ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ออกกำลังกายกันนะ
เคจะเป็นไรมั้ยนะ....เป็นหวัดเองนิ คงไม่ตายหรอก
"คิดอะไรอยู่หรอ จ๊ะ"(จ๋า
"ป่าวนิ"
"หรอ...ไม่ใช่ว่านึกถึงเคอยู่นะ"(จ๋า)
"ป่าว...."
"แล้วทำไมต้องหน้าแดงด้วยหรอยูแอล"(หยง)
".....ชั่งฉันเถอะหน่า!...."
ทำไมต้องหน้าแดงด้วยนั้นสิ ทำไม...
"มาแล้วๆๆ"
ราตรีกับหยงเอาขนมมาเชิฟ
วันนี้เป็นวันหยุดพวกเราเลยมาที่ร้านกาแฟที่ราตรีกับหยงทำงานอยู่
"ที่นี่เย็นจังนะ ไม่อยากกับบ้านเลย"
"นั้นสิ ขนาดฉันที่ทำงานอยู่ก็อยากนอนอยู่ที่นี่เลย"(ราตรี)
ขนาดคนที่ทำงานอยู่ที่นี่ยังอยากอยู่ ดีจังนะ...อยากทำงานที่นี่บ้างจัง
---ลูกค้ามา---
"ยินดีต้อนรับคะ"(หยง)
เป็นพนักงานที่ดีจริงๆเลยนะ^^
แต่ว่า ==" คนที่เดินเข้ามาเป็นพวกS.R.
"ที่นี่เป็นร้านประจำของพวกเขาาหน่ะ"(ราตรี)
"นั้นคือเหตุผลที่พวกเธอมาทำงานที่นี่สินะ"
"ใช่จร้า!"(ราตรี/หยง)
ตอบพร้อมกันอีกนะ...
"อ่าว หวัดดีนะ"(ฟายร์)
"อื้ม หวัดดี"
"S.R.มาครบเลยหรอเนี่ย"(ราตรี)
"ใช่ครับ"(ริว)
"เฮ้อ..."(เรย์)
"ไหว่มั้ยเรย์"(วาย)
"อื้ม...ก็พอได้อยู่"
"เรย์เป็นไรหรอ"(จ๋า)
"ติดหวัดมาจากเจ้าคิวหน่ะ"(ฟายร์)
"หรอ...."(จ๋า)
"นี่ ยูแอล พวกเราอยากให้เธอช่วยหน่อยหน่ะ"(ริว)
"ช่วยหรอ?"
-ห้องของยูแอล-
"ช่วยดูแลเจ้าคิวหน่อยได้มั้ย พอดีพวกเราต้องทำรายงานกลุ่มหน่ะ ขอร้องเถอะนะ"(ริว)
ทำไมต้องดูแลหมอนั้นด้วย ไม่อยากทำแต่รับปากมาแล้วนิ.....
"ชั่งเถอะ รับปากมาแล้วนิ"
-ห้องของคิว-
"นี่...เป็นไงบ้าง"
ฉันไม่น่าถามเลยนะ เพราะคิวนอนโทรมอยู่บนเตียง ห้องหมอนี่สวยและเรียบร้อยกว่าห้องฉันเป็นร้อยเท่า
สภาพของคิวตอนนี่เหมือน......ตัวอะไรสักอย่งที่ตายอยู่บนเตียงเลย
"หิวน้ำจัง..."(คิว)
"น..น้ำ"
ฉันรีบเอาน้ำอุ่นมาให้
เหมือนเด็กจริงๆเลยนะ คิวเนี่ย
แล้วทำไมฉันต้องยิ้มด้วยเนี่ย
"นี่คิว"
"อะไร..."(คิว)
".....ไข้นายสูงขึ้นนะรู้มั้ย"
"ไม่เป็นไรหรอกน่า"(คิว)
"ฉันเกลียดเวลานายพูดว่าไม่เป็นไรจริงๆเลย"
"เธอจะมาดูแลฉันจนกว่าจะหายเลยหรอ"(คิว)
"ป่าว แค่ดูแลจนกว่าเพื่อนของนายจะทำรายงานเสร็จเท่านั้นแหละ"
"รายงานหรอ"(คิว)
"อื้ม"
"สงสัยจะมีรายงานตอนที่ฉันลาป่วยสินะ"(คิว)
"ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน"
"เมี้ยว..."(?)
"คริส..."(คิว)
แมวสีดำเดินเข้ามาจากไหนไม่รู้ ดูเหมือนว่าจะเป็นแมวของคิวมั้ง
"น่่ารัก......ฉันหมายถึงแมวนะ"
อยู่ดีๆ คิวก็ทำหน้าบึง เหมือนไม่พอใจ
"มันมาอยู่เป็นเพื่อนฉันเวลาไม่มีคนอยู่หน่ะ ฉันเลยตั้งชื่อแล้วก็เลี้ยงมัน"(คิว)
"ตอนแรกก็นึกว่ามันโดนคนอื่นจับไปเลี้ยงแล้ว แต่ได้เห็นมันมานี่อีกก็ดีเหมือนกัน"(คิว)
"นายมีเพื่อนแล้วงั้งฉันกลับห้องแล้วนะ"(คิว)
ฉันลุกออกจากโซฟา
"ฉันไม่ให้เธอกลับ"(คิว)
"ไหงงั้งอะ"
"เธอต้องอยู่เป็นเพื่อนฉันสิ"(คิว)
"เห้ย อย่าเดินไปที่ประตูแบบนั้นสิ...."(คิว)
ฉันไม่สนคำพูดของคิวแล้วเดินกลับห้องไป
-ห้องของยูแอล-
"เฮ้อออ ปวดหัวจัง ไม่ใช่ว่าฉันจะติดหวัดคิวมานะ"
วันพรุ่งนี่วันอาทิตย์นี่ ไปซื้อของดีกว่า....
-ห้าง-
"ซื้อจำพวกของกินก่อนแล้วกันนะ"
(ส่วนมากไม่ได้กินอะไรดีๆนอกจากมาม่า)
ฉันเดินไปซื้อของกินแล้วของอีก2-3อย่าง
"แค่นี่น่าจะพอแล้วมั้ง--"
อยู่ดีๆก็มีคนดึงกระเป๋าฉันไป
"เห้ย! นั้นมันของฉัน!"
ฉันรีบวิ่งเอาของไปวางไว้ที่รถแล้ววิ่งตามไป
"นี่! หยุดนะ! วิ่งเร็วเป็นบ้าเลย"
เจ้าขโมยวิ่งช้าลง แบบนี่ก็ได้โอกาศแล้ว
ฉันเร๊งสปีดตัวเองแล้วไปผลักเจ้าขโมยล้มหัวทิ่ม
"ไม่ใช่ของแก่ก็อย่าเอาไปสิ"
ฉันพูดด้วยน้ำเสียงเหนือยหอบแล้วมีผู้ชายคนนึงเดินมา
"เธอนี่วิ่งเร็วกว่าขโมยอีกนะ"(ริว)
"ริว!"
"โทษทีนะที่ไม่ได้ช่วยไว้ เด่วฉันพาเจ้าขโมยไปโรงพักแล้วกันนะ"
"ขอบใจ"
"เด่วฉันส่งเธอกลับไปที่ห้างแล้วกันนะ"(วาย)
"ขอบใจมากนะ"
-ห้องของยูแอล-
"เหนือยๆๆๆ อยากนอนจัง แต่ก็ต้องไปดูแลคิวอีก เฮ้อออ"
"งั้งเธอก็พักไปสิ"(คิว)
"นาย..."
"เข้าห้องคนอื่นอีกแล้ว ฉันรู้นะว่าเธอจะพูดแบบนี้"
"แล้วหวัดนายหล่ะ"
"ลดลงจนเกือบหายแล้ว"
"หรอ..."
อยู่ดีๆ ฉันก็ล้มลงบนเตียง
-ฝ่ายคิว-
"นี่เธอเป็นไรไหม!"
"นี่..เธอมีไข้นิ"
แบบนี้ฉันก็ต้องดูแลเธอตอบสินะ.......แย่ที่สุด..
-------จากคนเขียน------
แง้ ตอนที่แล้วพิมพ์ชื่อด้วยละครหลัดผิดอาาาา จากคิวเป็นเค
สลับกับชื่อแฟนตัวเอง เพราะ ค. เหมือนกันอะ
โทษนะ!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น