คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ
“ใครน่ะ?”นั้นใครน่ะ
“ชินทาโร่”ใครเรียกชื่อฉันน่ะ
“ใครน่ะ?”อยู่ตรงไหนกัน
“ฉันไง”เสียงคุ้นๆ
“ก็ถามว่าใคร”
“จำฉันฉันไม่ได้เหรอ ใจร้ายจังนะ งัน....”จะทำอะไรน่ะ
“จะทำอะไร”จับฉันทำไมกัน
“มาอยู่กับฉันซิ”ปล่อยฉันสิ ทำไมไม่ออก
“ไม่!!!”
................................
“ไม่นะ ไม่นะ”
“ชินทาโร่ครับ ชินทาโร่ครับ!!”
“อ่ะ! เซโตะเหรอ”เซโตะเองเหรอ เฮ้อ
“เป็นอะไรหรือเหงื่อโชคเชี่ยว”เหงื่อเหรอ
“ปะ เปล่าน่ะ”ผมพูดออกไป ต้องไม่ให้รู้เด็ดขาด
“ชินทาโร่อย่าโกหกผมซิครับ”
“มะ ไม่มีอะไรจริงๆ อ่ะฉันไปอาบน้ำก่อนนะ”แล้วผมก็วิ่งเข้าห้องน้ำไป
...................................
“เซโตะ ชินทาโร่คุงเป็นอะไรเหรอเห็นวิ่งออกมาจากห้องหรือว่านาย....”
“ฉันไม่ได้ทำอะไรเลยนะคาโนะ ตอนที่ฉันไปเรียกชินทาโร่ก็เห็นเหงื่อออกเต็มแล้ว”เซโตะอธิบายให้คาโนะฟัง
“งันเหรอ คุโระแล้วโคโนฮะล่ะ”คิโดพูดหลังจากที่เซโตะพูดจบ
“อะ ไอ้นี้หนิอยู่ไหนฟร่ะ”คุโระหันหาโคโนฮะแล้วก็ได้ยินเสียงนึง
“โคโนฮะออกไปนะ ฉันอาบน้ำอยู่นะ!!”
“ผมขออาบด้วยครับ”
“ไม่ต้องเลย อะ!จับอะไรของนายน่ะ”
“โค-โน-ฮะแก...”
“ตายซะเถอะ!!”
........................................................
“คิโด ฮึกๆ”
“ไม่ร้องนะ ไม่ร้อง”
“มะ หมอนั้นมันจับของๆฉันง่ะ ฮือ~”ชิทาโร่พูดแล้วก็ร้องไห้ในอ้อมกอด?ของคิโด
“โคโนฮะ~แกกล้ามากนะ”คุโระเข้ามากระชากเสื้อโคโนฮะที่ยังยืนหน้าตายอยู่
“เซโตะ คาโนะร่วมวงด้วยไหม”คุโระถาม
“เอาด้วย!!2x”แล้วทั้งสองก็เข้าไปกระทืบโคโนฮะ
30 นาที่ต่อมา
“เจ็บ”โคโนฮะพูดแล้วคิโดก็ทำแผลให้
“เหอะสมควร3x”คาโนะ เซโตะ แล้วก็คุโระพูดพร้อมกัน
ปัง!
“ทุกคนนนน!”และสิ่งที่ทุกคนเห็นคือ...
“โมโมยะ!!”
“ไงทุกคน อ่าวพี่ชินทาโร่เป็นอะไรไปน่ะ”โมโมยะเดินเข้าไปถามชินทาโร่
“มะ ไม่มีอะไร แล้วข้างหลังใครน่ะ”ชินทาโร่ถามโมโมยะแล้วชี้ไปข้างหลังของโมโมยะ
“อ้อสองคนนี้เหรอ”
“แนะนำตัวสิทั้งสองคน”
“ฮิโยริค่ะ”
“ฮิบิกิ”
“เชิญนั่งกะ..”
“โคโนฮะค่า คิดถึงจังเลยค่ะ แล้วไปทำอะไรมาค่ะถึงได้เละขนาดนี้”คิโดที่ยังพูดไม่จบฮิโยริก็วิ่งมากอดโคโนฮะแล้วก็ถามรวดเดี่ยวซะโคโนฮะฟังไม่ทัน
“ชิ”
“เชิญนั่งก่อนนะ ฉันจะไปเอาน้ำมาให้”คิโดพูดแล้วก็เดินไปเอาน้ำที่ครัว
“เออนี้โมโมยะมีอะไรหรือเปล่าเห็นวิ่งมา”เซโตะถามโมโมยะ
“อ้อคือว่า..”
“น้ำมาแล้วครับ หว้า~!!!”
ช่า~
“น้ำ”โคโนฮะพูดแล้วก็เอามือแตะตรงสวนที่เปียก
“ขอโทษครับ”
“อะไรเนี่ยเปียกโคโนฮะหมด!! โคโนฮะค่ะเป็นอะไรหรือเปล่าค่ะ ไปเอาผ้ามาสิ!!”ฮิโยริโวยวายหลังจากที่มาริยะขอโทษเป็นยกใหญ่
“โคโนฮะเป็นอะไรหรือเปล่า”อาเน่ถาม
“ไม่เป็นไร”โคโนฮะตอบ
“ไม่เป็นไรได้ไงเปียกหมดเลยเนี่ย”ฮิโยริพูด
“อะ นี่ผ้า”ชินทาโร่ยื่นผ้าให้
“ชินทาโร่ครับเช็ดให้ผมหน่อยสิ”โคโนฮะพูดแล้วก็จับข้อมือของชิทาโร่ไปด้วย
“เอ่อ..”
“ไม่ต้อง”ฮิโยริพูดแล้วก็หยิบผ้าจากมือของชินทาโร่
“อ้อ แล้วก็ต้องขอโทษด้วยนะค่ะที่ทำตัวเสียมารยาท”ฮิโยริพูดแล้วก็เช็ดตัวให้โคโนฮะ
“อืม โมโมยะมีอะไรล่ะ”คาโนะถามต่อ
“อ้อที่จะบอกน่ะเหรอ คือว่าที่มีงานโรงเรียนพรุ่งนี้น่ะ”
“จริงเหรอครับอยากไปจัง”มาริยะพูด
“งันไปกัน งานโรงเรียนวันพรุ่งนี้น่ะ”คาโนะพูด
“อืม”
“อะ อืม”
.........................................................................................
“อรุณสวัสดิ์”
“ค่า/ครับ”
“งานโรงเรียนจะเอายังไงดี”อาจารย์ถามนักเรียนในห้อง(ที่มีอยู่ 2 คน)
“ห่ะ! งานโรงเรียนไหนอาจารย์บอกว่าไม่ทำก็ได้นี้ค่ะ”ทาคาเนะพูด
“โทษทีๆ ก็ฉันบอกกับอาจารย์ใหญ่ไปแล้วนิว่าจะทำน่ะ”
“แล้วจะทำอะไรล่ะ”
“เกมยิงเป่า”ฮารุกะพูด
“แล้วจะจัดทันเหรอแล้วก็เรื่องงบประมาณอีก”อาจารย์พูดแล้วก็เหลือบไปดูของที่อยู่บนตู้
“หือเจ้านั้นมัน อาจารย์”
“เออคือว่า...”
“ไม่ต้องพูดแล้วค่ะเอาเจ้านั้นเป็นของรางวัลแล้วกันส่วนเรื่องเกมจะเอายังไง”
“เกมยิงเป้า”
“เออรู้แล้วน่ะ! งันฮารุกะนายว่ารูปเก่งใช้ไหม”
“อืมใช้”
“อาจารย์ค่ะช่วยทำให้เสร็จในวันพรุ่งนี้ด้วยนะค่ะ”
“แล้วทำไมฉะ..”
“อาจารย์ใหญ่”
“ครับ จะให้ผมทำอะไรบอกมาได้เลยครับ”
“มานี้มะที่จะให้ก็นี่นะ.............”
“โอเคนะ”
“อืม”
“แต่ให้เสร็จในวันพรุ่งนี้มันจะมะ....”
“อาจารย์ใหญ่”
“ครับ ผมจะทำให้เสร็จในวันพรุ่งนี้เลยครับ”
.......................................................................................................................................
จบ
ความคิดเห็น