ห้องเก็บของค่ะ !!~

ลำดับตอนที่ #1 : Audition >> Bigbang

แบบฟอร์มออดิชั่นนางเอก ,,Dae Sung (( สีม่วง ))

ชื่อ // คาเอเดะ มินาโอะ (คาเอเดะ- ต้นเมเปิ้ล)

ชื่อเล่น (( มีหรือไม่มีก็ได้นะคะ ))  // คาเอะ, ยัยเมเปิ้ล, โซจู

ฉายา // เมเปิ้ลน้อยจอมเอ๋อ ! (เป็นลูกคนญี่ปุ่น - เกาหลีค่ะ ถ้าเป็นชื่อเกากลี เพื่อนๆจะเรียกเธอว่า โซจู)

นิสัย (( ขอแบบละเอียดๆ 5 บรรทัดขึ้นค่ะ ^^ )) // ถ้าเรื่องเอ๋อ เป๋อ แล้วก็ชอบทำตัวเหมือนตัวเองเป็นผู้ใหญ่แล้วล่ะก็ .. ยัยคาเอเดะนี่แหละค่ะที่เป็นอันดับหนึ่ง !! ขี้หงุดหงิดมาก อากาศร้อนก็บ่น อากาศหนาวก็เซ็ง ประมาณนั้นน่ะค่ะ 55+ แต่งตัวเก่งมาก ๆ ทั้งเข้ากันและก็สวยอีกต่างหาก ! ด้วยความเป็นลูกคุณหนูดีพร้อมแต่เกิดทำให้มีความหลงตัวเอง และมักจะชื่นชมตัวเองเสมอเวลาที่ช่วยคนอื่นได้ ! แต่กลับกัน ถ้าเธอทำให้เขาซวยล่ะก็ เธอจะกลายเป็นยัยขี้แย แต่ก็ยอมรับความผิดแต่โดยดี ถ้าสมมุติว่าเธอไม่ได้ทำผิดล่ะก็ อย่าหวังเลยว่าอีตานั่นจะได้รับคำขอโทษ ! เอาแต่ใจเป็นอันดับหนึ่ง เรื่องวีนขอให้บอก ! รับรองวีนแตกแน่นอนถ้าต้องอยู่ในที่ทุรกันดาร (อี๊ ~~ ที่พรรคนี้น่ะเหรอที่จะให้ชั้นเข้าไปน่ะ !) แต่ว่าเธอเองก็เป็นคนมีจิตใจดีไม่น้อย แม้ว่าจะต้องลำบาก หากเพื่อเพื่อนพ้องหรือคนที่ตัวเองรักแล้วล่ะก็ ยัยนี่ทำได้ทุกอย่างค่ะ ! คาเอเดะมักจะเผลอทำตัวเปิ่น ๆ ออกมาแม้ว่าเธอจะไม่ได้ตั้งใจก็ตาม พูดอะไรตรง ๆ จนบางทีเป็นขวานผ่าซาก ดูภายนอกเหมือนผู้หญิงอ่อนแอ แต่ความจริงแล้วยัยนี่ป้องกันตัวได้เจ๋งมากค่ะ ! คาเอเดะเกลียดการออมแรงเอามาก ๆ ถ้าเจอใครเอาแต่อู้เวลาเธอทำงานสุดฝีมือล่ะก็ .. วีนแตกแน่นอนค่ะ !! เป็นคนเข้าใจอะไรช้ามาก ๆ กว่าจะรู้สึกตัวก็นานโขเลยล่ะค่ะ 55+ เธอเป็นคนยิ้มง่าย แต่จะเป็นยิ้มแบบหยิ่ง ๆ หน่อยเวลาไม่พอใจ ถ้าสนิทกับเธอมาก ๆ เธอจะยิ้มทั้งตาให้ได้เห็นแน่นอนค่ะ ^^ บีบน้ำตาเก่งมาก ๆ ของมากที่สุด ขี้อ้อน ~ แต่เวลาได้ของแล้วก็ไม่ใยดี (อ้าว)

น้ำหนัก ,, ส่วนสูง // 53 / 167

บุคลิกภายนอก (( ที่สังเกตได้ชัดเจน )) // ท่าทางเหมือนเด็กผู้หญิงทั่วไป แต่เจ้าสำอางมากกกก และท่าทางยี้กับทุกสิ่งที่สกปรกเล็ก ๆ น้อย ๆ (โคลน ! = [ ] =...นายคิดจะให้ชั้นผ่านไปจริงๆหรอเนี่ย !)

ความสามารถพิเศษ (( เรื่องที่ถนัดมาก ๆ )) // บีบน้ำตา พร้อมกับอ้อนวอน T __ T, เล่นเปียโนได้กิ๊กก๊อก, ต่อสู้ป้องกันตัวได้สารพัดแบบ ! ถ้าตกอยู่ในอันตรายก็ ทั้งจิก ! เตะ !! กัด !!! (เฮ้ย !) มือเธอหนักใช่เล่นด้วยล่ะค่ะ ~

ประวัติครอบครัว //  ลูกสาวคนเล็กของรัฐมนตรี คุณแม่โอ๋ตลอด พี่ ๆ ก็คอยเอาใจจนแทบจะประเคนของถวายได้ !

คติประจำตัว (( ขอแบบเท่ห์ แปลกๆ ไม่ซ้ำใครน๊า!! )) // อยากได้ก็ต้องแย่ง !! ถ้าไม่แข่งก็ต้องแพ้ ! ..และ... เจ็บแล้วจำคือคน เจ็บแล้วทนคือควาย !

สิ่งที่ชอบ // คนอื่นคอยรับใช้, คอยเอาใจ  เค้กสตอร์เบอร์รี่ แมว (เห็นอย่างนี้ ยัยนี่รักสัตว์อยู่เหมือนกันนะคะ ^^)

สิ่งที่เกลียด // คนขัดคำสั่ง...กรี๊ดดด !!~ แม่ตบให้ตายเลยนิ !!

งานอดิเรก // ฝึกซ้อมการต่อสู้ ช๊อปแหลก

คำพูดติดปาก // “อย่าสะเออะมาเทียบเท่ารัศมีชั้น...จำไว้ !!”

ของที่ขาดไม่ได้ // คนรับใช้ !! (มาแนวคุณหนูค่ะ 55+)

อิมเมจของคุณ 5-6 รูป // 





อิมเมจคู่ของคุณ 3 รูป //






- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - We are ,, V.I.P*

คำถามทั่วไป (( ตอบเต็มที่นะคะ ))

1.คุณคิดยังไงกับคำว่า... ' มาเฟีย ' คะ !?

:: ถึงจะเป็นมาเฟีย แต่ก็เทียบเท่ารัศมีรัฐมนตรีไม่ได้หรอกนะ !! ลองมาท้าสู้กับชั้นดูสิ...แม่ตบเรียงคิวแน่ !

2.เกมส์การแข่งขันแปลกประหลาด ที่ต้องใช้ทั้งไหวพริบ และชั้นเชิงความสามารถ คุณรู้สึกยังไงที่ได้มาเป็นส่วนหนึ่งในการแข่งขันครั้งนี้เอ่ย !?

:: ถือเป็นเกียรติ...(สะดุดก้อนหิน)

3.ขอวิธีบอกรักในแบบของคุณหน่อยจ้า !!

:: “นี่...มาเป็นทาสชั้นสองเดือนดีมั้ย แล้วชั้นจะบอกอะไรให้ฟัง...” แล้วก็บอกไปเลยค่ะว่าชอบ 55+

4.ถ้ายูมาอัพช้าหน่อย (( เพราะอาจจะติดอัพฟิคอีกเรื่อง )) สัญญาว่าจะไม่ทิ้งยูได้มั๊ยเอ่ย !?

:: ไม่ทิ้งค่ะ ! มั่นใจแน่นอน 100 % !!

5.ถ้าออติดต้องมารายงานตัวภายใน 3 วันน๊า..ยกเว้นแต่ว่าจะติดธุระ แต่ต้องบอกยูไว้ก่อนนะคะ รับทราบเน๊อะ !?

:: ได้ค่ะ ^^

6.ถ้าเกิดคุณไม่ได้บทนี้อยากได้บทอะไรคะ !? แล้วถ้าเกิดยูจับยัดจะว่ากันรึเปล่าคะ!?

:: ถ้าไม่ได้บทนี้...ขอเป็นแม่พระเอกซะเลยค่ะ ! (ผัวะ) ไม่ว่าหรอกค่ะ

7.มีอะไรจะบอกกับยูมั๊ยน๊า !?

:: สู้เต็มที่ค่ะ !!

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - We are ,, V.I.P*

คำถามชิงบท (( ตอบเต็มที่นะคะ ))

1.คุณเป็นคุณหนูสุดๆ ขนาดที่ไม่เคยได้ทำงานอะไรให้ต้องเหนื่อยซักนิด แต่จู่ ๆ คุณก็ถูกผู้ชายคนหนึ่งยิ้มให้ พอคุณยิ้มตอบแค่นั้นแหละ เขาก็เดินเข้ามาก้มหัวให้ แล้วบอกคำที่ทำให้คุณถึงกับตกใจจนหน้าเหวอ ' ขอบคุณที่ตอบรับคำขอของผมนะครับ...ขอรับตัวคุณไปล่ะน๊า!!?~ ' แล้วเขาก็คว้ามือคุณ ลากขึ้นมินิคูเปอร์เอสสีส้มน่ารักไปในทันที !! เอ่อ...เหวอจนพูดไม่ออกซะงั้น !?~ เฮ้ย !! ! นี่มันแก๊งค์มาเฟียไม่ใช่หรอ!? หมอนี่เอาตัวคุณมาทำไมเนี่ย !! !!! !! !? กรี๊ดด ดดดด ด !! พอได้สติคุณก็วีนแตกทันที แล้วคุณคิดว่าคนที่เอาแต่ยิ้มแล้วก็พูดจาเพราะๆ แบบเขาจะรับมือคุณยังไงน๊า !?~ (( ขอเป็นบทพูดนะคะ >,< เอาแบบเต็มที่ อย่าลืมว่าคุณต้องร้ายสุด ๆ ส่วนเขาก็เป็นพวกหน้าเป็น ยิ้มตลอดเวลาไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น !! ))

::  “กรี๊ดดดดด !!~! ไอ้ทุเรศ จับชั้นขึ้นมาทำไมยะ !!? รู้มั้ยพ่อชั้นเป็นใครนะห๊า !~ กรี๊ดด ๆๆ !!~~”

“แหม...คุณผู้หญิง ช่วยผมหน่อยเถอะนะฮะ ^^ นิดๆหน่อยๆไม่เสียหายหรอกคร้าบ ~”

“ไม่นะ !! เวอร์จิ้นของชั้น !!~ กรี๊ดดด !!~! ถ้าแกเข้ามาใกล้กว่านี้อีกชั้นจะประเคนหมัดใส่แกแล้วน้าาา !!~~ T [ ] T”

“...^^ ผมไม่ทำอะไรคุณหรอกนะครับ ! หน้าตาแบบคุณยังไงผมก็คงทำอะไรไม่ลงหรอก 55+”

(ค้าง) “น...นายว่าอะไรนะ !!~ กรี๊ดดด !!~ หน้าตาแป๊ะยิ้มอย่างนายคิดว่าชั้นจะพิศวาสนักหรือไงห๊าาา !!~!”

“= [ ] =…อ่า เอ่อ...”

“ชั้นจะบอกให้นะว่าชั้นคือใคร !! ชั้นคือลูกสาวคนเล็กของรัฐมนตรี...บลาๆๆ ~(พล่ามไปโดยไม่ได้สังเกต)”

แดซองหยิบเทปกาวขึ้นมาพร้อมกับรอยยิ้ม ^^

“แล้วถ้าพ่อชั้นรู้...อุ๊บ !!”

แดซองปิดปากเธอด้วยเทปกาวพร้อมกับรอยยิ้ม ^^

“อ๊ายย !! แอเอ็นไอ อีอิดอะไออาอำอับอั้นไอ้อ่ะ !?! (อ้ายย !! แกเป็นใคร มีสิทธิ์อะไรมาทำกับชั้นได้น่ะ !!~)”

แดซองเก็บเทปกาวพร้อมกับรอยยิ้ม ^^

โอ๊ยยยย !!~ บ้าที่สุดเล้ย ! อีตานี่น่าโมโหชะมัด ยิ้มอยู่ได้....แล้วชั้นจะทำไงดีเนี่ยยย ~~! T [] T

ว่าแต่...ดิ้นจนเหนื่อยแล้ว ขอนอนสักงีบหน่อยละกัน...คร่อก z _ z..

แดซองหันมามองอีกที ก็พบว่าเธอหลับไปแล้วด้วยสีหน้าอิดโรย..ยังไม่ทันได้ทำอะไรเลยนะเนี่ย ^^

2.โอ้โห !!! นึกว่าหมอนี่จะกระจอก แต่ที่ไหนได้...แม่นปืนสุด ๆ คุณเองก็ชักจะสนุกกับเกมส์นี้ขึ้นมาบ้างแล้ว แต่จู่ ๆ ก็มีพวกทีมอื่นบุกเข้ามาหาพวกคุณ ทั้งคุณและเขาต่างก็เข้าคู่กันได้เป็นอย่างดี ซัดพวกศัตรูจนกระจุยหายไปหมด แต่พวกคุณเองดันไม่ทันได้สังเกตเห็นว่าพวกนั้นเอาระเบิดมาวางไว้ ตู้ม !!!!! ! แรงระเบิดสงผลให้คุณถึงกับหมดสติ พอตื่นขึ้นมาอีกที ก็พบว่าเขาหายตัวไป !!! คุณจะทำยังไงดีล่ะ !? จะหนีกลับบ้าน หรือจะออกตามหาเขา แล้วทำไม !? เพราะอะไรคุณถึงต้องรู้สึกเป็นกังวลเวลามองไปไม่เจอใบหน้าที่เอาแต่ยิ้มตลอดเวลานั่นด้วย !!! (( บทบรรยาย หรือบทพูดก็ได้ค่ะ ^^ แต่ 3 บรรทัดขึ้นน๊า !! ! ))

:: ร่างเล็กมองไปรอบๆอย่างไร้จุดหมาย...น้ำตาเริ่มไหลออกมาจากดวงตาคู่สวย เธอเดินไปข้างหน้าสองสามก้าวพร้อมกับเรียกชื่อของเขาเสียงดังลั่น...มันสั่นเครือจนเธอเองยังตกใจ

“ตาบ้าแดซอง...แดซอง ฮึก นายอยู่ที่ไหนน่ะ !?...ฮึก”

คาเอเดะทรุดลงกับพื้นอีกครั้ง เธอเริ่มร้องไห้ออกมาเพราะหวาดกลัวว่าคนๆนั้นจะได้รับอันตราย...ถ้าเขาถูกศัตรูจับไปล่ะ ? ทำยังไงดี ?

ก่อนหน้านี้ คาเอเดะอยากกลับบ้านใจจะขาดเพราะที่นี่มันแสนลำบาก...นี่เป็นเวลาดีไม่ใช่หรือ ?

ไม่ใช่...หัวใจของคาเอเดะร้องเรียก...ตราบใดที่ยังไม่เห็นหน้าแดซอง เธอก็ไม่อยากจะหนีไปไหนทั้งนั้น...เชื่อสิ เขาต้องปลอดภัยแน่นอน...

ร่างเล็กปาดน้ำตาลวกๆ ก่อนที่แววตาสดใสและเข้มแข็งคู่เดิมจะกลับมาอีกครั้ง

แดซอง !! ไม่ว่ายังไง...ฉันก็จะตามหานายให้ได้ ! คอยดูสิ !!

.....แล้วทำไม...ทำใม แค่ไม่ได้เห็นหน้าตากวนประสาทของนายนั่น เราถึงต้องเป็นเอามากขนาดนี้ ?

คาเอเดะนึกในใจ พร้อมกับค่อยๆลุกขึ้นยืน...

เธอได้ยินเสียงหัวใจตอบกลับพร้อมกับรอยยิ้มอ่อนโยนว่า...

เพราะในหัวใจดวงน้อยนี้...มีแต่เขาเท่านั้น...ยังไงล่ะ

3.เกมส์ใกล้จะจบแล้วสินะ !! เมื่อจู่ ๆ เขาก็มาบอกกับคุณว่า...เหลือเพียง 5 ทีมเท่านั้นที่ผ่านเข้ามาถึงด่านสุดท้าย !! และทีมของพวกคุณก็เป็น 1 ใน 5 ทีมนั้นด้วย เขาถามคุณว่า...คุณพร้อมที่จะเดินทางต่อไปกับเขารึเปล่า !? แล้วจะเป็นอะไรมั๊ย !? ถ้าการเดินทางครั้งนี้คุณกับเขาจะต้องออกเดินทางไปกันแค่ 2 คนเท่านั้น !?~ ไม่มีความสะดวก สบายอะไรอีกแล้ว !! หนทางต่อไป เดินไปด้วยใจล้วน ๆ !! ~ คุณจะทำยังไง !?~ แล้วเขาจะคุยหรือขอร้องคุณในรูปแบบไหนกันนะ !? (( ขอเป็นบทพูดค่ะ !! ~ ตอบตามความต้องการได้เลยน๊า ! ! แต่อย่าลืมว่า...คุณเป็นคนที่เจอแต่ความสะดวก สบายมาตั้งแต่เกิด ส่วนเขาเองก็เป็นมาเฟียที่คุณไม่เคยรู้จัก จะตอบยังไง ซึ้งแค่ไหนก็ได้ จะเพิ่มอะไรเข้าไปอีกยูก็ไม่ว่าจ้า !!! ~ ))

:: “คาเอเดะ...” แดซองมองหน้าชั้น สีหน้าเขาเครียดมากทีเดียว “ทางต่อไปเป็นทางที่ลำบากมากนะ...เราต้องไปแค่สองคน ฉะนั้นมันจะไม่สะดวกสบายเหมือนอยู่นี่อีกแล้ว...ชั้นไม่อยากจะทรมานเธอจริงๆ ชั้นเลยอยากจะถามเธอว่า...เธอจะไปกับชั้นได้ไหม ?”

“แดซอง...คือชั้น ---”

“ขอโทษนะคาเอเดะ...ความจริงแล้ว โอกาสที่เราได้เข้ามาถึงรอบนี้มันน้อยมาอยู่แล้ว และงานครั้งนี้มันก็สำคัญต่อชั้นมากๆเลยด้วย...ชั้นขอโทษที่พูดจาเห็นแก่ตัวอย่างนี้ แต่ว่า...ชั้น ชั้น..”

สีหน้าของเขาดูเจ็บปวด...เจ็บปวดซะจนชั้นไม่กล้าสบตา

ชั้น...เป็นลูกรัฐมนตรี

เขา...เป็นมาเฟีย

เราไม่เคยรู้จักกันด้วยซ้ำ...แล้วชั้นจะต้องลำบากไปเพื่อเขา...ทำไม ?

ชั้นน่าจะกลับบ้านได้แล้วตอนนี้...ร่างกายมันเหนื่อยล้าเต็มทน

ใช่มั้ย ?

ช่วงเวลาอึดใจหนึ่ง ชั้นพูดออกมาช้าๆ

“ชั้นขอปฏิเสธ....”

แดซองค้างไป

ชั้นก้มหน้านิ่ง เม้มปากแน่น...

นี่....ดีที่สุดสำหรับเรา....แล้ว

ต่อให้ดันทุรังต่อไปเท่าไหร่....มันคงจะ...

แพ้...

แดซองยิ้มให้ชั้น...เป็นรอยยิ้มฝืดๆ และไม่สดใสเลย...สักนิด

“ได้สิ...” เขาหันหลัง เตรียมจะจากไป...

แต่แล้ว...

“นายยังฟังชั้นพูดไม่จบเลยนะ แดซอง !”

เสียงของชั้น...ดังขึ้นมา

ฝีเท้าที่กำลังจะก้าวหนี...ก็หยุดชะงักตาม

น้ำตาบ้าๆบอๆจากไหนไม่รู้...ไหลออกมาจากตาของชั้นเต็มไปหมด...

“จำได้มั้ย...ตอนที่เกิดระเบิด...แล้ว ฮึก นายหายไปน่ะ ฮึก...”

ชั้นสะอื้น...แต่ก็ยังดันทุรังเล่าต่อ...

“น..นายรู้มั้ย ฮึก ชั้นตกใจแค่ไหน ...ชั้นถามตัวเองว่า ฮึก นายจะโดนศัตรูจับไปมั้ย ? ฮึก...แล้วนายจะกลับมาให้ชั้นเห็นหน้าตา ฮึก...พรรค์นั้นอีกมั๊ย ? ช...ชั้นกังวลมากเลย..”

ชั้นเดินไปใกล้ๆแดซอง ดึงชายเสื้อเขาไว้...

“แต่ตอนนั้น...ฮึก ชั้นก็ได้รู้ว่า... ชั้นรักนาย แดซอง”

เหมือนทุกอย่างสงบนิ่ง...

มีเพียงสายลมพัดผ่านไปแผ่วเบา..

เสียงหัวใจชั้นเต้นระรัวในอก แน่นราวกับจะระเบิดออกมา....

ผ่านไปนาน...สักพัก ชั้นเริ่มถอดใจ

ความรัก....ของชั้น มันคงไม่สมหวังแล้วล่ะ...

ชั้น....ช้าเกินไป..

พอหันหลังกลับ ใจมันสลายเป็นชิ้นๆ

อยากจะกรีดร้องออกมาตรงนั้น ให้ตัวเองลืมความทรงจำนี้ซะ

แดซอง...พูดอะไรออกมา...ได้มั้ย ?

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - We are ,, V.I.P*

 โอ้...นั่งปั่นเกือบตายแหน่ะค่ะ 55+

ขอให้ผ่านเถ๊อะ...สาธุ > __ <''