คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Line 03 : กั้นเขต!!
Line 3 : กั้นเขต!!
“ดูสิจ้ะน้องชา ห้องกว้างเนอะ ตกแต่งก็น่ารัก” หม่าม๊าเดินหลั่นล้าอยู่ในคอนโดใหม่เอี่ยม ดูร่าเริงสุดๆ เหมือนอลิสท่องเที่ยวอยู่ในแดนมหัศจรรย์
“ตายแล้วววว วิวข้างนอกก็สวย มาดูสิคะ” ยังคงเป็นเหล่าคุณแม่ที่ร่าเริงบันเทิงใจ เขาสบตากับไอ้เต๋าวูบหนึ่งก่อนจะมองเมินไปคนละทาง เมื่อวานตอนที่พวกแม่ๆ ไปนั่งคุยกันในห้องนอนชั้นบน ทิ้งให้เขากับเต๋า ‘ทำความรู้จักหลังจากที่ไม่เจอกันนานเกือบสิบปี’
มันเป็นอะไรที่เกือบจะเรียกได้ว่าหายนะ...
พอมันจิกกัดเขาด้วยคำพูดคำแรก เขาก็เหวี่ยงหน้ากากพี่คชาผู้แสนดีทิ้งไว้ข้างๆ แล้วเถียงกับมันหน้าดำหน้าแดง ขุดเรื่องเก่าสมัยพระเจ้าเหายังครองโลกมาด่ากราดกัน พอชักเถียงสู้ไม่ได้เขาก็เริ่มลงไม้ลงมือ กระโดดงับต้นแขนจนมันร้องจ๊าก ไม่ทันได้ตอบโต้พวกแม่ก็ลงมาพอดี พอเห็นเขากับเต๋านั่งตัวติดกัน(เพราะเขากัดมันแล้ววิ่งหนีไม่ทัน) คุณแม่ทั้งสองก็ยิ้มแก้มปริ ...มันอะไรกันนักหนาครับ!!
“เตียงคู่ด้วย ที่นอนนิ้ม นิ่ม มาลองนอนดูสิจ้ะน้องชา”
“ตู้เสื้อผ้าก็กว้างด้วย ดีจัง”
สองคุณแม่ยังพูดกันต่อ แต่คชาช็อค! ขอบอกว่าช็อคโคตรๆ!! เขามองเตียงคู่ตรงหน้าด้วยสีหน้าขยะแขยง พอมองหน้าไอ้เต๋า ...หน้ามันเหมือนโดนใครกรอกชิลท๊อกส์ใส่ปาก
แม่งเอ๊ย! ไม่ทนแล้วโว้ย!!
“หม่าม๊า! ขอชาคุยด้วยหน่อย” เขาเขวี้ยงกระเป๋าเดินทางลงพื้น หม่าม๊าหยุดพูดแล้วมองหน้าบึ้งตึงของเขาด้วยสีหน้าสับสน
“มีอะไรเหรอจ้ะน้องชา?” คชาไม่พูด แต่เดินนำหม่าม๊าออกไปนอกห้อง พอปิดประตูจนแน่ใจว่าเสียงจะไม่หลุดรอดเข้าไปภายใน เขาก็เปลี่ยนโหมดเป็นออดอ้อนเอาใจทันที
“หม่าม๊า...ชายังไม่สนิทกับเต๋าเลย ทำไมหม่าม๊าให้ชามาอยู่ห้องเดียวกับเต๋าแล้วอ่ะ แถมให้นอนเตียงเดียวกันอีก” เขาทำตาปริบๆ “ชาอึดอัดนะหม่าม๊า”
“โถ...ทนหน่อยนะน้องชา” หม่าม๊าลูบแขนเบาๆ ปลอบประโลม “แต่แม่เชื่อว่าน้องชาอยู่กับน้องเต๋าได้นะลูก น้องเต๋าเขาเป็นเด็กดี อีกอย่าง...แม่ก็ไม่ไว้ใจคนอื่น”
แล้วแม่ไปไว้ใจมันได้ไง! เห็นแค่รากขนมันก็รู้แล้วว่าเลว!
“อีกอย่างนะลูก...” หม่าม๊าทิ้งช่วง เอื้อมมือมาลูบแก้มเขาอย่างแสนรัก “หม่าม๊าได้ยินมาว่าน้องชาโดนผู้ชายตามติดตลอดวัน บางคนถึงขนาดสะกดรอยถึงห้อง แม่ไม่ไว้ใจให้น้องชานอนคนเดียว...”
ไอ้ เชี้ย เจมส์!!!!!!!
ไม่ต้องสืบคชาก็เดาออกว่าใครมันปากมาก พูดให้แม่เขาฟัง ถ้าไม่ใช่ไอ้เจมส์ก็ไอ้เฟรม แต่เปอร์เซ็นต์เป็นไอ้เจมส์สูงกว่าเยอะ!!
“แล้วแม่ไว้ใจเต๋าได้แค่ไหน...” แค่หน้ามันก็ไว้ใจไม่ได้แล้วนะแม่ หน้ามันกรามออก ตามตำราเขาบอกว่าไอ้คนหน้าแบบนี้มักจะบ้ากาม
“ไว้ใจได้สิจ้ะ แล้วอีกอย่างนะ...แม่เต๋าเขาก็อยากจะฝากให้ชาเป็นหูเป็นตาให้หน่อย...” หม่าม๊าทำหน้ามีลับลมคมใน กวักมือเรียกให้คชาเขยิบหูเข้าไปใกล้ๆ แล้วกระซิบ
“คืออย่างงี้...แม่เต๋าเขาไม่ชอบแฟนเก่าของน้องเต๋าเท่าไหร่ ถึงจะเลิกกันแล้ว... แต่ดูเหมือนฝ่ายหญิงจะไม่ยอมจบ คอยมาตอแยอยู่ตลอด แม่ของเต๋าเขาก็กลัวลูกชายจะกลับไปคบกับแฟนเก่า... เลยอยากจะฝากน้องชาให้ช่วยดูๆ เป็นหูเป็นตาให้หน่อย มีอะไรผิดปกติก็ส่งข่าวกลับมา...ชาทำได้ไหมลูก??”
คชาเก็บซ่อนรอยยิ้มกริ่มให้มิดชิด ทำหน้าลำบากใจเล็กน้อยก่อนพงกหัว “ชาจะพยายามครับ...”
เรื่องเสี้ยมขอให้บอก คชาถนัดนักล่ะ!!!!
พวกแม่ๆ กลับไปแล้ว...
เหลือเขากับไอ้เต๋ายืนประจันหน้ากัน ถ้าถามว่า ทำไมเขากับเต๋าถึงได้จำยอมอยู่ในห้องเดียวกันทั้งที่เหม็นขี้หน้ากันจะแย่ ขอตอบได้คำเดียวเลยว่า
ศักดิ์ศรีมันค้ำคอ!!
ขืนถอยก่อนตอนนี้มันก็อยู่ห้องคนเดียวสบายๆ เรื่องอะไรคชาจะยอม! เขานี่ล่ะจะให้มันทนไม่ได้จนยอมย้ายออกไปเอง
หึ! ห้องนี้ต้องเป็นของกูแต่เพียงผู้เดียว!
“มาตกลงกันดีกว่า...” เต๋าพูดขึ้นก่อนทั้งที่ยังจ้องหน้าเขม็ง “...จะเอายังไง?”
“เอายังไงอะไรของมึง?” เขากอดอก เชิดหน้า ทำตาเหยียดๆ กวนๆ ให้มันที่ส่งเสียงหึในลำคอ
“ไม่เรียกพี่คชากับน้องเต๋าแล้วเหรอครับ?” ดู! ดูมันเสียดสี!
“ต่อหน้ามึงกูจะแอ๊บทำไม! บอกไว้ก่อนนะ...ตอนอยู่มหาลัยอย่ามาทำเป็นว่ารู้จักกู กูไม่อยากเกี่ยวข้องกับมึง” คชาบอกไว้ก่อนเลย อย่ามาทำประกาศความเป็นเซเลปด้วยการทำเป็นรู้จักกับเขานะไอ้เผือก!
เต๋ามองเขาหัวจรดเท้า เท้าจรดหัวแล้วทำหน้าเอือมระอา สายตาเหยียดๆ “กูอยากเกี่ยวข้องกับมึงตายล่ะ...ไอ้หน้าเป็ดหลงตัวเอง!”
ดูมันด่า!!! “หน้ากูเป็ดตรงไหน ออกจะเกาหลี! รู้จักป่ะ เกาหลีอ่ะเกาหลี! ใครจะหน้ากรามแบบมึง ไอ้เผือกภูธร!”
“มึงด่ากูเหรอ!” ดู ดูมันถาม! คำถามไม่แสดงถึงภูมิปัญญาเลยห่านนนนน
“ในห้องมีกูกับมึง 2 คน กูด่ากระถางต้นไม้มั้ง ไอ้ควาย!”
ไอ้เต๋ามันคงเถียงสู้ไม่ได้เลยระบายอารมณ์โดยการเตะกระเป๋าเสื้อผ้าดัง ป้าป! เขาสะดุ้งโหยง เผลอก้าวถอยหลังไปหนึ่งก้าวแต่พอตั้งสติได้ก็กลับมาก้าวชิด ยืนตัวตรง ทำหน้าเชิดเหมือนเดิม
“สรุปมึงจะเอายังไง!” ไอ้เต๋าพูดเสียงนิ่งแต่หน้าโคตรโหด...วิญญาณมาเฟียเข้าสิงไอ้เต๋าแล้วครับท่านผู้ชม! หน้ามันตอนนี้บูดบึ้งสุดขีด บอกชัดเจนว่าถ้าผมยังพูดไม่เข้าหูมันจะกระโจนมาบีบคอผม “กูมีทางเลือกให้สองทางคือ1....” มันวรรคช่วง ก่อนแสยะยิ้ม
“มึงจะช่วยกูคิดว่ากูกับมึงจะอยู่ร่วมกันยังไงโดยไม่ฆ่ากันตายไปซะก่อน หรือ 2....”
คชาเผลอกลืนน้ำลายเมื่อเห็นหน้าไอ้เต๋า มันเหยียดยิ้ม ขยับกระดูกต้นคอดังกร๊อบแกร๊บเหมือนนักมวยก่อนขึ้นสังเวียน “ให้กูเชือดมึงตรงนี้เลย ...ไม่ต้องห่วงนะ กูมีวิธีอำพรางศพ คนสาวมาไม่ถึงกูหรอก”
เชรี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!
ไหนหม่าม๊าบอกว่ามันไว้ใจได้ไงคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบ!! ไม่ทันข้ามวันมันก็ขู่ฆ่าแล้ว นี่มันไว้ใจได้ตรงไหนวะเฮ้ย!!
“เออ! งั้นกูมีข้อเสนอ!” คชายอมออมชอมก็ได้! นี่ถ้าไม่เห็นว่ามันสูงกว่า หนากว่า หน้าโหดกว่า คชาไม่ยอมหรอกนะ!
“ว่าไป” มันพยักเพยิด ทำหน้ากวนตี้นนนน กวนตีนนนนนน
เขาแบะปาก มองสบตากับไอ้เต๋าที่เลิ่กคิ้วท้าทายแล้วมัน.... ฮึ่ยยยยยยย “ทางที่กูกับมึงจะอยู่ร่วมกันอย่างสันติได้มีทางเดียว....”
“กั้นเขตใครเขตมัน!!!”
TBC
กติกาในการอ่านเรื่องนี้มีข้อเดียวคือห้ามทวงเรื่องอื่น =_=(แต่เรื่องนี้ทวงได้)
ฟิคยังคงมาแบบเกรียนๆ อึนๆ สไตล์เรา(ชอบ) อิอิ มีคนอ่านทายถูกด้วยค่ะว่าได้คาแรคเตอร์มาจากไหน หุหุ พอดีแต่งมิสึรุแล้วติดใจในความเกรียน เลยขอยืมคาแรคเตอร์สักหน่อย(ใครไม่รู้จักมิสึรุกูลองอ่านเรื่อง nor like ของเรานะคะ^^*มีการโฆษณาแฝง* แต่ไม่จำเป็นต้องอ่านก็ได้จ้า)
ชอบหรือไม่ สนุกหรือไม่สนุก ติชมตรงไหนก็บอกกันมาได้นะจ้ะ ไม่โกรธ ไม่เคืองอะไรทั้งนั้น ไม่บังคับขู่เข็ญ อยุ่กันแบบชิวๆ เนอะ อิอิ สุดท้าย อยากจะบอกก็คือ
รักเต๋าคชาาาาาาาาาา(อร้ายยยยยย) ขออุทิศฟิคเรื่องนี้ให้กับความเกรียนของคชาและความหล่อของเต๋า อิอิ
ความคิดเห็น