คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : chapter2: เมื่อไม่พูดกัน ?
chapter 2 : เมื่อไม่พูดกัน ?
chapter 2 : เมื่อไม่พูดกัน ?
{Ritz’s part}
“ไอริทเป็นไงมั้งวะ?ลุกขึ้นมาเร็วมึง”
ไอกันพยุงผมขึ้นมา .. ความรู้สึกของผมตอนนี้ ? มันแย่นะฮะ TT มีใครเข้าใจผมบ้างว่าผมไม่ได้ตั้งใจที่จะให้พี่โน่เลิกกับเค้า ผมไม่ได้ตั้งใจให้มันเป็นแบบนี้ พี่โน่ ... ริทขอโทษ :(
“กัน...พี่โน่เค้าเกลียดกูแล้ว”
“ไม่หรอกน่ามึงพี่เค้าแค่โมโห เดี๋ยวพี่เค้าก็หายมึงอย่าคิดมากๆ”
“พี่เค้าเกลียดกูแล้วมึงได้ยินไหมกัน!!!!พี่เค้าเกลียดกูแล้ว .. ฮึกฮือ T T”
“เอ้าริทร้องไห้ทำเชี่ยไรวะ โอ๋โอ๋~ไม่ร้องนะมึง”
ไอกันเข้ามากอดผม .. อย่าบอกมันนะครับว่าผมแอบสั่งขี้มูกใส่เสื้อมันด้วยฟืดฟืด -..- ถ้าถามถึงความรู้สึกของผมตอนนี้ ? แมร่มแย่ครับ ผมไม่ได้ตั้งใจให้มันเกิดขึ้น ผมไม่ได้อยากให้ทุกอย่างมันเป็นแบบนี้ ผมรู้ครับว่าผมก็ผิด ผิดที่ไปทำแฟนของพี่โน่ แต่รีดเดอร์ครับ ผมไม่ได้ตั้งใจ ... พี่โน่ริทขอโทษ :(
#Norit’s condo
เฮ้ออออออออออออออ~ ผมยืนถอนหายใจอยู่หน้าห้อง ผมไม่กล้าเข้าไปผมกลัวครับ ... ผมกลัวว่าพี่โน่จะตะคอกใส่หน้าหมือนตอนเย็น ผมกลัวว่าพี่โน่จะผลักผม ผมกลัวพี่โน่จะพูดคำที่ผมไม่อยากฟังออกมา ผมกลัวว่าพี่โน่จะบอกว่าเค้าเกลียดผม หรือว่าพี่เค้าเกลียดผมแล้วจริงๆ ?
แกร๊กกกกก~~
ผมเปิดประตูแล้วเข้าไป ทำไมห้องถึงมืดแบบนี้ ? พี่โน่ยังไม่กลับหรอ ? มันมืดจริงๆนะครับสารภาพก็ได้ว่าผมโคตรกลัวผี TT ผมรีบเปิดไฟข้างหน้าแล้วกำลังจะเดินไปห้องผม แต่ก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยดังออกมา ผมจึงย่องเบาเงียบๆไปยืนอยู่หน้าห้องของเจ้าของเสียง
"คุณฟังผมก่อนสิ ..... ผมขอโทษจุ๋ย......ที่จูบกับไอริทมันเป็นอุบัติเหตุคุณก็เห็นนี่......ไม่เลยจุ๋ยผมกับไอริทเราอยู่ด้วยกันตั้งแต่เดอะสตาร์แล้วนะ.......มันไม่มีอะไรหรอกน่าผมกับมันไม่ได้คิดอะไรเกินพี่น้อง!!"
อืมมม....ไม่ได้คิดอะไรเกินพี่น้อง?ผมก็ไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้เหมือนกัน ผมกับพี่เค้าสนิทกันมาก จนคนอื่นคิดว่าเราเป็นมากกว่านั้น ผมก็คงเป็นอีตุ๊ดหน้าด้านแบบที่เค้าว่าผมนั่นแล่ะ :) เพราะผมกับพี่โน่เราอยู่ด้วยกันเกือบตลอดเวลา เราจะรู้กันว่าจะไปไหนทำอะไรยังไงจะกลับมากี่โมง ถึงพี่โน่จะมีแฟนแล้วแต่เค้าก็ยังสนใจใส่ใจผมเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน จนบางครั้งพี่ที่ตึกยังแซวว่าพี่โน่ห่วงผมยิ่งกว่าแฟนอีก ผมก็เป็นห่วง ผมสนใจ ผมแคร์พี่เค้ามาก มันมากจริงๆนะครับรีดเดอร์ ... มากจนตอนนี้ผมมีคำถามอยู่ในหัว ... ผมคิดอะไรเกินคำว่าพี่น้องรึเปล่า ?
"เพราะไอริทใช่ไหมคุณถึงจะเลิกกับผม......จุ๋ยอย่าทิ้งผมไปได้ไหม......." เสียงพี่โน่แผ่วเบา มันเบามากเบาจนราวกับว่ากำลังจะหมดแรง
"อืม...ผมเข้าใจแล้วเราต้องเลิกกันจริงๆสินะ"
พี่โน่กับเค้าต้องเลิกกันจริงๆ ? เค้าเลิกกันจริงๆหรอ ? เลิกกันเพราะผมใช่ไหม ? ผมทำให้ทุกอย่างต้องเป็นแบบนี้ ผมทำให้พี่โน่ไม่มีความสุข ผมทำให้พี่ที่เค้ารักผมมากต้องเสียใจ พี่โน่....ผมมันผิดแบบไม่น่าให้อภัยจริงๆ
"พะพะพี่โน่"
"...................." หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้
"เอ่อริทขะขอโทษ"
"...................." กรุณาติดต่อใหม่อีกครั้งค่ะ ~ ไรเดอร์ ! ผมเศร้าอยู่นะว่อยครับเป็นการเป็นงานหน่อย TTOTT
"พี่โน่ ... พี่โน่ฟังริทอยู่รึเปล่า?"
"...................."
"พี่พูดอะไรกับริทหน่อยสิ..อย่าเงียบแบบนี้จะด่าจะว่าริทอะไรก็ได้"
"...................."
"ให้ริทคุยกับพี่จุ๋ยให้เอาไหม ให้ริทขอโทษพี่เค้า พี่กะพี่เค้าจะได้ไม่เลิกกันไง หรือว่าให้ริทย้ายไปอยู่กับไอเซนดีพี่จุ๋ยจะได้ไม่คิดมากเพราะริทอีก รึว่าริทมีแฟนดีไหมพี่โน่จะได้ไม่ต้องถูกจับคู่กับริทไง"
"..................."
"พี่โตโน่...ฮะฮึกริท...ริทขะขอโทษ ฮึกฮึก TT" ผมก้มหน้าลงสะอื้นเบาๆ ผมไม่กล้าเงยหน้าขึ้น เพราะผมไม่อยากเห็นแววตาที่เฉยชามองเหม่อไปแบบไม่สนใจ ทำเหมือนผมไม่มีตัวตนอยู่ตรงนี้ ผมไม่อยากได้โตโน่คนนี้ ... เอาพี่โน่ของผมคนเดิมกลับมาได้ไหม :(
"พี่โน่พี่โน่พี่โน่ๆๆ"ผมเดินไปเขย่าเสื้อพี่เค้าให้พี่เค้าสนใจผม ... ได้ผลครับพี่เค้าหันหน้ามามองผมช้าๆก่อนจะเรียกชื่อผม
"ริท"
"คะครับ"
.
.
.
"อย่ามายุ่งกับกูอีก!!!!!!!!!! ...... ปั้งงงงงงงงงงง~"
จังหวะที่ผมกำลังอึ้ง พี่โน่ผลักผมออกจากห้องก่อนจะกระแทกประตูเสียงดังใส่หน้าผม .. พี่โน่คนที่เคยเป็นห่วงผม พี่โน่คนที่เคยดูแลเอาใจใส่ผม พี่โน่คนที่เคยบอกว่าเค้ารักผมมาก พี่โน่คนที่เคยง้อผมให้หายงอน พี่โน่คนที่คอยเป็นพี่พักพิงเวลาผมเหนื่อยล้า พี่โน่คนที่แฟนคลับจิ้นให้คู่กับผม พี่โน่คนนั้นเค้าหายไปแล้วครับ ... หายไปแล้วจริงๆ
#BMM BAMMY {ชื่อค่ายเพลง5555}
{Tono's part}
โว้ยยยยยยยยยยย!!!!รีดเดอร์ไม่ต้องตกใจนะครับผมแค่หงุดหงิด-______-; ผมเสียใจนะครับที่จุ๋ยบอกเลิกผม .. มันเจ็บมาก ! ผมยอมรับครับว่าสิ่งที่จุ๋ยพูดบางอย่างก็ถูก ผมกับไอตัวเล็ก เอ่อ ... เอาใหม่ผมกับมัน! เราสนิทกันมากและบางทีผมก็ดูแลมันมากกว่าที่ผมดูแลจุ๋ยจริงๆ แต่ผมก็ไม่ได้คิดอะไรแบบนั้น .. พวกคุณเชื่อผมใช่ไหมฮะ = =' ผมรักจุ๋ยครับผมเป็นแฟนกับเธอมาปีนึงได้ มันทำให้ผมเลิกกับแฟน มันทำให้ผมต้องเสียใจ มันทำให้ผมต้องเป็นแบบนี้ เหอะ ! ผมไม่มีทางอยู่ร่วมกับคนแบบมันหรอก .
"เห้ยพี่โน่ตัวเล็กไม่มาพร้อมกันอ่อ?ต้องซ้อมคอนด้วยกันนิ่" ผมหันไปมองเห็นไอฮั่นยืนพิงประตูและยิ้มอย่างหน้าระรื่นชื่นบานมือก็กอดคอไอแกง เห็นแล้วแมร่มหงุดหงิดว่ะครับ !
"มึงเห็นกูมากับใครล่ะ?"ผมหันไปตอบมันหน้านิ่ง
"มาคนเดียว"
"เออ!แล้วจะถามหามันทำไม-____-" ผมเบ้ปากใส่มันแล้วหันไปเล่นไอโฟนต่อ
"น้องแกงของพี่>< พี่โน่แกเป็นอะไรของพี่แกวะ?"
"เอ้า!พี่แกงก็อยู่กับพี่แล้วจะรู้ไหมเนี่ย ถามแปลกๆ" ผมปรายหางตาไปมองมันสองคนหยอกกัน กูล่ะหมั่นไส้ - -
"พี่ฮั่นแกงหวัดดี~"
"อ้าวววพี่กัน><มาเช้าแท้เหลาาาา"
"นี่!น้อยๆหน่อยแกงพี่ยืนอยู่ตรงนี้ทั้งคนหึ่ย~"
"พ่อหมีขี้งอนจังโอ่เอ๊-3-" รีดเดอร์ครับเอามันสองคนไปเก็บที -________-
"เห้ยพี่โน่~"
"ไรมึง"
"ดีกันกับไอริทยัง?สงสารมันว่ะพี่เมื่อวานนะมันร้องไห้จะ...."
"เ-สื-อ-ก-" ผมหันไปด่ามันอย่างเสียอารมณ์ จะพูดหามันทำห่าเหวอะไรวะครับ
"อ้าววคนเค้าพูดดีๆชิไม่คุยด้วยแล้ว ไปหาไอซ์ดีกว่า -3-"
"พี่ฮั่นแกงไอกันมอนิ่งๆ"
"มอนิ่งอะไรของมึงวะริทนี่จะบ่ายละ- -"
"อ้าวหรอกูเบลอๆ" เหอะ ! มันมาแล้วสินะสงสัยจะสะใจที่ผมเลิกกับจุ๋ยมากไปหน่อย เลยยินดีเปรมปรีซะจนดึกดื่น แล้วมันก็เดินมาโต๊ะข้างๆผม ผมปรายตาไปมองมัน ใบหน้าหวานที่ผมเคยบอกว่ามันเป็นผู้ชายที่น่ารักที่สุดในโลกตอนนี้ขอบตาดำคล้ำตาบวม หน้าอิดโรยเหมือนคนพักผ่อนไม่พอ มันวางกระเป๋าลงแล้วก็เดินผ่านหน้าผมไปโดยไม่มองไม่หันมาไม่เซ้าซี้ไม่มาขอโทษผมไม่คุยไม่อะไรเลย ? ขอโทษรีดเดอร์นะครับ ... ไอเวรนี่มันทำให้ผมหงุดหงิด !!
"สองคนนี้เค้าเป็นอะไรกันวะกัน?" เสียงของไอฮั่นดังขึ้น ไอนี่ก็ชอบสอดรู้สอดเห็น - -
"เค้าทะเลา่ะกันอยู่ๆ"
"ยังไงไหนมึงเล่าดิ้" พวกคุณมึงจะนินทาก็ช่วยไปนินทาไกลๆหน่อยเถ๊อะ! พูดดังขนาดนี้ไม่เรียกผมไปนั่งเล่าให้ฟังเลยล่ะ.
"ก็คือมันเป็นงี้..."
"โตโน่ริทลูกผู้ใหญ่ขอคุยเรื่องเพลงในคอนเสิตร์ เร็วๆลูก" ครูแหม่มตะโกนเรียกผมกับมัน
"ทำไมหน้าซีดอย่างนี้ละริทลูก...ไม่สบายรึเปล่าหึ้?"
"เปล่าครับริทไม่ได้เป็นอะไร^ ^"
"โน่ดูแลน้องยังไงเนี่ย ปล่อยให้น้องเป็นแบบนี้หึ๊ !!!"
"ครูแหม่มหมายถึงใครครับ?" ผมเดินเข้าไปใกล้ๆครูแหม่มกับมัน ส่วนพวกไอกันฮั่นแกงก็หูผึ่งด้วยความอยากรู้ - -
"ก็ริทไงลูก" ผมหันหน้าไปมองมัน มันหันหน้าไปมองทางอื่น
"มันเป็นใครหรอครับ?ผมไม่้รู้จัก:)"
"แรงงงง!!!!" เสียงไอเวรสามตัวนั่นพูดขึ้นพร้อมกัน-_____-
"หืมมสองคนนี้มีอะไรกันรึเปล่า?"
"เปล่าครับ/มีครับ"
"สรุปยังไงกันแน่ไหนบอกครูมาซิ ใครเล่าให้ครูฟังได้บ้าง?"
"ผมครับครูแหม่ม" ไอกันสเหร่อยกมือขึ้นมา แล้วครูแหม่มก็ลากมันไปคุยข้างนอกแล้วสักพักก็เดินกลับเข้ามาแล้วบอกให้ผมกับมันไปพบผู้ใหญ่แล้วไปเคลียร์กันเอาเอง ผมก็เดินตามครูแหม่มกับมันไป ยิ่งเห็นหน้ามันผมยิ่งโกรธ ยิ่งเกลียดมัน ยิ่งแค้นที่มันทำให้ผมเลิกกับจุ๋ย !!!
"เอาล้ะโตโน่กับริทนั่งลงได้ๆ มีอะไรทำไมไม่พูดกันหึ๊ .... เฮ้อริทมีอะไรจะพูดไหม?"
"ริทไม่มีครับพี่บอย" ทำเป็นยิ้มเสแสร้งเหอะ !
"แล้วเราล่ะโตโน่ ?"
"ผมมีครับ!" มันลืมตัวหันหน้ามามองผม ก่อนจะรีบหันกลับไปและทำหน้านิ่งเหมือนเดิม
"ว่ามา......"
.
.
.
"ต่อไปนี้ถ้างานไหนมีมัน ที่นั่นจะไม่มีผม !!!!! "
ความคิดเห็น