ในอดีต ฉันเคยแอบชอบรุ่นพี่คนนึง แต่เขาไม่เคยสนใจใยดีฉัน จนกระทั่ง... ความรู้สึกที่ฉันให้เขามันหมดลง
"ฉันรู้นะว่าเธอชอบฉัน"
"..."
"แต่เธอช่วยอย่ามาชอบฉันได้ไหม ฉันขนลุก ฉันอายคนอื่น" เขาส่ายหัวอย่างหัวเสียก่อนจะเดินจากไป ปล่อยให้ฉันยืนตัวสั่นท่ามกลางสายตาของผู้คน เหมือนฉันเป็นเพียงอากาศ
และที่ต้องเกิดเหตุการณ์แบบนี้กับฉันมันเพราะอะไรน่ะหรอ เพราะฉันไม่ใช่คนสวย ฉันไม่มีอะไรดีซักอย่าง แถมยังเป็นขยะของโรงเรียนอีกต่างหาก ฉันรู้ตัวดีและฉันไม่เคยแคร์
แต่ฉันถามจริงๆเถอะ จะเป็นไปได้มั้ยนะ...ที่เราจะเจอคนที่ไม่มองเราที่หน้าตา เราจะเจอคนที่มองเราที่จิตใจจริงๆ
คำถามนี้ก้องอยู่ในหัวฉันทุกวัน นับตั้งแต่วันที่โดนปฏิเสธอย่างเหยียดหยาม
จนกระทั่งวันหนึ่ง
"ทนหน่อย ต่อไปนี้พี่จะดูแลหนูเอง"
และใช่ ในตอนนั้นฉันคิดว่าฉันเจอคนคนนั้นแล้ว
แต่
ใครจะรู้ล่ะ
ว่านั่น...จะเป็นจุดเริ่มต้นของความเจ็บปวดที่ฉันไม่อาจจะรับไหว...
ปล. ครึ่งแรกนางเอกของเราคงน่าสงสารหน่อย แต่ครึ่งหลังรับรองว่านางเอกสวยแซ่บและแสบลืมมมแน่นอน
เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของเรานะคะ ถ้าผิดพลาดตรงไหนอะไรไม่ดี ติชมได้เลยน้าาา:)
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น