THE GIFT แก็งค์โหด ปะทะ โคตรเกรียน

ลำดับตอนที่ #9 : Chapter9: แซนด์แมน 100%

   ณ ห้องปี2ห้องC 8.30 น.
     มีชายหนุ่มหน้าตาท่าทางอายุไม่เกิน30 เดินเข้ามาหน้าห้อง
"เอาอีกแล้วว่ท่าทางจะเป็นอาจารย์ใหม่ที่มาแทนวลาดมั้ง?"ซินกระซิบกับราและโจตะ
"สาวๆสนใจน่าดูเลยว่ะ"โจตะพูดพลางมองไปรอบห้อง
"สวัสดีชั้นชื่อ แซนด์ จะมาทำหน้าที่สอนวิชาเคมี ชั้นจบคณะวิทยาศาสตร์ภาควิชาเคมีมาจาก.... พวกแกหลังห้องน่ะคิดจะท้าทายชั้นตั้งแต่วันแรกเลยรึไง!"อาจารย์ใหม่เปลี่ยนจากการแนะนำตัวมาตะคอกใส่พวกโจตะแทน
ไวเท่าความคิดเงาดำสายหนึ่งของpuppet masterอ้อมไปอยู่ข้างหลังอาจารย์เคมี
"เชอร์โนบิล"พริบตาที่อาจารย์ใหม่พูดคำนั้นก็มี่ร่างทรายก่อตัวขึ้นมาป้องกันชายหนุ่มไว้จากเงาของpuppet master
"มันมีกิฟต์"ซินสบถออกมาเบาๆ
"เอาล่ะวันนี้ชั้นจะไม่ลงโทษพวกแกแต่พักเที่ยงชั้นต้องขอเรียกพวกแกไปพบสักหน่อย"อาจารย์แซนด์พูดขึ้นก่อนจะเริ่มบรรยายการสอนต่อไป

   ห้องปี2 ห้องC 12.15 น.
พวกซินขึ้นมารอแซนด์พร้อมกับอลิซ
"เธอเกี่ยกับพวกนี้ด้วยหรอ"อาจารย์แซนด์หันไปถามอลิซ
"ก็ไม่ค่อยอยากเกี่ยวหรอกค่ะอาจารย์"อลิซตอบเซ็งๆ

     "พวกแกมีกิฟต์สินะ"อาจารย์แซนด์แสยะยิ้มแบบโรคจิตๆก่อนจะยกมือขึ้นดันแว่นตัวเองหนึ่งครั้ง
"ใช่ครับ"โจตะซึ่งใจเย็นที่สุดตอนนี้ตอบ
"ขอชั้นดูสิว่าพวกแกทำอะไรได้บ้าง"แซนด์ถาม
"Silver light"ซินเรียกกิฟต์
"อืมของหยุดวัตถุที่ไม่ใช่สิ่งมีชีวิตในระยะจำกัดและมีความเร็วสูงเหมือนของปู่แกสินะ"แซนด์ออกความเห็น
"...ใช่แต่ระยะกว้างกว่าและเร็วกว่าครับ"ซิน9ตอบก่อนจะหันไปกระซิบกับราและโจตะ "บอกแล้วว่าปู่ชั้นดัง"

     "Black Roseของหนูเป็นแส้กุหลาบค่ะ"อลิซเรียกกิฟต์ของเธอออกมา
แซนด์พยักหน้ารับรู้ก่อนจะหันไปมองราและโจตะ
"Arm Bullet"โจตะเรียกกิฟต์ออกมาบ้าง
"อืมนายเป็นคนขององค์กรฉันรู้อยู่แล้วไม่ต้องบอกก็ได้"แซนด์พูดขึ้น
"เห้ยๆๆไม่ถามอย่างนี้ชั้นน้อยใจนะ"Arm Bullet บ่นแต่แซนด์ก็ไม่ได้สนใจ
"ส่วนแกตือเจ่าของเงานั่นสินะ"ชายหนุ่มหันไปถามรา
"ใช่นั่นคือpuppet masterของผมเอง"ราตอบ
"โอเคทีนี่ชั้นคงต้องขอแนะนำตัวบ้างล่ะนะ... เชอร์โนบิล"
อาจารย์แซนด์เรียกกิฟต์ออกมาบ้างพร้อมกันนั้นทรายก็ปรากฎขึ้นมาเป็นรูปร่างคนที่เหมือนกับอาจารย์แซนด์ทุกอย่าง

     "ก็อย่างที่เห็นนั่นแหละมันสามารถสร้างตัวเองขึ้นมาเป็นสารใดก็ได้แต่ว่าถ้าสร้างขึ้นมาของที่เป็นเม็ดๆอย่างทรายจะสร้าได้เร็ว"ว่าแล้วแซนดืก็เปลี่ยนกิฟต์ของตัวเองเป็นทั้งของเหลวและแก๊สให้ดู
"ว่าแต่อาจารย์เป็นคนขององค์กรสินะครับ"โจตะถามขึ้นฃ
"ใช่และชั้นถูกไหว้วานให้มาช่วยงานพวกแกหนึ่งงาน"ชายหนุ่มตอบ
"งานอะไรหรอคะ"อลิซถามแซนด์ถึงงานที่ต้องทำ
"มีปัญหาเกิดขึ้นที่ร้านเบเกอรี่แห่งหนึ่ง... จะว่าไงดีล่ะ เจ้าของร้านนั้นเป็นขององค์กร ที่น้องชายของเพื่อนชั้นเป็นคนดูแลอยู่ แน่นอนว่าเขามีกิฟต์" อาจารย์หนุ่มอธิบาย

   

     "มีกิฟต์อีกละ ไหนว่ามันเป็นความสามารถหนึ่งในล้านไง" ราบ่นกับโจตะ

"อย่าขัดสิเห้ย" โจตะหันไปว่าเบาๆ ด้วยอารมณ์จริงจังกับงาน

"...เรื่องของเรื่องคือ หมอนั่นถูกคนเข้าทำร้ายที่หลังร้าน ตอนนี้อยู่โรงพยาบาล ปลอดภัยและได้สติแล้ว และยังยืนยันมาด้วยว่า กลุ่มคนที่เข้าทำร้ายเขามีกิฟต์ทุกคน" อาจารย์แซนด์ก็ยังคงอธิบายงานต่อไปอย่างไม่สนใจพวกบ้าทั้งสามตัวเท่าไร " ถือว่าเรื่องใหญ่พอดู"

"ก็แค่พวกอัธพาลมีกิฟต์อีกคนน่า'จารย์ ไม่เห็นต้องเป็นห่วง งานง่ายๆ" รายิ้มกว้างเมื่อได้ยินงาน ก่อนจะโดนเพื่อนรักใช้ฝ่ามือฟาดหัวเข้าเต็มแรง

"ไอ้นี่ก็ไม่ฟัง'จารย์เค้าเลย กลุ่มคนโว้ย แล้วก็มีกิฟต์ ทุกคน ชัดมั๊ยว่าทุกคนน่ะ ไอ้อย่างนี้ยังไงมันก็เกี่ยวกับพวกแก๊งค์เดอะ กิ๊ฟต์ชัวร์ๆ" ซินตวาดหลังจากซัดคนไม่รู้จักฟังจนได้แต่คลำท้ายทอย "แถม... คนดูแลร้านที่ใช้บังหน้าขององค์กร ฝีมือไม่น่าจะกระจอกใช่มั๊ยครับ" ซินหันไปถามอาจารย์ที่ยังคงใจเย็นกับพวกทะโมนทั้งหลายได้อย่างไม่น่าเชื่อ

     "ใช่ พลังของหมอนั่นใช่ว่าจะธรรมดา กิ๊ฟต์ที่สามารถเรียกรูปวาดออกมาเป็นสิ่งของจริงๆได้ เว้นก็แต่สิ่งมีชีวิตและพวกสารประกอบคาร์บอนอย่างสารอาหารล่ะนะ" แซนด์ยังคงบรรยายต่อไป

"โว้ว ใจเย็นก่อนเลย'จารย์ ผมยังพอเข้าใจส่วนท้ายๆ แต่ไอ้คนที่มันเล่นหลับทุกคาบ อย่างเจ้าซินมันจะเข้าใจเรอะ" ราได้ทีแขวะซินกลับเป็นการแก้แค้น จนโดนทุกคนหันมามองแบบแปลกๆ เนื่องจากไปขัดการอธิบายงานของแซนด์เป็นครั้งที่สาม

"คะแนนสอบชั้นก็ดีกว่านายอยู่ดีนะรา" ซินเถียงกลับไปโดยไม่ทันดูบรรยากาศ ก่อนทั้งคู่จะโดนมัดและปิดปากโดยแส้กุหลาบไปเป็นที่เรียบร้อย

     "เห้ออ" ผู้เป็นอาจารย์ถอนหายใจไม่ได้เมื่อต้องเจอกับพวกเล่นไม่รู้จักเวลา "เอาล่ะ อย่างที่ว่า งานนี้ไม่ใช่งานหมูๆแน่ พวกมันเองก็คงรู้แล้วว่าร้านนั้นเป็นของพวกเรา เจ้าของร้านเดิมก็คงยังกลับมาทำงานไม่ได้สักพัก เอริคก้า จะเป็นคนไปคุมร้านแทน แต่เจ้าเจคยังต้องดูแลบาร์พาราไดส์เหมือนเดิม เลยอยากให้พวกเธอไปช่วย ดูแลร้านนั้นเป็นบางเวลาด้วย"

"แล้วร้านเบเกอรี่ที่ว่ามันร้านไหนหรอคะอาจารย์"อลิซถามขึ้นมาทำให้อาจารย์ฆนุ่มต้องหันไปมองทางโจตะ"เธอไม่ได้บอกพวกเค้าเลยหรอ" 

"ก็ถ้าบอกพวกมันก็ได้ให้พาไปกินฟรีด้วยสิ" โจตะบ่นเล่นเอา คนแก่กว่าหลุดมาดอาจารย์ระเบิดเสียงหัวเราะออกมาได้

     "เอาเป็นว่าตามนี้แล้วกัน มันคือร้าน art, bakery and coffee ตรงข้าม กับ paradiseนั่นแหละ ชั้นเองก็จะไปสอดส่องแถวนั้น ตามเวลาที่มี ยังไงก็ขอความร่วมมือด้วยแล้วกัน"

"ครับ 'จารย์" เป็นโจตะที่รับคำ ก่อนจะหันมาเห็นว่าราหลุดออดมาจากแส้กุหลาบแล้ว "อ้าว ออกมาได้ไงฟะ" 

"ง่ายๆก็ใช้พัพเพ็ตมาสเตอร์เอาเงามาแทรกระหว่างตัวกับแส้แล้วก็ค่อยๆขยับออกมาไง แต่ไอ้ซินมันก็ยังบ้านั่งเฉยๆอีกนะ" ราอธิบายแล้วยังไม่วายไปแขวะเพื่อน พร้อมกับหนึ่งอาจารย์ หนึ่งนักเรียนหญิงที่ได้แต่ส่ายหน้าแล้วถอนใจ

"ก็ถ้ามันใช้ซิลเวอร์ไลท์ที่แรงเยอะเกิน แส้ก็จะขาด แล้วเจ้าของกิ๊ฟต์ก็จะบาดเจ็บไง" โจตะอธิบายขำๆแต่เรียกสายตาอาฆาตจากซินที่ยังโดนมัดอยู่ได้อย่างดี

"งั้นปล่อยมันไว้แบบนั้นแล้วกัน" อลิซหันหน้าหนี แล้วก็เดินลงจากดาดฟ้านำทุกคนไป