ม่านมนต์

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

ในโลกใบนี้ยังมีอยู่อีกเหรอการคบหากันอย่างจริงใจ ?

หลายปีที่เติบโตมาในสังคมสีเทาใบนี้หล่อนก็ไม่เคยเห็นความสัมพันธ์ใดที่ไม่มีการได้ประโยชน์ซึ่งกันและกัน

ปัฐวรางค์เติบโตจากการเลี้ยงดูของแม่แต่เพียงผู้เดียว พ่อของเธอเป็นใครไม่มีใครรู้เพราะมารดาไม่เคยบอก ไม่เคยพูดถึง ไม่มีแม้แต่หลักฐานใดๆ

 เด็กสาวเติบโตจากสังคมชนชั้นกลางค่อนต่ำ ทุกๆคนในสังคมของเธอนั้นใช้ชีวิตดิ้นรนเพื่อที่จะเป็นผู้อยู่รอด รวมถึงตัวเธอและแม่ แม้ครอบครัวเดิมของแม่เธอนั้นจะมีฐานะปานกลางที่ไม่ต้องถึงขั้นกระเสือกกระสนดินรนเพื่ออยู่รอดไปวันๆ แต่คนทั้งหมดนั้นกับทำราวกับเธอและแม่เป็นคนอื่นในบ้านหลังนี้ หลายครั้งที่ปัฐวรางค์เองทนไม่ไหวชวนมารดาออกไปอาศัยกันตามลำพัง และในทุกๆครั้งมารดาก็ปฏิเสธเพราะอยากดูแลเตี่ยกับแม่ และไม่อยากเป็นภาระของลูกไปมากกว่านี้

ทุกวันนี้เธอและมารดาอาศัยอยู่ในบ้านที่มีญาติพี่น้องที่พร้อมจะดูถูกมากมายอาศัยอยู่ด้วยกัน เป็นเรื่องที่ควรจะชินแต่ก็ไม่เคยทำใจให้ชินอย่างผู้เป็นแม่ได้เสียที กับการที่โดนเสียดสีและดูถูก แม่ของเธอไม่ได้รับเงินปันผลจากกองกลางที่จะแบ่งให้ลูกๆในทุกๆเดือน แม่เลี้ยงเธอมาจากเงินขายขนมที่ทำส่งให้ร้านค้าในตลาด

อาจจะหลายๆปัจจัยรวมกันจึงทำให้เธอกลายเป็นคนต้องการเอาชนะ ทิฐิ และทะเยอทะยาน แต่มันก็ถือเป็นผลดีอย่างนึงที่ทำให้เธอมีทุกวันนี้

ปัฐวรางค์เลือกที่จะออกจากบ้านมาเช่าคอนโดมิเนียมขนาดเล็กอยู่หลังจากขึ้นมหาวิทยาลัยได้ไม่นาน เธอเรียนพร้อมทั้งรับงานพริตตี้และเอ็มซีไปด้วย แม้ตอนแรกที่แม่รู้เรื่องจะโดนดุเสียยกใหญ่ และเมื่อญาติๆของแม่เธอรู้นั้นก็เป็นเรื่องราวใหญ่โตที่เป็นจุดเปลี่ยนให้เธอเลือกที่จะย้ายออกมาอาศัยอยู่เพียงลำพัง

ด้วยความที่เธอเป็นคนมีทิฐิและความทะเยอทะยานสูง คิดเสมอว่าตัวเองจะต้องได้ดีเพื่อกลับไปเหยียบคำที่บรรดาญาติของแม่ดูถูกเธอไว้ เธอจึงไม่เคยหลงไปกับเงินที่มีคนพร้อมจะหยิบยื่นให้

เธอเรียนจบตามหลักสูตรเป็นที่ภาคภูมิใจของแม่และบรรดาคนสนิทที่รู้จักกันแต่นั้นไม่นับญาติฝ่ายแม่ของเธอแน่ๆ