คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : อีกฝั่งของท้องฟ้า(5)
พุทธศักราช 2551
รักครั้งแรก…เพลงฮิตเนื้อหาอกหักรักคุดของวงบางแก้วถูกเปิดขึ้นในช่วงพักเที่ยง ฉันนั่งทำหน้ามุ่ยด้วยความขัดใจ ทำไมเพลงนี้ต้องมาเปิดตอนนี้ด้วย ตอนที่ฉันเพิ่งบอกเลิกแฟนคนแรกในชีวิต
เพิ่งเปิดเทอมเลื่อนชั้นมาเป็นพี่ ม.5 ได้ไม่กี่วัน ฉันก็ได้รับข่าวคราวจากเพื่อนสาวอย่างบี ผู้เป็นสำนักข่าวประจำกลุ่มว่า พี่โต้งแฟนของฉันที่เพิ่งตกลงเป็นแฟนกันเมื่อเทอมที่แล้วกำลังแอบคบกับน้องแป้ง เด็กนักเรียน ม.4 ที่ได้รับคัดเลือกให้ถือป้ายสีแดงในงานกีฬาสีเทอมที่แล้ว
“ตกลงพี่โต้งว่าไงแก” บีถาม
“พี่โต้งแอบคบกับเด็กนั่นจริงๆ” ตอบไปแล้วก็ยังเจ็บใจไม่หาย เพื่อนทุกคนทำสีหน้าโกรธแค้นราวกับเป็นคนที่ถูกนอกใจเสียเอง
“พี่โต้งนี่ทำตัวไม่น่ารักเลยนะคะ มีมีนอยู่แล้วแท้ๆ” แม้สีหน้าจะดูโกรธแค้น แต่ยายนิ่มที่มีแม่เป็นคุณครูระเบียบ ครูสุดเนี้ยบแสนดุของโรงเรียนก็ยังพูดจาไพเราะ
“นิ่ม นิ่มต้องใช้คำว่า อีพี่โต้งนี่ทำตัวชั่วจริงๆ มีแฟนอยู่แล้วแท้ๆ ยังแอบคบชู้” บีหันไปพูดกับนิ่มซึ่งกำลังพยักหน้าเห็นด้วย
“เลิกกันไปก็ดีแล้วผู้ชายเลวๆ แบบนั้น ยังไงแกก็ดีกว่ายัยเด็กนั่น เด็กนั่นได้แค่ถือป้ายสีแดง แต่แกได้ถือป้ายโรงเรียนเลยนะ เรียนก็เก่งกว่า อายุก็มากกว่า เหนือกว่าเห็นๆ” เกือบจะดีอยู่แล้วนนท์ จะมาสะดุดตรงอายุมากกว่านี่แหละ
“แบบนี้เรามาทำตัวให้พี่โต้งมันเสียดายแกเล่นๆ ดีมั้ย”
“ทำยังไงเหรอบี”
“ครูสมใจบอกว่าปีนี้จะไม่เลือกตั้งประธานนักเรียนเหมือนปีก่อน ทุกปีคนที่จะลงสมัครประธานนักเรียนต้องเป็นพี่ ม.6 แต่ปีนี้จะให้นักเรียนชั้น ม.5 ตั้งพรรคเหมือนจำลองการเลือกตั้งจริง เพราะพี่ ม.6 ต้องเตรียมตัวสอบแอดมิชชัน ดังนั้นปีนี้จะเป็นปีแรกที่ ม.5 อย่างเราเป็นคณะกรรมการนักเรียนได้ กลุ่มเราลงสมัครเลือกตั้งกันมั้ย” แม้หันมาถามความเห็นแต่บีก็ไม่รอคำตอบ
“ลองคิดดูสิมีน ถ้าแกได้เป็นคณะกรรมการนักเรียนที่ยืนเด่นอยู่หน้าเสาธงทุกวัน แล้วยังเป็นลูกสาวกำนัน เป็นคนสวยที่ครูเลือกให้ถือป้ายโรงเรียนทุกงาน สอบก็ได้อันดับต้นๆ ของห้อง ถ้าครบขนาดนี้ก็ไม่มีผู้หญิงคนไหนในโรงเรียนเด่นกว่าแกอีกแล้ว” บีพูดด้วยสีหน้ามุ่งมั่น
“แล้วแกมั่นใจได้ไงว่าเราจะได้คะแนนเสียงสูงสุด”
“ฉันคิดไว้แล้วว่าจะชวนต้นมาตั้งพรรคด้วยกัน รายนั้นสาวกรี๊ดกันทั้งโรงเรียนรองจากพี่โต้ง” ยิ่งได้ยินชื่อพี่โต้งฉันยิ่งเจ็บใจ น่าแปลกที่รู้สึกว่าตัวเองไม่รู้สึกอกหักเลยสักนิด มีแต่ความเจ็บใจล้วนๆ “เอาจริงดิ”
“นิ่มเห็นด้วยค่ะ”
“ฉันก็เห็นด้วย” นนท์สีหน้าเปล่งประกาย
“เอาก็เอา” พอทุกคนมีความเห็นตรงกัน บี นนท์ และฉันก็มองไปบนท้องฟ้าด้วยความมุ่งมั่น ราวกับว่านั่นคือจุดหมาย นิ่มจึงทำตาม
“ทำไมเราต้องมองท้องฟ้าด้วยคะ” นิ่มถามขึ้นด้วยสีหน้าสงสัย
“โอ๊ย ยัยนิ่ม” บีร้องอย่างขำๆ
“มันก็จริงของยัยนิ่ม มองไปทำไมวะ” นนท์พูดจบทุกคนก็หัวเราะพร้อมกัน
“แล้วอีกอย่างนะ ถ้าเราชนะการเลือกตั้งได้เป็นคณะกรรมการนักเรียน เราก็จะได้คุมห้องโสตฯ ฉันจะเป็นดีเจเปิดเพลงตอนเที่ยงเอง” บีพูดด้วยประกายตามีความหวัง
กริ๊งงงงง
เสียงออดเตือนหมดเวลาพักเที่ยง เราจึงเก็บกระเป๋าเตรียมเข้าเรียนในช่วงบ่าย
หนึ่งเดือนต่อมาหลังจากนั้น กลุ่มเราก็ชนะการเลือกตั้งได้เป็นคณะกรรมการนักเรียนสมใจ
ความคิดเห็น