คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : Robertson Street Bridge
บนถนนในตัวเมืองที่เต็มไปด้วยใบประกาศเด็กหาย แอกเนสใช้ทางรัดที่คิดว่าจะไปถึงโรงเรียนได้เร็วที่สุด ระหว่างที่กำลังเดินบนฟุตบาท เธอเหลียวหลังมองรถที่กำลังแล่นมาทางนี้เพื่อข้ามถนน รถคันสีแดงเปิดประทุนและล้อยางใหม่เอี่ยม เธอเห็นมันถูกขับเคลื่อนมาแต่ไกล
แอกเนสหันหน้ามองหลังอีกครั้งหนึ่งเพื่อให้แน่ใจก่อนจะข้าม รถคันนั้นขับใกล้เข้ามาเรื่อยๆ และเริ่มชะรอลงเมื่อเข้าใกล้เธอ ความไม่นิ่งนอนใจสั่งให้เธอตัดสินใจที่จะไม่ข้ามถนน แต่เร่งฝีเท้าวิ่งไปข้างหน้าแทนด้วยความหวาดระแวง ทันทีที่เห็นว่าคนขับคือใคร
พอเห็นว่าหล่อนไหวตัวทัน รถคันดังกล่าวก็เร่งความเร็วพุ่งไล่เด็กหญิงตามมาติดๆ ความประสงค์ร้ายถูกขับเคลื่อนมาด้วยสี่ล้อเหล็ก นั่นยิ่งทำให้การตัดสินใจของแอกเนสดูฉลาดขึ้นมาแต่ก็ต้องแพ้ให้กับความเร็วของเครื่องยนต์
อีกแค่นิดเดียวก็จะพ้น รถสีแดงเปิดประทุนได้ดริฟต์มาตัดหน้าและขวางเธอ ล้อส่งเสียงดังเอี๊ยดอ๊าดเพราะเบรกกระทันหัน ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่สองคนกระโดดลงมาจากรถ ตรงเข้ามาและพยายามอุ้มแอกเนส เธอตะโกนร้องขอความช่วยเหลือแต่ก็ถูกผ้าปิดปากไว้ทัน
"รีบๆพามันขึ้นมาสิวะดีแลน!" ร็อดริกได้ตะโกนบอกเพื่อนของเขา ดีแลนและคีธรีบอุ้มเธอขึ้นรถ ร็อดริกได้พาทั้งหมดออกเดินทางไปที่ไหนซักแห่งในเมืองเดอร์รี่
ระหว่างขับรถอยู่นั้น แอกเนสดิ้นและถีบสุดแรงเกิดเพื่อให้หลุดจากแรงดีแลนและคีธ เสียงหวีดเล็กๆใต้ผืนผ้าทำร็อดริกที่กำลังขับรถอยู่เกิดตบะแตก เขาจอดรถข้างทางและคว้าปืนจากช่องใส่ของหน้ารถออกมาจ่อไปที่เธอและขู่
"หุบ-ปาก-ของแกนังหนูท่อขี้เรื้อน"
เด็กหญิงมองอัธพาลตาไม่กระพริบ สถานการณ์บีบคั้นให้ต้องหยุดกรีดร้อง เธอมองรูกระบอกปืนที่จ่อตรงหน้า ทุกวินาทีที่หัวใจเต้น เหมือนเป็นจังหวะนับถอยหลังว่าเขาจะเหนี่ยวไกลปืนตอนไหนก็ได้ถ้าหากเธอขัดขืน ทันใดนั้น คีธ หนุ่มผมดำเสื้อลายทางก็พูดขึ้น "นายบ้าไปแล้วรึไง ตั้งสติหน่อย นายจะฆ่านังนี่ตอนนี้ไม่ได้นะ"
ร็อดริกฟังและสงบลง จากนั้นดีแลนหนุ่มผมบลอนด์ใส่ฮู้ดก็พูด "งั้นถ้าฆ่าตอนนี้ไม่ได้ ก็แสดงว่ายังฆ่าตอนอื่นได้นี่" จากนั้นทั้งสามก็หัวเราะกันอย่างบ้าคลั่งอย่างตลกร้าย พร้อมกับร็อดริกที่อารมณ์ดีขึ้นและเหยียบคันเร่งให้ไปถึงยังสถานที่อย่างรวดเร็ว
มันเป็นสะพานเล็กๆที่พาดกลางระหว่างแม่น้ำที่ไหลเชี่ยว และมีเสาขนาดใหญ่เป็นฐานรองรับสะพานอีกอันข้างบนที่มีรางรถไฟสำหรับขบวนขนส่งสินค้า พวกเขาทั้งหมดลงจากรถและแก้มัดผ้าปิดปากแอกเนสออก เธอดิ้นและขัดขืนเต็มกำลังแต่ก็เปล่าประโยชน์ เมื่อตัวของเธอถูกต้อนให้ไปอยู่ที่ราวสะพาน และมีพวกร็อดริกที่ล้อมเธอไว้ไม่ให้หนี และพวกเขามีปืน
เธอจำได้ว่าสถานที่ตรงนี้ไม่ไกลจากที่ๆกริลล์บี้อยู่มากนัก จึงตะโกนเรียกร้องขอความช่วยเหลือจากเขา "กริลล์บี้ กริลล์บี้! ช่วยด้วย นายอยู่ไหนน่ะ!!!"
"วู้วววว ร้องให้เส้นเสียงแตก ไอ้ลูกตุ๊ดนั่นก็ไม่มาหรอกน่า" ร็อดริกยกปืนขึ้นและจ่อไปที่เธอ ดวงตาเบิกกว้างเหงื่อซึมทั่วทั้งใบหน้าเด็กหญิง แก้มของเธอแดงระเรื่อเพราะหอบหายใจเฮือกใหญ่
"เธอคงจะยังไม่รู้ ว่ามันยอมขายเพื่อนเพื่อแลกกับความอยู่รอดของตัวเอง"
"ได้ยินแล้วรู้สึกแปรบๆที่หัวใจมั้ยล่ะ ฮาฮ่าๆ" เขาก้มตัวยื่นหน้ามาใกล้
"ดูสิแอกเนสเธอทำอะไรลงไป เธอปล่อยให้เด็กที่ไร้เดียงสาอยู่ในมือของฆาตกร"
"แต่ไม่ต้องห่วง เพราะหลังจากที่ฉันจัดการกับเธอ ฉันก็จะทำแบบเดียวกันกับมันเช่นกัน"
"ฟังนะแอกเนส ฉันจะให้เวลาเธอโดดลงสะพาน หรือจะตายด้วยกระสุนฉันก็เลือกเอา"
แอกเนสถอดสีหน้าซีดเซียว ทำให้หวนนึกถึงอดีต เพราะเหตุการณ์นั้นเลยทำให้ทั้งโรงเรียนต่างก็รู้ว่าเธอนั้นกลัวอะไร และพวกเขามักจะใช้จุดอ่อนของเธอมาทำให้เป็นเรื่องตลกขบขัน ความหวาดกลัวเริ่มก่อขึ้นในใจเธออีกครั้ง พยายามภาวนาว่าขอให้โชคดีเหมือนครั้งที่แล้ว แต่มีทางเลือกที่ไหนกัน
ตอนนี่เธอทั้งโกรธเกลียดกริลล์บี้และทุกๆคนที่เข้ามาในชีวิตเธอ ความกลัวได้หายไปชั่วขณะแทนด้วยความโกรธ มันยากที่จะควบคุมอารมณ์ก็ในเมื่อเจ้าตัวดันมีปัญหาด้านนี้น่ะสิ เธอจึงถุยน้ำลายพร้อมสบถใส่เขาไปเต็มคำ
"แกสิไอ้ลูกกะxี่ร ไปกระโดดน้ำแล้วไปตายซะ"
ร็อดริกโกรธเป็นฟืนเป็นไฟปากสั่นจนหน้าและคอแดงไปหมด จู่ๆแขนของเธอก็ถูกคว้าด้วยแรงบีบและถูกเหวี่ยงอย่างรุนแรงโดยเขา และผลักเธอตกสะพานในที่สุด
ความคิดเห็น