คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทที่1
อ๊อดดดดดด!!!
พรึบ…..
ฉันสะดุ้งตื่นจากโต๊ะเรียนก่อนหันซ้ายขันขวาในสภาพกึ่งหลับกึ่งตื่น…พระเจ้า..ในที่สุดชั่วโมงสังคมก็จบลง สาบานได้เลยว่าตลอดทั้งชั่วโมงฉันไม่ต้องพึ่งอย่านอนหลับเลย พออาจารย์เข้ามาปุ๊บสมองไอ้โตะก็สั่งการให้หลับเอาดื้อๆ เหอะๆ =.=;
“เช็ดน้ำลายบ้างยัยนารุ”
“หลับตั้งแต่อาจารย์เข้าให้ตายสิ”
เสียงพูดของ ยัยอิโนะ และฮินาตะ พวกหลอนเป็นเพื่อนสนิทฉันเอง เรารู้จักกันมาตั้งแต่เรียนชั้นประถม ไม่ๆๆ เราสามคนรู้จักกันทั้งแต่แม่คลอดออกมาเลยล่ะ พออยู่ม.ปลายพวกเราสามคนก็สอบเข้าโรงเรียนเดียวกันแถมได้อยู่ห้องเดียวกันอีก สงสัยเวรกรรมที่ทำร่วมกันมายังชดใช้ไม่หมดมั้ง >/\<
“หนิ..ได้ยินที่ฉันพูดมั้ย รีบเช็ดเข้า”
“อืมมม….รู้แล้ว” ฉันรีบเช็ดน้ำลายที่มุมปากอี๋!! คราบน้ำลายฉันเยอะขนาดนี้เลยหรอเนี้ย น่าเกลียดจัง T^T
“วันนี้ไปเที่ยวกันม่ะ ผับเปิดใหม่เลยน่ะ” ฮินาตะที่เห็นฉันเช็ดคราบน้ำลายเสร็จก็รีบเปิดประเด็นที่ต้องการ
“ฉันบอกไว้ก่อนนะ ถ้าไม่ฟรีเอารถถังมาฉุดฉันก็ไม่ไป” ฉันรีบพูด ไม่ฟรีไม่มีวันไป
“พ่อแม่พี่แกรวยซะเปล่า ยัยนารูโตะทำเป็นขี้งกไปได้” อิโนะที่หันมาแขวะฉัน
“เรื่องอื่นอ่ะขอตังค์ได้แต่เรื่องนี่ไม่กล้าว่ะกลัวหัวจะหลุดออกจากบ่า” ฉันพูดก่อนจะทำท่าทางเอามามากรีดคอตัวเอง
“สรุปจะไปมั้ย” ยัยฮินาตะย้ำหาคำตอบจากฉันอีกครั้ง
“ไปอยู่แล้ว แต่ฉันขอทำเวรก่อนละกัน”
“งั้นฉันล่วงหน้าไปก่อนนะ โชคดียัยนารุ” ว่าแล้วอิโนะกับฮินาตะก็ชิ่งหนีออกทางหลังห้อง เฮ้ย!! แต่วันนี้ก็เวรยัยพวกนั้นด้วยนะ!
กร๊าซซซซซ!
กล้าทิ้งฉันไว้ให้ทำเวรคนเดียวได้ไง ยัยเพื่อนแสนรัก(ประชด)
หลายนาทีต่อมา….
ฉันหอบแฮกๆ โดนลงจากอาคารตึกห้องเรียน นึกโกรธแค้ยยัยอิโนะกับยัยฮินาตะในใจกล้าใช้ฉันทำเวรคนเดียว คอยดูเถอะ! ถ้าฉันไปถึงผับเมื่อไหร่แม่จะอาละวาดให้ไฟผับแตกเลย แต่คิดๆดูแล้ว พึ่งจะ5โมงแท้ๆ แต่โรงเรียนก็เงียบจนสยิวไรขนจริงๆเลยแฮะ ฉันที่ตั้งท่าจะวิ่งลงอาคารก็ต้องชะงักเพราะเสียเรียกที่คุ้นหู….
“ซาสึเกะคุง!!”
กึก!
ฝีเท้าฉันหยุดชะงักนั้นมันเสียงยัยซากุระห้อง6/2 นิน่า ทำไมถึงมาเรียกซาสึเกะคุงได้สนิทสนมแบบนี้ ฉันได้ยินเสียงเข้ามาใกล้ๆ กลัวว่ายัยนั้นจะเห็นวิ่งไปหลบตรงถังขยะ อี๋ โสโครก ระหว่างที่ฉันหลบฉันก็คิดได้ว่า วันนี้ซาสึเกะป่วยนี่น่าแล้วทำไมถึงมาเจอกับยัยซากุระนี้ได้ อ่อ ซาสึเกะแฟนฉันเองแหละ
“ซากุระ ฉันบอกเธอแล้วใช่มั้ย ว่าอย่ามาเจอฉันตอนนี้ ถ้านารูโตะเห็นฉันจะทำยังไง” เห็น ? หมายความว่ายังไง ทำไมต้องไม่ให้ฉันเห็นด้วย ซาสึเกะกำลังปิดบังอะไรฉันอยู่!!
“ก็ฉันคิดถึงซาสึเกะคุงนิ เดี๋ยวนี้ไม่เห็นมาฉันบ้างเลย” พูดเสร็จยัยนี่ก็ปรีเข้ากอดซาสึเกะเลย ขอโทษเถอะ! ถึงฉันจะหลบที่ถังขยะแต่ฉันก็เห็นว่าพวกทั้งสองเต็มสองลูกกระตานะย่ะ!! ฉันที่กำหมัดแน่กัดปากตัวเองจนช้ำนิดๆ ถ้ากอดกันแบบนั้นเอากันเลยเถอะเดี๋ยวฉันรอ ร่างของชายหญิงทั้งสองที่กอดกันไม่พอยังจูบกัน นั่นมันควรจะเป็นที่ของฉันไม่ใช่ยัยนั่นซักหน่อย! ฉันที่เหยียดกายเต็มความยาวของขากึ่งนั่งกึ่งนอน พอพวกนั้นทำกันจนสมใจอยากก็เดินจับมือไปโดยไม่สังเกตฉันทั้งทีใกล้ขนาดนี้ แค่ผนักกับถังขยะกั่นไว้เท่านั้น
หลังจากผ่านเหตุการณ์โชกโชนฉันโทรให้คนขับรถที่บ้านมารับเพราะขาไม่มีแรงก้าวเลยแม้แต่น้อย พอฉันถึงบ้าน ฉันรีบโทรหาซาสึเกะ ซึ่งเป็นอย่างที่ฉันคิด ปิดเครื่องไว้ ตอนนี้อย่าว่าแต่ไปผับเลย แค่แรงจะอาบน้ำก็ไม่มีแล้ว ฉันหลับตาลงให้น้ำตามันไหลออกมา ฉันไม่ใช่ผู้หญิงที่ร้องไห้ได้ขนาดนี้ แต่ทำไม ฉันแค่คบกับซาสึเกะได้แค่ 8เดือนเท่านั้นเองน่ะ แค่ผู้ชายคนนั้นฉันจะร้องไห้ให้ทำไมกัน ภาพทุกอย่างกำลังจะดับมืดลงและลมหายใจของฉันที่สม่ำเสมอ พักเอาแรงหน่อยล่ะกัน
เช้าวันต่อมา….
ติ๊ดๆๆๆๆ
ปี๊บ
“อืมมม…หาวว” ฉันลุกงัวเงียก่อนจะเดินมาที่กระจก กรี๊ดดด!! อกเล็กๆของฉันจะระเบิด ทำไมหน้าโซมแบบนี้วะเรา =.= ไม่ได้การต้องแปลงโฉมใหม่ซะแล้ว ฉันรีบวิ่งไปที่ห้องน้ำอาบน้ำให้หอมๆหน่อยดีกว่าเน่าตั้งแต่เมื่อวานแล้ว ฉันอาบน้ำไปได้ซักพัก เสียงโทรศัพท์จากไอโฟนสีดำเครื่องหรูดังขึ้น ฉับรีบเอาพาพันหน้าอกก่อนจะออกไปรับโทรศัพท์
~RRRRRRRR
“ฮัลโหล”
[ฮัลโหลครับ สายคุณนารูโตะรึเปล่าครับ]
“…ใช่ นายเป็นใคร”
[ผมเป็นลูกน้องของพี่ชายคุณครับ]
“อ๋อ แล้วมีอะไร”
[คุณนารูโตะครับ แก๊งค์แบล็คดราก้อนโดนเรดดราก้อนถล่มตอนนี้คุณนางาโตะ ได้รับบาดเจ็บสาหัสครับ!!]
“ว่าไงน่ะ!!” พี่นางาโตะเสียท่างั้นหรอ ตอนนี้อาการง่วงๆของฉันหายเป็นปลิดทิ้ง เป็นไปได้ยังที่พี่นางาโตะเสียท่า
[ตอนนี้คุณนางาโตะต้องการพบคุณด่วนครับ เจอที่ ผับแบล็คxxนะครับ]
“โอเคฉันจะไปเดี๋ยวนี้” ฉันใช่เวลาแต่งตัว5นาทีไม่สนใจตาที่ยังบวมอยู่ วันนี้มันวันซวยแห่งชาติรึไงเนี่ยย
ฉันลงจากคอนโดเพื่อมาเอารถ Audi ABT R8 ของฉัน ต้องใช่แน่ๆวันนี้มันวันซวยแห่งชาติ แฟนมีกิ๊ก แถมพี่ชายยังโดนแก๊งค์อื่นถล่มยับ โถ่วว ยัยนารุ แกจะมีอะไรมีซวยหนักกว่านี้มั้ยเนี้ยยยยย
ผับแบล็ค XX
ฉันรีบถอยรถไปเสียบตรงที่ว่างๆทันที ก่อนจะรีบวิ่งเข้าผับไป การ์ดที่อยู่ข้างหน้าเมื่อเห็นว่าฉันคือใครก็รีบหลีกทางให้ฉันทันที ก่อนจะมีผู้ชายสวมชุดดำอีกคน เดินนำหน้าฉันไปเหมือนรู้หน้าที่ ผู้ชายชุดดำคนนั้นพาฉันมาที่ที่นึงที่อยู่ลึกของผับจะเรียกว่าถ้าตำรวจค้นก็ไม่เจอถ้าไม่ตั้งใจหาจริงๆ พอฉันเดินขึ้นบันไดก็เห็นผู้ชายผมสีน้ำตาลแดงออกบลอนเลือด(มันคือสีอะไร-_-) และข้างๆก็มี ลูกน้องคอยน้ำแผลแผลให้ที่ช่องท้อง
“พี่นางะ!!” พอฉันเรียกเค้าหันมามองฉันและยิ้มให้แต่ฉันไม่ยิ้มเลยนะ!! ผิวสีน้ำผึ้งนวลที่ฉันชอบตอนนี้กลับกลายเป็นสีซีดปากที่เคยแดงหน้ามองกลับกลายเป็นสีซีดเหมือนผิด
“นารุ” พี่ชายฉันพูดได้แค่นั้นก่อนจะซีดปาก เสียท่าสุดๆเลยไม่ใช่หรอ!
“พี่เป็นไงบ้างอ่ะ! แล้วทำไมมันถึงมาทำพี่ได้ล่ะ” ฉันรีบพูดรัวเป็นชุด เลือดสีสดที่อยู่ตรงช่องท้อง หน้ากลัวมาก
“พี่ไม่เป็นอะไรมากหรอกนารุ แต่ว่าตอนนี้พี่ต้องไปอเมริกาแล้ว”
“เอ๋! O_o!! ทำไมล่ะ!”ไม่ตลกเลยน่ะแล้วฉันจะอยู่กับใคร
“พวกมันต้องตามล่าพี่อีกแน่ นารุ พี่ต้องไปอยู่กับพ่อแม่ซักสามเดือนเพื่อพักรักษาตัว น้องจะดูแลแก๊งค์แทนพี่ได้รึเปล่า” พี่ชายฉันพูดก่อนจะจับมือฉันขึ้นมา ม่ายยย น่ะ แบบนี้ฉันจะปฏิเสธยังไงละเนี่ยยยย>>Y^Y
“ก..ก็ได้ แต่พี่ชายต้องรีบรักษาตัวให้หายไวๆแล้วรีบกลับมาหาน้องเร็วๆน่ะ” น้องกลัวจะเป็นแบบพี่ชายอ่า(ไม่ได้ห่วงอาการเลยว่างั้น/ไรท์)(หุบปาก!!/โตะ)
“อืม พี่จะรับรักษาตัวเร็วๆ ไม่เสียแรงที่เป็นน้องพี่จริงๆนารูโตะ” ฮืออ แต่น้องเริ่มเสียใจที่เกิดมาในกระกูลอันตรายแล้วสิ Y^Y
“ถ้างั้นพรุ่งนี้พี่จะสั่งเรื่องทุกอย่างเกี่ยวกับแก๊งค์มังกรดำให้น้องเพื่อโอนสิทธิต่างๆให้” ไม่มีทางปฏิเสธเลยสิน่ะ!ซึ้งใจจัง
ฉันเดินมาถึงที่ที่ฉันจอดรถออดี้คันเก่งของฉันไว้ก่อนจะมองนาฬิกาข้อมือตอนนี้พึ่งจะ 8.30 น. ใกล้เข้าเรียนแล้ว แต่ยังพอมีเวลา ตอนนี้ก็แค่ เรื่องรถจะขับไปโรงเรียนจริงๆหรอ ((((( -_- ) ปกติจะนั่งรถเมย์ฟรีไป แต่ตอนนี้จะให้วนกลับไปคงไม่ทัน แต่จะให้ขับรถไปจริงๆหรอ แถมรวดลายรถโคตะระเด็ดชิป! ดูก็รู้ว่าเป็นรถของแก๊งค์มังกรดำ แก๊งค์ดังเป็นไงล่ะพี่ฉันเก่ง แต่ แต่ๆๆๆ โว้ยย!! ขับก็ขับว่ะ
บื้นนน
หนึ่ง..คู่ สองคู่ สาม สี่ ห้า โห่!! เป็นร้อย มองทำไมไม่เคยเห็นรถรึไง ฉันที่กำลังขับรถไปจอดตรงที่สำหรับจอดรถของนักเรียน ซึ่งมีฉันแค่คันเดียว ไม่เป็นไรเด่น เยอะและ แค่เด่นเรื่องรถเพิ่มจะเป็นไรไป พอฉันลงจากรถก็โดนฝ่ามือพิคาดของยัยอิโนะตบเข้ากลางหลังป้าบดังสนั่น!! จนฉันต้องหัดไปแว้ดใส่ทันที เจ็บนะวุ้ย นั่นมือหรือ teen
ป้าบ!
“โอ้ยย เธอมาตบฉันทำไมเนี่ยย”
“เมื่อวานทำไมถึงไม่มาตามนัดยะ!!” ฉันชะงักไปทันทีจะให้บอกว่าไงดีล่ะตู
“เอ่อ…..”
"นี้นารูโตะ! รู้รึเปล่าว่าซาสุเกะโดนแย่งไปแล้วน่ะ!"
"ฉันรู้แล้ว"
"หาา แล้วทำไม เธอยังนิ่งอยู่ละ ปกติ เธอจะต้องวีนแตกไปแล้วนิ" นี่เธอเห็นฉันเป็นยัยมารร้ายขนาดนั้นเลยรึไง -_-
"ตอนนี้ที่บ้านเกิดเรื่องนิดหน่อยนะ เลยไม่ค่อยมีเวลามายุ่งกะเรื่องพวกนี้เท่าไหร่" ฉันร่ายยาวให้ฮินาตะ และอิโนะ เพื่อนสาวของฉันฟัง โดนแย่งไม่เท่าไหร่ แต่จะให้เอาของรักที่โดนเสนียดจับกลับคืนมา มันก็ต้องล้างด้วยน้ำมนต์เท่านั้น
"ตายจริง!! แล้วจะเอายังไงต่อไปล่ะ"
"ก็ไม่ยังไง แต่ฉันเป็นนางมารร้ายแห่งแบล็คดราก้อน มันก็ต้องจัดการแบบนางมารก็เท่านั้นเอง หึหึ"
ฉันพูดเสร็จก่อนจะล็อครถ ส่วนเรื่องเสื้อนักเรียนฉันใส่มาแล้วพอดีเก็บไว้ในรถด้วย ยัยเพื่อนสองคนก็เดินตามฉันมา เข้าห้องเรียน จะว่าโชคดีก็ได้น่ะ ที่อาจารย์ไม่เข้าสามชั่วโมง ส่วนซาสึเกะ หึ! พอรู้ว่าข่าวกระจายไปทั่วโรงเรียนเรื่องสำส่อนของตัวเอง ก็ไม่ยอมเข้าเรียนเหมือนกันให้มันได้อย่างงี้สิ
“นารุๆๆๆๆ ดูนั้น!!”
ความคิดเห็น