คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : จุดเริ่มต้นของสถานะ
-ก็ชีวิตมันสุดจะวุ่นวาย-
Intro
-ก็ชีวิตมันสุดจะวุ่นวาย-
“ไงครับคุณมึ/งนั่งทำหน้าเหมือนหมาป่วย” ก็ว่าจะไม่แหย่หรอกนะ แต่พอเห็นหน้าไอคุณชายอู๋อี้ฟานมันก็อดไม่ได้
“มาถึงก็กัดเลยนะครับคุณจงแด เมื่อเช้าแม่ให้เพดดีกรีเป็นอาหารเช้าเหรอ” เสียงโต้ตอบนี้ไม่ใช่ใครที่ไหนไอมนุษย์ตัวเขียวจากดินแดนชิงเต่าฮวางจื่อเทานั้นเอง
“แม่กะผมไม่ได้ให้หรอก แต่ถ้าคุณเทาต้องการกระผมก็ยินดีจะจัดให้นะ เอารสไรดี รสตับไหมคุณมึ/ง”
“พอเลยๆ กัดกันอยู่ได้งานน่ะเสร็จแล้วหรอ” ตัวเล็กอายไลน์เนอร์คมกริบ แต่เสียงนี่เออไม่ค่อยเข้ากับขนาดตัวเท่าไหร่ เอาง่ายว่าอยู่ชั้นหนึ่งแต่ความดังของเสียงนี้ชั้นสามยังชัดอ่ะบยอนแบคฮยอน
“แบคฮยอนมาก็ดีแล้ว จัดการไอจงแดหน่อย มาถึงก็กัดไปทั่ว” เจ้าของชื่อหันไปมองคนถูกกล่าวโทษแว๊บหนึ่ง
“แล้วนายหล่ะลู่หานว่างเหรอ ถึงได้มานั่งฟ้องอยู่ได้”
“ไรวะ ไม่มีเว้ย ช่วงนี้จะสอบ” แล้วก็ไม่ใส่ใจอะไรนั่งลอยหน้าลอยตาโชว์เหล่สาวต่อไป นี่ก็ตัวขายอีกคนของกลุ่ม เสี่ยวลู่หาน จะบอกว่าหน้ามันหวานติดหล่อหรือหล่อติดหวานดีหล่ะ เอาที่สะดวกแล้วนะ
“เออเทา ที่บอกว่าจะย้ายคอนโดน่ะ ตกลงหาได้ยัง” คนตัวขาวที่ดูจะเป็นเรื่องเป็นราวที่สุดในโต๊ะเงยหน้าขึ้นจากหนังสือ คิมจุนมยอน
“อ๋อ ได้แล้วนี่ก็กำลังทยอยขนของอยู่ อีกสักสองสามว่าจะย้ายเข้าละ ไว้วันย้ายจะชวนไปฉลองคอนโดใหม่นะ” ประโยคแรกเพื่อตอบคำถาม ส่วนประโยคหลังเรียนให้ทราบทั้งหมู่คณะ
“พูดถึงเรื่องย้ายที่อยู่ ลู่หานนายก็เพิ่งย้ายบ้านนี่” งานนี้คุณแบคฮยอนที่ทำหน้าที่ผู้คุมถามขึ้น
“ก็ดี” ตอบสั้นๆ จนคนฟังขัดใจ
“ไรวะแค่ก็ดีเหรอ ฉันเห็นตั้งย้ายไปอยู่กลับบ้านไวตลอดนี่หว่า” งานนี้เห็นคุณเพื่อนที่เรียนคณะเดียวสาขาเดียวเอกเดียวกันกับลู่หานอย่างคิมจงอินเป็นคนขัดขึ้น
“อ้าวก็ม๊ากูมาอยู่ด้วยเดือนนึงครับ พอใจยัง” แต่คำตอบกลับทำให้คนถามถึงกับกระตุกยิ้มมุมปาก
“แล้วมึงหล่ะครับคุณจงอิน เสือกเรื่องชาวบ้านนัก กระผมของถามบ้างมึงไปผับแถวอับกูจองบ่อยๆทำไมคนเดียว” ลู่หานก็ไม่ยอมแพ้ มาทำเป็นรู้ดีเรื่องชาวบ้าน
“ไม่เสือกครับเพื่อน” สั้นๆง่ายๆแต่เรียกเสียเฮลั่น
“เฮ้อ” และเสียงถอนหายใจจากคนที่นั่งหัวโต๊ะก็เรียกร้องความสนใจจากผู้ร่วมโต๊ะ
“ยาดมใหม่ครับคุณชายอู๋ เผื่อจะหายใจคล่อง” จุนมยอนผู้หวังดีพูดพร้อมกับยื่นเจ้าหลอดยาสีขาวแถบเขียวส่งให้
“เก็บไว้ใช้เองเถอะท่านประธาน เดี๋ยวเข้าคลาสแล้วไปเจอคู่ปรับคนสำคัญเข้า เกิดหายใจไม่ทันจะยุ่ง” มือหนายื่นไปจับมือที่ส่งยาดมให้แล้วผลักคืน
“ไม่มีทางคนอย่างจุนมยอนไม่มีทางแพ้ไอคนแบบนั้น” ตอนนี้รอบตัวจุนมยอนเหมือนมีประกายไฟพุ่งออกมา
“ว่าแต่คุณอู๋จะบอกพวกกระผมได้หรือยังครับว่าเป็น....อะไร ถอนหายใจทิ้งอยู่ได้” และเป็นจงแดที่อดรนทนไม่ไหว ถอนหายใจอยู่ได้ คิดว่าหล่อแล้วเรียกร้องความสนใจหรือไงวะ
“อาทิตย์หน้าฉันมีนัดดูตัว”
“อ๋อ ห๊ะ” ไม่มีครั้งไหนที่พวกผมจะสามัคคีกันได้พร้องเพรียงได้เท่านี้ เพราะตอนนี้ทุกคนบ้างมองคนต้นเรื่องเป็นตาเดียว
-ก็บอกแล้วไงชีวิตมันสุดจะวุ่นวาย-
.........................................................................................................
เย้ๆ จะเย้ทำไม
พอจะเดาแนวกันออกใช่มั้ยล่ะ
ยังไงก็ขอกำลังใจให้เราด้วยนะคะ
ว่าแต่มินิซีรี่ของเราควรจะเริ่มต้นด้วยสถานะไหนก่อนดีนะ
แล้วพบกันคะ
ความคิดเห็น