ท่านประธาน! อย่ามายุ่งกับข้า

สือซว่าน ดอกไม้แห่งความตาย ที่จะเติบโตได้ดีเมื่ออยู่บนหลุมศพ หากแต่ภายในกลับละมุน สูงค่าเสียยิ่งกว่าเหลียนฮวาจากสระของเจ้าแม่หนี่วาเสียอีก

โม่สือซว่าน นามนั้นคือดอกไม้แห่งความตาย หากแต่อาชีพกลับเป็นถึงหมออัจฉริยะที่ถูกขนานนามเรียกจากทุกแห่งหนว่าเป็นหมอเทวดา ว่ากันว่าต่อให้ผู้ป่วยติดพิษร้ายแรงไร้ยาถอน ขอแค่ยังมีลมหายใจอยู่ หมอเทวดาผู้นี้ก็สามารถยื้อแย่งดวงวิญญาณมาจากเทพเฮ่ยไป๋อู่ฉ่างจนได้

หากแต่ใครเล่าจะรู้ว่าหมอเทวดาผู้เปี่ยมไปด้วยพรของสวรรค์ จะต้องจบชีวิตลงด้วยน้ำมือของศิษย์ที่ชับเลี้ยงมาไม่ต่างอะไรกับลูก เฮ้อ...ทั้งๆ ที่คิดว่าจะได้ดื่มน้ำแกงยายเมิ่ง ไม่งั้นก็สำเร็จเป็นเซียน เสวยสุขบนสวรรค์ชั้นฟ้า แต่ที่ไหนได้กลับตื่นขึ้นมาในร่างของ 'อวิ๋นโม่เฟย' เจ้านักศึกษายาจก ที่นอกจากความรู้ขาดๆ เกินๆที่ได้ร่ำเรียนมา กับร่างผอมๆ แห้งๆ ก็ไม่มีอะไรดีเลยสักอย่าง เฮ้อ..ข้าว่าข้าก็ทำกรรมดีมาทั้งชีวิตแล้วนะ แต่เหตุไฉนฟ้าจึงโหดร้ายต่อข้านักเล่า ท่านเทพแห่งโชคชะตา ท่านแอบดื่มเหล้าตอนท่านทำงานใช่หรือไม่!?

ลงสามที่ fictionlog , readawrite , dek-d