คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Chapter7: หายสาบสูญ
“นี่เธอๆได้ยินข่าวคนหายตัวไปรึเปล่า”นักเรียนหญิงคนหนึ่งพูด
“ที่ว่าหกคนในสองคืนอ่ะนะ”นักเรียนหญิงที่เดินมาด้วยกันถาม
“ใช่ๆได้ยินว่าหายไปจากห้องนอนเลยแหละ”เพื่อนอีกคนเสริม
“ว้ายน่ากลัวเนอะ”นักเรียนหญิงคนแรกพูด
“แต่เห็นพ่อชั้นบอกว่าทางกรมตำรวจจะส่งหน่วยพิเศษมาเลยนะเธอ”นักเรียนหญิงคนที่สองบอก
“หน่วยพิเศษที่ว่ามีแต่คนหล่อๆอ่ะนะ”
“ใช่ๆนั่นแหละแล้วเห็นว่าจะมาเริ่มหาเบาะแสที่โรงเรียนเราก่อนด้วย”
“ฝีมือพวกนั้นรึเปล่า”ราที่เดินตามหลังกลุ่มนักเรียนหญิงมาถามโจตะ
“ไม่แน่ใจเพราะว่าทางองค์กรกำลังตรวจสอบอยู่”โจตะตอบ
“ก็ปล่อยให้เป็นงานพวกตำรวจไปดิ๊”ซินพูด
“อืมพวกนายเป็นหน่วยงานของรัฐบาลไม่ใช่หรอ”ราถาม
“เปล่าองค์กรเราไม่ขึ้นตรงกับใครเพราะงั้นจะให้ร่วมมือกับตำรวจฝันไปเหอะ”โจตะพูด
“แล้วไงสรุปว่าจะหาเบาะแสหรือให้ตำรวจ”ซินถาม
“รอตำรวจได้เบาะแสแล้วเราค่อยเก็บกวาดถ้าเป็นฝีมือพวกมันนะ”
“เป็นวิธีการที่ขี้โกงได้ใจมากโจตะ”ราแขวะ
“แต่ถึงยังไงเวลาเราจัดการได้พวกตำรวจมันก็ได้หน้าอยู่ดีละน่า”โจตะอ้าง
“ว่าแต่หน่วยพิเศษจะมาโรงเรียนเราจริงหรอ”ซินถาม
“ถามทำไมจะไปขอลายเซ็นรึไง”ราแซว
“เป็นไปได้มั้ยว่าหน่วยพิเศษจะเป็นพวกตำรวจที่มีกิฟต์หรือถูกฝึกมาเพื่อจัดการกับพวกที่มีกิฟต์โดยเฉพาะไม่งั้นคงไม่เรียกว่าหน่วยพิเศษ”ซินพูด
“นี่ๆพวกนายสามคนตรังนั้นน่ะเป็นนักเรียนของที่นี่รึเปล่า”เสียงชายคนหนึ่งเรียก
“มีอะไร”ราตอบก่อนจะหันไปมองผู้พูดพบว่าเป็ชายหนุ่มอายุยี่สิบต้นๆ ผมสีน้ำตาลอ่อนอยู่ในเสื้อแจ๊คเก็ตสีเทากับกางเกงขายาวและรองเท้าหนังสีดำ
“ผมนักสืบเจมส์ ฮันท์เป็นเจ้าหน้าที่จากหน่วยพิเศษของกรมตำรวจขอถามข้อมูลเกี่ยวกับการหายตัวไปซักสองสามข้อได้รึเปล่า”เจมส์แนะนำตัวพร้อมกับยื่นนามบัตรให้
“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับโรงเรียนนี้”ซินถาม
“อยากรู้ก็ไปถามยายพวกนั้นเอาสิ”โจตะชี้ไปที่กลุ่มนักเรียนหญิงด้านหน้า
“ดูเหมือนว่าพวกคุณจะยังไม่รู้นะว่าสี่ในหกของคนที่หายตัวไปในช่วงสองวันมานี้เป็นนักเรียนของที่นี้แล้วก็รู้สึกว่าจะอยู่ปี2ห้องCทั้งหมดด้วย”เจมส์อธิบาย
“งั้นหรอถ้างั้นผมจะบอกข้อมูลดีๆให้แล้วกันว่าวันนี้จะมีอาจารย์ใหม่ย้ายเข้ามา”ราพูด
“อืมๆเข้าใจแล้วถ้ามีข้อมูลอะไรเพิ่มเติมก็ช่วยแจ้งด้วยนะครับ”เจมส์พูดก่อนจะเดินไปสอบถามนักเรียนคนอื่นๆต่อ
“เรื่องอาจารย์ใหม่พูดจริงหรอวะ”ซินถามเมื่อเห็นเจมส์เดินไปไกลแล้ว
“ไม่รู้เห็นคนอื่นพูดกัน”ราตอบหน้าตาย
“ให้ข้อมูลมั่วๆเดี๋ยวก็โดนโยนเข้าคุกหรอก”โจตะเตือน
“ถ้าหมอนั่นไปถามคนอื่นก็ได้ข้อมูลแบบเดียวกันนั่นแหละ”ราตอบปัดๆ
“เออๆวันนี้มีประชุมนี่หว่ารีบเอาของไปเก็บกันก่อนเดี๋ยวสาย”ซินพูด
“หรือว่าจะมีอาจารย์ใหม่จริงๆอย่างที่รามันว่า”โจตะพูด
“จะประชุมแล้วนะนักเรียนสามคนนั้นน่ะรีบๆเอาของไปเก็บซะ”เสียงอาจารย์ดังขึ้น
“คร้าบๆ”สามคนพูดพร้อมกันก่อนจะรีบชิ่งขึ้นตึกไป
“เฮ้ยเดี๋ยวก่อนทำไมอาจารย์คนเมื่อกี๊พวกเราไม่เห็นเคยเห็นหน้า”ซินพูด
“อาจารย์ใหม่มั้ง”โจตะพูดส่งๆไป
“บอกแล้ว”ราพูด
อาร์คไฮสคูล:หอประชุม
“ฟู่วเกือบไม่ทัน”ซินพูด
“จริงๆแล้วไม่ทันถ้าราไม่เล่นโกงนะ”โจตะพูดติดตลก
“โกงอะไรประตูหอประชุมมันเสียเองนะ”ราตีหน้าซื่อ
“หรอแล้วทำไมพอเราเข้ามาแล้วมันปิดทันทีเลยหล่ะ”
“ก็ระบบสำรองทำงานไง”
“สรุปรามันทำอะไรฟะ”ซินถาม
“มันเอาPuppet Masterไปควบคุมประตูไว้ไง”โจตะเฉลย
“ชู่วผอ.จะพูดแล้ว”ราส่งเสียงเตือนกลบเกลื่อน
“เอาล่ะนักเรียนที่เรียกให้มารวมตัวกันวันนี้มีข่าวดีกับข่าวร้ายจะแจ้งให้ทราบ”ผอ.พูด
ซุบซิบๆเสียงของนักเรียนดังขึ้นทั่วหอประชุม
“อยู่ในความสงบ!”รองผอ.พูดทำให้หอประชุมกลับมาสงบอีกครั้ง
“ข่าวร้ายก็คือมีนักเรียนโรงเรียนเราหายตัวไปสามคนจากข่าวในหนังสือพิมพ์คิดว่าทุกคนคงจะรู้กันดีดังนั้นทางกรมตำรวจเลยส่งเจ้าหน้าที่จากหน่วยพิเศษมาที่โรงเรียนขอให้นักเรียนให้ความร่วมมือด้วย ขอเชิญครับ”ผอ.เชิญชายคนหนึ่งขึ้นมาบนเวที
“หมอนั่นนี่หว่า”ราชี้ไปบนเวที
“เออเห็นแล้ว”โจตะบอก
“ผมชื่อเจมส์ ฮันท์มาจากหน่วยพิเศษอาร์คซิตี้ถ้าหากพบบุคคลต้องสงสัยหรือว่ามีเบาะแสเกี่ยวกับใครคนใดคนหนึ่งที่หายตัวไปกรุณาแจ้งมาที่เบอร์บนหน้าจอนะครับ”เจมส์พูดแล้วชี้หน้าจอ
“กรี๊ดดดดด”นักเรียนหญิงส่วนใหญ่ต่างกรี๊ดให้กับความเท่ของเจมส์
“มีอะไรให้กรี๊ดฟะ”ซินบ่น
“เออเสียงดังชะมัด”ราเสริม
“อิจฉาก็บอกมาเหอะ”เสียงนักเรียนหญิงคนหนึ่งแขวะ
“ใครจะไปอิจฉากัน เห้ย!”ซินโวยวายเมื่อพบว่าผู้พูดคืออลิซโจทก์เก่านั่นเอง
“เอาล่ะๆนักเรียนขอให้เงียบกันก่อนต่อไปจะเป็นข่าวดีวันนี้จะมีอาจารย์ย้ายมาใหม่ชื่อว่าอาจารย์
วลาด เฮลซิ่ง โดยอาจารย์จะสอนชั้นปี2ทั้งหมด”ผอ.เชิญชายอีกคนหนึ่งขึ้นมา
“วลาด เฮลซิ่ง ยินดีที่ได้รู้จัก”วลาดเป็นชายอายุประมาณสามสิบผมสีดำถูกหวีและจัดทรงอย่างดีโดยเจ้าตัวอยู่ในชุดสูทสีดำสนิทแนะนำตัวเรียบๆ
“ฮ่ะๆๆชื่อขัดกันได้อีก”ราหัวเราะ
“ขำอะไรนักหนา”ซินถาม
“วลาด ที่สามหรือแดรกคิวล่าเป็นต้นกำเนิดตำนานแวมไพร์กับอับราฮัม แวน เฮลซิ่งผู้ปราบเค้าท์แครกคูลาเป็นชื่อกับนามสกุลที่ขัดกันสุดๆก็สมควรที่รามันจะหัวเราะ”โจตะอธิบาย
ก็รู้แต่มันไม่เห็นน่าขำเลย ฉันยังเคยเจอคนชื่อ เชอร์ล็อค ลูแปงเลย”ซินบ่น
“ก็แค่ชื่อ”อลิซส่ายหัวกับความไร้สาระของทั้งสามคน
“วันนี้วิชาแรกรู้สึกจะเป็นวิชาของหมอนี่ซะด้วยสิ”ซินบ่น
“ทำไม กลัวโดนดูดเลือดรึไง”ราแซว
“ดูดเลือด เดี๋ยวก่อนนะรู้สึกว่าเมื่อก่อนก็เคยมีคดีแบบนี้เหมือนกันผู้คนหายตัวไปเป็นสิบแล้วต่อมาก็ถูกพบในสภาพเลือดหมดตัวสุดท้ายตรวจก็สรุปว่าเป็นฝีมือผีดูดเลือด”โจตะพูด
“นี่คือตำรวจหรอ”ราพูดแบบไม่ค่อยเชื่อ
“ก็พื้นที่แถวนั้นมันมีตำนานเกี่ยวกับผีดูดเลือดอยู่แล้วก็กลุ่มคนที่หายตัวไปส่วนใหญ่เป็นนักท่องเที่ยวผู้คนก็เลยคิดว่าโดนคำสาปอะไรซักอย่างเข้านั่นแหละ”โจตะอธิบาย
“แต่เมืองเราไม่มีตำนานผีดูดเลือดซะหน่อย”อลิซท้วง
“บางทีมันอาจจะไม่ใช่ผีดูดเลือดจริงๆนั่นแหละ”โจตะปลอบตัวเอง
“ว่าแต่เมืองนั้นนี่เมืองไหนหรอ”อลิซถาม
“มูลลิน”โจตะตอบเรียบๆ
“โจตะดูแปลกๆนะตอนพูดชื่อมูลลิน”ซินหันมาพูดกับรา
ความคิดเห็น