คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Be Unfortunate a little
Be Unfortunate a little
“ ขอโทษฉันได้ไหมเค้กนี้ฉันต้องเอาไปให้เพื่อนฉันแต่เธอทำมันพัง ? ”
หล่อนหัวเราะอีกแล้วพูดว่า “ทำไมฉันต้องขอโทษละ มันเป็นอุบัติเหตุ”
หล่อนหันหลังแล้วเดินได้สองก้าว ฉันเอาเค้กในมือฉันโยนไปหาเธอ “ตุ๊บ”
แม่นจังโดนผมเธอเต็มๆ อีกอันหนึ่งเข้าถังขยะ ถึงจะแอบเสียดายก็เถอะ
“ กรี๊ดดดด ยัยบ้านี้เธอขว้างใส่ฉันหรอ !”
“ฉันเปล่านะฉันแค่จะขว้างใส่ขยะ ไม่สิถังขยะ นั้นไง” ฉันพูดพร้อมชี้ไปที่ถังขยะที่อยู่ข้างๆ หล่อนมองแล้วทำหน้าเหมือนไม่พอใจแล้วกระทืบเท้าออกไปจากร้าน
บรรยากาศในร้านตึงเครียด
ผู้ชายคนนั้นเข้ามาหาฉันแล้วขอโทษฉันแทนเธอ แล้วทำแผลที่แขนให้ฉัน ฉันซื้อเค้กใหม่ไม่สิทางร้านให้เค้กฉันมา 6 ชิ้นเพื่อเป็นการขอโทษที่ไม่ได้ไปห้ามที่จริงเขาจะให้เงินซัสฉันฉันไม่เอา ขอเป็นเค้กแทน
“ ขอโทษแทนวิคอีกครั้งนะ” เขากล่าวรอบที่ 3
“ อือ ฉันไม่ถือสาหรอก”
“ว่าแต่เธอชื่ออะไรหรอ”
“เอเลน่า” ฉันตอบหวนๆ “แล้วนายละไม่คิดจะบอกชื่อตัวเองหน่อยหรอ ?” ฉันถามตอบเพื่อมารยาทที่ดี
“แดเนียล กราฟ” “ฉันเรียกนายว่าแดเนียลได้ใช่ไหม” ฉันถามแล้วมองหน้าเขา
“ อือ ได้สิ” เขายิ้มตอบ “ฉันต้องไปแล้วนะจะกลับบ้าน” ฉันพูดเพื่อที่จะบอกลาเขา
“บ้านเธออยู่ไหนฉันไปส่งไหม” แดเนียลถาม
“ไม่ต้องหรอกคนที่เพิ่งรู้จักกันไม่ถึงชั่วโมงไม่ต้องส่งถึงบ้านก็ได้” ฉันพูดเพื่อตัดบทเขาแล้วเดินออกไปจากร้านเบเกอรี่
ฉันเดินกลับโรงแรม
“สวัสดีค่ะ คุณทีเรีย” เสียงเฟยเฟ่ย
“นี้เฟยเฟ่ยเรียกทีเรียเฉยๆ พออะนี้ฉันซื้อเค้กมาฝาก” ฉันพูดแล้วหยิบกล่องเค้กให้
ฉันมองหาคนขับรถม้า อยู่ไหนของเขานะ “หาใครหรอค่ะ” เฟยเฟ่ยถามฉัน
“คนขับรถม้านะ เขาอยู่ไหนหรอ” ฉันถามเฟยเฟ่ยกลับ “อ่อ อยู่ในห้องน้ำรวมค่ะ”
เฟยเฟ่ยตอบด้วยเสียงสดใส “ห๊ะ” ฉันหันไปมอง เธอกำลังดีใจกับเค้กช็อคโกแลตแล้วก็เค้กชาเขียวนั้นเอง “ฉันไปก่อนนะ เฟยเฟ่ย” ฉันกล่าวลาแล้วแบบไม่เป็นทางการอะนะ แล้วไปดักรอคนขับรถม้าหน้าห้องน้ำ อืม นี้จะ 5 นาทีแล้วนะ ฉันตัดสิ้นใจเปิดประตูเข้าไป พรึบบบบบ เออ นี้มันตั้งแหล่งสุมหัวอะไรกันในห้องน้ำห๊ะ
“มาหาใครหรอจ้ะ น้องสาว” เสียงใครไม่รู้สักคนในนี้แหละพูด
“คนขับรถม้า” ฉันตอบเสียงแข็ง “หืม มาหาฉันหรอ?” เขาพูด แล้วแวบมาอยู่ที่หลังฉันเมือไหร่กัน ฉันหันไหนแล้ว ยื่นเค้กให้ “อะ” “อะไรหนะ?” เขาพูด
“เค้กไง รับไปสิขอบคุณที่ขับรถม้าให้ฉันในวันนี้” ฉันรีบพูด “อือ” เขายิ้มแล้วรับ
ฉันเห็นหน้าเขาชัดๆ น่ารักขนาดนี้เลยหรอ -///-
ฉันกำลังจะเดินออก แต่ก็ต้องหันกลับมาทำให้เป็นจุดสนใจอีกครั้ง
“เออ ฉันเพิ่งย้ายเข้ามาที่นี้ใหม่ วันนี้วันแรก ฉันชื่อ เอเลน่า ทีเรีย” แล้วยิ้มให้
พวกเขาตาค้างกันไปซะแล้ว โฮะ โฮะ “ครับ” พวกเขาพูดตอบฉันแค่นี้จริงๆหรอ
“แล้วพวกนายชื่ออะไรกันบ้างละ” ฉันถามเพื่อความเป็นมิตร
“ผมชื่อ เอ็กซ์” เอ็กซ์พูดแบบหวนๆ
“ฉันนะหรอชื่อ จิมมี่ ฉันเป็นคนออสเตรเลียโดยแท้เลยแหละ” จิมมี่พูดพร้อมวิ๊งมา“ฉันชื่อ เอรอส พัค เรียกฉันเอสก็ได้น้ะ ทีเรีย” เอสพูด
คนที่ฉันรอฟังชื่อมีอยู่คนเดียวแล้วฉันหันไปสบตาเขาคนขับรถม้า
“ฉันชื่อ นิค” เขาพูดแล้วยิ้มให้ฉัน “ฉันอยู่ห้องถัดไปจากเธออีกสามห้อง” นิคพูดต่อ แต่ว่าบอกฉันทำไม ฉันยิ้มๆ แล้วลากลับห้องฉัน
ฉันจัดของที่ฉันซื้อมาเมือเช้าแล้วเข้าไปอาบน้ำ ห้องน้ำยังหรูเลย ฉันอาบได้อย่างสบายออกาพร้อมชุดนอนสีชมพู ก็มันอยู่ในตู้เสื้อผ้านั้นแหละ และเขียนไดอารี่ลงไปในสมุดเล่มใหม่ ฉันอยู่ที่นี้โดยไม่คิดจะกลับไปเลย ฉันอยากเริ่มใหม่ที่นี้
ฉันปิดไฟแล้วนอนในห้องฉัน ฉันมาที่นี้โดยไม่รู้ทำไม เพราะอะไร อยู่ที่นี้ได้ยังไงแต่ฉันรู้สึกว่าอยากอยู่ที่นี้ ฉันชอบมัน
ความคิดเห็น