่ใช่เรื่องที่น่าประทับใจเลย ถ้าเป็นไปได้เธอก็ไม่อยากเข้าใกล้เขาเลยด้วยซ้ำ
"เห...พูดแบบนี้หมายความว่าสึจิคุงคงเล่าอะไรที่ทำให้ผมเสียหายอีกแล้วสินะ"ยาฮิโระพูดพร้อมยิิ้ม
"ไม่ใช่นะ!!!พี่ริวไม่ใช่คนแบบนั..."นี่ฉัน...เป็นอะไรไปเนี่ย นี่เราโกธรจนเผลอตะโกนออกไปเชียวเหรอ แต่ยังไงก็ช่าง เขาไม่มีสิทธิ์มาว่าพี่ริว
"อ่าว...ยอมพูดแล้วเหรอ นึกว่าจะใบ้กินไปตลอดชาติแล้วซะอีก"ยาฮิโระพูดพร้อมยิ้ม เขามีความสุขที่ได้แกล้งคนอื่นยิ่งคนที่ปกติแทบไม่เคยพูดคุยกับใครแล้วยิ่งทำให้เขาสนุกเพราะถ้าเป็นแบบนี้เธอคนที่นั่งอยู่ตรงหน้านี่คงจะเจ็บคอมากไม่ใช่น้อยเผลอๆอาจไม่มีเสียงให้ได้ร้องเพลงไปตลอดชาติเลยก็ได้
จริงๆแล้วเขาสนใจคนที่อยู่ในS.Aเป็นอย่างมากเพราะคนที่อยู่ในนั้นมีแต่พวกน่าแกล้งทั้งนั้นนอกจากอากิระจังเท่านั้นแหละที่เขาจะไม่ทำอะไรเธอ และ ในประวัติของคนในนี้ทั้งหมดก็มีเธอคนนี้นี่แหละที่น่าแกล้งที่สุดเพราะเธอแปลกไงละ ทั้งๆที่รู้อยู่แล้วว่าเสียงของตัวเองทั้งห่วยทั้งไม่ได้เรื่อง แถมยังเป็นเสียงที่ทำให้คนอื่นเขาเดือดร้อนอีก เอ...ยังงี้ทำให้เสียงยัยนี่หายไปเลยดีมั้ยนะ
เมงุมิผู้น่าสงสารกำลังไอแคร็กแคร็กอย่างทรมานเพราะเธอไม่ได้ใช้เสียงของเธอมานานแล้วแถมยังเผลอตะโกนออกไปอีก ผลที่ได้กลับมาก็คงจะร้ายแรงพอดู
"ไม่ไหวก็ดื่มน้ำซะสิ ติงต๊อง"ยาฮิโระพูดพร้อมส่งแก้วกาแฟไปให้(nano jang : เอ่อ...นี่มันร้านน้ำชาไม่ใช่เหรอ!?)
เมื่อได้น้ำมาเมงุมิก็รีบรับน้ำมาดื่ม แต่ว่า
ปูด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
เมื่อน้ำไปแตะที่ปลายลิ้นก็มีความรู้สึกว่า
ขม!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
เธอจึงพ่นมันใส่หน้ายาฮิโระอย่างไม่ลังเลเลยแม้แต่นิดเดียว
ลูกปืนของเมงุมิเข้าเป้าไม่มีพลาด น้ำกาแฟเลอะเต็มหน้าของยาฮิโระเป็นที่เรียบร้อย ทุกริกเตอร์ทุกการเคลื่อนไหวหยุดชะงักไปหมดเหมือนกับโลกหยุดหมุนไปโดยไม่มีเหตุผล
เมงุมิเขียนอะไรบางอย่างลงไปในสมุดสเก็ตภาพแล้วพลิกให้ยาฮิโระดู'ขอโทษ'และเธอก็...วิ่งหายต๋อมไปเลย
"..."
"......."
"............"
"หึหึหึ อะไรกันยัยนั่นก็มีส่วนที่น่ารักกับเค้าเหมือนกันนี่นา"
(nano jang : ทำแบบนี้นี่เค้าเรียกว่าน่ารักเหรอ รสนิยมแปลกนะเนี่ยนาย)
__________________________
จบแบบงงๆไปอีกตอนแล้วค่ะ
แต่งๆไปเริ่มคิดว่า
ตัวเองกำลังทำบ้าไรอยู่
ไม่เคยแต่งอะไรได้ งง มึนและห่วยขนาดนี้มาก่อนเลย
"นี่เมงุมิจังจะแนะนำนะ"
"นี่ ไซงะ ยาฮิโระ เพื่อนที่โรงเรียน"ซากุระพูดแล้วชี้ไปทางยาฮิโระอย่างไม่รักษามารยาท
"ส่วนนี่ ยามาโมโตะ เมงุมิจัง เธอพูดไม่ได้นะยาฮิโระ"ซากุระพูดแล้วผายมือไปทางเมงุมิอย่างสุภาพ(nano jang : ผิดกับเมื่อกี้เลยนะ แต่เมงุมิจังไม่ได้เป็นใบ้นะถึงพูดไม่ได้เนี่ย)
"เหๆทำไมวิธีการมันต่างกันอย่างงั้นล่ะ แต่ช่างเถอะ พวกเธอจะยืนกันอีกนานปะ เป็นริซซี่กันรึไง"ยาฮิโระพูดอย่างสบายๆ ตอนนี้ในหัวของหญิงทั้งสองมีความคิดตรงกันแบบได้นัดหมายไว้แล้วว่า
'ปากเสีย กวนส้น'เมื่อทั้งสองคนนั่งลงซากุระก็โพร่งขึ้นว่า
"รู้แล้วว่าลืมไร"
"อะไรของเธอ"
"ฉันลืมเข้าห้องน้ำ เดี๋ยวมานะ"พูดจบ ซากุระก็วิ่งติดเทอโบไปห้องน้ำทันที(nano jang : นี่ขนาดไม่ได้อยู่ในมอรัลโหมดนะเนี่ย)
"นี่ เธอเป็นเพื่อนกับอากิระจังสินะ อากิระจังสบายดีรึป่าว"ยาฮิโระถามขึ้น
เมงุมิเขียนข้อความในสมุดสเก็ตภาพแล้วพลิกให้ยาฮิโระดูว่า
'อากิระจังสบายดี'เมงุมิพลิกอีกหน้าให้ดูว่า'คนอย่างคุณจะอยากรู้ไปทำไมค่ะ'เมงุมิไม่ใช่คนโง่ เธอเคยได้ยินเรื่องของยาฮิโระมา
จากริวแล้วก่อนหน้านี้ และแต่ละเรื่องที่เธอได้รู้มาเกี่ยวกับชายคนนี้ก็ไม่ใช่เรื่องที่น่าประทับใจเลย ถ้าเป็นไปได้เธอก็ไม่อยากเข้าใกล้เขาเลยด้วยซ้ำ
"เห...พูดแบบนี้หมายความว่าสึจิคุงคงเล่าอะไรที่ทำให้ผมเสียหายอีกแล้วสินะ"ยาฮิโระพูดพร้อมยิิ้ม
"ไม่ใช่นะ!!!พี่ริวไม่ใช่คนแบบนั..."นี่ฉัน...เป็นอะไรไปเนี่ย นี่เราโกธรจนเผลอตะโกนออกไปเชียวเหรอ แต่ยังไงก็ช่าง เขาไม่มีสิทธิ์มาว่าพี่ริว
"อ่าว...ยอมพูดแล้วเหรอ นึกว่าจะใบ้กินไปตลอดชาติแล้วซะอีก"ยาฮิโระพูดพร้อมยิ้ม เขามีความสุขที่ได้แกล้งคนอื่นยิ่งคนที่ปกติแทบไม่เคยพูดคุยกับใครแล้วยิ่งทำให้เขาสนุกเพราะถ้าเป็นแบบนี้เธอคนที่นั่งอยู่ตรงหน้านี่คงจะเจ็บคอมากไม่ใช่น้อยเผลอๆอาจไม่มีเสียงให้ได้ร้องเพลงไปตลอดชาติเลยก็ได้
จริงๆแล้วเขาสนใจคนที่อยู่ในS.Aเป็นอย่างมากเพราะคนที่อยู่ในนั้นมีแต่พวกน่าแกล้งทั้งนั้นนอกจากอากิระจังเท่านั้นแหละที่เขาจะไม่ทำอะไรเธอ และ ในประวัติของคนในนี้ทั้งหมดก็มีเธอคนนี้นี่แหละที่น่าแกล้งที่สุดเพราะเธอแปลกไงละ ทั้งๆที่รู้อยู่แล้วว่าเสียงของตัวเองทั้งห่วยทั้งไม่ได้เรื่อง แถมยังเป็นเสียงที่ทำให้คนอื่นเขาเดือดร้อนอีก เอ...ยังงี้ทำให้เสียงยัยนี่หายไปเลยดีมั้ยนะ
เมงุมิผู้น่าสงสารกำลังไอแคร็กแคร็กอย่างทรมานเพราะเธอไม่ได้ใช้เสียงของเธอมานานแล้วแถมยังเผลอตะโกนออกไปอีก ผลที่ได้กลับมาก็คงจะร้ายแรงพอดู
"ไม่ไหวก็ดื่มน้ำซะสิ ติงต๊อง"ยาฮิโระพูดพร้อมส่งแก้วกาแฟไปให้(nano jang : เอ่อ...นี่มันร้านน้ำชาไม่ใช่เหรอ!?)
เมื่อได้น้ำมาเมงุมิก็รีบรับน้ำมาดื่ม แต่ว่า
ปูด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
เมื่อน้ำไปแตะที่ปลายลิ้นก็มีความรู้สึกว่า
ขม!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
เธอจึงพ่นมันใส่หน้ายาฮิโระอย่างไม่ลังเลเลยแม้แต่นิดเดียว
ลูกปืนของเมงุมิเข้าเป้าไม่มีพลาด น้ำกาแฟเลอะเต็มหน้าของยาฮิโระเป็นที่เรียบร้อย ทุกริกเตอร์ทุกการเคลื่อนไหวหยุดชะงักไปหมดเหมือนกับโลกหยุดหมุนไปโดยไม่มีเหตุผล
เมงุมิเขียนอะไรบางอย่างลงไปในสมุดสเก็ตภาพแล้วพลิกให้ยาฮิโระดู'ขอโทษ'และเธอก็...วิ่งหายต๋อมไปเลย
"..."
"......."
"............"
"หึหึหึ อะไรกันยัยนั่นก็มีส่วนที่น่ารักกับเค้าเหมือนกันนี่นา"
(nano jang : ทำแบบนี้นี่เค้าเรียกว่าน่ารักเหรอ รสนิยมแปลกนะเนี่ยนาย)
__________________________
จบแบบงงๆไปอีกตอนแล้วค่ะ
แต่งๆไปเริ่มคิดว่า
ตัวเองกำลังทำบ้าไรอยู่
ไม่เคยแต่งอะไรได้ งง มึนและห่วยขนาดนี้มาก่อนเลย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น