คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : Line 08 : แพ้เป็นพระ แต่คนชนะต้องเป็นกู
Line 8 : แพ้เป็นพระ แต่คนชนะต้องเป็นกู
ความอัปยศคืนนี้มันช่างฝังใจ และเป็นจุดด่างพร้อยในชีวิตลูกผู้ชายของคชาจริงๆ
แล้วทายถูกไหมว่าเขาแก้แค้นคืนยังไง ไม่ต้องเดาหรอกครับ ด้วยวิถีแห่งลูกผู้ชายที่แมนเต็มร้อยอย่างคชา สิ่งแรกที่ทำก็คือ...ฟ้องแม่
“หม่าม๊า! ชาไม่อยากอยู่หอเดียวกับเต๋าแล้ว มันแกล้งชา หม่าม๊าต้องช่วยชานะ” ลูกอ้อนมีเท่าไหร่ใส่ไปให้หมด เขาทำเสียงสะอึกสะอื้นใส่โทรศัพท์ สูดจมูกฟุดฟิดแล้วทำเสียงเครือๆ “เต๋าแกล้งชาตลอดเลย ชาอึดอัด กินข้าวก็บังคับ ชาอาบน้ำแปบเดียวเต๋าก็ว่า ชาจะนอนเต๋าก็กวนชา หาเรื่องว่าชาตลอดเลย ...ชา...อึก” สะอึกสะอื้นไปด้วยคุยไปด้วยนี่เหนื่อยชะมัด ไหนจะแต่งเรื่องโกหกอีก “หม่าม๊าซื้อคอนโดใหม่ให้ชานะ ชาไม่ไหวแล้ว ฮึก ฮือออ”
“น้องชา ใจเย็นนะลูก เต๋าเขาหวังดีนะคะ” หวังดีอะไรล่ะหม่าม๊า! มันจะปล้ำชาอยู่แล้วเมื่อคืน!
เขาได้แค่เข่นเขี้ยวในใจแต่ไม่กล้าพูด “ชาทนไม่ได้แล้วหม่าม๊า ชาอึดอัด ชาโดนแกล้ง” ฮี่ๆๆ มึงเสร็จแน่ไอ้เต๋า
“เต๋าเขาไม่ได้แกล้งหรอกลูก เมื่อคืนหม่าม๊าเพิ่งโทรคุยกับเต๋า...”
“........”
บรรลัยแล้วครับงานนี้ หม่าม๊าแอบไปคุยกับมันลับหลังตอนไหน คุยอะไรกันไปบ้างล่ะเฮ้ย!!
“หม่าม๊าวานให้น้องเต๋าช่วยดูแลลูกเอง แม่เป็นห่วงน้องชานะลูก เต๋าเขาเล่าว่าน้องชาทำอะไรไม่ค่อยเป็น กินข้าวก็เลือกกิน อาบน้ำก็ช้า หม่าม๊าเลยวานให้เขาช่วยดูๆ น้องชาให้หน่อย น้องชารู้ไหมลูกว่าตอนแรกน้องเต๋าก็ทำอะไรไม่เป็นเลยนะ แต่พอไปอยู่ออสเตรเลียมาปีเดียว เป็นผู้ใหญ่ขึ้นเยอะเลย แม่อยากให้น้องชาช่วยตัวเองได้แบบน้องเต๋านะลูก”
คชาไปไม่เป็นเลยครับ...ไม่กล้าบอกคุณแม่ที่เคารพรักว่า มันช่วยเขา ช่วยตัวเอง แบบที่คุณแม่ฝากฝังทุกประการเลยครับ!!
“อีกอย่าง เห็นน้องเต๋าบอกแม่ว่าน้องชาไม่ยอมกลับบ้านด้วย น้องชาอย่าดื้อสิลูก แม่เป็นห่วงนะ กลับบ้านดึกๆ ดื่นๆ เกิดโดนฉุดไปหม่าม๊ากังวลนะลูก อย่าดื้อกับน้องเต๋านะน้องชา”
หม่าม๊า จะกังวลทำไมชามีปิกาจูนะคร้าบบบ!!
แล้วก็ไอ้เต๋า มึงเลวมาก! มึงตัดหน้าฟ้องแม่กูก่อนหน้ากู! มึงทำให้คำร้องของกูโดนปัดตกตั้งแต่ยังไม่ได้ยื่นเข้าที่ประชุม กูเกลียดมึงงงงงงง!!
หลังจากนั้นหม่าม๊าก็ไถ่ถามสารุทุกข์สุกดิบก่อนจะวางสายไป ทิ้งให้เขานั่งมองไอโฟนของตัวเองด้วยอารมณ์กึ่งๆ อยากจะปามันทิ้งอยู่รอมร่อ ยิ่งไอ้ตอนที่ไอ้หน้าขาวซึ่งอาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้วมองเขานิ่งๆ ตอนเดินไปเคาท์เตอร์ทำครัว มันยิ่งทำให้คชาขึ้น!
“มองทำไม! มองกูมากๆ เดี๋ยวกูจะเก็บค่ามอง” ตอนนี้คชาไม่มีเหตุผลแล้วโว้ยยยยย แง่ง! “แล้วเมื่อวานมึงโทรไปฟ้องแม่กูใช่ไหม มึงล้างสมองแม่กู ไอ้เลว! แม้แต่คนแก่มึงยังไม่เว้น มึงยังมีความเป็นคนอยู่ไหมเนี่ย หลอกลวงผู้หญิงแถมยังรุ่นราวคราวแม่ มึงนี่มึงมันสันดานเลวจริงๆ กูจะ...”
“หยุด!!!” ไอ้เต๋าตะโกนลั่นแล้วชี้หน้าคชาที่หุบปากฉับ แม้จะยังเหยียดยิ้มกวนๆ “รู้ไว้ด้วยว่ากูไม่ได้โทรไป แต่แม่มึงโทรมาหากู เพราะเป็นห่วงลูกชายที่ทำห่าอะไรไม่เป็นเลยนอกจาก...” มันพูดทิ้งไว้แค่นั้นแล้วกระตุกยิ้มมุมปาก แต่รอยยิ้มเจ้าเล่ห์แฝงนัยมันชวนให้คิดถึงเรื่องเมื่อคืนขึ้นมาซะดื้อๆ
ไอ้....ไอ้....ไอ้ชั่ววววววว ไอ้หน้ากรามบ้ากาม กูเกลียดมึง!!
“รีบไปอาบน้ำแต่งตัว กูมีเรียน 10 โมง” มันออกคำสั่ง
“แต่กูเรียนบ่าย!”
“ต่อให้เรียนบ่ายมึงก็ต้องไปพร้อมกูแล้วก็กลับพร้อมกูเพราะแม่มึงกับแม่กูบอกให้กูดูแลมึง แล้วอย่าคิดไปเองว่ากูทำเพราะพิศวาสมึงนะ เพราะกูชอบผู้หญิง แต่ต่อให้ชอบผู้ชายขึ้นมาจริงๆ... มึงก็เป็นตัวเลือกสุดท้ายที่กูจะเลือกเพราะ...” เต๋าวรรคช่วงแล้วก้มมองส่วนใต้เข็มขัดของคชา เล่นเอาเขาหน้าแดงวาบ “มึงมัน ‘แคระ’ ไปทั้งตัว”
พ่องงงงงงงงงง มึงดูถูกสิ่งมีชีวิตอันลึกลับของกูเหรอสาดดดดดดดด!!!!
โบราณว่าไว้ เจ็ดปีแก้แค้นยังไม่สาย โอเค...คชาจะเชื่อตามนั้น
เขากลายมาเป็นตุ๊กตาหน้ารถให้ไอ้เต๋ารับ-ส่งเช้าเย็นเป็นเวลา 1 อาทิตย์ติดต่อกัน กลายเป็นทอล์คออฟเดอะทาวน์ให้ชาวบ้านใส่สีตีไข่ นินทากันสนุกปาก ตอนนี้ข่าวล่าสุดที่ได้ยินคือมีคนลือถึงขั้นเขากับไอ้เต๋าอยู่กินด้วยกันโดยมีญาติทั้งสองฝ่ายรู้เห็นเป็นใจ...เขาสงสัยว่าแหล่งข่าวมันจะมาจากคนใกล้ตัว ไอ้เพื่อนชั่ว!!!
คชาจะเก็บเรื่องนี้ไว้สะสางทีหลัง เพราะตอนนี้เขามีแผนสำคัญที่ต้องทำการให้สำเร็จก่อน อย่าคิดว่าคนอย่างคชาจะยอมเป็นเบี้ยล่างมันง่ายๆ เขาแกล้งยอมให้มันตายใจไปงั้นแหละ! เพราะเขามีแผน! เขาวางแผนมาอย่างดิบดีแล้วว่าจะจัดการกับไอ้เต๋ายังไง ...จังหวะเหมาะเหม็งมากที่มันตรงกับช่วง ‘กีฬาเฟรชชี่’
ไอ้เต๋ามันโชว์เท่ห์ต่อหน้าสาว เล่นลงมันหมดทั้งบอลและบาส เห็นมันเล่นเก่งทุกอย่างแล้วเขารู้สึกเกลียดมันเพิ่มขึ้นอีกสิบเลเวล
คอยดูเหอะมึงโชวว์พาวดีนัก! กูจะเอาให้มึงไม่กล้าสู้หน้าใครไปอีก 1 ปีเลยคอยดู!!
“วันนี้สู้ให้เต็มที่นะครับ แพ้หรือชนะก็ช่างมัน เล่นกันสนุกๆ ดีกว่าเนอะ” คชายิ้มหวานขณะเอ่ยให้ขวัญกำลังใจรุ่นน้องร่วมคณะก่อนจะลงสนาม เขากลายเป็นตัวอะไรบางอย่างที่คล้ายๆ มาสคอทของคณะ... ใครจะแข่งอะไรก็จะมาเรียกเขาไปพูดให้กำลังใจน้องแทนการลงน้ำมนต์จากพลวงพ่อ มันใช่ป่ะเฮ้ย!
วันนี้ฤกษ์งามยามเหมาะ ฟ้า-ฝนเป็นใจ เพราะเป็นวันที่ทีมบาสของคณะบริหารลงแข่งกับคณะนิเทศพอดี คณะนิเทศที่สถิติแพ้มากกว่าชนะ กับคณะบริหารที่ปีนี้มาแรงแซงทางโค้ง ไม่ต้องบอกก็เห็นผลกันอยู่แต่ดูเหมือนรุ่นน้องเฟรชชี่ทีมบาสปีนี้จะกระเหี้ยนกระหือรือมากๆ
“พี่คชาอยากให้พวกผมแพ้ไอ้เต๋าใช่มั้ยล่ะ!” เสียงน้องบอสตัดพ้ออย่างน้อยอกน้อยใจ ตามองไอ้เต๋าเป็นประกายเหมือนอยากพุ่งเข้ากระซวกมันมากกว่าแข่งบาส
“ใช่ๆ พี่คชาห้ามเชียร์ทีมฝั่งนู้นนะ ไม่งั้นผมไม่ยอมจริงๆ ด้วย!” น้องเบนผสมโรงทันที
เชียร์ฝั่งโน้นอะไรเล่า! ถ้าสั่งฆ่ามันได้กูสั่งเก็บมันไปนานแล้ว!!
“ยังไงพี่ก็ต้องเชียร์น้องๆ ของพี่สิครับ คนอื่นจะสำคัญกว่าได้ยังไง?” พูดจบคชาก็ยิ้มหวานหยดกว่าเดิม เพิ่มออฟชั่นเป็นการขยี้หัวน้องในทีมบาสทุกคน เล่นเอาพวกมันอ่อนเป็นขี้ผึ้งลนไฟ “แล้วพี่ก็ไม่ได้เป็นอะไรกับน้องเต๋าด้วย พี่... ช่างมันเถอะครับ...” คชาก้มหน้าต่ำ เปลี่ยนบทกวานเป็นดราม่า แกล้งเม้มริมฝีปากแล้วหยุดพูดเอาดื้อๆ เล่นเอาน้องๆ หูผึ่ง ลนลานกันยกใหญ่
“อย่าบอกนะว่ามันทำอะไรพี่คชาจริงๆ!! มันขืนใจพี่เหรอครับ!”
ยังโว้ยยยยย!!! พวกมึงนี่เอะอะคิดเรื่องใต้สะดือตลอดเลยเฮ้ย!!
คชายังคงก้มหน้าต่ำแล้วส่ายหน้าช้าๆ “ไม่มีอะไรหรอกครับ อย่าใส่ใจเลย...” คราวนี้เขาเงยหน้าขึ้น ทำตาคลอๆ เหมือนน้ำตาจะร่วงไม่ร่วงแหล่ “ยังไง พี่ก็อยากให้พวกน้องชนะนะครับ...”
“พี่คชา...” แต่ละคนทำเสียงอ่อน เหมือนเห็นลูกกวางตัวน้อยที่โดนนายพรานยิงบาดเจ็บสาหัส
“พี่...พี่ขอตัวก่อน” พูดจบเขาก็ขอตัวเดินออกมาดื้อๆ ตอนเดินผ่านไอ้เจมส์ เขาใช้ศอกกระทุ้งมันเบาๆ เป็นสัญญาณให้ลงมือ
“พวกมึงน่ะ...” ไอ้เจมส์เริ่มบทตัวเลวทันที ส่วนคชาที่ทำหน้าที่คนดีเสร็จก็ไปยืนหลบอยู่หลังเฟรม ซุกหน้าลงกับหลังมัน ไหล่เล็กสะท้านเบาๆ เหมือนจะร้องไห้ ไอ้เฟรมดึงแขนเขาไปลูบๆ เอ่ยให้กำลังใจเสียงเบา
“พวกมึงสงสารพี่คชาของพวกมึงมั้ย?” คำถามของไอ้เจมส์ที่ไอ้พวกทีมบาสเฟรชชี่พยักหน้ารับอย่างแข็งขัน “ดี ถ้าอย่างนั้น...ไอ้เชี้ยนั่น” เจมส์พยักเพยิดไปยังไอ้หน้าหล่อ ตัวขาวสว่างที่ยังไม่รู้ว่าชะตากำลังจะถึงฆาต
“...เล่นงานมันซะ”
ฟังถึงประโยคนี้คชาที่ทำเป็นตัวสั่นอยู่หลังเฟรมก็กลั้นยิ้มถูกใจ ยิ่งได้ยินเสียงรับคำเป็นมั่นเป็นเหมาะของรุ่นน้องทำนองว่า กูจะเอามันให้ตาย! กูจะแก้แค้นให้พี่คชา! ไอ้เลวเต๋า! มันยิ่งทำให้เขาอารมณ์ดี
...มึงเสร็จแน่ไอ้เต๋า!!
ไอ้พวกไม่ได้เรื่องงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!!!!!!!!!!!!
คชาขยี้หัวจนฟูอย่างหงุดหงิด จากตอนแรกนึกว่าจะสร้างแรงฮึดให้รุ่นน้องร่วมคณะไปเล่นงานไอ้บ้านั่น แต่ผลดันพลิกล็อค รุ่นน้องเขาเสือกโดนเล่นงานกลับซะม่อยกระรอก ปล่อยให้มันโชว์ความเท่ห์โกยคะแนนนิยมไปอีกล้นหลาม ฮึ่ยยยยย!!!
“กรี๊ดดดดดดดด น้องต๋าวววววววววววว” เสียงชะนีฝูงใหญ่กรีดร้องทุกครั้งที่ไอ้นั่นจับลูกบาส เรียกให้ไอ้บ้าพาวยิ่งฮึกเฮิม บุกเดี่ยวเข้าไปเลย์ถึงใต้แป้น เพิ่มคะแนนนำห่างออกไปอีก
“มึงแพ้แล้วว่ะไอ้ชา” ไอ้เจมส์กระซิบบอกเขา แม้คำพูดจะเหมือนห่วงใยแต่น้ำเสียงสะใจพิลึก
คชากัดฟันกรอด นี่เขาลงทุนเล่นบทดาวพระศุกร์ขนาดนี้ยังจะแพ้กันอีก!
“แต่เต๋ามันเล่นบาสโคตรเทพ พวกน้องๆ แฟนคลับมึงนี่ไม่ติดขี้ฝุ่นตีนมันเลย” ไอ้เฟรม! มึงไปชมมันทำไม!
“เฮ้ยๆ ชา ดูนั่นดิ่ น้องยูกิขวัญใจมึงเอาผ้าไปให้ไอ้เต๋าถึงขอบสนามเลยว่ะ”
สิ้นประโยคเขาก็ถลึงตาแทบจะหลุดออกจากเบ้า ในเมื่อน้องยูกิ เฟรชชี่ปีหนึ่งสุดน่ารัก โมเอ้ กระแทกตา ดาวคณะบัญชีกำลังยิ้มหวานเยิ้มพร้อมกับยื่นผ้าขนหนูให้ไอ้เต๋าที่มันรับมาแล้วโปรยยิ้มหวานให้น้องยูกิสุดที่รักของคชาเขินจนตัวบิด น้องยูกิลำเอียง!
“กูจะฆ่ามัน” คชากัดฟันกรอด ตาร้อนผ่าว
ทันทีที่นกหวีดเป่าหมดควอเตอร์ที่สาม เขาก็จ้ำพรวดไปกลางสนาม แล้วคว้าคอเสื้อของน้องบอส เอฟซีเบอร์หนึ่งออกมาจากเพื่อนๆ น้องบอสเดินตามมาอย่างงๆ
“มีอะไรเหรอครับพี่คชา?”
“น้องบอสไม่รักพี่เหรอครับ??” คชาเริ่มประโยคสนทนาด้วยใบหน้าเจือน้ำตาอย่างที่ถนัด เขาเห็นไอ้เจมส์เอามือตบหน้าผากตัวเองแล้วส่ายหัวเอือมระอา แต่ก็ไม่เข้ามาช่วยน้องมัน
น้องบอสหน้าเสียไปเล็กน้อย ตอบเสียงอุบอิบ “รักสิครับ....แต่พวกผม สู้ไอ้เต๋ามันไม่ได้” เสียงน้องบอสโคตรน่าสงสาร เขาเกือบจะใจอ่อน แต่พอหางตาเหลือบมองไอ้เต๋า ก็เห็นว่ามันมองมาทางเขาอยู่เหมือนกัน
ใบหน้าขาวจัดนั้นเหยียดยิ้ม ก่อนจะยักคิ้วกวนๆ มาให้
กูจะเอามึงให้ตายยยยยย!!!!!!
“ยังไงก็คงสู้ไม่ชนะอยู่แล้ว ถ้าน้องบอสรักพี่ น้องบอสจะทำเรื่องอย่างหนึ่งให้พี่ได้ไหมครับ???”
น้องบอสมองสีหน้าเจ็บปวดปางตายของคชาแล้วรีบพยักหน้ารับ เขายิ้มกริ่ม ก่อนจะโน้มลงไปกระซิบข้างหูน้องร่วมคณะที่ใบหน้าหล่อเหลานั้นเผือดซีดลงไปอย่างเห็นได้ชัด
“พ...พี่คชา!”
“พี่ก็ไม่อยากทำแบบนี้ แต่พี่...พี่ทนไม่ได้จริงๆ มันข่มเหงพี่!” โดยการเปลี่ยนช่องทุกครั้งที่มีเบนเทน “รังแกพี่!” ให้เวลาอาบน้ำแค่ 10 นาที! “แก้แค้นให้พี่ด้วยนะครับ พี่ ฮึกกกกก”
“ไม่ต้องห่วงครับ ผมจะพลีชีพเพื่อพี่คชาเอง!”
ทันทีที่น้องบอสรับปาก นกหวีดเรียกลงสนามก็ดังขึ้น คชาก้มหน้าเช็ดน้ำตาป้อยแล้วเดินไปยืนข้างไอ้เจมส์ที่ห้ามใจตัวเองไม่ให้ตบกะโหลกเขา
“มึงหลอกอะไรน้องกู???” มันถามลอดไรฟัน หากคชาส่ายหน้าซื่อๆ
“ชาป่าว” มันใช้หางตามองเขานิ่งๆ แล้วแบะปาก ก่อนจะหันไปสนใจเกมส์ในสนามต่อ โดยมีไอ้เฟรมรอลุ้นอย่างนึกสนุก
ไม่รู้น้องบอสไปปลุกเร้าเพื่อนๆ อีท่าไหน ถึงเร่งเกมส์ในสนามให้รุนแรงขึ้นในพริบตา 5 นาทีแรกก็ยังแย่งบอลดีๆ แต่พอ 5 นาทีก่อนหมดเวลาเกมส์ก็เริ่มสกปรก...เปลี่ยนจากการแย่งบอลเป็นแอบเตะคน ไหนๆ ก็ไม่มีทางชนะ แล้วนัดนี้ก็เกือบสุดท้าย ขอทิ้งลายสักหน่อย
“...ไอ้ชา” ไอ้เฟรมครางในลำคอ มองรุ่นน้องปีหนึ่งที่แอบตบหัวคู่ต่อสู้ฝ่ายตรงข้ามตอนทีเผลอ เล่นเอานักบาสสองฝ่ายร่ำๆ จะวางมวยกันอยู่รอมร่อ
“อะไรเหรอเฟรม?” เขาตีหน้าซื่อ แม้เกือบจะปิดรอยยิ้มไม่มิด
ยังหรอกมึง ยังไม่ถึงของเด็ดหรอก...
ในช่วงอีก 1 นาทีจะหมดเวลา น้องบอสก็หันมามองหน้าเขาเป็นการขอสัญญาณ พอเขาพยักหน้าปุ๊บ น้องชายสุดที่รักก็วิ่งรี่เข้าหาไอ้เต๋า มันคงรู้สึกตัวเลยทิ้งบอล ยกแขนขึ้นกันใบหน้า แต่ว่า...
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!” ไอ้เต๋ากรีดร้องโหยหวนก่อนลงไปดิ้นพร่าดๆ กับพื้นท่ามกลางความอึ้งแดกของคนทั้งสนามแม้แต่คนเตะเองยังยืนอึ้ง ทึ่ง อยู่ ณ จุดเกิดเหตุ
ก็จะไม่ให้อึ้งได้ไง ก็ใครจะไปคาดว่าเดือนสุดหล่อประจำคณะบริหารจะโดนเตะผ่าหมากกลางสนามบาส!! ทีเดียวเต็มแรง จอดไม่ต้องแจว
หึๆ ใครบอกให้มึงมาแหยมกับกูครับไอ้เต๋า!! เป็นหมันไปซะเหอะมึง!!
แพ้เป็นพระ แต่คนชนะต้องเป็นกู จำไว้!!
TBC
อีก 10 วันเจอกันจ้ะ ไปค่าย จุ๊บๆ
ความคิดเห็น