ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : TEST ; Field 1
ริเวอร์ริง ซาเรน ริงเทล
ท่ามกลางความมืดมิดของห้องๆหนึ่งปรากฎดวงตาสีแดงฉานราวกับโลหิตผมสีเทายาวสยายถึงบั้นท้ายถูกมัดรวบสูงโดยโบว์อันโหญ่สีช็อกโกแลตผิวขาวซีดเหมือนไม่มีชีวิตอยู่เด็กสาวกำลังมองออกไปนอกหน้าต่างที่มีฝนกระหน่ำตกลงมาไม่มีทีท่าว่าจะหยุด เธอถอนหายใจเฮือกหนึ่งพลางคิดว่าเมื่อไหร่จะหยุดตกนะทันใดนั้นมีเสียงเคาะประตูและเรียกเด็กสาว
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
"ริงเทลลงไปกินข้าวได้แล้วนะจ๊ะกินดึกเดี๋ยวอ้วน"
"ค่ะ ป้าแมรี่"
พูดจบเด็กสาวก็เปิดประตูแล้วลงไปข้างล่างทันทีพอไปถึงก็มีหญิงกลางคนกับชายชรานั่งรออยู่เธอยิ้มให้อย่างเป็นมิตรเด็กสาวรีบเดินมานั่งที่โต๊ะอาหารทันทีสิ่งตรงหน้าเธอส่งกลิ่นหอมเรียกเสียงน้ำย่อยในกระเพาะเธอร้องออกมา
"กินเลยนะค่ะ"
จากนั้นเด็กสาวก็รับประทานอาหารตรงหน้าอย่างอร่อยหญิงวัยกลางคนหัวเราะเบาๆเมื่อเห็นการกินของเธอส่วนชายชราเงยหน้าขึ้นมามองเล็กน้อยก่อนที่จะไปสนใจอาหารของตัวเองต่อเวลาผ่านไปไม่นานเด็กสาวก็กินอาหารตรงหน้าของเธอหมด ...ไม่เหลือแม้แต่นิดเดียว
"หนูขึ้นไปนอนแล้วนะค่ะราตรีสวัสดิ์ค่ะป้าแมรี่ ลุงจอร์น"
"ฝันดีนะ/จ๊ะ"
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
"ริงเทลลงไปกินข้าวได้แล้วนะจ๊ะกินดึกเดี๋ยวอ้วน"
"ค่ะ ป้าแมรี่"
พูดจบเด็กสาวก็เปิดประตูแล้วลงไปข้างล่างทันทีพอไปถึงก็มีหญิงกลางคนกับชายชรานั่งรออยู่เธอยิ้มให้อย่างเป็นมิตรเด็กสาวรีบเดินมานั่งที่โต๊ะอาหารทันทีสิ่งตรงหน้าเธอส่งกลิ่นหอมเรียกเสียงน้ำย่อยในกระเพาะเธอร้องออกมา
"กินเลยนะค่ะ"
จากนั้นเด็กสาวก็รับประทานอาหารตรงหน้าอย่างอร่อยหญิงวัยกลางคนหัวเราะเบาๆเมื่อเห็นการกินของเธอส่วนชายชราเงยหน้าขึ้นมามองเล็กน้อยก่อนที่จะไปสนใจอาหารของตัวเองต่อเวลาผ่านไปไม่นานเด็กสาวก็กินอาหารตรงหน้าของเธอหมด ...ไม่เหลือแม้แต่นิดเดียว
"หนูขึ้นไปนอนแล้วนะค่ะราตรีสวัสดิ์ค่ะป้าแมรี่ ลุงจอร์น"
"ฝันดีนะ/จ๊ะ"
-----------------------------------------------
วันรุ่งขึ้นเธอตื่นแต่เช้าเพื่อมาช่วยป้าแมรี่ทำความสะอาดบ้านวันนี้เด็กสาวรู้สึกเหมือนจะจากลายังไงอย่างงั้นจากนั้นป้าแม่รี่ก็เรียกเธอ
"มีอะไรหรอค่ะ"
"ป้าจะขอให้หนูไปเก็บแอปเปิ้ลที่ริมทะเลสาปให้หน่อยนะจ๊ะป้าแก่เเล้วเลยเดินไม่ไหว"
"เดี๋ยวหนูไปเก็บให้ก็ได้ค่ะ"
พูดจบก็ไปหยิบตะกร้าในบ้านแล้วรีบเดินไปที่ทะเลสาปทันทีที่ทะเลสาปมีต้นแอปเปิ้ลออกผลสีแดงสดใสตอนเด็กๆเธอชอบมาที่นี่ประจำเด็กสาวปีนขึ้นไปบนต้นแอปเปิ้ลเพื่อเก็บผลของมันไม่กี่นาทีต่อมา เธอก็เก็บแอปเปิ้ลได้เต็มตะกร้าเด็กสาวเด็ดมาอีกลูกแล้วลงไปข้างล่างระหว่างทางก็กินแอปเปิ้ลที่เด็ดมาจนหมดพอมองเห็นบ้านเสียงตะกร้าหล้นดังตุ้บ!
เบื้องหน้าของเธอคือบ้านที่ถูกไฟไหม้และมีปีศาจกำลังบีบคอลุงของเธออยู่ส่วนป้าแมรี่ก็นอนจมกองเลือดอยู่ข้างๆปีศาจตนนั้นลุงจอร์นขยับปากเหมือนกับว่าอย่าเข้ามาทันใดนั้นมันก็หักคอลุงของเธอตอนนี้ภายในใจของเด็กสาวมีแต่ความเคียดแค้นอยากจะฆ่าปีศาจตนนั้นไม่มีแม้แต่ความกลัว
"แก... "
เด็กสาวกดเสียงต่ำเล็บมือค่อยยาวขึ้นและกลายเป็นสีแดงสดเหมือนกับ ...แอปเปิ้ลเธอพุ่งตัวไปข้างหน้าหาปีศาจตนนั้นอย่างรวดเร็วมันดตกใจไม่น้อยที่เด็กสาวไม่กลัวมันทำให้ไม่ได้ป้องกันตัวเล็บของเธอบาดลึกลงไปข้างในเลือดสีดำเหนียวเหนอะหนะพุ่งออกมาปีศาจดิ้นทุรนทุรายก่อนจะสลายเป็นฝุ่นไป
"มีอะไรหรอค่ะ"
"ป้าจะขอให้หนูไปเก็บแอปเปิ้ลที่ริมทะเลสาปให้หน่อยนะจ๊ะป้าแก่เเล้วเลยเดินไม่ไหว"
"เดี๋ยวหนูไปเก็บให้ก็ได้ค่ะ"
พูดจบก็ไปหยิบตะกร้าในบ้านแล้วรีบเดินไปที่ทะเลสาปทันทีที่ทะเลสาปมีต้นแอปเปิ้ลออกผลสีแดงสดใสตอนเด็กๆเธอชอบมาที่นี่ประจำเด็กสาวปีนขึ้นไปบนต้นแอปเปิ้ลเพื่อเก็บผลของมันไม่กี่นาทีต่อมา เธอก็เก็บแอปเปิ้ลได้เต็มตะกร้าเด็กสาวเด็ดมาอีกลูกแล้วลงไปข้างล่างระหว่างทางก็กินแอปเปิ้ลที่เด็ดมาจนหมดพอมองเห็นบ้านเสียงตะกร้าหล้นดังตุ้บ!
เบื้องหน้าของเธอคือบ้านที่ถูกไฟไหม้และมีปีศาจกำลังบีบคอลุงของเธออยู่ส่วนป้าแมรี่ก็นอนจมกองเลือดอยู่ข้างๆปีศาจตนนั้นลุงจอร์นขยับปากเหมือนกับว่าอย่าเข้ามาทันใดนั้นมันก็หักคอลุงของเธอตอนนี้ภายในใจของเด็กสาวมีแต่ความเคียดแค้นอยากจะฆ่าปีศาจตนนั้นไม่มีแม้แต่ความกลัว
"แก... "
เด็กสาวกดเสียงต่ำเล็บมือค่อยยาวขึ้นและกลายเป็นสีแดงสดเหมือนกับ ...แอปเปิ้ลเธอพุ่งตัวไปข้างหน้าหาปีศาจตนนั้นอย่างรวดเร็วมันดตกใจไม่น้อยที่เด็กสาวไม่กลัวมันทำให้ไม่ได้ป้องกันตัวเล็บของเธอบาดลึกลงไปข้างในเลือดสีดำเหนียวเหนอะหนะพุ่งออกมาปีศาจดิ้นทุรนทุรายก่อนจะสลายเป็นฝุ่นไป
---------------------------------------------
"น่าจะเป็นที่นี่ละมั้งรีบไปสมัครดีกว่าเดี๋ยวมันจะไม่ทัน"
ฉันพูดพลางเดินเข้าไปในโรงเรียนที่ใหญ่มากคิดว่าจุคนได้เกือบล้าน(เวอร์ไปและ)ป้าแมรี่ ลุงจอร์นหนูจะมีเพื่อนแล้วนะค่ะไม่ต้องเป็นห่วงหนูหรอกหนูสบายดีเอาล่ะ! ไปเล๊ยยย
ฉันพูดพลางเดินเข้าไปในโรงเรียนที่ใหญ่มากคิดว่าจุคนได้เกือบล้าน(เวอร์ไปและ)ป้าแมรี่ ลุงจอร์นหนูจะมีเพื่อนแล้วนะค่ะไม่ต้องเป็นห่วงหนูหรอกหนูสบายดีเอาล่ะ! ไปเล๊ยยย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น