ตรวนรัก (Fetter Love)

ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1

เสียงกระแอมเบาๆดังขึ้นด้านหลัง ทำให้หญิงสาวต้องละทิ้งจินตนาการที่กำลังวาดอยู่ในภวังค์ หันกลับมาหาแหล่งกำเนิดของมัน

“สวัสดีค่ะ” หยกยกมือไหว้ชายหนุ่มตรงหน้าพร้อมกับกล่าวคำทักทายโดยอัตโนมัติ บุคลิก หน้าตา และการแต่งกายอย่างมีระดับของชายหนุ่มทำให้เธอเดาได้ไม่ยากว่าเขาเป็นใคร

ชาติยืนตะลึง มองหน้าสาวสวยที่ยืนห่างจากเขาไม่เกินสองไม้บรรทัด ดวงตากลมโตส่องประกายเป็นมิตรพร้อมกับรอยยิ้มแก้มบุ๋มน่ารัก ประทับตาและใจจนทำให้ชายหนุ่มอายุเกือบเข้าใกล้เลขสามมั่นใจว่านี่คือ รักแรกพบ!

ความตรึงใจไม่ได้เพิ่งเกิดขึ้น ณ วินาทีนี้ ชายหนุ่มจับตามองหญิงสาวตั้งแต่เห็นเธอเดินวนไปมา คุยโทรศัพท์อยู่ข้างรถ หน้ามินิมาร์คภายในปั๊มน้ำมัน ก่อนจะลืมตัวขับรถตามสาวสวยตรงหน้ามาจนถึงเรือนหอของตัวเอง

ขาเรียวยาว สะโพกกลมกลึงและบั้นท้ายงามน่าขยำภายใต้กางเกงยีนส์รัดรูป ทำให้ชายหนุ่มอดที่จะนึกถึงนางแบบต่างชาติพรีเซนเตอร์ยีนส์ยี่ห้อดังไม่ได้ เอวคอดกิ่วที่โผล่พันชายเสื้อขณะหญิงสาวคุยโทรศัพท์ทำให้ชายหนุ่มต้องเปลี่ยนอิริยาบทโน้มลำตัวที่พิงติดแน่นกับเบาะ ชะโงกหน้ามาอยู่เหนือพวงมาลัยรถ จับจ้องหญิงสาวหุ่นสมส่วนในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวเข้ารูปเอวลอย โชว์ส่วนเว้ายื่นออกจากตัวที่ชายหนุ่มไม่แน่ใจนักว่าของแท้หรือเทียม ภาพใบหน้ากลมรีถูกลดทอนด้วยแว่นดำ ทำให้ชาติไม่สามารถเห็นดวงตาของเธอ แต่แค่องค์ประกอบของรูปร่าง รวมไปถึง จมูก ปาก แก้มและผิวพรรณของหญิงสาวก็สามารถทำให้เขามายืนอยู่ตรงนี้ก่อนเวลาอันควร

“คุณชาติคู่หมั้นคุณผิงใช่ไหมคะ” หยกตัดสินใจถามขึ้นเมื่อเห็นชายหนุ่มยืนมองเธอโดยไม่พูดอะไร หญิงสาวรู้ว่าตัวเองเป็นคนสวย แต่เธอคงไม่สวยถึงกับต้องยืนตะลึงขนาดนี้แน่ จะว่าไปเธอออกไปทางน่ารักซะมากกว่า ทุกคนมักจะบอกเธอว่าอย่างนั้น สวยแบบน่ารัก ดูได้นาน ไม่เคยเบื่อ เป็นคำจำกัดความที่แฟนหนุ่มของเธอมักจะหลุดปากชมให้เธอได้ชื่นใจเสมอ ส่วนหุ่นดี เนื้อนมไข่ เป็นคำพูดของกลุ่มเพื่อนสมัยเรียนคอนแวนต์ที่มักจะเอ่ยปากแซวเมื่อมีการปะทะมุขเยินยอเฉพาะกลุ่ม

“ครับ คุณ.....” ชาติอ้ำอึ้งเรียกชื่อหญิงสาวไม่ถูกเพราะเขาไม่เคยสนใจเรื่องการตกแต่งบ้านหลังนี้ เขายังไม่มีความคิดที่จะแต่งงาน ที่เขายอมหมั้นกับกับผิงก็เพราะเขายังไม่เห็นผลเสียจากการผูกมัดครั้งนี้ ถึงแม้ว่าธุรกิจหลากหลายวงการของเขาจะไม่จำเป็นต้องพึ่งพิงบริษัทขนส่งอันดับหนึ่งของเมืองไทย แต่การเป็นคู่หมั้นก็ย่อมมีผลประโยชน์กว่าเป็นคู่ค้าธรรมดา ที่สำคัญความซื่อใสและเรียบร้อยของคู่หมั้นก็ไม่ได้รบกวนความเป็นอยู่ส่วนตัวของเขา จนชายหนุ่มคิดว่าถ้าอีกแปดปีข้างหน้าเขายังไม่เจอใครที่ใช่ เขาอาจจะสละโสดกับเธอ

“อุษามณีค่ะ หรือจะเรียกหยกก็ได้ เป็นมัณฑนากร” หยกส่งยิ้มให้ชายหนุ่มเจ้าของบ้านอีกครั้ง

“ผิงชมให้ผมฟังอยู่เหมือนกัน ว่าได้มัณฑนากรที่เก่งแถมน่ารักด้วย ไม่นึกว่าจะสวยน่ารักขนาดนี้” ชาติเอ่ยปากชมด้วยความจริงใจ คู่หมั้นของเขามาคุยเรื่องการตกแต่งบ้านหลังนี้ให้พ่อแม่ของเขาฟังเมื่อเดือนที่แล้ว ถึงเขาจะฟังอย่างไม่ใส่ใจนัก แต่ก็พอจะจับความได้ว่าได้มัณฑนากรที่เก่ง

“ขอบคุณค่ะ แต่อยากให้ชมเรื่องฝีมือมากกว่า ตกลงวันนี้คุณจะมาฟังสรุปงานคนเดียวหรือคะ เมื่อเช้าคุณผิงไม่เห็นบอก” หยกมองหน้าชาติและถามขึ้น เธอไม่เคยพบกับลูกค้าหนุ่มมาก่อน งานชิ้นนี้เป็นงานแรกของบริษัทที่ถูกประเคนมาให้โดยอาจารย์ที่ปรึกษาคนสนิท เพื่อเป็นของขวัญในวันเปิดบริษัทให้ลูกศิษย์คนโปรด นี่ไม่ใช่งานแรกของหญิงสาว อาชีพมัณฑนากรเริ่มตั้งแต่เธอเรียนอยู่ชั้นปีที่สองของมหาวิทยาลัย พรสวรรค์ประกอบกับความสวยและมนุษยสัมพันธ์ที่ดีเลิศทำให้ความโดดเด่นด้านฝีมือไม่ได้ถูกเมินเฉยโดยอาจารย์และรุ่นพี่ของคณะ สาวสวยสามารถหารายได้เป็นกอบเป็นกำระหว่างการศึกษาเพื่อใช้ในการเปิดหูเปิดตาในต่างประเทศโดยไม่ต้องรบกวนเงินของพ่อแม่ และด้วยความสามารถที่เป็นเลิศนี้ บุพพาการีจึงไม่ละเลยที่จะเปิดบริษัทให้ลูกสาวคนเล็กทันทีที่เธอเรียนจบ

“เดี๋ยวคงมามั้งครับ ผมก็ไม่ได้โทรถาม เห็นผิงโทรบอกกับเลขาผมไว้” ชาติยิ้มกับสาวสวย ถ้าไม่ใช่เพราะแม่รบเร้าให้เขาเข้ามาดูเรือนหอสักครั้ง เขาอาจจะพลาดโอกาสงามๆแบบนี้ก็ได้ ชายหนุ่มไม่ได้ใส่ใจกับคู่หมั้นมากนัก เรียกได้ว่าพบกันเฉพาะเวลาจำเป็นก็ว่าได้ เขาออกจากบริษัทหลังจากประชุมเสร็จเพราะตั้งใจจะแวะกินข้าวที่ร้านอาหารในหมู่บ้าน แต่ใจมัวจดจ่อตามสาวสวยตรงหน้าทำให้เขามาเร็วกว่าที่ตั้งใจไว้

หยกพยักหน้ารับ ก่อนจะหันหลังเดินตรงไปยังบานหน้าต่างด้านขวามือของห้อง

“เห็นผิงบอกว่างานนี้เป็นงานแรกของบริษัทคุณหยก เก่งจังครับจบปุ๊บก็เปิดบริษัทเอง” ชาติขยับเท้าขึ้นเดินคู่กับหญิงสาว วันนี้เขาเพิ่งเห็นข้อดีของการนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ใกล้ๆ ขณะที่คู่หมั้นนั่งคุยเรื่องต่างๆให้แม่ของเขาฟัง

“ไม่ใช่ความเก่งหรอกค่ะ พ่อแม่อุปถัมภ์มากกว่า ฉันว่าควรจะตีกำแพงด้านนี้ออกเพื่อทำเป็นกระจกบานเลื่อน จัดสวนหย่อมเล็กๆไว้ด้านนอก” หยกชี้และอธิบายให้ชายหนุ่มฟังกับความคิดเพิ่มเติมที่เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อสักครู่

“ผิงเขาจะทำห้องอะไรครับ”

“ห้องนั่งเล่นค่ะ”

ชาติพยักหน้ารับ

“ขอโทษค่ะผิงมาช้าไปหน่อย มัวแต่รอยายแพท รายนี้จะไปไหนทีต้องแต่งหน้าใหม่ทุกครั้ง” ผิงลากเพื่อนกึ่งเดินกึ่งวิ่งเข้ามาในบ้านเมื่อรู้จากคนสวนว่าคู่หมั้นและมัณฑนากรมาได้สักพักแล้ว

หยกยกมือไหว้ผิง และแพท สาวคู่ซี้ที่ดูจะสวยไปคนละแบบ เจ้าของบ้านสาวสวยพาเพื่อนไปด้วยเกือบทุกครั้งที่นัดคุยเรื่องแต่งบ้านกับเธอ

“แหม๋ ก็หน้าฉันไม่ได้สวยใสเหมือนเธอนี่จ๊ะ จะได้คว้ากระเป๋าแล้วออกเดินทางได้เสมอ จริงไหมคะชาติ” แพท ส่งเสียงกระแหนะกระแหนผิง พร้อมกับหันมาส่งยิ้มให้กับคู่หมั้นของเพื่อน

เธอเป็นเพื่อนสนิทกับผิงตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย พอเรียนจบ พ่อของเพื่อนก็จ้างให้เธอมาเป็นเลขาส่วนตัวให้กับลูกสาว แพทจึงติดสอยห้อยตามไปไหนมาไหนกับผิงทุกครั้งที่เพื่อนเรียกใช้ พร้อมกับย้ายตัวเองจากห้องเช่าเล็กๆมาอยู่คฤหาสน์หรูกับเพื่อน

“น้องหยกไม่ได้เอารถมาหรือคะ พี่เดินเข้ามาไม่เห็นรถน้องหยก” ผิงเอ่ยทักทายมัณฑนากร

“หยกเรียกแท็กซี่มาค่ะ พอดีรถเสีย เดี๋ยวขากลับหยกรบกวนอาศัยรถคุณผิงไปลงหน้าหมู่บ้านนะคะ” หยกหันมาคุยกับเจ้าของบ้านสาวหน้าหวาน อัธยาศัยดี

หญิงสาวขับรถมาจากบ้านก่อนจะแวะเข้าปั๊มเพื่อเติมน้ำมัน เมื่อเห็นทางเข้าหมู่บ้านของลูกค้าอยู่อีกไม่ไกล ก่อนจะเขยื้อนรถไปจอดหน้าร้านสะดวกซื้อเพื่อแวะซื้อเครื่องดื่มและขนมขบเคี้ยวเล็กน้อย แต่เมื่อกลับมาขึ้นรถอีกครั้ง รถเจ้ากรรมรางวัลจากพ่อแม่ตอนสอบเข้ามหาวิทยาลัยของรัฐได้ ที่สาวน้อยไปเลือกมาเองกับมือเกิดเกเรขึ้นมาเฉยๆ ทำให้สาวสวยต้องตัดสินใจโทรหาอู่ประจำของบ้าน ก่อนจะหยิบเพียงโน๊ตบุ๊คและกระเป๋าสะพายเดินออกไปใช้บริการแท็กซี่หน้าปั๊มแทน

“ยินดีค่ะ”

“งั้นเราเริ่มจากห้องนี้เลยดีไหมคะ” หยกถามขึ้นกับเจ้าของบ้านสาวหน้าหวาน

“ใจคอน้องหยกจะไม่ให้พี่สองคนพักสักห้านาทีเลยเหรอ ว่าไงชาติมานานแล้วหรือ ผิงเขากลัวชาติรอนานบ่นแพทมาตลอดทาง ดูให้หน่อยซิว่าหูบวมไหม” แพทเดินเข้าไปใกล้ชาติพร้อมกับเอียงหูเข้าไปหาจนเกือบติดหน้าชายหนุ่ม ขณะเดียวกับที่ชาติรีบถอยห่างออกจากเพื่อนสนิทของคู่หมั้นพร้อมกับส่งสายตาปราม

ทั้งสามเดินฟังคำบรรยายพร้อมกับดูแบบคร่าวๆในโน๊ตบุ๊คบนมือของสาวน้อยไปจนทั่วบ้าน ก่อนจะมายืนสรุปงานทั้งหมดที่โถงชั้นล่างของบ้านอีกครั้ง

“พี่ชอบค่ะ” ผิงหันมาบอกหยกด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม มัณฑนากรสาวทำทุกห้องออกมาตามจินตนาการที่เธอบอกไปคร่าวๆได้อย่างไม่ผิดเพี้ยน แถมยังแต่งเติมส่วนที่เธอนึกไม่ออกจนน่าประทับใจ

“แต่ผมไม่ชอบอยู่หลายจุด เอาเป็นว่าผมจะเป็นคนดูแลการตกแต่งบ้านนี้แทนผิงดีกว่า” ชาติหันไปบอกคู่หมั้นด้วยใบหน้าขรึม

“ค่ะ” ผิงรับคำเสียงอ่อย

“ต้องขอโทษด้วยนะครับ พอดีผมไม่ได้คุยกับผิงตั้งแต่แรก แต่คงจะเปลี่ยนแปลงอะไรไม่มาก” ชาติหันมายิ้มกับมัณฑนากรสาวสวย

“ไม่เป็นไรค่ะ คุณอยากให้เปลี่ยนแปลงห้องไหน ชอบแบบไหนบอกมาได้เลย เดี๋ยวฉันจะไปแก้ไขงานมาเสนอให้คุณดูใหม่อีกครั้ง” หยกยิ้มรับ มันเป็นเรื่องปกติที่จะต้องมีการเปลี่ยนแปลง ลูกค้ามากกว่าแปดในสิบรายมักจะเปลี่ยนความคิด และบางทีการสื่อสารระหว่างเธอกับลูกค้าอาจจะไม่ตรงกันนัก นอกจากนั้นสถานการณ์ที่มีคนมาตัดสินใจเพิ่มก็ไม่ใช่เรื่องผิดวิสัย

“ไว้ค่อยคุยกันอีกทีดีกว่าครับ เดี๋ยวผมต้องกลับบริษัท คุณหยกจะกลับพร้อมผมก็ได้นะครับ น่าจะเป็นทางผ่าน ถ้าผมจำไม่ผิดบริษัทคุณหยกอยู่แถวสุขุมวิทร้อยใช่ไหม” ชาติยิ้มและถามขึ้น

“ไม่รบกวนดีกว่าค่ะ พอดีฉันยังไม่กลับบริษัท เดี๋ยวยังไงหยกรบกวนอาศัยรถคุณผิงไปลงหน้าหมู่บ้านนะคะ” หยกหันมายิ้มกับผิง แล้วต้องแปลกใจที่เห็นสาวเปรี้ยวเพื่อนสนิทเจ้าของบ้านส่งค้อนไปให้ชายหนุ่ม แต่หญิงสาวเลือกที่จะไม่ใส่ใจกับสิ่งที่เห็น

“ได้ค่ะ น้องหยกจะไปไหนต่อคะ เดี๋ยวพี่ให้แพทวนรถไปส่ง”

“ไม่เป็นไรค่ะ หยกขอไปแท็กซี่ดีกว่า”

“งั้นไปค่ะ ชาติคะคุณพ่อคุณแม่ถามถึง วันนี้จะแวะไปทานข้าวเย็นที่บ้านหรือเปล่า” ผิงหันไปคุยกับคู่หมั้น

เธอไม่ได้สนิทสนมกับเขาแบบคนรักทั่วไป เนื่องจากเรื่องทั้งหมดถูกตกลงและจัดการโดยผู้ใหญ่ของทั้งสองฝ่าย เธอจะพบกับคู่หมั้นเฉพาะเวลาที่พ่อแม่ของเธอชวนเขามาทานข้าวที่บ้าน หรือพ่อแม่ของเขาส่งรถไปรับเธอให้ไปกินข้าวเย็นที่บ้านของเขา หรืออีกทีก็ตอนที่จะต้องไปงานเลี้ยงด้วยกันเท่านั้น แต่เธอกลับหลงรักชายหนุ่มตรงหน้ามากขึ้นทุกวัน ชาติดูเป็นผู้ใหญ่กว่าอายุ เขาสุภาพ ใจดี และมีความเป็นผู้นำสูงเหมือนพ่อของเธอ บุคลิกภาพเคร่งขรึม พูดน้อยของเขาทำให้หญิงสาวอยากรู้จัก สนิทสนมและค้นคว้าตัวตนของเขามากขึ้น

“ไม่ดีกว่า ขึ้นรถเถอะ เดี๋ยวผมขอไปสั่งงานลุงสนก่อน” ชาติเดินไปเปิดประตูรถให้คู่หมั้น และมัณฑนากรคนสวย ก่อนจะยืนรอส่งจนรถเลี้ยวออกจากประตูรั้ว