[sasunaru] Black dragon นางมารร้าย & นายเจ้าชู้

ลำดับตอนที่ #3 : บทที่3

“มีอะไร” เมื่อฉันเดินไปถึง ซาสึเกะเหงื่อตกนิดหน่อย คิดจะมาไม้ไหนอีกล่ะ

“นารุโตะเธอยังโกรธฉันอยู่หรอ” มีคนบ้าที่ไหนบ้างอะที่รู้แฟนตัวเองมีกิ๊กแล้วจะยิ้มแก้มปริ! อย่าว่าแต่โกรธเลยเลิกกันเลยดีมั้ย

“ฉันไม่โกรธนายหรอกซาสึเกะ แต่ว่าตอนนี้เราห่างกันซักพักดีมั้ย” ฉันที่ยืนท้าวเอวอยู่ก่อนจะเอ่ยวาจาเย็นใส่ ซาสึเกะมีท่าทีตาโตทันทีแบบไม่เชื่อหูตัวเอง ตลอด8เดือนที่ผ่านมาฉันไม่เคยเถียง ขึ้นเสียง หรือ แม้แต่ห้ามปรามซาสึเกะเลยซักครั้ง ภายนอกฉันเป็นแค่ผู้หญิงนิ๋มๆ  เซอะเบอะตลอดแค่ใครจะไปรู้ว่าผู้หญิงอย่างันเป็นนางฟ้าให้คราบซาตานนะจะบอกให้

“ทะ..ทำไมล่ะ นารูโตะ ฉันขอโทษเรื่องซากุระนะ เธอยกโทษให้ฉันเถอะนะ” ซาสึเกะที่เริ่มโวยวายขึ้นมาทำให้ทั้งคนที่อยู่ข้างนอกและข้างในหันมามองเป็นตาเดียว จะไม่ให้มองได้ไงในเมื่อฉันยืนคุยอยู่ตรงประตู-.-

“ซาสึเกะ เรื่องนี้เราคุยกันรู้เรื่องแล้ว ไปล่ะ” ฉันที่กำลังจะหันหลังเดินกลับเข้าโตะตัวเอง ก็ถูกซาสึเกะจับแขนไว้ก่อนจะพูดอะไรที่ทำให้ทั้งห้องเงียบกริบ

“เดี๋ยว! นารูโตะเธอจะให้ฉันทำอะไร เธอถึงจะเชื่อฉัน บอกมาเลย ฉันทำให้หมด!!” ฉันที่ทำหน้าตาไม่เชื่อในคำพูดของซาสึเกะ

“ขอร้อง….” ซาสึเกะที่หน้าตาอ้อนวอนทำให้ฉันต้องใจอ่อน ก่อนจะดึงมือของซาสึเกะออกจากแขน และไปกุมมือของเข้าไว้แทนทำให้หน้าตาเขาดูมีความหวัง ฉันจะทำให้แฟนฉันเสียใจได้ไงล่ะ จริงมั้ย ต่อให้ฉันเป็นนางมารร้ายแต่ถ้าสำนึกผิดฉันก็ไม่ว่าอะไรและพร้อมจะให้อภัยอยู่แล้ว

“ฉันจะเชื่อนายอีกสักครั้ง ซาสึเกะ แต่ตอนนี้ฉันขอปรับอารมณ์ตัวเองหน่อย โอเคมั้ย” ฉันพูดก่อนจะยิ้มหวานละลายใจไปให้ซาสึเกะ ก่อนจะปล่อยมือจากซาสึเกะ และเดินออกมา ฉันบอกเลยว่ารอยยิ้มนี้ทำให้ผู้ชายที่เดินผ่านมาหน้าแดงได้ ฟันธง!

เมื่อฉันเดินมานั่งที่โต๊ะของฉันเรียบร้อย ส่วนซาสึเกะก็เดินกลับห้องไปเรียบร้อยแล้ว อ่อลืมบอกฉันไม่ได้อยู่ห้องเดียวกับซาสึเกะหรอก ฉัน อยู่ห้อง6/1/2 ส่วนซาสึเกะอยู่ห้อง  6/1/1 คือนักเรียนระดับหัวกะมันมีเยอะเลยต้องแบ่งออกเป็นอย่างงี้อะนะ ยัยอิโนะที่ตอนแรกคุยเล่นกับยัยฮินาตะ เมื่อฉันมานั่งก็รีบสาระวนเรื่องของฉันทันที

“นารุ แกจะปล่อยไปง่ายๆแบบนี้จริงๆหรอยะ” อิโนะพูดก่อนจะทำหน้าระอากับฉัน

“แกจะคิดมาไปทำไมวะยัยอิโนะ นารูโตะที่ปล่อยไปแบบนี้ก็เพราะมีแผนอะไรในใจแล้วใช่มะ” ฮินาตะ แกคงจะระอาเต็มที่กับเพื่อนของแกใช่มั้ย

“จิงหรอวะ” ยัยอิโนะที่หันมาถามให้แน่ใจ ที่จริงต้องเรียกว่า บังเอิย มีแผนมากกว่าอะนะ

“อืม...แต่ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลา พวกแกก็ดูๆเป็นหูเป็นตาให้หน่อยละกัน” ฉันหันไปสั่งพวกเพื่อนๆ พวกนั้นก็แค่พยักหน้ารับเป็นอันว่ารู้กัน

“เออ ว่าแต่ ทำไมวันนี้แกถึงเอารถคันนี้มาได้ว่ะ” สงสัยอะไรกัน

“แปลกเหรอยะ” ฉันว่าไม่แปลกน่ะ แต่ว่าแค่เด่นนิดๆหน่อยๆเอง  -..-

“ก็เปล่าพวกฉันแค่สงสัยยะ ว่าทำไมถึงเอามา”

“ตอนเช้าพี่ชายฉันโทรมา บอกเสียท่าให้แก๊งค์อื่นจนได้รับบาดเจ็บ”

“หา! แกเสียท่าไม่หน้าเชื่ออะ” เสียงนี้เป็นยัยอิโนะเจ้าเดิม คนอื่นยังไม่แตกตื่นเหมือนแกเลยจะบอกให้

“แล้วแก๊งค์พี่แกจะเอายังไงต่ออะ แล้วจับตัวพวกที่ทำได้รึเปล่า” ฮินาตะที่ทำท่าคุ่นคิดไม่อยากจะบอกเลยว่ายัยเนี่ยนอกจากนิ่งแล้วยังดูโหดเงียบๆยังไงไม่รู้

“เรื่องนี้ฉันก็ไม่รู้รายละเอียดมากน่ะ พรุ่งนี้พี่ฉันจะส่งมาให้อีกที”

“งั้นก็หมายความว่าแก ดูแลแทนพี่ชาย?” ฉันพยักหน้าหงกๆ จะปฏิเสธก็ไม่มีหนทางเอาซะเลย T^T

“แล้วพี่แกตอนนี้อยู่ที่ไหนล่ะ”

“พี่ฉันไปอเมริกาแล้วล่ะ รักษาตัวสามเดือนเดี๋ยวก็กลับ”

“แสดงว่าตอนนี้แก อยู่ไทยคนเดียวอะดิ” อย่าพูดให้ฉันช้ำใจได้มั้ยยัยฮินาตะ

“ฮ่าๆๆ ยัยนารุโดนทิ้งซะแล้ว” นั่น! นี้ละเรียกว่าเพื่อนละ ดูไว้ค่ะทุกคน

“วันนี้ไปผับกันดีมั้ย” ยัยนี้พอแฟนเผลอเป็นอันเที่ยวเลยละ

“ไปมั้ยล่ะ เผลอจะเจออะไรเด็ดๆ” เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นยัยฮินาตะยิ้มเย็นๆแบบนี้ เก๊ากลัววว ><

“ไปได้อยู่แล้ว” ฉันพูดขึ้นก่อนจะได้ยินเสียงประการที่ดัง ประชาสัมพันธ์ดังขึ้น

::ติ๊งต๊อก อุสึมากิ นารูโตะ กรุณามาที่ห้อง ผอ. ด้วยค่ะ อุสึมากิ นารูโตะ มาที่ห้อง ผอ. ด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ ::

“-_-a”>>> หน้าฉัน

“- -]]”>>>หน้ายัยอิโนะกับฮินาตะ

“ป้าแกเรียกอะ”

“อืม งั้นพวกแกกลับไปก่อนเลยก็ได้ ไหนๆก็ไม่ได้เรียนอยู่แล้ว เดี๋ยวฉันไปหาป้าก่อน 2ทุ่มเจอกันที่ผับJCC ละกัน” ฉันพูดเสร็จก็ถือกระเป๋านักเรียนของฉันไปยังตึกอีกตึกหนึ่ง ซี่งเป็นที่ที่ป้าฉันอยู่ส่วยยัย2คนนั้นก็เดินแยกไปอีกทาง

พอฉันเดินมาถึงห้อง ผอ. ไม่ต้องรอ ฉันก็พรวดพลาดเข้าห้องไปเลยพอป้าเห็นมาคนที่มาเป็นใครก็ละสายตาจาก กระดาษa4 และมามองหน้าฉันอย่างเอาเรื่อง ก่อนจะเปิดประเด็นที่เรียกฉันมา

“เจ้าหนูเธอรู้ตัวใช่มั้ยว่าทำอะไรผิด”

“โถ่ววป้า ป้าก็รู้ว่า โตะเป็นคนยังไงอ่ะ”

“ใช่! ฉันรู้ว่าเธอเป็นคนยังไง ฉันถึงได้เตือนเธอนะ!!” เห็นฉันเป็นเด็กล่ะสิ ถึงได้พูดเตือนแบบนี้

“ป้าบางเรื่องโตะก็ยอมๆให้แต่เรื่องหัวใจมันยอมกันไม่ได้หรอกน่ะ” ขอเข้าคำคมวันนี้หน่อยเถอะ ฮ่าๆๆ

“เฮ้อ..เอาเถอะๆๆวันนี้ฉันแค่มาเตือน แต่ที่ฉันเรียกเธอมาในวันนี้เพราะทำตามหน้าที่ ไม่งั้นคนในโรงเรียนหรืออาจารย์บางท่านจะสงสัยเอาว่าเธอได้สิทธิอะไรรึเปล่า” คนในโรงเรียนไม่รู้ว้าฉันเป็นหลานป้าถ้ารู้สิเรื่องใหญ่.แน่ๆๆ เรื่องนี้ฉันรู้ดี

“ป้าพูดแค่นี้ใช่ปะ โตะกลับบ้านก่อนนะ” ฉันพูดเสร็จก็หันหลังกลับและเดินออกจากห้องไป

ฉันไม่คิดว่าเรื่องที่ฉันทำไปเมื่อเช้ามันเป็นเรื่องใหญ่อะไร แต่แค่นี้มันยังน้อยไปด้วยซ้ำ  ไม่ว่าคิดไปทางไหน ตอนนี้ยัยซากุระยังได้เปรียบแต่ฉันเป็นฝ่ายเสียเปรียบ เหอะ! ยิ่งคิดยิ่งโมโห>”<

“นี้แกคือคนที่ประการเมื่อเช้าสินะว่าซาสึเกะเป็นของเธอนะ!!” หืม ฉันหันหลังกลับไปมองก็เจอเข้ากับยัยผู้หญิงสี่คน หน้าตาแต่ละคนก็จัดว่าใช้ได้แต่คำพูดที่พ่นมาเมื่อกี้สถุลใช่ย่อย

“แล้วมันจะทำไม?” ฉันมองหน้ากลับไปด้วยสีหน้าหาเรื่องสุดๆ

“นังนี่ปากดีนัก!! ขอตบซักฉาด!!” พูดเสร็จยัยผู้หญิงคนที่พูดก็ปรีเข้ามาหาฉัน และมือที่ง้างออกมา คิดจะทำอะไรฉันได้รึไง

หมับ!

“โอ๊ยยยย” พอยัยนี่เหวี่ยงมือใกล้จะถึงแก้มขาวๆของฉัน ฉันที่ตั้งตัวนานแล้วก็เลยหลบได้และบีบมือยัยนี่ชนิดที่ว่ากาวดักหนูเรียกพี่

“ยืนเซ่อทำไมล่ะ!! มาช่วยฉันหน่อยสิ” สู้ไม่ได้ก็เอาหมาหมู่เลยน่ะ แต่คิดหรอว่าคนอย่างฉันจะสะท้าน ฝัน!! อีกสามคนเมื่อโดนกระตุ้นด้วยเสียงของผู้หญิงที่ฉันบีบข้อมือไว้อยู่ จึงรีบปรีเข้ามาตามคำสั่ง ฉันที่บีบข้อมือยัยa ก็บิดให้ล้มลงไป ส่วนยัยb ที่ใกล้ตัวฉันที่สุด ฉันก็เหวี่ยงขาไปถีบที่ท้องของยัยbเต็มๆเลยจุกไปตามระเบียบ ส่วยยัยcและd อืมมมคู่บัสดี้ดี ลุยมาพร้อมกันสโลแกนพวกนี้คงหนีไม่พ้น’คนเดียวหัวหายสองคนตายทั้งคู่’(ใช่หรอ) ฉันเลยใช้จังหวะที่เท้าแตะพื้นเปลี่ยนกิริยาของฉันด้วยการบิดข้อมือยัยa ไปอีกทางทำให้ยัยนี่ร้องโหยหวนยิ่งกว่าเปรตขอส่วนบุญซะอีก แต่จังหวะนั้น ฉันก็กระโดดถีบขาคู่ใส่ยัยcและd แค่นี้ก็จบ แต่คนที่เจ็บหนักหน้าจะเป็น ยัยa -_-;;

             “จำใส่สมองเน่าๆของพวกแกไว้ คนที่กล้าหือจะเป็นแบบนี้!!” และก็เป็นอีกครั้งที่คนเดินผ่านไปผ่านมาเมื่อได้ยินคำพูดของฉันก็รีบจ้ำอ้าวไปทำภารกิจของตัวเองแบบหูตาเหลือก ถามว่าฉันสนมั้ย No!! ฉันสะบัดผมตัวเอง ก่อนจะรีบเดินไปหารถของตัวเองทันที สงสัยศตรูจะเยอะจริงๆนะเรา-.-(พึ่งคิดได้)

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เริ่มสั้นลงเรื้อยๆแล้วสิ Q_Q เม้นหน่อยนะค่ะ ผิดตรงไหนก็ขอโทษอย่างสูงค่ะ ตัวข้าน้อยไม่เก่งเรื่องภาษาไทยนะ แฮะๆ