[Fiction Bleach] : Sad Memory oF Love

ลำดับตอนที่ #1 : [1] World of Empty. Meaning in my smile is you.

แสงสุริยันยามเช้าส่องกระทบผืนทรายขาวให้สะท้อนสีสะอ้านเรืองทองเป็นประกายงดงาม

อารันคาร์สาวผู้ครองลำดับ3 ในครานั้นนั่งอยู่บนโขดหินสีขาวที่ผลุดออกมาจากผืนทราย..


...

ที่นี่ไม่มีอะไร..

ที่นี่ว่างเปล่า..

ทุกสิ่งแทบจะเป็นสีขาวโพลนทั้งสิ้น..

...ทุกๆสิ่ง..

............ไม่มีความหมายใดๆเลย..

...


หญิงสาวค่อยมองที่ๆว่างเปล่าข้างหน้าไปด้วยดวงตาที่แสนจะว่างเปล่า ..ไร้ความรู้สึกของนาง....

ผมหยักศกสีเขียวค่อยสะบัดพลิ้วไปตามแรงของลมที่พัดผ่านนางมา..

ดวงตาสีเขียวจ้องมองไปอย่างไร้จุดหมาย...



................จนกระทั่ง....


"ท่านเนลขอรับ" เสียงหนึ่งเอ่ยมาจากทางด้านหลังของหญิงสาว

ใบหน้าหวานหันไปตามเสียงเรียกก็พบกับบุคคลที่คุ้นเคยถึงสองคน

ริมฝีปากบางค่อยกระตุกมุมปากขึ้นเบาๆ ก่อนจะแย้มยิ้มออกมา

"^ ^ จ้ะ?"

รอยยิ้มที่สดใสราวกับเด็กๆที่ไร้เดียงสา เป็นรอยยิ้มที่นางจะยอมมอบให้แค่บุคคลตรงหน้า

รอยยิ้มที่นางจะมอบให้เพียงคนที่นางรัก และผู้ที่เปรียบเสมือนพี่ชายทั้งสองคนของนางเท่านั้น


"มีคำสั่ง เรียกประชุมเอสปาด้าทั้งหมดขอรับ"

สิ้นสุดคำกล่าวของคนอารันคาร์สนิท รอยยิ้มที่เคยมีก็จางลง จนเป็นใบหน้าที่นิ่งเรียบ

รอยยิ้มที่นางจะไม่มอบให้ผู้ใด

สิ่งเดียวที่นางจะมอบให้แก่ผู้อื่นก็คือความเย็นชา

และบัดนี้ วงหน้างามก็ปรากฎเพียงใบหน้าที่นิ่งเรียบ ความรู้สึกที่เยือกเย็น และดวงตาที่เย็นชา





"ว่าไงนะ!!!" เสียงที่ควรจะนุ่มทุ้มของชายหนุ่มถูกตะโกนจนแหละปรี๊ดด..

ดวงตาที่ปกติจะถูกหรี่เล็กบัดนี้ถูกเบิกกว้าง พลางจับจ้องไปยังบุคคลตรงหน้าอย่างหาเรื่อง

หากแต่บุคคลตรงหน้ากลับไม่สน และทำเป็นไม่รู้สึกรู้สาอะไรกับสิ่งที่เกิดขึ้น

พลางใช้ดวงตาสีมกตของตนเหลือบมองอย่างไม่ใส่ใจ ด้วยแววตาที่เยือกเย็นปนรำคาญ

ใบหน้าสวยไม่ปรากฎความรู้สึกใดๆ หากแต่ดวงตาก็ยังคงจับจ้องด้วยความเย็นชา

ราวกับกำลังบอกกับอีกฝ่ายว่า..หุบปากได้แล้ว

ครู่หนึ่งที่ดวงตาคู่นั้นมองไปด้วยไม่ฉายแววอันใด ก่อนจะหันหลังไปเพื่อทำตามคำสั่งที่เพิ่งได้รับ

ใบหน้าที่เคยนิ่งเรียบเมื่อครู่ บัดนี้กลับมีรอยยิ้มบางๆ ปรากฎขึ้นมา 

โดยไม่ใส่ใจต่อคำโวย บ่น ของอีกฝ่ายจากด้านหลังเลยแม้แต่น้อย


โดยไม่รู้ตัวเลยว่า.. ยังมีอีกคนหนึ่งที่เฝ้ามองนางอยู่







............


คำสั่ง ไปตามหาวาสโทรเด้ หน้าที่เดิมๆ ที่นานๆทีจะมีครั้ง และมีคำสั่งให้ไปเป็นคู่ๆ

และคราวนี้.. ข้าก็ไม่นึกไม่ฝันเลยว่า ข้าจะได้ไปกับเจ้า..นอยโทร่า...