คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : The Old Cleaning Lady
ตลอดช่วงพักการเรียนเป็นเวลาสองวันที่บ้าน มันเป็นอะไรที่แสนวิเศษสุดๆสำหรับเด็กส่วนมาก แต่ก็มีส่วนน้อยที่ไม่ได้คิดเช่นนั้น
กลับมาที่เดอร์รี่ไฮสคลูอีกครั้ง ทั้งๆที่ก็ผ่านมาสามวันแล้วหลังข่าวการจากไปของเมลแมน แอกเนสที่ไม่ว่าจะเดินรึจะมองไปทางไหนก็ยังคงมีการไว้อาลัยให้เห็นกันอยู่ หน้าตู้ล็อคเกอร์ของเขาเต็มไปด้วยโพสอิทมากมายที่ส่วนใหญ่เป็นการเขียนอำลาและไว้ทุกข์ แต่ก็มีข้อความสาปแช่งและสมน้ำหน้าให้เห็นบ้างประปราย
เธอเดินมาเอาของที่ล็อคเกอร์สีแดงของตัวเองเพื่อเตรียมเรียนในคาบแรก กริลล์บี้ที่ตอนนี้เองเขาก็ยืนอยู่ข้างขวากำลังทำทุกอย่างเหมือนเธอ เสียงปิดตู้ข้างซ้ายทำแอกเนสสะดุ้งเล็กน้อย เป็นกลุ่มเกรด 12 พวกควีนบีประจำไฮสคลู พวกหล่อนพร้อมใจกันลดทอนคุณค่าผู้อื่นตามฉบับควีนบี
แอกเนสที่ตอนนี้กำลังตกเป็นเป้าของพวกเธอ เด็กสาวหันตามเสียง พบว่าเป็นวิคทอเรียสาวผู้ถอดแบบมาจากบาร์บี้เป๊ะๆ ควีนตัวแม่ที่กำลังใช้สายตากำจัดความมั่นใจของแอกเนส "ยัยหนูท่อ เธอกล้ามากจริงๆเรื่องร็อดริก" เสน่ห์ของวิคทอเรียและรอยยิ้มจอมปลอมของเธอ ทำแอกเนสแยกไม่ออกว่าคำชมนั้นจริงใจหรือเฟค
"ฮะๆ ขอบใจจ่ะ วิคกี้..." แอกเนสกล่าวขอบคุณพร้อมกับรอยยิ้มแห้งๆ ทันทีที่วิคทอเรียเห็นท่าทีอีกฝ่ายดูซื่อๆก็รีบสวน
"เธอคิดว่านั่นเป็นคำชมหรอ?" สายตาพวกหล่อนต่างจ้องมองและซุบซิบหัวเราะสาวน้อย "ให้ตายสิแอกกี้ พฤติกรรมเธอเหมือนสัตว์ที่หลุดป่ามาแน่ะ พูดภาษาคนครั้งแรกมันยากมั้ยหืม? ยังไงซะฉันก็ไม่สนับสนุนความรุนแรงอยู่แล้วไม่ว่าจะเธอหรือเขา เพราะว่าฉันไม่แคร์ย่ะ!"
"โรงเรียนนี้มันอะไรกันทำไมถึงได้มีแต่พวกไม่เอาไหน" วิคทอเรียกล่าวแล้วหันมองเหล่าเพื่อนๆของเธอเพื่อทำเหมือนว่าทุกคนพร้อมใจกันเห็นด้วยกับสิ่งที่เธอพูด
"เตรียมใจไว้ได้เลยยัยหนูท่อ พวกไฮยีน่าบ้าเลือดกำลังจะมา" วิคทอเรียพากลุ่มสาวๆของเธอเดินจากไป ทิ้งสายตาเหยียดและความฉงนให้แอกเนส
แอกเนสหันมองกริลล์บี้ที่ยืนฟังอยู่ข้างๆ "วิคกี้หมายความว่าอะไร?" พวกเขาเดินไปคุยไป เด็กหนุ่มเริ่มเล่าถึงเหตุการณ์ช่วงที่เธอถูกพักการเรียน การตายของเมลแมนเป็นตัวจุดชนวน ความซวยกำลังมาเยือนเธอ ร็อดริกต้องการล้างแค้นให้กับเพื่อนของเขา
"ทำไมเขาถึงให้ความสำคัญกับเพื่อนนักล่ะ?" แอกเนสถาม
"มันเป็นเรื่องปกติที่เพื่อนคนสำคัญตายไปโดยไม่ทราบสาเหตุจะทำให้เราทุกข์ แต่ที่มันร้ายแรงขนาดนี้ ฉันว่าปัจจัยที่บ้านเขาก็น่าจะเกี่ยวนะ"
"เล่ามาสิ"
"เพราะว่าโดนครอบครัวทำร้ายร่างกายและจิตใจตั้งแต่เด็ก พอโตมาก็เลยเห็นว่าเพื่อนนี่แหละคือที่พึ่งสำหรับหมอนั่น"
เด็กหญิงและเด็กชายเดินพ้นห้องโถง ก็ต้องชะงักเมื่อได้ยินเสียงซุบซิบของคนรอบข้าง พวกนั้นกล่าวเป็นเสียงเดียวกันถึงการปรากฏตัวของ กลุ่มร็อดริกที่ตอนนี้รวมเขาก็เหลือกัน 3 คน กลุ่มเด็กเกรด 12 กำลังเดินตรงมายังโถงทางเดิน
ทั้งคู่พากันยืนมองตามเสียงซุบซิบ แอกเนสคว้ามือกริลล์บี้พยายามพาเขาไปจากตรงนี้ให้ไวที่สุด แต่ก็ถูกปฏิเสธด้วยแรงอีกฝ่าย กริลล์บี้สะบัดมือและเอ่ย "พวกนั้นต้องการเธอ ไม่ใช่ฉัน" คำพูดของเขาทำเอาแอกเนสหน้าซีด
"พูดมาได้ นายคือเพื่อนฉันนะกริลล์บี้!" เด็กสาวพยายามพูดโน้มน้าวเพื่อให้อีกคนช่วยเหลือเธอ กริลล์บี้มองหน้าแอกเนสสลับมองกลุ่มร็อดริกที่กำลังเดินมา "ไป เดี๋ยวฉันถ่วงเวลาเอง" เด็กสาวรีบเดินตรงไปยังห้องน้ำหญิง เธอคอยเหลียวมองเพื่อนของเธอด้วยความเป็นห่วง ไม่สามารถรู้ได้ว่าเขาจะทำอะไร
แอกเนสเข้ามาข้างไหนแล้วกระแทกประตูปิด เธอยืนหลบในห้องน้ำด้วยความหวาดระแวง จู่ๆก็มีเสียงเปิดประตูทำให้ได้ยินเสียงคนคุยข้างนอก เป็นร็อดริกที่กำชับให้เพื่อนอีกสองคนยืนเฝ้าไว้
เมื่อประตูปิด ความเงียบสงัดก็เข้ามาทำให้บรรยากาศภายในห้องน้ำดูอึดอัดขึ้น เสียงของรองเท้าบูทหนักๆ มันดังขึ้นเรื่อยๆจนสิ้นสุดที่หน้าประตูห้องน้ำที่กั้นระหว่างคนทั้งคู่ ด้วยความยาวของประตูที่ยาวเพียงแค่หัวเข่าครึ่ง คนข้างนอกสามารถมองเห็นได้ว่ามีคนอยู่หรือไม่ แอกเนสจึงยกขาขึ้นและนั่งกอดเข่าบนฝาชักโครก
ปึง! ปึง! เสียงเคาะประตูดังขึ้นจากอีกฝั่งมันทวีความรุนแรงขึ้นเมื่อร็อดริกพยายามจะพังมันเข้ามา เขากระแทกกระทั้น ไม่พอใจที่เธอล็อคมัน
"ฉันรู้ว่าแกอยู่ในนี้นังหนูท่อสกปรก! แกหนีฉันไม่พ้นหรอก"
เด็กสาวจับจ้องที่บานประตูทุกนาทีตาไม่กระพริบ เธอภาวนาขอแค่เพียงใครซักคนที่ผ่านเข้ามาและหยุดสถานการณ์บ้าๆนี่ และฟ้องครูใหญ่ด้วยเหตุผลพวกโรคจิตถ่ำมองในห้องน้ำหญิง ในห้องน้ำเล็กๆพื้นที่แคบๆนี้ทำเธอคิดฟุ้งซ่านไม่หยุด
แอกเนสเลือกที่จะก้มลงและหมอบคลานผ่านช่องเล็กๆไปยังอีกห้องภายใต้แรงกดดันของเสียงเคาะประตูและคำสบถของร็อดริก จนถึงห้องสุดท้ายเธอออกมาและหลบตรงมุมอุปกรณ์ทำความสะอาด จู่ๆเธอก็พลาดไปโดนไม้ม๊อบถูพื้นเข้า ทำให้มันล้มลงและเกิดเสียงดัง มันเรียกร้องความสนใจร็อดริก เขาหยุดเคาะประตูและตรงมามุมเก็บอุปกรณ์
สถานการณ์ตอนนี้ทำเด็กสาวจนตัว แต่ก็ถูกช่วยไว้โดยหญิงแก่ทำความสะอาด หล่อนเข้ามาแล้วไล่ตะเพิดพวกร็อดริกที่อยู่ข้างนอกและตัวเขาด้วยให้ออกไป เธอขู่พวกเขาถึงเรื่องแอบเข้าห้องน้ำหญิงถ้าไม่อยากให้ถึงหูครูใหญ่ แค่นี้พวกนั้นก็ยอมออกไปแต่โดยดีอาจจะไม่เต็มใจนักก็ตาม
แอกเนสถอนหายใจเฮือกใหญ่ภายในมุมอับเหมือนยกภูเขาออกจากอก เธอได้ยินแม่บ้านกำลังพูดกับเธอ หล่อนรู้ว่าเธอหลบอยู่ตรงนั้น แต่ยังคงทำหน้าที่ถูพื้นห้องน้ำต่อไปพรางพูดกับสาวน้อยไปด้วย ถึงแม้จะเป็นสนทนาที่ไม่ได้เห็นหน้ากันก็ตาม เสียงแหบพร่าของหญิงชราเอ่ยขึ้น
"จะเป็นยังไงถ้าฉันไม่ได้ช่วยเธอไว้ ฮิฮิ่ๆ ฉันจะไม่ยอมให้ใครหน้าไหนก็ตามมาทำร้ายแอกเนสตัวน้อยของฉัน"
แอกเนสยังคงหลบอยู่ เธอไม่กล้าออกมา ได้แต่ฟังเสียงบทสนทนาอยู่ฝ่ายเดียวของหญิงแก่ทำความสะอาด เด็กสาวครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ถึงประโยคเมื่อครู่ "เราเคยรู้จักกันมาก่อนหรอคะ?"
ไม่มีเสียงตอบกลับจากหญิงแก่ แอกเนสจึงตัดสินใจค่อยๆโผล่หน้าออกไป แต่สิ่งที่น่าประหลาดใจยิ่งกว่าก็คือหญิงแก่ทำความสะอาดไม่อยู่แล้ว...
ความคิดเห็น