ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ 2
2
จนกระทั่ง
ฉันได้อยู่ที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง แต่ว่ามหาวิทยาลัยแห่งนี้เป็นของพ่อ
ฉันเองพ่อของฉันเป็นผู้ซื้อมหาวิทยาลัยแห่งนี้
"มิฟ...มิฟ...ตึก..." มีเสียงเรียกชื่อฉันจากด้านหลัง ฉันจึงหัน
ไปข้างหลังแต่สุดท้ายฉันก็ต้องโดนอะไรสักอย่างที่ชนกับท้องของฉัน
ฉันจุกมากตอนนั้นก็ทำอะไรไม่ไหวแล้วร่างของผู้หญิงคนนั้นที่เป็นเจ้า
เสียงที่เรียกชื่อฉันมาประคองฉันลุกแล้วฉันก็ตะหวาด(กึ่งด่า)
"ยัยช้างน้ำ!!!นี้ท้องฉันน่ะ!!!เธอนี้ซุ่มซ่ามจริงๆเลย นี้ถ้าครั้งนี้ฉันได้
เป็นดาวมหาลัยฉันคงต้องเป็นดาวซินโดก่อนแน่ๆ" และฉันก็มองไปที่
เพื่องของฉันและเพื่อนของฉันมามองหน้าฉันแล้วพูดใส่ฉัน
"ขอโทษน่ะ เผอิญมีข่าวด่วน แต่เดี่ยวนะเมื่อกี้แกเรียกฉันว่าอะไรน่ะ"
เพื่อนฉันเพิ่งรู้ตัวฉันก็วิ่งหนีมันซะแล้ว 555+ แกทำฉันก่อนน่ะยัยช้าง
น้ำ แต่ที่จริงเพื่อนของฉันชื่อ น้ำ เฉยๆแต่มันอวบก็เลยแต่งชื่อใหม่
ให้มันนะ 555+ แต่ฉันก็ต้องซวยอีกเพราะฉันหันไปที่ข้างๆของ แต่ฉัน
หันไปอย่างรวดเร็วฉันก็เลยโดนหนังสือเล่มมหึมาร นี้มันหนังสือหรือว่า
ผีเสื้อสมุทรเนี้ย และโดนต้องไหนไม่โดนมาโดนจมูกของฉานนนนนน
ฉันจึงเอามือมาลูบๆคล้ำที่จมูกและฉันก็มองหน้าส่งสายตาให้กับคนที่ถือ
หนังสือเล่มนั้นยัยช้างน้ำก็ยื่นเฉยแทนที่จะมาช่วยกัน
"เป็นอะไรมากไหมครับ" คนที่ถือหนังสือเล่มนั้นมาถามฉัน ฉันจึงพูด
อย่างกวนๆใส่
"นายตาบอดเหรอ ไม่เห็นเลยเหรอว่าฉันเอามือมาลูบๆคล้ำที่จมูก"
นายนั้นมองสบตาสักพักแล้วก็ยิ้มบางๆให้ฉัน
"เห็นครับ แต่ผมอยากถาม" อีตานี้มันยังไงเนี้ยเดี่ยวก็เจอพระบาทา
ของฉันหรอก
"งั้นเหรอครับ พระบาทาของคุณจะน่ารักเหมือนคุณไหมน้อ" อีตานี้ยิ้ม
ระรื่น แต่รู้ได้ไงเนี้ยทั้งๆที่ฉันพูดในใจน่ะ อีตาบ้า!!!
"ผมอ่านใจได้น่ะครับ และผมไม่ได้ชื่อว่า อีตาบ้า ผมชื่อว่า เค ครับ
ผมไปน่ะ บายๆครับคุณมิฟ" นายนั้นก็โบกมือให้ฉัน ฉันก็ได้แต่ทำหน้า
หงุดหงิดใส่ แต่นายนั้นรู้ชื่อฉันได้ไงเนี้ย!!!!
จนกระทั่ง
ฉันได้อยู่ที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง แต่ว่ามหาวิทยาลัยแห่งนี้เป็นของพ่อ
ฉันเองพ่อของฉันเป็นผู้ซื้อมหาวิทยาลัยแห่งนี้
"มิฟ...มิฟ...ตึก..." มีเสียงเรียกชื่อฉันจากด้านหลัง ฉันจึงหัน
ไปข้างหลังแต่สุดท้ายฉันก็ต้องโดนอะไรสักอย่างที่ชนกับท้องของฉัน
ฉันจุกมากตอนนั้นก็ทำอะไรไม่ไหวแล้วร่างของผู้หญิงคนนั้นที่เป็นเจ้า
เสียงที่เรียกชื่อฉันมาประคองฉันลุกแล้วฉันก็ตะหวาด(กึ่งด่า)
"ยัยช้างน้ำ!!!นี้ท้องฉันน่ะ!!!เธอนี้ซุ่มซ่ามจริงๆเลย นี้ถ้าครั้งนี้ฉันได้
เป็นดาวมหาลัยฉันคงต้องเป็นดาวซินโดก่อนแน่ๆ" และฉันก็มองไปที่
เพื่องของฉันและเพื่อนของฉันมามองหน้าฉันแล้วพูดใส่ฉัน
"ขอโทษน่ะ เผอิญมีข่าวด่วน แต่เดี่ยวนะเมื่อกี้แกเรียกฉันว่าอะไรน่ะ"
เพื่อนฉันเพิ่งรู้ตัวฉันก็วิ่งหนีมันซะแล้ว 555+ แกทำฉันก่อนน่ะยัยช้าง
น้ำ แต่ที่จริงเพื่อนของฉันชื่อ น้ำ เฉยๆแต่มันอวบก็เลยแต่งชื่อใหม่
ให้มันนะ 555+ แต่ฉันก็ต้องซวยอีกเพราะฉันหันไปที่ข้างๆของ แต่ฉัน
หันไปอย่างรวดเร็วฉันก็เลยโดนหนังสือเล่มมหึมาร นี้มันหนังสือหรือว่า
ผีเสื้อสมุทรเนี้ย และโดนต้องไหนไม่โดนมาโดนจมูกของฉานนนนนน
ฉันจึงเอามือมาลูบๆคล้ำที่จมูกและฉันก็มองหน้าส่งสายตาให้กับคนที่ถือ
หนังสือเล่มนั้นยัยช้างน้ำก็ยื่นเฉยแทนที่จะมาช่วยกัน
"เป็นอะไรมากไหมครับ" คนที่ถือหนังสือเล่มนั้นมาถามฉัน ฉันจึงพูด
อย่างกวนๆใส่
"นายตาบอดเหรอ ไม่เห็นเลยเหรอว่าฉันเอามือมาลูบๆคล้ำที่จมูก"
นายนั้นมองสบตาสักพักแล้วก็ยิ้มบางๆให้ฉัน
"เห็นครับ แต่ผมอยากถาม" อีตานี้มันยังไงเนี้ยเดี่ยวก็เจอพระบาทา
ของฉันหรอก
"งั้นเหรอครับ พระบาทาของคุณจะน่ารักเหมือนคุณไหมน้อ" อีตานี้ยิ้ม
ระรื่น แต่รู้ได้ไงเนี้ยทั้งๆที่ฉันพูดในใจน่ะ อีตาบ้า!!!
"ผมอ่านใจได้น่ะครับ และผมไม่ได้ชื่อว่า อีตาบ้า ผมชื่อว่า เค ครับ
ผมไปน่ะ บายๆครับคุณมิฟ" นายนั้นก็โบกมือให้ฉัน ฉันก็ได้แต่ทำหน้า
หงุดหงิดใส่ แต่นายนั้นรู้ชื่อฉันได้ไงเนี้ย!!!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น