[Fiction Bleach] : Sad Memory oF Love

ลำดับตอนที่ #3 : [3] Sad but not cry. Why.. that is not you?

เอะอะอะไรก็สู้

เอะอะอะไรก็ฆ่า

เจ้ามันบ้าจริงๆเลย นอยโทร่า..




ข้ามองใบหน้าที่ท่าทางกวนประสาทของคนตรงหน้า

ดูก็รู้ว่าเจ้านั่นตั้งใจยั่วโมโหข้า

ใช่ข้าโกรธเจ้า..

โกรธที่เจ้าไม่เคยฟังข้า

โกรธที่เจ้าต้องการให้ข้าสู้กับเจ้า ทั้งที่ข้าไม่ต้องการ



ทำไมเจ้าถึงไม่ฟังข้านะ ข้าถามตัวเองบ่อยครั้งที่เจ้านั่นเถียงข้ากลับมา

รึว่าข้าไม่เคยอยู่ในสายตาเจ้าเลย..  ข้าให้คำตอบตัวเองในใจ

....แต่พอนึกอย่างนั้น ก็รู้สึกเหมือนใจเจ็บปวด จนอยากจะร้องไห้ออกมา




"ข้าทำอะไรผิดกันนักหนานะ.." ร่างบอบบางนั่งกอดเข่าท่ามกลางความเดียวดายในห้องกว้าง

ใบหน้าสวยซุกลงกับเข่าสองเข้าก่อนจะระบายความเจ็บปวดลงไป..

ไม่ได้ร้องไห้.. ไม่ได้เสียน้ำตา..  แค่ปลดปล่อยความปวดร้าวออกมาด้วยใบหน้าสวยที่เจ็บปวด





หากผ่านเวลานี้ไปได้.. วินาทีต่อไปก็มิอาจมั่นใจได้ว่าจะเป็นสุข

ลมหายใจของเราจะหยุดเมื่อไร ก็มิอาจมีผู้ใดล่วงรู้ได้





ร่างสูงของบุคคลหนึ่งก้าวเข้ามาทำลายความเงียบสงบและความเป็นส่วนตัวของหญิงสาว

เขาทรุดตัวลงนั่งข้างๆ พร้อมกับลูบหัวของอีกฝ่ายอย่างแผ่วเบา ราวกับกำลังปลอบโยน

ด้วยเธอคงไม่อาจล่วงรู้ได้ว่า หัวใจของเขามันบอบช้ำทุกครั้งที่เห็นเธอเจ็บปวด



ดวงตาสีฟ้าทอประกายเศร้าสร้อยและเจ็บปวด แล้วเพียงครู่หญิงสาวก็เงยหน้าขึ้นมา

ดวงตาสีมรกตของเธอสบกับอีกฝ่ายตรงๆอย่างไม่ตั้งใจ หากแต่เป็นแววตาที่นิ่งสงบ

ริมฝีปากบางๆค่อยขยับช้าๆเพื่อเอ่ยเพียงถ้อยหนึ่งกับอีกฝ่าย..


"ขอบคุณ.. กริมจอว์"