คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2(ตั่งชื่อตอนไม่เป็นง่า T^T)
“เฮ้ย ไอ้เค มีคนมาหาว่ะ”เปียร์โร่
“ใครว่ะ”
“จะใครที่ไหนอีกล่ะ”แวมไพร์
“นั่นดิ”เปียร์โร่
“แล้วใครล่ะ”
“ก็เหมือนทุกทีนั่นแหล่ะ แต่คราวนี้แปลกนะโว้ย สเป็กกรูเลย”เปียร์โร่
“สเป็กเมิง นี้เมิงชอบผู้หญิงด้วยหรอ”ทรีโอ
“เปล่า”เปียร์โร่
“แล้วใครว่ะ ถ้าไม่ใช่ผู้หญิงที่มาบอกรักไอ้เคอ่ะ”ดูเร็กส์
“เป็นเด็กหนุ่มหน้าหวาน ตัวเล็ก ๆ อ่า น่ารัก สเป็กกรูเลย”เปียร์โร่
“ผู้ชายเหรอว่ะ”แวมไพร์
“ใช่ น่ารักมาก น่าซี๊ดชะมัด”เปียร์โร่
“น่าซี๊ด น่าอะไรว่ะ”แวมไพร์
“จะน่าอะไรซะอีกนอกจาก น่าจับกดอ่ะ”ดูเร็กส์
“ใช่ สุด ๆ ว่ะ”เปียร์โร่
“ผู้ชายหรอว่ะไม่ไป”
“ทำไมว่ะ ไอ้เค น่ารักนะโว้ย”เปียร์โร่
“น่ารัก แต่ก็ไม่ใช่สเป็กกรู อยากได้ก็ไปเองดิ”
“โห้ เสียดายว่ะ”เปียร์โร่
เวลาผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมงกว่า ๆ
“เฮ้ยไอ้หน้าหมา แกไม่กล้าสู้หน้าฉันหรือไงว่ะ”เด็กชายหน้าหวานที่ทนรอไม่ไหวแล้ว
“เฮ้ย ได้ยินไหมว่ะ ไอ้ตุ๊ด”เด็กชายหน้าหวานยังไม่ยอม
“เอ่อ น้องมาหาใครคับ”แวมไพร์
“มาหาไอ้ผู้ชายหน้าหมา”เด็กชายหน้าหวานตอบกลับ
“ผู้ชายหน้าหมา ไหนอ่ะน้อง ที่ห้องพี่ไม่มีใครหน้าหมาสักคนนะน้อง”แวมไพร์
“ก็ไอ้หน้าตัวเมีย ไอ้คนที่มันทิ้งออ…”เด็กชายหน้าหวานกำลังบอก
“ใครว่ะ”
“ไง กล้าสู้หน้าแล้วเหรอ ไอ้หน้าปลาบู่”เด็กชายหน้าหวาน
“ห่ะ แล้วนี่ใครพาเด็กประถมมาที่นี่เนี้ย”
“ฉันไม่ใช่เด็กประถมนะเฟ้ย ฉันอยู่ม.4 แล้วโว้ย”เด็กชายหน้าหวาน
“หน้าอย่างนายอ่ะน่ะ ม.4 อยู่ป.4 ก็บอกมาเหอะ”
“นี่ นาย”เด็กชายหน้าหวาน
“เทียร์ หยุดนะ”เด็กผู้หญิงคนหนึ่งตะโกนเรียกเด็กชายหน้าหวาน
“ออร์แกน”เด็กชายหน้าหวานนามว่า เทียร์เรียกเด็กผู้หญิงที่กำลังเดินมา
“เทียร์ แกนบอกแล้วใช่มั้ยว่าอย่ามานะ”เด็กผู้หญิงนามว่า ออร์แกนถาม
“แต่หมอนี่”เทียร์
“พอเหอะเทียร์”ออร์แกน
“อ้าวน้องออร์แกนนี้หน่า มาหาไอ้เคเหรอคับ”แวมไพร์
“ออร์แกน”
“พี่เค”ออร์แกน
“ออร์แกนมาหาพี่เหรอค่ะ”
“เอ่อ คือ เปล่าค่ะ แกนมาตามเพื่อนกลับนะค่ะ”ออร์แกน
“เพื่อน ไอ้เด็กประถมนี่เหรอค่ะ เพื่อนแกน”
“ฉันไม่ใช่ไอ้เด็กประถมนะไอ้หน้าหมา”เทียร์
“ไอ้หน้าหมา นี่แกเรียกใครห๋า ไอ้เด็กประถม”
“ก็เรียกแกนะซิ ไอ้-หน้า-หมา แล้วแกว่าใครเป็นเด็กประถมฟร่ะ”เทียร์
“นี่แก”
“ทำไม”เทียร์
“เฮ้ย ไอ้เค ใจเย็นก่อน”ทรีโอ
“จะให้เย็นยังไงว่ะ แกก็ฟังไอ้เด็กประถมนี่มันด่าฉันดิ”
“เทียร์ใจเย็น ๆ สิ”ออร์แกน
“เงียบไปเลย ใครเป็นเด็กประถม แกน แกนก็ฟังมันพูดดิ”เทียร์
“โธ่ เทียร์”ออร์แกนเอื่อมระอา
แล้วพวกเพื่อน ๆ ก็จับผมแยกกับไอ้เด็กประถม ส่วนออร์แกนก็ลากไอ้เด็กประถมกลับออกไปโธ่เอ่ยนึกว่าแน่
“ไอ้เค เมิงเป็นไรว่ะ ปกติเมิงใจเย็นกว่านี่นิหว่า”แวมไพร์
“นั่นดิ เมิงเป็นไรว่ะ”ทรีโอ
“ไม่รู้ แต่ไม่เคยมีใครพูดกับกรูแบบนี้”
“เฮ้ย แต่น้องเขาน่ารักนะ”เปียร์โร่
“น่ารัก น่ารักแล้วไง ปากหมาชะมัด”
“นี่เมิงยอมรับเหรอว่าน้องเขาน่ารักอ่ะ”เปียร์โร่
“ชิ”แต่ว่าไปมันก็น่ารักดีอยู่หรอก แต่ปากหมาชะมัด ที่บ้านหมอนั่นให้กินอะไรเป็นอาหารว่ะ
ปล.ที่จริงแต่งเกือบเสร็จแล้ว แต่เราตัดตอนไม่เป็นอ่ะ เวลาจบตอนมันอาจดูงง ๆ หน่อยนะ ^^
ปล2.อย่าลืมไปอุตหนุน เฮ้ย!!! ไปอ่านนิยายเราอีกนะ เราแต่งไว้อีกอ่า แต่ไม่ใช่นิยายวายนะ T^Tรอเพื่อน ๆ คอมเม้นเยอะ ๆ อาจจะมีเรื่องต่อไปก็ได้ ช่วยกันเม้นเยอะ ๆ น่า TOT
ร้ากคนที่อ่านทุก ๆ คนน่ะจ๊ะ 
ความคิดเห็น