คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ‘23’ ปีกสีคราม ตอนที่ 8 เมา
‘23’
ปีสีราม
อนที่ 8 เมา
“นอนันเถอะสามภพ เรา่วั”
“ทำไมไม่ลับไปนอนห้อัวเอ”
“แล้วทำไมเรานอนับสามภพไม่ไ้”
“ันไม่อบนอนับนอื่น มันไม่สบายัว”
“แ่เรานอนับสามภพมาหลายืนแล้วนะ...็เห็นว่าสามภพหลับสบายีนี่นา”
“....”
“เราไม่อบห้อนั้นนิ นอนับสามภพอุ่นว่าั้เยอะ -3-“
ยืนบิัวไปมาอยู่รหน้าสามภพ อยาอ้อนอนอน้วยแ่นัวให่ว่าเล่นยืนบัหน้าประูห้อไว้แบบนี้เรา็ไม่ล้าถือวิสาสะเ้าไปเอ ลัวะโนุอีไม่อบ สามภพออมอหน้าแล้วอยู่นาน ยัไ็ไม่ยอมลับห้อหรอะนอนับสามภพให้ไ้เลยแ็ใยืนอยู่รนี้่อไปอีนิ นไ้ยินเสียถอนหายใอสามภพ เราเยหน้ามอนรหน้า สามภพรอาไปมาแล้วยมือึ้นเปิประูห้ออัวเอ เรามอสามภพว่าำลัทำอะไร ำอบืออะไรเราไม่เ้าใ เหมือนะเปิประูให้เรา แ่เา็ไม่ยอมยับถอยให้เลย...
“สามภพทำไรอ่ะ”
“เปิประูไ”
“แล้ว...ยัไเหรอ?”
“เฮ้อ ะเ้าไปนอน้วยไม่ใ่เหรอ?”
“ไ้เหรอ *0*”
“เปิให้แล้วนิ ะเ้า็เ้าไป”
“เย่!! ือว่า สามภพหลบหน่อยสิ สามภพัวให่อ่า เราเ้าไปไม่ไ้”
“ัวเท่าลูไ่ยัะเรื่อมา”
“ึึ ลูไ่เล็ว่าเราั้เยอะ สามภพพูถึลูไ่ไหนเนี่ย อ๊า....อบห้อนี้ั >_<”
สามภพหลบให้เราเินเ้ามาในห้อ ไฟเปิสว่าึ้นทันที้วยเวทอเราเอ ลิ่นหอมและบรรยาาศที่แสนอบอุ่น เรายมือึ้นอัวเอแล้วหันลับไปยิ้มหวานให้เ้าอห้อเป็นเิอบุ สามภพมอเราแล้วส่ายหน้าเบาๆเินเ้ามาออเราไว้แน่น่อนะพาเราเินไปทา...ห้อน้ำ!!
“ไม่เอาเราไม่เ้าห้อนั้น!!”
“ะนอน้อล้าหน้าแปรฟัน่อน อย่าทำัวเป็นเทวามไ้ไหม”
“เราสะอาสามภพ เราสะอา”
“ไม่ใ่สำหรับโลมนุษย์”
“T^T”
“เ้าไป”
“สามภพทำเราแรนี่นาเราเ็บไม่เอาแล้ว หนาว้วย T^T”
“แ่ล้าหน้าแปรฟัน”
“...อ้าว ไม่ไ้อาบน้ำเหรอ”
“ยั พรุ่นี้เ้า่อยอาบ”
“เฮ้อ่อยยัั่ว ที่สามภพทำให้เราเมื่ออนเย็นยัปวัวอยู่เลย”
“...เ้ามา”
“ื้ออออ”
โนลาเ้าห้อน้ำอีแล้ว ถ้านับเอาสัมุมหนึ่ในห้อแสนสบายอสามภพเราเลียห้อนี้ที่สุเลย ทั้หนาวเย็น ทั้น่าลัว ถึะบอว่าแ่ล้าหน้าแปรฟัน็เถอะ เรา็ยัไม่พอใอยู่ี สามภพลาเราไปยืนอยู่หน้าระเาบานให่ หยิบเอาอที่ใ้ัปันอเราเมื่ออนนั้นออมาบีบรีมสีาวใส่ให้เม็เล็ๆแล้วยื่นมันมาให้เรา รับไว้แล้วยืน้ออีนาปริบๆเพราะเราไม่เยทำมันมา่อน เลยไม่รู้...ว่ามันะ้อัยัไ
สามภพหยิบเอาแปรอีอันออมาที่มีสีน้ำเินน่ารั อเราสีฟ้า้วยแหละ น่ารัพอันอิอิ อีอันสามภพ็ทำเหมือนันับอเราแล้วยมันึ้นมา เรามออีนผ่านระสะท้อน แ่เาสะท้อนสามภพยัูีมาๆนเรา้อมอแบบที่ไม่สามารถละสายาไ้เลยล่ะ....รู้สึแปลๆั หายใลำบาสุๆเลย
“มออะไร แปรสิ”
“...เราทำไม่เป็น”
“เหมือนที่ันทำให้เมื่ออนหัว่ำไ”
“เราำไม่ไ้ ไม่เห็นอนสามภพทำนิ”
“...ั้นทำามนะ”
“หืม?”
“มอที่ระ แล้วทำามัน อย่าทำแรเบาๆ่อนเี๋ยวเลือะออ ั้นแรเปิน้ำใส่แ้วมารึ่แ้ว บ้วนปา่อน”
“อืม...”
“ห้ามใ้พลัวิเศษ...ทำเอ -_-“
“็มัน..สบายว่านี่นา -3-“
“รู้อะไรไหม บารั้พวเทวา็วระเรียนรู้ารใ้แรานหรือำลับ้า ะไ้ไม่เป็น่อย”
“แรอ่า -0-“
สามภพพูแร๊แร เล่นเอาเราหน้าเื่อนไปเลย พอเราทำท่าึมสามภพ็ันหัวเราะออมาะั้น ไม่เ้าใผู้ายนนี้เลยอารม์เปลี่ยน๊าย่ายนน่าลัว เรามอสามภพอีรั้ผ่านระบานเิม อีนยิ้มแล้วยมือ้าหนึ่ึ้นมาวาที่ศีรษะอเรา่อรนะเริ่มสอนวิธีารแปรฟันให้เราอีรั้ มันยาอยู่นา...ไอ้เรื่อแบบนี้ มิน่าล่ะเทวาถึไม่ำเป็น้อทำ
แปรฟันล้าหน้า้วยอที่ทำให้แสบาเสร็ สามภพ็ไล่เราออมานอนที่เียรอ ส่วนเาบอว่าะอาบน้ำให้สะอาะ่อนเพราะเาไม่ใ่ผู้ายสปร เราเ้าใและรู้ีเพราะสามภพัวาวแถมลิ่นัวยัห๊อมหอม้วย เินออมานั่บนเียนุ่มๆอสามภพแล้วสำรวร่าายัวเอ ถุเท้าน่ารั ุ็น่ารั พรุ่นี้เราะใสุ่เพนวิ้นอี เราว่าเราอบุนั้นมาว่า แ่ว่า...สามภพะมีถุเท้าที่เ้าับเราไหมน๊า แล้ววันนี้สามภพะใสุุ่แม่ไ่นอนพร้อมันไหมเนี่ย...
แร๊..
“สามภพ ^0^”
“ทำไมยัไม่นอน”
“เรารอถามสามภพน่ะ”
“ถามอะไร?”
“สามภพะใสุ่แม่ไ่นอนับเราไหม”
“-_-“
“มันใส่สบายน๊า อุ่นี้วย นะๆๆๆ ใส่้วยันนะสามภพ สามภพมีถุเท้าลายแม่ไ่ไหม”
“ใระไปมีอแบบนั้นัน”
“ั้นใส่ลายอื่น็ไ้ แ่สามภพใสุ่แม่ไ่นะ”
“ไม่มีทา”
ปิ้!!
“เห้ยยย! บอว่าไม่ไ”
“น่ารัั *0*”
ทำเป็นไม่ไ้ยินำปิเสธอสามภพแล้วใ้เวทที่พอะำไ้เปลี่ยนผ้านหนูอสามภพเป็นุแม่ไ่น่ารัน่าหยิ สามภพทำหน้าเหวอแล้วี้มาทาเราเหมือนโรธมาแ่เรา็ยิ้มลบเลื่อนวามผิ มสามภพไปอี้วยว่าน่ารั่อนะรีบระโนึ้นมานอนบนเียึผ้าห่มหอมๆอสามภพึ้นมาลุมัวเอเอาไว้
สามภพเินเ้ามาเท้าเอวมอเราเหมือนอยาะ่าอะไรอีแ่็ไม่ไ้ยินเาพูอะไรออมาเลย มีแ่เสียถอนหายใสอสามรั้่อนที่เาะเินไปทาโน่นนี่ใส่หน้าับัวแล้วเินไปปิไฟวให่แล้วเปลี่ยนมาเปิไฟวเล็ที่หัวเียทั้สอ้าแทน ไม่โรธแล้วสินะ สามภพอบุแม่ไ่เ้าแล้วล่ะ
“เอะ...ใรเอาอไม้เ้ามาในห้อ”
“หืม อไม้อะไรเหรอสามภพ”
“นี่ไ ลีบอไม้...ันไม่ไ้สั่ให้ใรเอาอไม้เ้ามาในห้อนี้”
“อ๋อ นั่นลีบอไม้าัวเราเอแหละ อโทษทีน๊า”
“าัวนายเหรอ? เป็นไปไ้ไ”
“มันเป็นเรื่อบอเวลาอารอยู่บนโลมนุษย์อเทวาน่ะ ริๆไม่้อมี็ไ้แหละ แ่ท่านผูุ้มให้เราิัวไว้ ลัวเราะลืมเวลาแล้วแย่เอา”
“แย่เหรอ?”
“...อืม สามภพไม่รู้็ไ้นะ มันเป็นเรื่ออเทวาน่ะ^^”
“...ั้นนอนไ้แล้ว”
“นอนนนนน~”
“เลิทำเสียหนวหูไ้ไหม!”
“อุ๊...็ไ้”
โนุเพราะร่าเริเินเหุ แ่เพราะเราีในี่นาที่ในที่สุสามภพ็เ็มใให้เรามานอนรนี้้วย ร่าแร่ยับึ้นมาบนเีย้วยุแม่ไ่ที่เ้าับสามภพมาๆ ใ้หมอน้าั้นเเอาไว้เราเห็นแล้ว้อยู่ปาเลย หรือยัิว่าเราสปรอยู่เนี่ย สามภพนี่ใร้ายั
ไม่ไ้ถามอะไรอี พอสามภพทิ้ัวลนอน็หลับาทันทีเลย ไม่ยอมห่มผ้าเรา็เลยถึผ้าห่มึ้นมาห่มให้นถึหน้าอแล้วนอนะแ้ามอหน้าอีนไปเรื่อยๆระหว่าที่รอให้ัวเอหลับบ้า สามภพนี่หลับเร็วเนอะ ทิ้ัวลนอน็หลับไ้ล่ะ น่ารัั...
“ะมอันอีนานไหม”
“อ๊ะ...สามภพยัไม่หลับเหรอ?”
“ะหลับลไ้ไมีน้อนานี้ มันรู้สึแปลๆ”
“แปลยัไเหรอ แปลเหมือนเราไหมสามภพ”
“....”
“เหมือนอนที่เรา้อสามภพในห้อน้ำ เรารู้สึแปลมาๆเลย มันร้อนไปทั้ัว หน้าอเ้นุบๆๆ้วย”
“อะไรนะ?”
“อนที่เรา้อสามภพในห้อน้ำ เรารู้สึแปลมาๆ...”
“พอแล้วๆ...นอน”
“อ้าว สามภพยัไม่อบเราเลยว่ามันเหมือนันไหม”
“ไม่”
“ืออ เหรอ เราเป็นอะไรอเราเนี่ย ลมาอยู่บนโลมนุษย์แล้วแปล๊แปล -3-“
เราพูอยู่นเียวเพราะสามภพไม่ยอมพู้วยเลย แถมยัพลิัวหันหลัให้เรา้วยใร้ายะมัเลย อยูเถอะ เมื่อถึเวลาสำัสามภพะรู้ว่าเราหลัีและเป็นห่วสามภพมานาไหน
มอแผ่นหลัอสามภพแล้วภาพอนาอสามภพที่เราไ้รับรู้มา็ผุึ้นมาในหัว ห่วสามภพมาถึนาอ้อนวอนท่านผูุ้มลมาที่นี่เพื่อที่ะเปลี่ยนแปลทุอย่าถึแม้ว่ามันะผิอสวรร์ แ่เรา็ยินีที่ะรับผิ่อารระทำอัวเอ ถ้าเิว่าะ้อโนลโทษ...เราะไม่อร้อให้ใรเห็นใเราเลยสัำ
06..42 น.
“สามภพ....สามภพอยู่ไหนนะ อื้ออออ หลับสบายีั >3<”
ื่นมาเพราะแสที่ลอผ่านผ้าม่านอห้อเ้ามา้านใน อนนี้สายแล้วแน่ๆเราื่นมา็ไม่เห็นสามภพอยู่บนเียแล้ว เรียหา้วยเสียแหบๆอัวเอแล้วมอไปรอบๆ ไม่มีเลย
ลุาเียแล้วเินไปรอบๆ เรายไม่อยาื่นหรอ ใอยาะนอน่อะ้วย้ำแ่็อยาะามหาสามภพ่อน หรือว่า...แอบไปับผู้ายนเมื่อืนแล้วไม่ยอมปลุเราั้นเหรอ โหร้าย T^T
“เอรับ เา็ไม่ไ้ไปไหน เล่นนอยู่แถวนี้แหละ...ห่วเาทำไมนัหนานไม่รู้ั...รับ วนนี้ลุอยู่ในโรหมัทั้วันนี่็เพิ่ลับาิมไวน์มา...ไ้ที่แล้วรับบาส่วน เี๋ยวเย็นนี้พ่ออีย์็มานิีย์ะมา้วยไหม...ั้นเหรอ ไม่เป็นไรรับ เี๋ยวฝาพ่อีย์ลับไปให้...ไม่เป็นไร ู่หมั้นัวเอทั้นนิ...แ่นี้นะ รับิถึเหมือนัน”
“ุยับผู้หินนั้นอีแล้วเหรอ บอให้เลิยุ่ไม่เยะฟัันบ้าเลย -3-“
เสียอสามภพัมาาทาสระว่ายน้ำที่ระเบียห้อ เราเินเ้ายเวาออไปหาามเสียุ้นๆนั้น ็เห็นว่าสามภพำลัลอยออยู่ในสระน้ำว้าๆ เายื่นมือเอาโทรศัพท์มาวาไว้บนอบสระ่อนะหันลับไปนอนลอยอแล้วมอไปบนฟ้าเหมือนเยๆ ถ้าเป็นเมื่อ่อนเรามอสามภพาบนนั้น เห็นใบหน้าและรอยยิ้มอสามภพัมา แ่วันนี้เราเห็นแบบใล้ิว่า ่อยๆเินเ้ามาหาอีนแบบเียบที่สุ ทำัวให้เบาเหมือนเมบาๆ นระทั่เรามายืนอยู่อบสระใล้ๆสามภพนี่แหละ อีนไม่มีทีท่าว่าะรู้ัวเลย้วย้ำ
“ทำไมวันนี้ฟ้าูไม่น่ามอเหมือนทุรั้นะ”
“...”
“แ่ฟ้า็ยัเป็นฟ้าอยู่ี...แล้วไอ้สวรร์ที่ว่าอยู่รไหนอท้อฟ้าล่ะ”
“...”
“แล้วผู้ายนนั้น เาอยู่รไหนนะ”
“มนุษย์มอไม่เห็นหรอเพราะมีผูุ้มประูอยเฝ้าอยู่ แม้แ่เราที่เป็นเทวาเอยัมอไม่เห็นเลยถ้าไม่ไ้รับอนุา ^^”
“เห้ย!! ใหม มาั้แ่เมื่อไร”
“็ั้แ่ไ้ยินสามภพุยไอ้นั่นับุนสวยนั่นแหละ”
“...”
“สามภพมีอะไรอยารู้อีไหม เราบอไ้นะถ้าไม่ใ่เรื่อที่ผิ ^0^”
นั่ยอๆล้านหลัอสามภพ ไม่ล้าเ้าไปใล้น้ำมาเพราะเราไม่อบมันอยู่แล้ว วันที่หล่นลมาเรา็ิว่าะายไปแล้วะ้วย้ำ น้ำเย็นนยะเยือไปถึ้านใน สามภพหันลับมามอแล้วแล้วใ้สายาแปลๆ ่อนะหันลับไปมอที่ท้อฟ้าเหมือนเิม มันทำให้เราอะมอามไม่ไ้ ็เมื่อี้เาสสัยไม่ใ่เหรอว่าเราอยู่รไหน พอเราอบ็ทำเป็นไม่สนใ สามภพนี่ยัไนะ!
“...”
“บนสวรร์มีเทวาเยอะไหม”
“เยอะมาเลยแหละ”
“เหรอ...แล้ว”
“แล้วอะไร ถามมาเลยๆ เราอบสามภพไ้ ^^”
“...อาบน้ำไ้แล้ว”
“เอ๋?”
“นายอยู่ใน่วุมประพฤิ และมีวามผิิัว วันนี้้อไปทำานในไร่้วยัน”
“-0-“
“ถอุประหลาๆนั่นออแล้วไปัารัวเอในห้อน้ำะ อ่อ...เสื้อผ้าที่้อใส่วันนี้ันะหาให้เอ เลิิที่ะใสุ่ประหลาๆแบบนี้เินไปทั่วไร่อันไปะ เาะหาว่าันเลี้ยนบ้าไว้ในบ้าน”
“มันประหลารไหนัน สามภพอ่า!!”
“ไปอาบน้ำ!”
“...”
“อะไร มอหน้าแบบนั้นหมายวามว่ายัไ?”
“ไว้่อยอาบ...อนเย็นไม่ไ้เหรอ แบบว่าอนนี้มันยัเ้าอยู่เลย แหะๆ”
“ไม่อาบไม่้อิน้าว”
“อ๊าววว ู่อีแล้ว สามภพเป็นนแน่เหรอ ู่เ่เหมือนูเลย”
“หึหึ”
--- 50 per ---
8.36 น.
“เราไม่อบุนี้เลยสามภพ เราบอแล้วไว่า..”
“เทวาไม่อบสีำมื นายพูมาเป็นร้อยรั้แล้ว และัน็บอไปรั้ที่ร้อยเหมือนันว่าที่นายใส่อยู่มันไม่ใ่สีำ มันือสีรมท่า”
“แู่ยัไ็ำมื”
“-_-“
“ทำไมถึใสุ่เพนวิ้นไปทำานไม่ไ้ล่ะสามภพ ไม่เห็นประหลาเลย”
“มันประหลา แล้ว็เลิบ่นไ้แล้ว แล้ว็รีบเิน้วย เรา้อไป่วยนานยถัไวน์”
“เินมันเหนื่อย อ๊ะ นั่นๆๆๆ ม้าสามภพม้า วบม้าไปไหม”
“ไม่”
“ทำไมล่าาา T^T”
“ันไม่อบทรมานสัว์ น็มีา เินเอ็ไ้”
“แ่ม้าเามีไว้ี่นี่นา....อ๊ะไปะล่ะ ไว้เอันนะพี่ม้า แล้วอย่าบอใรนะว่าเราเป็นเทวา ให้สามภพรู้นเียว็พอ”
“ฮี่~~~~”
“พี่ม้าใีั *0*”
“สีราม!!!”
“อุ๊ ไปแล้วๆๆๆ”
เสียอสามภพะโนมาา้านหน้า ทำไมอบุนัเรา็ไม่รู้ทำัวไม่นารัเอาะเลย เราหันไปโบมือให้พี่ม้าที่เอันเมื่อืน พี่ม้าเห็นเราว่าบินและเรามีปี แ่ถึะไม่มีปีสัว์พวนี้็รับรู้อยู่แล้วว่าใรน ใรเทวา ยมบาล หรือใรที่เป็นววิา เพียแ่พวเาพูออมาไม่ไ้ โยทั่วไปแล้วเทวาอย่าพวเราุยับสัว์ทุประเภทรู้เรื่อ แ่อยู่ที่ว่าสัว์ัวนั้นะเป็นมิรับเราไหมแ่นั้น แ่าที่เราูมา สัว์ในไร่อสามภพูมีวามสุและเป็นมิรหมนั่นแหละ แม้แ่นที่ทำรัอยู่บนหลัาบ้าน็้วย
วันนี้สามภพเรียมุให้เรามาทำาน สามภพบอว่าุเพนวิ้นอเราไม่เหมาะมันประหลา ั้แ่ที่ลมาอยู่ับสามภพนี่เราไ้ยินำนี้ไปี่รั้แล้ว็ไม่รู้ ้ออยู่ในหัวลอเลย
วิ่ับๆๆ ามสามภพไปทั้ๆที่นที่เินนำอยู่ไม่ไ้วิ่แ่ทำไมถึไ้ห่าเรามานันะ นี่นาเราวิ่แล้วนะ รอเท้าที่สามภพหามาให้็หนั๊หนั เหนื่อยอ่ะไม่ไหวแล้ว เราแอบมอไปรอบๆพอเห็นว่าไม่มีใร็ถือโอาสนี้ท่อเวทที่ถนัที่สุหายแว๊บไปโผล่้าหน้าสามภพ เวทที่ถนัเพราะเวลาโนทีีหรือท่านผูุ้มุ็้อรีบหนี อิอิ
ปิ้ววว
“สามภพ อะ...อ๊า”
“เฮ้ยยย”
พรึ่บ!!
“อู้ยยยย เ็บT^T”
เราะผิเหรอ ะุที่ะมาโผล่ผิไปหรือไถึไ้เป็นแบบนี้ เรามาโผล่รหน้าอสามภพ แ่ลืมิไปว่าสามภพ้าวายาวๆอยู่แล้วยัเินะเร็ว้วยอีนหยุัวเอไม่อยู่แน่ๆ เรา็ันโผล่มาะประิทั้เราทั้สามภพ็เลยใร้อลั่น เราพยายามแล้วนะที่ะยับถอยหลัออห่าไปแ่มันไม่ทัน สามภพทำหน้าใาโแล้วเสียหลัล้มใส่เราเ็มแร หนัมา แถมยัล้มลมาบนพื้นแ็ๆ้วย เราุนแทบร้อไม่ออ เ็บที่หน้าท้อมาๆ ็ัวอสามภพเล่นแนบไปับัวอเรานานี้
“อึ...”
“เล่นอะไรเนี่ยสีราม!”
“ะ...โอ้ยสามภพเราเ็บ ลุ่อน”
เราพยายามะอธิบายแ่มันุอยู่เพราะสามภพไม่ยอมลุไปาัวเราสัที อีน้อหน้าเราแล้วทำาุ หน้าอสามภพอยู่ใล้แ่นี้เราเลยเห็นว่าวาอสามภพำลัุเรายิ่ว่าปาหรือสีหน้าะอี ลัว และ็ื่นเ้น รู้สึหายใิัแปลๆ สอมือเลื่อนมาผลัอออีนออห่าแ่็่วยอะไรไม่ไ้มาหรอ สามภพัวให่
“สะ..สามภพลุสิ”
“...”
“สามภพ”
“อะ...อืม”
ว่าะยอมลุาัวอเราไ้ เล่นเอาเราเือบะ้อึ้นไปบนสวรร์อีรอบแล้วไหมล่ะสามภพเนี่ย ร่าแร่ยับัวออไปนั่อยู่บนพื้น้าๆเรา โยที่ใ้มือ้าหนึ่สอเ้าใ้แผ่นหลัอเราแล้วยเราึ้นนั่เหมือนัน เรามอสามภพแล้ว้อนวให่ ออร่อยๆที่ินไปเมื่อี้แทบะไหลออมาแหน่ะ -3-
“ใรบอให้ทำแบบนี้”
“ไม่มีใรบอ”
“แล้วรู้ไหมที่นี่ไม่ใ่บ้านหรือในห้อ ถ้าใรมาเห็นะทำยัไ”
“็เราเินามสามภพไม่ทันนี่ เินเร๊วเร็ว -3-“
“-_-“
“ทำไมมอุเราอีแล้วเนี่ย โนุั้แ่เ้าแล้วนะเราะอนริๆแล้ว้วยนะสามภพ”
“เฮ้ออ...”
“ัว็หนั้วยเนี่ย ีนะปีไม่าออมาไม่ั้นแย่แน่”
“พอๆ เลิบ่นไ้แล้ว ลุึ้นมา”
“เราลุเอไ้ ฮึ่บ!! นี่ไ ^^”
“-_-“
“ไปันๆ ไปัน่อ”
สามภพลุึ้นแล้วยื่นมือมาเพื่อ่วยเราลุ แ่เราเ่นะ แ่นี้เราลุไ้ ระโเ้ัวึ้นึ๋นสามภพ้อถอยหลัไปหลาย้าวเพราะเราระโเ้าไปใล้สามภพเามา เา้อหน้าเราแล้วถอนหายใออมาเบาๆ ไม่รู้ไม่พอใอะไร แ่็ยอมหันหน้าเิน่อไปโยที่มีเราเินามไปไม่ห่า อาาศีมา ถ้าพื้นนุ่มว่านี้เราอบมาว่านี้แน่ๆ
สามภพเินนำเราไปที่ลุ่มนานลุ่มให่หน้าทาเ้าห้อเล็ๆที่เรามา่วยสามภพวันนั้น มีรถันให่มาที่เยเห็นอนออไปในเมือับสามภพ และถัไม้ที่มันเือบะหล่นทับสามภพอีเยอะแยะไปหม
“อย่าไปใล้นะสามภพ วันนั้นถันี่เือบหล่นทับสามภพแล้วนะ”
“ไม่เป็นนไรหรอน๊า...มานี่ เริ่มทำาน”
“ทำอะไรเหรอ?”
“ยถัไม้ึ้นรถ”
“ึ้นไปไหนเหรอ”
“เอาออไปเ็บที่โั เี๋ยวะมีแมาและในโรหมัมีถัไม้มาเินไป มันถึไ้เที่ยวลิ้ลใส่นโน้นนนี้ไปทั่วไ”
“อ๋อ...แล้ว..”
“เลิถามแล้วเ้าไป่วยนอื่นยไ้แล้ว”
“ยเหรอ...ยัไนะ...็ไ้ๆไม่ทำ็โนุใ่ไหมล่ะ”
เราบอ สามภพพยัหน้าแล้วยืนอออมอมาที่เรา ้อเินๆเ้าไปในลุ่มนที่ำลัแบถัไม้่อันเหมือนฝูม เราไม่รู้ว่าะ้อเ้าไปแทรรไหน เห็นมีที่ว่าเินแทรเ้าไป็โนพี่ผู้ายัวโใ้แนันเราออมาแล้วมอหน้าุๆ้วย
“ทำอะไรอเอ็ไอ้หนู เะะ!”
“่า..็เราะมา่วยย”
“ะย็อย่ามาเะะนอื่นเา!”
“เฮือ...็ไ้ รไหนล่ะที่ไม่เะะ”
“ิเอา!!”
“เราบ่นเยๆ ทำไม้อุ้วย T^T”
ทำไมพี่ัวโนนี้น่าลัวั โนะอมาทุประโยเลย้วย ถอนมาทีละ้าวๆ เพื่อั้หลัแล้วมอไปรอบๆเพื่อหาที่ๆไม่เะะอย่าที่พี่ัวโว่า หันไปมอสามภพเพื่อะถาม อีน็เอาแ่ยืนนิ่ยมือปิปาัวเอไว้ แล้วมอไปทาอื่นไม่ไ้สนใเราเลย รไหนอีล่ะ...อ๊ะ นั่นๆๆ
เห็นว่ามีที่ว่าอีแล้วเรารีบวิ่เ้ราไปแทรแล้วทำท่าทาเหมือนนอื่นๆ็ือยมือึ้นรอถัไม้เอาไว้ แ่ไม่ิว่ามันะหนันานี้ แ่ถัไม้ถูส่่อมาถึเรา็้อร้อออมาเสียันนอื่นะัแล้วหันมามอเราเป็นาเียว
“หนัมาเลยอ่า เราทำไม่ไหวหรอ T^T”
“ไอ้เ็เผือนี่ใรวะ”
“ไม่รู้ิพี่ ู่ๆ็โผล่มาร้อ๊า ผมนึว่าเมียามมาบ”
“เะะริๆ”
“่า สามภพเราไม่ทำแล้วหนัมาเลย”
“หึหึ”
“สามภพพพ”
“โอเๆ ไม่้อทำแล้ว รู้อยู่แล้วล่ะว่าไม่ไหว หึหึ”
เราเินลับมาหาสามภพแล้วยมือึ้นใหู้ มีรอยแๆ้วย อีนพยัหน้ารับแล้วหัวเราะหึหึ ่อนะยมือึ้นรัอเราไว้แล้วึเราให้เินเ้าไป้านใน้วยัน
“ไปไหนอีแล้ว”
“มีาน้านใน้วย”
“านอีแล้วเหรอ T^T”
“อย่าทำัวเป็นเทวาี้เียไ้ไหมลมาอยู่นี่้อทำมาหาิน”
“ทำไม้อหาินล่ะ”
“มนุษย์้อทำานหาเินื้อ้าว ไม่อย่านั้นนายะเอาอะไริน”
“เรา็อสามภพินไ บอว่าหิวสามภพ็ทำออร่อยๆให้ินแล้ว^^”
“...ทำไมันะ้อเลี้ยูเทวาหลอย่านาย้วยนะ”
“เพราะเราลมาหาสามภพ ถ้าเราลมาหานอื่น ็เป็นนอื่นนั่นแหละที่เลี้ยเรา^=^”
“วนป่ะเนี่ย?”
“ห๊ะ?”
“่าเถอะ ...น้าภู”
“ไไอ้หลานาย ว่าะมาไ้นะแ มานั่ๆ น้าเอาัวอย่าไวน์ออมาหมทุถั ะะิมให้แน่ใว่าไม่มีถัไหนผิพลา”
“ผมิมไปแล้วเมื่อเ้าับไอ้แพนรับ”
สามภพุยับผู้ายนหนึ่ที่เอาแ่้มหน้า้มาอะไรสัอย่า รหน้าเาบนะมีแ้วน้ำที่ใส่น้ำสีแ้ำๆวาอยู่เ็มไปหม มีแ้วที่ถูื่มไปแล้ว้วย สามภพปล่อยเราเป็นอิสระแล้วเินเ้าไปใล้นที่เาเรียว่าน้า นอีนเยหน้าึ้นมา เราสอนสบาัน ุน้าภูนนั้นมอหน้าเราแล้วนิ่ไปเลย
“เ็นี่...”
“อ่า เป็นน้ออเพื่อนไอ้ทีมรับน้า เาฝาเลี้ย”
“ั้นเหรอ มาไลล่ะสิเรา ท่าทาผิวพรรไม่เหมือนนแถวนี้”
“อืมม ไลมา ^0^”
เราอบแล้วพยัหน้ารัวๆ ุน้าภูยิ้มหวานให้เรา้วย ไม่เหมือนนที่ะุเราลอเหมือนสามภพเราเลยไม่ลัวเท่าไร นี่็อยาบอเามาๆเลยว่าเรามาาที่แสนไลที่เรียว่าสวรร์ แ่ทำไม่ไ้ เี๋ยวโนทีีุเอา ฮ่าๆๆ
“อันนี้อะไรเหรอ”
“รับ้วย”
“อ่า..อันนี้อะไรเหรอรับ”
“้อสอนันนานี้เลยเหรอวะภพ”
“เ็นี่้อสอนอีเยอะมาเลยรับน้า”
“โนานี้แล้วนะเนี่ย...ไอ้หนูิมนี่ไหม”
“มันืออะไรเหรอ..รับ”
“ไวน์ อีอที่ไร่นี้ ถ้าอยู่นี่แล้วไม่ไ้ินถือว่ามาไม่ถึ เอาไหมอร่อยนะ”
“ไม่เอาน่าน้า เายัเ็”
“็วัยรุ่นไม่เ็แล้วล่ะ เอาน่านิๆหน่อยๆ เอาไหม”
“อร่อยเหรอ เอาๆๆๆ”
เราพยัหน้ารับ ุน้าภูยแ้วใยหนึ่มาให้ เรารีบรับแล้วยึ้นมาื่มทันที ทีเียวหมเพราะิว่าะอร่อยมาๆแ่รสาิแล้วลิ้นมันแปลๆนเราสะุ้ ลืนลนลำบามาๆ หันไปมอสามภพที่ยืน้ออยู่ เา็มอแล้วส่ายหน้าเบาๆ ทำไมทำหน้าอย่านั้นล่ะ
“ทำไม...อึ”
“ไม่อร่อยเหรอ”
“็ไม่เิแ่ว่า..มันไม่เหมือนออร่อยที่เราเยิน อึ”
“เหรอ แ่็ไม่เลวใ่ไหมล่ะ”
“อืม”
“น้าภู อย่านะรับ”
“เอาน่าๆ อีแ้วไม่เป็นไรหรอ ั้นลออีแ้ว แล้วลอพูมาสิ ว่าินแล้วมันรู้สึยัไ”
“เฮ้อ น้า”
“เ็นี่ไม่เยื่มไวน์ มันะเป็น้อมูลั้นีเลยไอ้ภพ เียบๆ่อน”
ุน้าภูบอแล้วยื่นแ้วมาให้เราอีแ้วบอว่าให้ื่ม้าๆ เรา็ทำาม และเพราะว่าให้ื่ม้าๆนี่แหละมันถึไ้ลำบาว่าอนแรมา มันบาปาบาอไปหมแ่พอไ้บลิ่นในอลับนุ่มหอมมาๆ่าันมาทีเียว เราื่มไปอึหนึ่แล้วเบิาโเพราะว่าอบ หันไปยิ้มว้าใหุ้น้าภู อบ..อบมาๆๆ
“มันแปล เือบหวาน เือบเปรี้ยว แ่็มๆ้วย ื่มยาแ่พอื่มเ้าไปแล้วมีลิ่นหอมๆในอ้วย ีสุไปเลย”
“ั้นเหรอ ั้นลอแ้วนี้ๆ”
รับอีแ้วมาื่ม อีแล้ว และอีแ้ว ทุแ้วุน้าภูะถามลอว่าเป็นยัไ ่าันไหม รู้สึยัไ ถามไปเรื่อยๆนเราื่มรบทุแ้วแล้ว ยิ่ื่มเรา็ยิ่มีวามสุ มอไปทาไหน็สว่า้า แถมยัรู้สึเหมือนำลับินอยู่้วย สามภพที่ยืนอยู่้าๆเราหายไปไหนแล้ว็ไม่รู้ มอหาไปรอบๆ็เห็นว่าสามภพนั่้อเราอยู่ที่โฟารนั้นแล้วยมือุมหน้าผาัวเอ้วย
อยาเินเ้าไปหาสามภพ แ่พอ้าวาแล้วมัน็ไม่ถึสามภพสัที เหมือนาลอยอยู่เลย หรือว่า...หรือว่า
“สามภพพพ แย่แล้ววววว”
“เฮ้อ มีอะไรแย่ว่านี้อีเหรอ”
“ปีเรา...ปีอราววววว”
“...”
“เราลอยอยู่เหรอ เราำลับินเหรอสามภพพพ ทำไมเราเินไปหาสามภพไม่ถึสัทีล่า -3-“
“เ็นนี้เมาแล้วรั่วีนะ ปีเหรอ...ไหนวะปี... น้าเ้าไปรอ้อมูล้าใน ามสบายเลยนะ”
“รับน้า”
“ามสาบายเลยน๊า ึึ >///<”
เราโบมือลับให้น้าภูอสามภพ มอหน้าไม่ัเลย ู่ๆน้าภู็มีั้สามสี่นแหนะ แถมยัมีปีเหมือนเรา้วย ใน้อเินามไปู แ่ยิ่เิน็ยิ่ไลออมา อะไรเนี่ย เวทเหรอ เวทอะไรอใรทำไมถึล้ามาแล้เทวาที่น่ารัเป็นที่หนึ่อย่าสีรามไ้เนี่ยยยย ะโรธแล้วนะ!!
“หยุ ไอ้เ็ี้เมา”
“มาว...มาวืออะไร สามภพพาเราไปรนั้นหน่อยเส้ ไปหาุน้าภู”
“ะไปทำไม เมาแล้วอยู่นิ่ๆ”
“น้าภูมีสามน น้าภูมีปี เหมือนเราเลย -3-“
“บ้าบอ ันพานายมาทำานไหเป็นพามาเมาะไ้วะเนี่ย”
“น้าภู...มีปี อ๊ะ สามภพะทำอะไรเราอ่า”
“ลับ มาเสียารเสียานริๆ อยู่นิ่ๆ เี๋ยวปั๊โยนลถัหมัไวน์ะหรอ”
“ลับไหนเหรอ บ้านเหรอ ลับๆๆ สามภพเราหิว สามภพทำออร่อยๆให้เราอีไ้ไหมอ่า”
“เหอะ ทำไมัน้ออยทำให้นายินทุรั้ที่นาย้อาร”
“แ่เรามาเพื่อสามภพเลยน๊า สามภพอย่าใร้ายสิ”
“เพื่อัน...ยัไ”
“ึึ...ฝืนะามนุษย์ายยยย เราะโนลโทษ แ่เราไม่สนหรอ ึๆๆๆ”
“....”
“็เราอบสามภพ สามภพอบมอึ้นไปบนนั้น นี่สามภพพพ สามภพเห็นเราไหม บนนั้น เราเห็นสามภพลอเลยน๊า ^=^”
“...ฝืนะามนุษย์ อันเหรอ”
“อึ...่ายยย อสามภพ”
“ทำไม ะาันทำไม”
“็สามภพ อึ...เอิ๊...อึ...สะ...สามภพ”
“อะไร”
“อึ..ะ มันะออ..อ้ว!!!”
“เห้ย!! ไอ้สีรามมมมมมม!!”
*** 100 per ***
ความคิดเห็น