ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [S.R. Gang] You Love Me ทำไงดี...รักนายสุดป่วน(10)

    ลำดับตอนที่ #2 : ยินดีที่รู้จัก

    • อัปเดตล่าสุด 3 ก.ย. 60


     ที่นี้ มันที่ไหนกันนะ ไม่ใช้โรงเรียนของฉันนี่  "นี่เธอ มาทำอะไรน่ะ" เสียงใครน่ะ เสียงคุ้นๆเหมื่อนกัน หรือว่า "ทำไม เธอถึง..เออ" ใช่คิวจริงๆด้วย ไม่รู้แหละ ตอนนี้ไม่รู้ทำมั้ยฉันถึงร้องไห้ออกมานะ "เออ...เธอหลงทางหรอ - -" ".....อื่ม " ยังต้องหาทางไปโรงเรียนให้ได้ก่อน "แล้ว โรงเรียนเธอชื่ออะไรล่ะ" คิวถามฉันด้วยน้ำเสียงที่ดูเหมื่อนไม่เคยรับมือกับเหตุการณ์แบบนี้มาก่อน "เออ..Red Jasmine" "งั้นเดียวฉันจะให้คนไปส่งนะ" ขอบคุณนายมากเลยนะคิว เฮ้ย!ไม่ได้สิต้องเรียกคุณสินะ เพราะเขาไม่ใช่คนแบบเรานี้ 

    โรงเรียน Red Jasmine 
    "แอล! ยูแอล!" จ๋าตะโกนเรียกฉัน มาแต่ไกล้ "ทำมั้ยวันนี้เธอถึงมาสาย โรงเรียนจนจะเข้าแล้ว" จ๋าถามฉันด้วยหน้าตาแตกตื้น "เอาไว้อธิบายที่หลังก็แล้วกัน" 
    ฉันพูดทิ้งท้ายแล้ววิ่งไปที่ห้องอย่างรวดเร็ว ให้พอดีกับเวลาที่มีอยู่(ความจริงเหลืออีกตั้ง ชั่วโมง) ฉันรอเวลาพักแล้วอธิบายทุกอย่างที่จ๋าถามมา
    "จริงเหรอที่เธอเจอกับคิวอ่ะ!!" จ๋าพูดซ่ะทุกคนหันมามอง "อุ้ย! ขอโทษค่ะ" จ๋าพูดด้วยความอายเท่าที่มีอยู่ แล้วนั้งลง "แล้วเขามาส่งเธอด้วยหรอ" "ไม่ใช่ เขาให้คนขับรถมาส่ง" ดูเหมือนว่าจ๋าจะตกใจมากกว่าฉันที่เจอเหตุการณ์จริงๆตรงหน้า "แล้วนั้น "อะไรนะที่อยู่ในกระเป๋าเสื้อเธอน่ะ" จ๋าพูดแล้วชี้ไปที่กระเป๋าเสื้อของฉัน รู้สึกว่ามันเป็นกระดาษแผ่นเล็ก "เหมือนนามบัตรเลย" ใช่มันคือนามบัตร นามบัตรของ "นั้นของคิวใช้มั้ยอ่ะ" จ๋ายิบนามบัตรนั้นขึ้นมา แล้วมันก็ใช้จริงๆด้วยของคิวจริงๆ "แต่ มันมาได้ยังไงล่ะ ยูแอลเธอจำได้รึป่าว" "อ๋อหรือว่ามันมาตอนที่หมอนั้นเอาผ้าเช็ดหน้ามาให้ฉันน่ะ" จ๋ามองหน้าฉันไม่หยุด "แล้วผ้าเช็ดหน้าเขาอยู่ไหหนอ่ะ" จ๋าถามถึงผ้าเช็ดหน้าแล้วฉันก็ยิบมาให้ดู เอ่อฉันก็เพิ่งรู้เหมือนกันนะว่า สมัยนี้ต้องเย็บเบอร์โทรติดผ้าเช้ดหน้าด้วยหรอ
    "แอล!ลองโทรหาเขาดูมั้ย" "ไม่อ่ะจ๋า รู้สึกว่าคนอย่างนายคิวเนี่ยนะจะให้เบอร์ง่ายอ่ะ ต้องเป็นรหัสแน่เลย" มันก็จริงนะที่จ๋าพูดถ้าฉันโทรไปอาจจะได้คุยกับนายคิวก็ได้แต่..จากการกระทำของเขาที่ทุกคนเคยรู้ก็ไม่ใช้เล่นเลยนะเพราะงั้น ฉันขอไม่เสี่ยงที่จะโทรไปอาจจะเป็นเบอร์ของพวกโรคจิตก็ได้

    ห้องของยูแอล
    ยูแอลนะยูแอลไม่น่าไม่หลงทางเลย มันดีจะรึป่าวเนี่ย แต่ท่าลองโทรไปอาจจะได้คุยกับคิวก็ได้นะ แต่ต้องแก่ปริศนาที่เขาเอามาให้ก่อนสินะ อาจจะเป็นตัวเลขกลับหลังก็ได้ใครจะไปรู้ ลองก่อนก็แล้วกัน 
    "สวัสดีค่ะ"
    "เอ่อ..."
    "ใช้คุณ คิวรึป่าวคะ"
    "ครับ"
    "เอ่อเรื่องเมื่อเช้าขอบคุณมาเลยนะค่ะ"
    "อ๋อเธอเองสินะที่หลงทางน่ะ คราวหน้าก็อย่าหลง แล้วนี่รู้เบอร์ฉันได้ยังไง"
    "ก็เอาตัวเลขมาเรียงกลับหลังไง"
    "ฉลาดจังนะ แล้วนี้เธอชื่ออะไรหรอ"
    "เอ๋อ ยูแอล ค่ะ"
    "หรอชื่อเหมือนนกเลยอ่ะ งั้งฉันเรียกเธอว่ายัยนกนะ บ่าย"
    "เดี้ยว!!" ไม่ทันอ่ะนายคิวว่างสายอไปแล้ว
    ให้ตายสิอีตาคิวบ้าเอ๋ย ฉันชื่อยูแอลต่างหาก ไม่ใช่นกนะย่ะ แล้วฉันไม่เคยนกนะ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×