ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [noritz] ' It's Fake! พวกผมก็แค่สร้างภาพ :)

    ลำดับตอนที่ #12 : chapter12: เพียงแค่เราเข้าใจก็เหนือคำอื่นใดในโลกนี้.

    • อัปเดตล่าสุด 29 ต.ค. 55


    chapter12:เพียงแค่เราเข้าใจก็เหนือคำอื่นใดในโลกนี้.




     
    chapter12: เพียงแค่เราเข้าใจก็เหนือคำอื่นใดในโลกนี้.
    {Ritz's part}
       หลังจากเหตุการณ์ระทึกขวัญช่วงเช้าผ่านไป ? เอาซะผมแทบอยากกลั้นหายใจตาย Y Y ทำไมรายการมันโหดร้ายแบบนี้ โอ้ยตายตายตาย ! ทำให้ผมกับพี่โน่ไม่ค่อยพูดกันไปเลย ส่วนใหญ่จะคุยกันเรื่องงานเรื่องคอนตอนค่ำ ที่พี่ทีมงานเพิ่งเดินมาบอก ? ผมอยากจะบอกพี่เค้าว่า ทำไมไม่มาบอกตอนจะขึ้นเวทีเลยล่ะ ขอบพระคุณครับ = =; ช่วงบ่ายที่ผ่านมาก็มีสัมภาษณ์ชีวิตความเป็นมาชีวประวัติตั้งแต่เป็นเซลล์เล็กเล็กที่นอนลอยอยู่ในท้องแม่ ? ผมรู้แล้วฮะว่าทำไมศิลปินหลายคนถึงไม่ค่อยมาออกรายการนี้ทั้งที่ค่าตัวได้อย่างเยอะ แถมได้มาพักผ่อนฟรีๆสบาย~ เพราะรายการนี้แมร่ง ... ละไว้เรารู้กันเนอะ =___=!
    "มึงร้องเพลงไร?" เสียงของคนที่คุณก็รู้ว่าใครดังขึ้น 
    "เค้าให้ร้องเพลงตัวเอง2เพลง เพงคนอื่นอีกเพลงป้ะ?" ผมละจากการทาครีมแล้วหันไปถามคนตัวสูงที่กำลังแต่งตัวอยู่
    "เห็นเค้าบอกงั้น แล้วมึงร้องเพลงไร?" เออผมจะร้องเพลงอะไรดีโอ้ยให้ตายเหอะไม่มีการบอกกล่าวให้เตรียมตัวเล้ยย ~
    "ยังไม่รู้เลย พี่อะร้องเพลงไร" 
    "ค่อยคิดสดเอา รายการนี้แมร่งงงงงง!!!" ผมอ้าปากอย่างตกใจก่อนจะรีบเอามือตะครุบปากอีคนตัวสูงไว้ ไวเลสติดตัวอยู่นะอย่าลืม Y___Y
    "อื้ออออะไออ๋องอึงอ่อยเอ้ยยย" ผมเอามือไปตีตรงไวเลสบนเสื้อพี่แกแล้วปล่อยมือ พี่โน่ทำหน้าเหมือนนึกขึ้นได้
    "รายการนี้แมร่งโคตรดีเลยว่ะ ทีมงานก้ใจดี๊ใจดี ที่พักก็สวย สนุกมากกกกกกกก พี่ล่ะช้อบชอบ ^ ^" พี่แกพูดขึ้นด้ัวยสีหน้าร่าเริงลั้ลลาปาร์ตี้ ~
    "เออพี่โน่ใช่ๆ ริทก็ชอบแม่มหรรษาลั้ลลาสนุกสนานนนนนรายการนี้สุดยอดเลย><" ผมผิดศีลข้อที่สี่แล้วฮะ ... ห้ามพูดปด -___- 55555555

    "วันนี้นะคะทางโรงแรมเรารู้สึกเป็นเกียรติมากที่รายการตามติดดาวมาถ่ายทำกันที่นี่ และก็เป็นค่ำคืนที่พิเศษม๊ากก>< เพราะมีสองหนุ่มสุดฮอตจากเดอะสตาร์มามอบความสุขให้แขกทุกท่านด้วย ขอเชิญทุกท่านรับชมรับฟังมินิคอนเสิตร์จากโตโน่และริทเดอะสตาร์เลยค่าาาาาาาา~~~" 
       เวทีเล็กๆเรียบๆแต่ดูหรูสมกับโรงแรมที่ราคาแพงลิบลับนั่นแหล่ะฮะ มินิคอนเสิตร์จัดอยู่บริเวณลานกว้างติดชายหาด ได้ยินเสียงคลื่นซัดกระทบฝั่งบรรยากาศดีมากเลยทีเดียว โรงแรมเค้ารู้สึกเป็นเกียรติ ? เช่นกันฮะผมก็รู้เป็นเกลียด!เหมือนกันที่ได้มาถ่ายทำรายการนี้ ... รีดเดอร์อย่าบอกเค้านะฮะว่าผมบ่นอะไรให้ฟังไปบ้าง -..- บนเวทีมีร่างสูงโปร่งออร่าวิ้งยืนร้องเพลงอยู่ เรียกเสียงกรี๊ดจากสาวๆได้ถล่มทลาย พี่โน่ร้องเพลงของตัวเองจบไปสองเพลงก่อนจะร้องเพลง .. เพื่อดาวดวงนั้น ? ห้ะ !! ผมฮาว่ะพี่โน่ร้องเพลงประจำรายการของเดอะสตาร์ คือเพลงมีเป็นร้อยเป็นพันเพลง ? ท่าทางพี่แกจะคิดสดจริงๆแถมยังแหกปากร้องอย่างเมามันสนุกสนาน ... ผมขอโทษแฟนคลับพี่โน่ด้วยนะฮะ ถ้าไม่หน้าด้านทำไม่ได้นะฮะ !!! 555555555 
    "ได้เวลาที่ทุกท่านรอคอยขอเสียงกรี๊ดดังๆให้กับผู้ชายที่น่ารักที่สุดในโลก ริทเดอะสตาร์!!!!!" เสียงของพี่โน่ดังขึ้นแล้ววิ่งลงจากเวทีไป ผมเกาหัวเก้อๆ ผู้ชายที่น่ารักที่สุดในโลก ? -////- เสียงทีมงานซุบซิบแซวพวกผมกันค่อนข้างดัง ผมเดินขึ้นเวทีไปแล้วร้องเพลงชอบก็จีบตามด้วยใช่สิเกือบทุกงานฮะ สองเพลงนี้ ~ แฟนคลับผมหลายคนคงจะบอกว่า กูฟังเพลงนี้จนเบื่อล้ะ ? แห่ะแห่ะ -..-
    "วันนี้ริทไม่ได้จะมาร้องเพลงตัวเองอย่างเดียว แต่เตรียมเพลงๆนึงมาฝากทุกคนด้วย เพลงนี้ความหมายดีมากแล้วก็เพราะมากมากด้วย ริทเลยอยากร้องเพลงนี้ให้ทุกคนได้ฟังหวังว่าคงจะชอบกันเน้อะ ครับ...เปิดเพลงเลยฮะ^ ^" แค่อินโทรดังขึ้นมาก็เรียกเสียงกรี๊ดดังกระหึ่ม เขินนะเออ ><

    ~ใครอาจจะไม่เข้าใจว่าความสัมพันธ์ของเรานั้นมันเป็นเช่นไร ?
    และใครอาจจะเข้าใจผิดและคงคิดไปและคงเข้าใจตามที่เห็น !
    เราอาจจะแยกกันอยู่ ไม่ได้นอนด้วยกันทุกวันทุกคืนอย่างคู่ใคร
    อย่างน้อยมีเธอที่เข้าใใจ แม้จะไม่มีผู้ใดเข้าใจความรักนี้ ~
    คงมีเพียงเราสองคนท่ามกลางหมู่ดาวมากมายที่รู้กันในใจ ...
    มันจำเป็นด้วยหรือที่ต้องอยู่ในกฏเกณฑ์ที่ใครบางคนกำหนดว่ารักเป็นอย่างไร ?


       เสียงกรี๊ดดังอย่างต่อเนื่อง ผมกวาดสายตามองผู้ชมมากมายที่อยู่ข้างล่างเวที บางคนก็ทำหน้าเคลิ้ม หน้าเพ้อ บางคนก็ตะโกนแซวผมว่าร้องให้พี่โน่หรอฮิ้ววว~? ทำตัวเป็นเจ้าของร้านกาแฟแบบพี่แก้มไปได้ -///- ผมชอบเพลงนี้นะ ... มันสื่ออะไรได้หลายๆอย่าง ในตอนนี้ผมกับพี่เค้าก็ไม่ใช่ว่าจะดีกันแล้ว แต่ทุกอย่างมันดีขึ้นเรื่อยๆ แล้วเหตุการณ์เมื่อเช้าผมก็ไม่รู้ว่าพี่เค้าทำไปทำไม?เพื่ออะไร?คิดอะไร? ถ้าเกิดว่าพี่ทีมงานไม่เข้ามาเสียก่อนจะเป็นยังไง ... ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าที่พี่โน่กลับมาทำดีกับผม คุยกับผม ห่วงใยผม ที่ทำไปพี่เค้าอาจจะแค่ทำตามหน้าที่ก็ได้ แต่ผมก็ไม่ได้ขอให้พี่เค้ายกโทษหรือว่าให้อภัยผม เพราะที่เป็นอยู่ตอนนี้มันก็ดีแล้วยังอยู่ข้างๆกัน แบบนี้มันก็ดีแล้วไม่ใช่หรอฮะ ? ไม่จำเป็นที่จะต้องรู้อะไรมากไปกว่านี้ แค่นี้มันก็ดีมากพอสำหรับผมแล้ว :)

    ~ไม่ต้องรู้ว่าเราคบกันแบบไหน ไม่ต้องหาคำคำไหนมาเพื่ออธิบาย .
    ไม่ต้องรักเหมือนคนรักก็สุขหัวใจ <3 เพียงแค่เราเข้าใจ ... ก็เหนือคำอื่นใดในโลกนี้ :) 


      ผมรู้สึกเหมือนผู้ชมข้างล่างไม่ได้สนใจผมแล้วตั้งแต่ประมาณกลางเพลง ? ก่อนจะชี้มาที่เวทีกรี๊ดกร๊าดเขินกัน ผมเกาหัวงงๆแต่ก็ร้องเพลงต่อไปแล้วผมเห็นพี่โน่ที่เดินมาอยู่มุมข้างล่างเวทีก็เงยหน้าขึ้นมองผม แต่สายตาไม่ได้อยู่ที่ผมมันเลยหัวผมไป ? มองอะไรกันวะ ผมเลยหันหน้าไปมองดู โอ้วแม่เจ้าตาเถร o O มีโอพีวีที่กำลังฉายรูปผมกับพี่โน่ช็อตเอ่อ...ฟินเนอเร่ไปเรื่อยๆหลายต่อหลายรูปเหนือศีรษะผม ? แม่งทำอย่างกับ ณ จุดนี้คืองานมงคลสมรสระหว่างภาคิณกับเรืองฤทธิ์ ? เอ่อรีดเดอร์ช่วยปิดหูให้แน่นๆนะฮะ ... รายการเวรอ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก Y Y
       หลังจากคอนเสิตร์ที่แม่งโคตรฟินจบลง ทางโรงแรมก็มอบของขวัญบลาๆก่อนจะถ่ายรูปเป็นที่ระลึก ทีมงานก็กล่าวขอบคุณผมสองคนที่ร่วมมือกับทางรายการเป็นอย่างดี ? แม่งเอ้ย ! ผมเดินเข้าที่พักอย่างเซงเซงก่อนจะเข้าไปอาบน้ำทำธุระส่วนตัวเสร็จเรียบร้อยก็เดินมานอนที่เตียงหยิบไอแพดสีเขียวคู่ใจมาเล่นเกมเพื่อผ่อนคลาย พี่โน่เดินเข้าห้องแล้วมองผมก่อนจะยิ้มให้แล้วเดินเข้าห้องน้ำไป ผมขมวดคิ้วนิ่วหน้าไปหึย~พูดแล้วยังเซงกับรายการนี้ไม่หาย ร่างสูงที่เดินลิ่วๆออกมาแล้วนั่งอยู่ที่ปลายเตียงกลิ่นสบู่หอมๆลอยมาเตะจมูกผม
    "เป็นไรนั่งหน้าบูด?" ผมนั่งเงียบแล้วเล่นเกมต่ออย่างเมามันไม่สนใจคนที่ถามขึ้น คนตัวสูงเขยิบมานั่งบนเตียงพลางเช็ดหัวแล้วสะกิดผม
    "ถามไม่ตอบอยากกลับไปเป็นแบบเดิมช้ะ?" ผมละสายตาจากเกมแล้วมองหน้าคนที่อยู่ตรงหน้า ผมบู้ปากแบบเซงๆ
    "เปล่าาาาริทแค่เซงๆกับเอ่อ..." ผมหยุดไว้แค่นั้นก็แหงล้ะไวเลสแม่งยังอยู่ใต้ชุดนอนของผมอยู่เลย คือกูจะนอนแล้วนะฮะ T_____T คนตัวสูงเหมือนรู้เดินไปปิดไฟห้องจนเหลือแสงไฟสีส้มอ่อนสลัวๆจากหัวเตียง
    "พี่โน่จะนอนแล้วอ่อ?" คนถูกถามเดินลิ่วลิ่วมานั่งข้างๆผมบนเตียงก่อนจะชี้ไปที่โต๊ะข้างเตียงมีสายไวเลสที่ปิดสัญญาณไว้กองอยู่ 
    "เห้ยพี่ถอดไวเลสอ่อ?" คนตัวสูงทำปากจุ๊ๆแล้วแย่งไอแพดในมือผมไปเล่นก่อนจะทิ้งตัวลงนอนอย่างสบายใจ
    "ถอดๆไปเถอะเวลานอนไม่อึดอัดรึไง" พี่โน่ถามขึ้นแต่ตาก็ยังจดจ้องอยู่ที่ไอแพด เออว่ะผมจะนอนโดยทีี่มีไวเลสไม่ได้นะอึดอัดแย่ ผมเลยจัดการกดปุ่มปิดแล้วดึงสายถอดออกก่อนจะเอื้อมตัวผ่านคนตัวสูงที่เล่นเกมอยู่เพราะมีโต๊ะหัวเตียงแค่ฝั่งพี่โน่ คนตัวสูงที่อยู่ใต้ร่างผมสะกิดแขนผม
    "หืมมมมมม?" ผมส่งเสียงถามไปโดยไม่ได้มอง โอ้ย!!โต๊ะแม่งก็อยู่ไกลจังวะผมเอื้อมแขนไปแม่งเอ้ยอีกนิดเดียว Y Y แต่แล้วคนใต้ร่างผมก็ลุกขึ้นมานั่งดื้อๆจนผมหงายหลังแล้วหัวของผมก็ไปกองอยู่ที่ตักพี่แกเรียบร้อย เอ่อสถานการณ์แบบนี้ไม่ค่อยดีมั้ง =[]=!

    {Tono's part}
       ไอเวรนี่แม่งทำผมเตลิดหมดล้ะ ! คนกำลังนอนเล่นเกมอยู่ดีดีแม่งพิเรนมาคร่อมตัวผมไว้ เพียงเพราะจะเอาไวเลสวางที่โต๊ะ บอกกูก็ได้มึงไม่ต้องทำแบบนี้ ! ก็กลิ่นหอมของมันปะทะเข้าหน้าผมเต็มๆ ไม่ไหวแล้วว่อย~ผมเลยดีดตัวลุกขึ้นนั่งเพื่อให้สถานการณ์คลี่คลายลงแต่ก็ไม่ได้ช่วยเลย ... เพราะหัวของมันดังมาหนุนอยู่ที่ตักของผม มันจ้องหน้าผมทำตาปริปๆ ความมือของห้องที่มีเพียงแสงไฟสลัวจากหัวเตียง แต่ทำไมดวงตาของคนตรงหน้ากลับเปล่งประกายอย่างบอกไม่ถูก โอ้ยกูบอกแล้วว่ามึงอย่าน่ารักให้มากY____Y

    ~ปะริ๊งปิ๊งปะริ๊งปิ๊งงงปะริ๊งปิ๊งงง~
       เสียงไอโฟนของผมที่อยู่บนหัวนอนดังขึ้น คนตัวเล็กลุกขึ้นก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบไอแพดที่วางไว้มาเล่นต่อ ผมมองหน้าจอก่อนจะรับสาย
    "เออมีไรไอกัน?" คนข้างหน้าผมหันหน้ามามองประมาณว่าไอกันโทรมาหรอ ?
    ~เห้ยพี่โน่นอนยังวะ ? ผมโทรหาไอริทไม่ติดอะเลยต้องรบกวนโทรหาพี่แทน~ เสียงของไอกันพูดจบลง ผมหันหน้าไปมองคนตัวเล็กตรงหน้า ... ไหนแม่งบอกไอกันแอบชอบไอซ์ไง ? แล้วมีธุระห่าเหวอะไรต้องโทรมาคุยกันดึกดื่นด้วยวะ ?
    "ยังมันก็นั่งอยู่บนเตียงเนี่ยแล่ะแป๊ป" ผมยื่นไอโฟนให้มัน ก่อนจะทิ้งตัวลงเหมือนไม่สนใจสิ่งที่มันคุยกันแต่จริงๆแล้วผมจดจ่อฟังอยู่ = =;'
    "ว่าไงมึง ... เห้ยกูไม่ได้ปิดเครื่องมึงโดนผีหลอกล้ะ ... ก็ห้องมันมีเตียงเดียวสาส .... ยังไม่นอนกูนั่งเล่นเกมอยู่ว่าแต่มึงเหอะโทรมาซะดึกเลยมีไร? .... มึงโทรมาแค่นี้ช้ะ!!วางไปเลยไป๊ .... เออคงถึงตึกบ่ายๆแล่ะ .... ไม่ได้เสร็จเว่ยเชี้ยกันเดี๋ยวกูจะไปบอกไอไอซ์ว่ามึงชอบ .... ไม่รู้ไม่สนเว่ยแค่นี้นะไอดำ!" คนตัวเล็กข้างหน้าหัวเราะอย่างอารมณ์ดีแล้วยื่นไอโฟนมาให้ผม หน้าระรื่นบานชื่นเชียวเหอะ ~
    "เอาไวเลสมาเดี๋ยววางให้" ผมพูดขึ้นแล้วมันก็ส่งมาให้ผมแล้วก็ฉีกยิ้มให้ โอ้ยอย่ายิ้มให้กูแบบนี้ได้ป้ะกูไม่ชอบ -_____-
    "พี่โน่ขอจับมือหน่อยดิ" มันเขยิบมานั่งขัดสมาธิใกล้ๆผมแล้วแบมือเล็กๆมาตรงหน้าของผม อะไรของมันวะ ? แต่ผมก็ยื่นมือไปจับมือมันไว้ ...
    "พี่โน่......" เสียงเรียกชื่อผมเบาเบาดังขึ้นจากคนตรงหน้า สีหน้าของมันเหมือนกำลังเศร้ากำลังคิดอะไรอยู่ 
    "อืมมมมมมมมมม" ผมรับคำมัน มือเล็กๆที่จับมือผมอยู่ีบีบมือผมแน่นจนผมรู้สึกได้ 
    "เรื่องวันนั้น .... ริทขอโทษนะ .... ขอโทษจริงๆ" คนตรงหน้าผมน้ำตาคลอเบ้า ปากบางๆเม้มเป็นเส้นตรงมืออีกข้างที่ว่างอยู่กำลังปาดน้ำตาออก ผมลืมเรื่องนี้ไปแล้วนะบางที .. ลืมไปแล้วด้วยซ้ำว่าคนตรงหน้านี้ทำผมเสียใจ ผมลุกขึ้นนั่งแล้วเอามืออีกข้างจับมือข้างที่ว่างของมันเอาไว้ 
    "ช่างมันเถอะ:)" ผมพูดขึ้นแล้วยิ้มบางๆให้ ไม่รู้สิลึกๆผมก็ยังฝังใจกับเรื่องที่มันทำให้ผมเลิกกับจุ๋ย ถามว่าผมยังโกรธมันมั้ย ? ก็คงจะมีบ้างเป็นบางที ... แต่ตอนนี้ผมเลือกที่จะพูดปัดๆให้คนตรงหน้าผมไม่ต้องคิดมาก ไม่ต้องร้องไห้ พูดเพื่อให้มันยิ้มได้ อาจเป็นเพราะว่าผมกับมันรู้จักสนิทกันมานาน นานมากจนผมรักมัน เอ่อรักแบบพี่น้องนะครับพวกคุณอย่าคิดอย่างอื่น =[]=!!
    "ฮึก...ฮึก....." คนตัวเล็กข้างหน้าผมร้องไห้แล้วกระโดดเข้ามากอดคอผมไว้ ผมก็กอดมันไว้ ... แต่ผมก็รีบผละมันออกทันทีแล้วเอามือขยี้หัวมันอย่างที่ชอบทำ ผมไม่กล้ากอดมันนานเพราะ ? แม่งหอม -______-;
    "เลิกร้องได้แล้วไอเตี้ย:)" ผมยิ้มให้มัน แล้วมันก็ปาดน้ำตาตรงหน้าก่อนจะส่งยิ้มให้ผมแล้วทิ้งตัวลงนอนบนหมอนห่มผ้าซะดิบดี
    "พี่โน่นอนกันๆ" คนตัวเล็กที่นอนอยู่พูดขึ้นแล้วเอามือตบที่ว่างข้างๆ ผมส่ายหน้าแล้วยิ้มก่อนจะทิ้งตัวลงแล้วเอามือท้าวหัวไว้ตะแคงหน้าหามัน
    "เออคราวหลังไม่ต้องใกล้กูมากก็ได้ ... อย่างไอไวเลสเมื่อกี้ฝากกูวางก็ได้กูไม่กัดหรอก" คนตัวเล็กข้างหน้าผมขมวดคิ้วอย่างสงสัย
    "อือคราวหลังริทจะไม่ใกล้พี่โน่แล้วขอโทษนะ^ ^" มันยิ้มบางบางแล้วเขยิบตัวออกก่อนจะตะแคงหน้าหันไปอีกทาง ผมเอื้อมมือไปปิดสวิตซ์ไฟสีส้มบนหัวเตียง ก่อนจะนอนลงแล้วพูดขึ้นเบาๆท่ามกลางความมืดและเงียบ
    "ไม่ใช่อะไรหรอก...." คนตัวเล็กข้างๆหันหน้ากลับมาทางผมเพื่อรอฟังว่าผมจะพูดอะไรต่อ ? ผมพูดประโยคนึงขึ้นมา ... ประโยคที่ทำให้ไอคนที่หันหน้ามารอฟังผมพูดตะกี้ำถึงกับทำอะไรไม่ถูกก่อนจะเอาผ้าห่มคลุมโปงหันหน้าหนีทันที ส่วนผมก็หัวเราะออกมาก่อนจะหลับตาลง ... ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะมีอะไรเกิดขึ้น ? ไม่รู้ว่าผมกับมันจะทะเลาะกันอีกรึเปล่า ? ไม่รู้ว่าจะเป็นยังไง ? มันเป็นเรื่องของวันพรุ่งนี้ แต่วันนี้ตอนนี้ผมมีความสุขแค่นั้นก็พอแล้วครับ :)


    "ก็มึงน่ารัก....กูกลัวจะอดใจไม่ไหว!!!"


    ps:ยังหวานอยู่ -////- อีกซักสองตอนก็น่าจะพอล้ะหึหึ-..-555555
    ขอบคุณรีดเดอร์ที่ยังคงติดตามและรออ่านฟิคเรื่องนี้ต่อ .
    ทุกครั้งที่เข้ามาแล้วเห็นได้อ่านคอมเม้นกำลังใจจากรีดทำให้มีกำลังใจนะเออ ~
    ขอบคุณมากนะคะรักรีดเดอร์ทุกคน รักมากมาย <3

    โน่ริท๖๘'ตลอดไป:)




     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×