คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : SECOND STEP
SECOND STEP
MINHO X TAEMIN
RATE : PG
ร่างเล็กนอนทอดกายบนเก้าอี้ริมสระว่ายน้ำในคฤหาสน์หรูของตนเอง ไม่บ่อยนักที่แทมินจะตื่นแต่เช้าเพื่อมารับอากาศบริสุทธิ์ยามเช้าของฤดูร้อนที่แสงแดด และอากาศกำลังอบอุ่นแบบพอดี ไม่หนาวเหน็บจนต้องเก็บตัวอยู่แต่ในบ้านดังเช่นฤดูหนาวที่ผ่านมา นิตยสารแฟชั่นชั้นนำมากมายถูกเปิดอ่าน หลายคนอาจจะยังไม่รู้ กิจกรรมยามว่างหรืองานอดิเรกของแทมิน คือ
ชอปปิ้ง
ชอปปิ้ง
และชอปปิ้ง
นิ้วเรียวสัมผัสลงบนหน้าจอ iPhone เครื่องเดิม ไล่หาเบอร์เพื่อนสนิทที่เขาคิดถึงที่สุดเวลาต้องการ
ชอปปิ้งจนลืมโลก ‘คีย์’
(Hello my sweety friend คิดยังไงโทรหาฉันกันเนี่ย) สำเนียงภาษาอังกฤษสุดเลิศจากเพื่อนนักเรียนนอกในสายกล่าวทักทายสร้างรอยยิ้มให้กับแทมินได้ในยามเช้า
“จะชวนไปชอปปิ้งน่ะสิ แฟชั่นซัมเมอร์ออกแล้ว ฉันยังไม่มีเสื้อผ้าสำหรับซัมเมอร์เลยอ่าคีย์”
(แหม ไม่ชวนแฟนสุดที่รักอย่างชเวมินโฮไปล่ะ ? ทีนี้ละทำมานึกถึงฉัน ชิ)
“โถ่คีย์ จะให้ฉันเดินชอปปิ้งแบบมีคนคอยเดินคุมมันก็ไม่ใช่นะ ฉันอยากไปกับแกอะ นะคีย์นะไปน้า”
(อืมมม ขอคิดดูก่อนแล้วกัน)
“ไม่ ไม่มีเวลาให้แกคิดแล้วจ้ะเพื่อนจ๋า ถ้า HERMES ลิมิเตทสองใบในโลกหมดไป ฉันกับแกก็อดใช้เป็นแพ็คคู่เลยน้า เถอะนะคีย์ ฉันสัญญาเลยว่าฉันจะปิดโทรศัพท์ไม่รับสายใครทั้งสิ้นตลอดการชอปปิ้ง ฉันจะสนใจแต่แกคนเดียวเลย”
(เว่อร์ย่ะ แต่ก็ได้ แหมเพราะเอา HERMES สุดโปรดของฉันมาอ้างหรอกนะ ถึงได้ยอมน่ะ งั้นอีก 2 ชั่วโมงเจอกันที่ห้าง S แล้วกัน)
“เยส ! ดีใจจังแล้วเจอกันนะจ๊ะเพื่อนรัก จุ้บ)
(เก็บไว้จุ้บ แฟนแกเถอะย่ะ!)
เมื่อวางสายจากเพื่อนรักแทมินก็ไม่ลืมที่จะส่งข้อความไปบอกแฟนตัวเองด้วยถ้อยคำน่ารักๆ ที่ทำให้อีกฝ่ายยิ้มและมีความสุขได้อย่างเหลือเชื่อ
‘ มินโฮ แทมินจะไปช้อปปิ้งกับคีย์นะ
และจะปิดมือถือ เดี๋ยวคีย์กุนงอน
ไม่ต้องเป็นห่วงนะ จะซื้อของมาฝาก คิคิ
สัญญาว่าจะคิดถึงมินโฮตลอดเลย
คืนนี้เจอกันนะ รักที่สุด
แทมิน ’
ห้าง S
ผู้ชายหน้าหวานราวผู้หญิงทั้งสองคนกำลังเดินช้อปปิ้งเข้าร้านนู้นออกร้านนี้ ทั้งกระเป๋า รองเท้า เสื้อผ้า แว่นตา จากแบรนด์ดังต่างๆ ในห้างก็ถูกกวาดลงมาในถุงที่อยู่ในมือของทั้งคู่ แพงแค่ไหนน่ะเหรอ ? รับรองสองคนรวมกันในวันนี้ไม่ต่ำกว่าล้าน แต่เรื่องเงิน หรือราคาล้วนแล้วแต่ไม่ใช่ปัญหา เครดิตการ์ดสีทองทั้งสองใบถูกยื่นออกไปทุกครั้งโดยไร้ซึ่งความตื่นเต้น ราวกับมันเป็นแค่อะไรซักอย่างที่เขาคุ้นชิน คงจะเหมือนกับที่เราถือเหรียญบาทละมั้ง ถ้าจะถามว่าเมื่อไหร่ที่เขาจะยุติการชอปปิ้งในวันนี้ ก็คงจะตอบได้ว่า เมื่อเขาถือของไม่ไหวแล้วน่ะสิ
“อ๊า คีย์ฉันยังอยากชอปปิ้งอยู่เลย แต่ฉันถือไม่ไหวแล้ว เอาไปเก็บในรถก่อนได้มั้ยอะ ?”
“รถเต็มแล้วย่ะ รู้ไว้ซะว่าทั้งรถฉันและรถแกเต็มแล้ว แกชอปจนไม่มีที่ว่างแล้วค่ะคุณหนูแทมิน ถือไปเลยย่ะ”
“โหย อะไรเนี่ยรู้อย่างนี้ฉันให้มินโฮมาด้วยดีกว่า คิดถึงมินโฮจัง มินโฮอ่า” แทมินส่งเสียงโอดโอย พร่ำเพ้อถึงคนรักอย่างเปิดเผย สร้างความหมันไส้ให้กับคีย์ที่ไม่มีคู่เป็นอย่างมาก
“โอ๊ยอะไรนักหนายะ ถือของแค่นี้ ถ้าถือไม่ไหวแล้วก็เลิกซื้อ แล้วไปหาอะไรกินกันดีกว่าฉันเริ่มจะหิวแล้ว”
“อืม ถึงฉันจะเสียดายนิดหน่อย แต่ ก็ดีเหมือนกันแฮะ ร้านอาหารอิตาเลียนที่แกชอบมั้ยล่ะ วันนี้ฉันเลี้ยงเอง ฮิฮิ”
“เลิศครับ คุณเพื่อน”
“คีย์ ฉันขออะไรอย่าง ... เลิกพูดครับเถอะ มันไม่เข้ากับแกซักนิด”
“กรี๊ด ! ไอ้แทมิน แกก็เหมือนกันแหละย่ะ ไอ้สวย !”
และศึกของทั้งคู่ก็สงบลงเมื่อคีย์กำลังตักพาสต้าเข้าปากอย่างเอร็ดอร่อย ในขณะที่แทมินก็นั่งกินสลัดผักเช่นกัน
“อ๊ะ ! ฉันรู้แล้ว ฉันยังไม่ได้ซื้อของให้มินโฮเลย บอกว่าจะซื้อของไปฝาก” แทมินร้องออกมาพลอยทำให้คีย์ที่กำลังง่วนกับพาสต้าสะดุ้งไปด้วย
“โอ๊ยตาย แกร้องดังกว่านี้ได้อีกมั้ยยะ กับแค่ของให้แฟนเนี่ยนะ ฉันละเพลียแกจริงๆ”
“ฉันสัญญากับมินโฮแล้วนี่นา แกรอฉันที่นี่ก่อนนะ ฉันไปไม่เกินยี่สิบนาทีหรอก นะจ๊ะเพื่อนรัก J” แทมินพูดพร้อมกับยิ้มหวานให้คีย์ ก่อนที่จะรีบรุดออกไป ก็สำหรับเขาแล้วมินโฮสำคัญมากที่สุดนี่นา
“น้ำหอมก็เคยซื้อให้แล้วตั้งหลายขวด กระเป๋าสตางค์มินโฮก็ใช้ LOUIS VUITTON ที่คุณนายชเวซื้อให้แล้ว เอ... อะไรดีนะ” พึมพำกับตัวเองไปตลอดทาง ยังไงซะก็ยังเลือกของที่จะให้มินโฮไม่ได้อยู่ดี แต่แล้วแววตาทะลึ่งทะเล้นก็ฉายชัดขึ้นอีกครั้งภายในแววตากลมโตคู่สวย ฮึๆ รับรองมินโฮต้องชอบแน่
“สวัสดีครับ มีอะไรให้ช่วยไหมครับ ?” เสียงพนักงานของร้านดังขึ้น พร้อมกับก้าวเข้ามาเพื่อจะดูแลลูกค้าอย่างแทมิน ขณะที่กำลังก้มหน้าก้มตาเลือกของให้มินโฮอย่างขะมักเขม้น
“ผู้ชายที่สูงประมาณ 181 เขาใส่ไซส์ไหนกันหรอครับ ?” ใบหน้าหวานเงยขึ้นอย่างต้องการคำตอบจากพนักงาน
“แทมิน !” ร่างสูงตรงหน้ากำลังเรียกชื่อเขา สร้างความสงสัยให้กับแทมินเป็นอย่างมากว่าผู้ชายตัวสูงผิวเข้มตรงหน้านี้รู้จักชื่อเขาได้ยังไง
“หืม ? เรารู้จักกันหรอครับ ?”
“ฉันไคไงแทมิน คิมจงอินน่ะ จำได้รึยัง ? ที่เคยเต้นคู่กับนายตอนประถมไงเล่า” ใบหน้าคมที่กำลังยิ้มแย้มสดใส บวกกับผิวเข้มแต่มีเสน่ห์ดึงดูดของคนตรงหน้า ทำให้แทมินตกอยู่ในภวังค์ครู่หนึ่ง แต่ก็เพียงครู่เดียวเท่านั้นก่อนที่เขาจะนึกออกว่าคนตรงหน้าคือเพื่อนสมัยประถมของตน
“อ๋อ ฉันจำได้แล้ว ดีใจจังที่เจอนาย ^^ เป็นไงบ้างน่ะไค สบายดีมั้ย ? แล้วนี่ทำงานที่นี่หรอ ?”
“ฉันสบายดี ใช่ฉันทำงานที่นี่ ดีใจมากเหมือนกันที่เจอนาย สวยขึ้นเป็นกองเลยนะ ฮ่าๆๆ” ไคพูดแซวคนตรงหน้า ก็ทำไงได้แทมินมีหน้าตาที่กระเดียดไปทางสวยงามมากกว่าหล่อนี่นา
“บ้าหรอไคนี่ ! ฉันเป็นผู้ชายนะ” ถึงจะเถียงแต่คนตัวเล็กก็อดที่จะหน้าแดงไม่ได้ ก่อนที่มือเล็กจะตีไปที่ไหล่ของไคแก้เขิน
“อ่า ก็นายสวยจริงๆนี่ อะโอ๋ๆ อย่าเพิ่งโมโห ว่าแต่นายจะซื้อไปให้ใครล่ะ ฉันช่วยเลือกมั้ย ?”
“อืม ก็ดีนะ เขาสูงประมาณ 181 น่ะ น้ำหนักก็...” ก่อนที่แทมินจะได้พูดจบ ไคก็ขัดขึ้นมาด้วยคำถามเสียก่อน
“แฟนหรอ ?”
“หืม ?” แทมินตอบกลับด้วยคำถาม
“แทมินจะซื้อให้แฟนหรอ ?”
“...” ไม่รู้อะไรทำให้แทมินตอบออกไปได้อย่างยากเย็น แววตาที่ดูจริงจังนั่น เสน่ห์ที่เปี่ยมล้นออกมาจากตัวไค ผู้ชายคนนี้มีเสน่ห์แบบที่ไม่ต้องทำอะไรแต่ก็สามารถรู้สึกได้ แทมินเพิ่งได้สังเกตว่าไคมีรูปร่างที่ดีมากกว่าผู้ชายทั่วไป แผงอกที่กว้างนั่น ผิวสีแทนที่ดูเซ็กซี่ เสื้อกล้ามที่ใส่เผยให้เห็นกล้ามเนื้อของท่อนแขนแข็งแรงที่ผ่านการออกกำลังกายมาอย่างดี อ่า... เผลอหลงใหลพิจารณาร่างกายนี้ไปเสียแล้ว
“เปล่าหรอก ... ซื้อให้ เพื่อน”
อะไรกัน ที่ทำให้เขาตอบไคไปแบบนี้ เขากำลังปิดบัง กับแค่เขามีแฟนแล้ว และจะซื้อของให้แฟนอย่างมินโฮ แฟนที่เขาภาคภูมิใจเสมอยามที่ได้บอกกับคนอื่นๆ แฟนที่เพียบพร้อมไปด้วยคุณสมบัติที่ดีเลิศ แต่ทำไมนะ ? ยากเหลือเกินที่เขาจะบอกกับไค
“อ๋อโอเค เราช่วยเลือกเอง เพื่อนชอบสไตล์ไหนละ ถ้าเป็นแบบสปอร์ตแมนหน่อยก็จะเป็นด้านนู้นนะ...” ไคยังคงแนะนำสินค้าอย่างมืออาชีพต่อไป พาไปโซนนั้นโซนนี้ส่วนแทมินก็มีหน้าที่เดินตาม และยิ้มแย้มหัวเราะยามที่ไคพูดจาตลกน่าขำขัน การเลือกซื้อของให้ แฟน ครั้งนี้ช่างมีความสุขจนลืมเวลาเสียจริง กว่าจะตัดสินใจเลือกได้ก็เลยเวลาที่สัญญากับคีย์ไว้แล้ว
“ไค ยังไงวันนี้ขอบคุณนายมากนะ ^^ นายเป็นพนักงานที่เยี่ยมไปเล้ย!” ร่างเล็กชูนิ้วโป้งขึ้นมาให้ พร้อมกับยิ้มหวาน ยิ้มที่เป็นเสน่ห์ดึงดูดใจ
“ไม่เป็นไรหรอก สำหรับลูกค้าคนสวยอย่างคุณแทมิน ฮ่าๆ”
“ยังไม่เลิกอีกนะ เดี๋ยวเหอะจะบอกให้ผู้จัดการไล่ออก ชิ”
“อะไรกันเมื่อกี้ยังบอกว่าเป็นพนักงานที่เยี่ยมอยู่เลย ฮึ ?”
“ไม่รู้ไม่สนหรอก ฉันต้องไปแล้วเพื่อนรออยู่ เชอะ” ร่างเล็กกล่าวจบก็หมุนตัวกลับเตรียมจะเดินออกจากร้าน แต่ทว่ามือใหญ่ของอีกคนกลับสัมผัสจับที่แขนเล็ก ทำให้ต้องหันหน้ากลับไปด้วยความสงสัย
“หืม ?”
“จะได้เจอกันอีกมั้ย ?”
“อ่า แล้วแต่โชคชะตามั้ง ฮิๆ” แทมินกล่าวอย่างร่าเริง แต่ภายในใจก็คิดเช่นนั้นเหมือนกัน
เขากับไคจะได้เจอกันอีกไหมนะ ?
หลังจากเดินกลับมาหาคีย์ที่ร้านอาหารอิตาเลียน เจ้าตัวก็โดนเพื่อนรักบ่นเข้าชุดใหญ่ข้อหาไปนานเกินเหตุ ทั้งคู่เดินเข้าออกอีกสองสามร้าน ก่อนจะแยกกันไปขับรถของตัวเองแต่มีจุดหมายเดียวกันนั่นก็คือ คฤหาสน์ตระกูลลี ณ ตอนนี้แทมินลืมเรื่องของไคไปแล้ว มันก็แค่เรื่องผ่านๆ ที่แทมินไม่ได้เก็บมาใส่ใจอะไรมากมายเมื่อมีเรื่องอื่นที่น่าสนใจกว่า เข้ามาแทน
“อ๊า เมื่อยชะมัด” ทันทีที่คุณหนูคนเล็กของบ้านก้าวลงจากรถ เหล่าบรรดาคนรับใช้ก็กรูกันเข้ามายกถุงบรรจุของแบรนด์เนมต่างๆอย่างรู้งาน ส่วนแทมินกับคีย์ก็มีหน้าที่แค่เดินหน้าเชิดเท่านั้น
“อ้าว พี่อนยูพี่อยู่บ้านด้วยหรอเนี่ย ?” แทมินกล่าวทักทายพี่ชายตัวเองที่กำลังนั่งกินไก่อยู่บนโซฟาตัวหรู แต่จากลักษณะกินไก่ของอนยูบอกได้คำเดียวเลยว่า มันไม่เข้า
“อ้าว แออินไออ๊อบอิ้งอาอ๋อ ?”
“พี่อนยู รักษามารยาทหน่อยสิ นี่คีย์ก็มาด้วยนะ” ทันทีที่ได้ยินชื่อคีย์หลุดออกจากปากน้องชาย ดวงตาเรียวเล็กโตขึ้นกว่าเดิมเล็กน้อย พร้อมกับจัดท่าจัดทางตัวเองให้เข้าที่ ไม่ทุเรศมากมายนัก แทมินส่ายหน้าเบาๆ พี่เพิ่งจะมาห่วงภาพลักษณ์อะไรตอนนี้
“สวัสดีครับพี่อนยู ^^” คีย์กล่าวทักทายพร้อมยิ้มให้อย่างเป็นมิตรเหมือนเคย ใบหน้าคีย์ก็น่ารักไม่ต่างจากแทมิน เพียงแค่น่ารักกันคนละแบบเท่านั้น
“สวัสดีครับน้องคีย์ ^^” ไม่รู้ว่าแทมินรู้สึกไปเองหรือเปล่า แต่เขารู้สึกว่ายิ้มของพี่ชายตัวเองแลดูกว้างกว่าทุกวัน คีย์และอนยูคุยกันถูกคอมาตั้งแต่ไหนแต่ไร อนยูมักจะยินดีเสมอเมื่อได้ยินจากน้องชายว่าเพื่อนรักหน้าหวานคนนี้จะมา หลังจากจัดแบ่งข้าวของที่ได้จากการช้อปปิ้งในวันนี้เสร็จสรรพคีย์ก็ขอตัวกลับบ้าน แทมินก้มมองนาฬิกาข้อมือเรือนหรูของตัวเองที่บอกเวลา
“6 โมงเย็นแล้วหรอเนี่ย อาบน้ำแต่งตัวไปหามินโฮดีกว่า” ร่างเล็กพาตัวเองเดินขึ้นบันไดอย่างสบายอารมณ์ เพียงแค่คิดว่าจะได้ไปเจอคนรักของตัวเองก็สดชื่นยิ่งกว่าอะไรทั้งหมดแล้ว ก็แทมินรักมินโฮที่สุดนี่
กางเกงยีนส์ขาสั้นสีซีดเผยให้เห็นต้นขาขาวเรียวยาวของผู้สวมใส่ เสื้อกล้ามซีทรูสวมทับด้วยแจ็กเก็ตหนังสีดำ ร่างกายเล็กถูกพรมด้วยน้ำหอมราคาแพงจากปารีส จนมั่นใจว่าตัวเองพร้อมแล้วสำหรับคืนนี้ เขาไม่ได้ไปไหนไกลหรอกสถานที่ที่จะไปก็แค่คอนโดของมินโฮ แต่ยังไงเขาก็ต้องดูดีที่สุดในสายตามินโฮ เพราะค่ำคืนนี้ เขากับมินโฮอาจมีเรื่องที่ต้องให้ทำกันถึงเช้า ...
_________________________________________________________________________________________________
อัพต่อกันทีเดียว 3 ตอนรวด !!
เพราะแต่งไว้แล้ว ตอนต่อไปจะมาอัพหลังจากเห็นฟี้ดแบคนะคะ
อยากเห็นคำติชมนะ :) ช่วยเม้นท์บอกกันหน่อยนะ
ความคิดเห็น