ไม่อาจห้ามใจรัก

ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่1

               “เฮ้ย! ชางมิน คืนนี้แกว่างป่ะ” ยุนโฮนักธุรกิจหนุ่ม วัยยี่สิบห้าปี โทรหาเพื่อนหลังจากอ่านอีเมลล์ที่เพ่งส่งมาถึง ใบหน้าของเค้าฉายความพอใจ ดวงตาเป็นประกายจับจ้องอยู่ที่หน้าจอคอมพิวเตอร์

              “ว่าง มีอะไร” ชางมิน คุณหมอรูปหล่อ เพื่อนสนิทของยุนโฮกรอกเสียงมาทางโทรศัพท์

              “คืนนี้เจอกันที่ Stay with me tonight Night Club ตอนสองทุ่มครึ่ง” ยุนโฮบอกสถานที่นัดพบ ที่เป็นที่ประจำที่พวกเค้ามักไปด้วยกัน

              “ไปทำไมวะ”

              “เจ๊เค้าเมลล์มาบอกว่า มีของใหม่ เด็ดๆทั้งนั้น เมื่อกี๊ฉันดูรูปแล้ว เดี๋ยวจะส่งต่อไปให้แกดู”

              “อืมๆ งั้นเจอกัน ไม่เด็ดจริงฉันเอาแกตาย” ชางมินดูรูปที่ยุนโฮส่งมาให้

              “อย่าเลทนะเว้ย แค่นี้นะ ฉันจะโทรไปบอกคนอื่น” ยุนโฮวางโทรศัพท์ไป

 

              “จุนซู คืนนี้ยุนโฮชวนไปคลับ ไปมั้ย” แจจุง วิศวกรหนุ่ม ถามจุนซู เพื่อนของเค้าที่เป็นประธานบริษัทที่เค้าทำงานอยู่

              “กี่โมงล่ะ จะได้เช็คเวลาถูก” จุนซูเงยหน้าจากจอคอมพิวเตอร์

              “สองทุ่มครึ่ง”

              “อืม...ว่าง ฉันไป แล้วมีใครไปมั่ง”

              “ก็ยุนโฮ ชางมิน ฉันแล้วก็แก”

              “แล้วยูชอนล่ะ” จุนซูถามถึงเพื่อนอีกคนที่เป็นสถาปนิกในบริษัท

              “เออว่ะ ลืมไป งั้นเรียกมันมาถามดิ”

              “ก็ได้” จุนซูโทรไปตามยูชอน

              “มีอะไร อยู่กันพร้อมหน้าเลยนะ ท่านประธาน คุณวิศวกร” สักพักยูชอนก็เข้ามาในห้อง

              “ในเมื่อมากันพร้อมแล้วฉันก็จะให้ดูอะไร” แจจุงเสียบไดรฟ์ที่คอมพิวเตอร์ของจุนซูแล้วเปิดรูปที่ยุนโฮส่งมาให้

              “รูปอะไร ผู้เข้าประกวดมิสโคเรียเหรอ” ยูชอนถาม

              “รูปสาวๆที่คลับโว้ย คืนนี้ยุนโฮมันชวนไปเที่ยว เห็นว่าเด็กใหม่ทั้งนั้น” แจจุงบอก

              “ว่าไง ไปป่ะ” จุนซูถาม

              “ไม่อ่ะ ขี้เกียจ”

              “ไรวะ ไปด้วยกันดิ” แจจุงเซ้าซี้

              “ไม่เอาเว้ย เบื่อ เอาเวลาไปนอนดีกว่า”

              “แต่แกต้องไป นี่เป็นคำสั่ง”

              “อะไรวะ ท่านประธาน เดี๋ยวนี้ใช้คำสั่งกับเพื่อนเหรอ”

              “ยังไงแกก็หนีไม่พ้นหรอก พวกฉันจะลากแกไปให้ได้”