[DouluoDalu]ข้ากลับมาเกิดใหม่งั้นรึ?(yuri)

ทุกๆอย่าง..มันจบแล้วสินะ?ข้าจะได้พักแล้วสินะ...มันควรจะเป็นเช่นนั้นมิใช่หรือแล้วเหตุใดข้าถึงมาอยู่ที่นี่ได้กัน!!!!มิใช่ว่าความตายคือจุดสิ้นสุดมิใช่หรือแล้วเพราะเหตุใดกัน??!!

ณ บ้านหลังหนึ่งตั้งอยู่ ฌ กลางป่าซิงโต่ที่ว่ากันว่าเป็นเขตอยู่อาศัยของสัตว์วิญญาณแสนปีและเป็นที่หวั่นเกลงของเหล่ามนุษย์

ในบ้านหลังนั้นกับมีทารกมนุษย์และหญิงสาวมนุษย์(?)อาศัยอยู่

ทารกน้อย:"แอะแว้?{คิดซะว่าเป็นเสียงเด็กทารกละกันนะ}(ที่นี้ที่ไหน?)แอะแว้ๆ(ข้าควรจะตายแล้วมิใช่หรือ?แล้วทำไมข้าถึง)"

ทารกน้อยผู้แสนหน้ารักได้ลืมตาตื่นทำให้เห็นดวงตาสีชมพูอ่อนผมดีเดียวกัน แต่ดูเหมือนทารกน้อยนั้นจะรู้สึกสับสนกับสถานะการณ์ของตนอยู่ไม่น้อย และกำลังตั้งคำถามกับตนเองอยู่แต่ก่อนที่ทารกน้อยจะได้หาคำตอบให้ตนเองนั้นประตู้ไม้บานใหญ่ยัก(สำหลับน้องอะนะ)ก็ถูกเปิดเข้ามาโดยหญิงสาวผู้หนึ่งก่อนนางจะทักทายเจ้าทารกน้อย

แอด~~~(เสียงเปิดประตู)

????:"หืม~เจ้าตัวเล็กเจ้าตื่นแล้วหรือ?"หญิงสาวเห็นเด็กทารกตื่นแล้วจึงทักทายเจ้าทารกน้อยไปแต่นั้นจึงทำไห้ทารกน้อยตกใจและหลุดออกจากความคิดของตน

ทารกน้อย:อ่ะ!!แอะแว?(อ่ะ!!เจ้าเป็นใคร!)

ทารกน้อยนั้นได้ถามออกไปด้วยความละแวง

????:"เป็นอะไรเจ้าตัวเล็กหรือว่าเจ้าจะหิวแล้วหรือ?"เดินเข้าไปอุ้มเด็กทารก

ทารกน้อย:"แอะๆๆๆๆๆ!!(ปล่อยข้านะ บ้าจริงทำไมตัวข้าถึงปล่อยวิญญาณยุทไม่ได้กัน!!)ยังไม่รู้ว่าตนมาเกิดใหม่เป็นทารก

????:"แย่แล้วสิปกติทารกมนุษย์ต้องกินอะไรละเนี่ย...นี้เจ้าหนูปกติเจ้ากินอะไรหรือ?"

ดููเหมือนหญิงสาวจะไม่เข้าใจในสิ่งที่เจ้าทารกน้องจะสื่อเลยแม้แต่นิดเดียวและนางได้เดินมาอุ่มเด็กทารกขึ้นให้สายตาของทั้งคู่สบตากันถึงแม้ทารกน้อยจะพยายามขัดขึนก็ตามก่อนจะตั้งคำถามกับทารกน้อยสึ่งก็ทำไห้ทารกน้อยนิ่งไปแล้วเริ่มตั้งสติก่อนจะเริ่มวิเคระสถานะการณ์และจึงทำไห้ทารกน้อยนั้นสังเกตสิ่งผิดปกติ

ทารกน้อยหรือปี๋ปี่ตงนั้นกำลังตรึงกับภาพที่เห็นตงหน้า ร่างของสาวงามล้มเมืองผมสีฟ้าดวงตาสีฟ้าอมม่วงสวยและไฟหน้าสุดอลังการ

สิ่งที่อยู่ตรงหน้านั้นดึงดูสายตาของปี๋ปี่ตงมากๆ อาจจะเพราะนางอยู่ในร่างเด็กทารก และอาจจะเพราะความหิวด้วยจึงทำให้นางจ้องไปที่หน้าอกของหญิงสาวตรงหน้าไม่วางตา

เมื่อหญิงสาวนั้นสังเกตเห็นทารกน้อยจ้องมาที่หน้าอกของตนจึงถามออกไป

????:"หืม~เจ้าต้องการจะกินนมหรือ?"เอียงคอทำหน้าใสซื่อ

ปี๋ปี่ตง(ขอเรียกชื่อเลยละกันนะ)"งึกๆ°\\\°(พักหน้า)ไม่รู้ตัวบวกหน้าแดง

อาจจะเพราะว่านางหิวจงทำให้นางพยักหน้าตอบไปโดยไม่รู้ตัว

????:"งั้นหรอๆเจ้าชอบดื่มนมนี้เอง...แต่ข้าไม่เคยให้นมเด็กมาก่อนเลย...ชั่งมันทุกต้องมีครั่งแรกเสมอเพราะงั้งก็เจ้าเชิญดื่มได้เลย\\°\\\°\\"หน้าแดงแต่พยายามเก็บอาการ

หญิงสาวนั้นเหมือนจะดีใจในตอนแรกที่ทายถูกแต่ก็ต้องเปลี่ยนเป็นเขินอาย  

ส่วนทางปี๋ปี่ตงนั้นเมื่ออาหารมาอยู่ตรงหน้าแล้วก็เริ่มลงมือทันทีถึงจะรู้สึงอายอยู่บ้างแต่ก็ต้องกินเพื่อความอยู่รอด...ใช้ไหมนะ???

.

.

.

หลังจากที่ป้อนนมให้ปี๋ปี่ตงเส็จปี๋ปี่ตงที่อยู่ในอ้อมแขนของหญิงสาวพร้อมกับเรียบเรียงเรื่องราวทั้งหมด ถึงจะหน้าอายไปบ้างแต่มันก็ผ่านไปด้วยดี

????:"เห้ย~พอนึกถึงเรื่องของตัวเจ้าแล้ว..มนุษย์นี้นิสัยแย่กันจริงๆเด็กตัวแค่นี้ก็ทิ้งได้ลงคอ เห้ย~~"

????:"เอาละข้าตัดสินใจแล้วต่อไปนี้ข้าถังซานจักรพรรดิเงินครามจะเป็นแม่ให้เจ้าเอง"นางยิ้มพร้อมกับยกตัวของปี๋ปี่ตงขึ้นสูง

หญิงสาวหรือถังซานบนออกมาขณะมองดูปี๋ปี่ตงที่อยู่ในอ้อมแขนก่อนจะตัดสินใจรับปี๋ปี่ตงเป็นลูกของตนก่อนจะกอดร่างของปี๋ปี่ตงด้วยความรักแต่หารู้ไม่ว่าเด็กทารกที่กำลังกอดอยู่นั้นกำลังสับสนและมึงงงจนสมองรัตวงจรไปแล้ว

ปี๋ปี่ตง:'นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย!!!'วิญญาณรอยออกจากร่าง

และนี่คือเรื่องราวการใช่ชีวิตที่สองของอดีตองค์สังฆราชกับคุณแม่สุดซื่อ(บื้อ)ของนาง

.

.

.

.

สวัสดีเหล่าผู้หลงเข้ามาอ่าน

เรื่องๆนี้แต่งขึ้นมาเพราะความอยากและจิตนาการของเราอาจจะมีคำผิดหรือคำที่ทำให้ชวนหงุดหงิดและเนื้อเรื่องที่อาจจะไม่มีเหตุผลไปบ้างเราต้องขอโทษเหล่าคุณนักอ่านไว้นะที่นี้ด้วย

คำเตือน

•เราเป็นเพียงนักอ่านที่อยากรองเขียนเท่านั้นเพราะฉนั้นอย่าคาดหวังอะไรมาก

•เนื้อเรื่องนั้นเกิดจากการด้นสดล้วนๆเพราะฉนั้นอย่าคาดหวังถึงตารางอัพ

•เรื่องนี้เป็นแนวยูริหรือหญิงรักหญิงหากท่านไม่ชอบโปดไปอ่านเรื่องอื่น

แล้วก็ข้อสุดท้ายขอให้ท่านสนุกไปกับการอ่านเรื่องของเรานะ