[FIC SNSD YURI]รักฉันไหม DO YOU LOVE ME (TAENY)

ข้อมูลเบื้องต้น

แทรักฟานี่นะ

แทรักฟานี่มั้ย?


^
^
^
^
[SF: SNSD YURI]เจ็บปวด  (HURT)  YULTI  Feat.TAEYOEN

นี่เป็นเรื่องต่อของเรื่องนี่นะคับ เป็นเวอร์ชันของยูล
เชิญติดตามกันด้วยนะคับ^^
[SF:SNSD YURI]HELP ME! ช่วยให้ฉันลืมเขาทียัยน้ำแข็ง YULSIC Feat.TAE

เนื้อเรื่อง

“แทไปไหนมา!”

เสียงหวานดังขึ้นอย่างกราดเกรี้ยว พร้อมกับร่างบางที่ปรากฏตัวขึ้นด้วยชุดนอนแบบกระโปรงสีชมพูหวาน เธอมองคนรักมองคนรักที่ยืนอยู่ข้างหน้าเธอด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความโกรธ ความน้อยใจ และความผิดหวัง หลากหลายอารมณ์ ก่อนที่จะเหลือบไปมองนาฬิกาที่บอกว่า ขณะนี้เป็นเวลาเที่ยงคืนแล้ว

“เอ่อ...ฟานี่...คือว่า...”

สาวร่างเล็กที่มีทรงผมซอยสั้นระคอกัดปลาย พูดด้วยน้ำเสียงอึกอัก พร้อมกับหลบสายตาของหญิงสาวที่เป็นคนรักของตน

“แทก็รู้ว่าฟานี่ไม่ชอบคนพูดอึกอักเพราะแสดงว่า...เขากำลังจะโกหก”

“ฟานี่ก็อย่ามองแทด้วยสายตาอย่างนั้นสิ”สาวร่างเล็กๆพูดด้วยน้ำเสียงอ่อยๆ

“แล้วแทคิดว่าฟานี่จะยิ้มหรือไง! เมื่อพบว่าคนรักของตัวเองกลับบ้านดึกขนาดนี้!! แทสัญญากับฟานี่ว่า แทจะกลับบ้านก่อนสองทุ่มทุกวัน!!! แต่นี่มันอะไร!!!!”

“ฟานี่ฟังแทก่อนสิ แทแค่ทำงานล่วงเวลา แททำเพื่อเราสองคนนะ”ร่างเล็กพยายามอธิบาย แต่ดูเหมือนว่าร่างบางไม่ได้สนใจฟังเลย เพราะเมื่อร่างเล็กพูดจบ เธอก็ระเบิดออกมาทันที

“ล่วงเวลา? เที่ยงคืนเนี่ยนะ! แทคิดว่าฟานี่ไม่รู้เหรอว่า แทสามารถเอางานกลับมาทำที่บ้านได้น่ะ!! แทไม่ต้องเข้าออฟฟิศยังได้เลย!!! เพราะแทคือหุ้นส่วนที่ใหญ่รองเป็นอันดับสองจากประธานบริษัท!!!!”

เมื่อเธอพูดจบเธอก็ยืนหอบจนตัวโยนโดยมีคนรักยืนก้มหน้านิ่งอยู่ เธอมองคนรักด้วยดวงตาตัดพ้อ บางสิ่งบางอย่างที่เธอรู้มามันทำให้เธอปวดใจจนอยากจะร้องไห้ออกมาตอนนั้น แต่เธอต้องถามความจริงจากคนรักของเธอก่อน

“ฟานี่...”

“ฟานี่รู้มาว่า ข่วงนี้แทกับซอลลี่ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อย และรู้มาว่าแทกับซอลลี่เข้าโรงแรมด้วยกัน”เมื่อได้ยินร่างบางพูดด้วยน้ำเสียงเหนื่อยอ่อน ร่างเล็กก็สะดุ้งเฮือกทันที

“ฟานี่รู้มาจากไหนน่ะ ใครมาหลอกฟานี่ ต้องมีใครพยายามใส่ร้ายแทแน่ๆ”ร่างเล็กรีบปฏิเสธทันที ใบหน้าของเธอซีดเผือด เหงื่อไหลออกมาอย่างกับคนที่มีความผิด

“แทนั้นแหละกำลังหลอกฟานี่! ฟานี่เห็นกับตาตัวเอง! แทจะปฏิเสธอะไรอีกไหม!”

“ฟานี่...”ร่างเล็กพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนแรงทันที

“ฟานี่เห็นแทเข้าโรงแรมกับซอลลี่ ฟานี่จะไม่คิดมากเลยถ้าฟานี่ไม่เห็นแทจูบกับซอลลี่ ก่อนจะพากันเดินขึ้นห้องไป”

ร่างบางเมื่อเห็นร่างเล็กเงียบโดยไม่ตอบอะไร เธอจึงเดินเข้าไปหาคนรัก ก่อนจะเงื้อมือขึ้น ร่างเล็กหลับตาลงเตรียมรับบทลงโทษอย่างเข้ามจ แต่เธอก็ต้องเบิกตากว้าง เมื่อถูกร่างบางดึงเข้าไปกอด ร่างบางกอดคนรักของเธอแน่น พร้อมกับร้องไห้ออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่

“แท ฮือๆ แทยังรักฟานี่ ฮือๆ อยู่ไหม”

“ฟานี่”

“แท อึก คอบฟานี่มาสิ ฮือๆ”

“คือ...แท..”

ร่างบางหยุดร้อง เธอผลักคนรักออกไปอย่างแรงก่อนจะพูดขึ้นพร้อมกัยน้ำตาที่กลับมาไหลอีกครั้ง

“แทตอบฟานี่ไม่ได้...ฟานี่ก็จะไป..ถ้าแทตอบฟานี่ได้เมื่อไร....เราค่อยมาเจอกัน..ที่ที่เราพบกันครั้งแรก...ฟานี่จะรอ....”

เมื่อร่างบางพูดจบ เธอก็วิ่งออกจากบ้านไปทันที ทิ้งให้ร่างเล็กตะโกนชื่อเธอเสียงดังอยู่ข้างหลัง

.

.

.

1 เดือนผ่านไป

‘ฟานี่วันนี้แทจะมาให้คำตอบฟานี่แล้วนะ’

ร่างเล็กคิดในใจ ก่อนจะซุกมือทั้งสองข้างลงในกระเป๋าเสื้อโค้ทและก้าวเดินตรงไปอย่างไม่ยอมหยุด ตั้งแต่วันนั้นวันที่คนรักของเขาจากไป เขาก็เพิ่งรับรู้ได้ว่า อะไรคือสิ่งที่สำคัญสำหรับเขา และวันนี้คือวันที่เขาจะนำสิ่งสำคัญนั้นกลับมาอีกครั้ง เมื่อมาถึงที่ที่ร่างบางนัดไว้ เขาก็เจอภาพที่ทำให้เขาเจ็บปวดใจ ภาพนั้ร่างบางที่เขาคุ้นเคยกับร่างสูงของใครบางคนที่เขาไม่รู้จักกำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้ตัวยาวและสิ่งที่ทำให้เขาเจ็บปวดใจคือรอยยิ้มของร่างบางที่เขาไม่ค่อยได้เห็นบ่อยนัก แต่ร่างสุงคนนั้นกลับได้มันอย่างง่ายดาย ความรู้สึกแบบนี้สินะที่ร่างบางเคยได้รับเมื่อ 1 เดือนก่อน แต่สำหรับร่างบางแล้วคงจะเจ็บมากกว่าเขาตอนนี้เป็นหลายสิบเท่า ขณะที่ความคิดไม่ทันหยุด ขาทั้งสองของเขาก็ไปอยู่ตรงหน้าของสองคนนั้นแล้ว ทำให้ร่างบางที่ยังยิ้มแย้มอยู่หันมามองเธอ ก่อนจะแปรเปลี่ยนจากใบหน้าที่ยิ้มแย้มเป็นบึ้งตึงทันที ส่วนร่างสูงก็หันมามองเขาอย่างแปลกใจ

“ฟานี่...แท..”

เขาพยายามเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นเทา มือทั้งสองข้างกำแน่นจนเห็นข้อขาว

“แทเตรียมคำตอบมาแล้วใช่มั้ย”

ร่างบางเอ่ยขัดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่แสดงชัดว่าเป็นคนเอาแต่ใจ และอารมณ์แรง ซึ่งเธอก็รับทราบเรื่องเหล่านี้แล้ว จากการพบกันครั้งแรกจนกระทั่งคบกัน

“อืม”เธอได้แต่ตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงอ่อนๆ อย่างยอมในตัวของร่างบาง

“งั้นฟานี่จะถามแทอีกครั้ง แท...รักฟานี่ไหม”

ประโยคสุดท้ายร่างบางเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงไม่แน่ใจ ทำให้ร่างเล็กที่กำลังกลัวอยู่ใจมานิดหนึ่ง เธอเงยหน้าขึ้นมองร่างบางเต็มตา ก่อนจะตอบรับด้วยน้ำเสียงหนักแน่นและมั่นใจ

“แทรักฟานี่”

เมื่อได้ยินคำตอบร่างบางก็ก้มหน้านิ่ง ทำให้ร่างเล็กอดจะใจเสียไม่ได้ เธอจึงสูดลมหายใจเข้าไปลึกๆก่อนจะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงไม่แน่ใจ

“แล้ว...ฟานี่..ยังรักแทไหม”

“ถ้าฟานี่ตอบว่าไม่ไดรักแทแล้วล่ะ”

ร่างบางตอบกลับมาพร้อมกับเงยหน้าขึ้นด้วยใบหน้าเรียบเฉย จนทำให้ร่างเล็กถึงกับเจ็บแปลบ ‘เดี๋ยวสิ ฟานี่บอกว่าถ้านี่ อย่างน้อยแกก็ยังมีความหวังนะ คิมแทยอน’

“แทก็จะปล่อยฟานี่ไปอย่างเข้าใจ เพราะคนที่ผิดคือแทไม่ใช่ฟานี่”

“งั้น...”

ร่างบางหยุดเล็กน้อยเพื่อดูปฏิกิริยาของคนตัวเล็ก ก่อนจะยิ้มบางๆออกมาเมื่อเห็นคนตัวเล็กยืนก้มหน้าพร้อมกับกำมือแน่น

“ฟานี่จะบอกว่าฟานี่รักแท เพราะว่าฟานี่ไม่อยากให้แทปล่อยฟานี่ไปด้วยความเข้าใจผิดๆ”

เมื่อพูดจบเธอก็โผเข้ากอดร่างเล็กอย่างหวงแหนและคิดถึง ทำให้ร่างเล็กถึงกลับยืนนิ่งอย่างตกใจทันที เธอจึงอดไม่ได้ที่จะแขวะร่างเล็กอย่างนึกสนุก

“ยืนอึ้งอยู่ได้ ไม่ดีใจเหรอไง^o^”

ได้ผลทันทีที่เธอพูดจบ ร่างเล็กก็กอดเธอแน่นพร้อมทั้งหอมซ้ายหอมขวาอย่างดีใจทันที ทำให้ใบหน้าของเธอขึ้นสีระเรื่อทันที เมื่อเห็นสายตาล้อเลียนของร่างสูงที่ยืนมองพวกเธออยู่อย่างเงียบๆ

“ฟานี่ กลับบ้านเรากันนะ”

ร่างเล็กพูดขึ้นพร้อมกับจับมือเธอมากุมอย่างออดอ้อน เธอจึงพยักหน้าพร้อมรอยยิ้มตาปิดที่เป็นสัญลักษณ์ประจำตัวของเธฮ เธอจึงหันไปโบกมือลาร่างสูงที่เป็นเพื่อนใหม่ของเธอ ขอบคุณที่มารอเป็นเพื่อนฉันทุกวันนะ ยูริ ก่อนจะจับมือกับร่างเล็กและก็เดินไปด้วยกัน เคียงข้างกันไปจนกว่าอีกฝ่ายจะจากไป เพื่อเสริมสร้างความมั่นใจให้กับคนขี้กลัวอย่างเธอ เธอจึงถามร่างเล็กอีกครั้ง

“TAE...DO YOU LOVE ME?”

ร่างเล็กหยุดเดินก่อนจะหันมายิ้มหวานให้กับร่างบางที่เธอรักมากจนไม่สามารถเลิกรักได้ ก่อนจะเขย่งตัวขึ้นและทาบริมฝีปากเล็กๆนั้นกับริมฝีปากของร่างบางอย่างอ่อนหวานและอ่อนโยนเพื่อเป็นคำตอบของคำถามนั้น และเพื่อแสดงถึงความรู้สึกของเธอที่ไม่มีเปลี่ยนแปลง...ตลอดไป

THE END

100%

สวัสดีคับ ไรเตอร์มาแก้ไขตัวละครอีกตัวใหม่นะคับ เพราะว่าเวลาอ่านครบแล้วจะได้ไม่งงคับ เม้นให้ด้วยน้า^O^