ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ความลับ!
"แอล...แอลฟังอยู่รึป่าว?"
"หื่ม! ว่าไงนะ"
ฉันไม่ได้ฟังที่จ๋ษพูดแม้แต่นิดมัวแต่นึกถึงชุดโรงของหมอนั้นฉันจะใส่เล่นก็ไม่ได้สิ เฮ้อจะทำยังไงดีนะ
"เฮ้องั้งฉันเล้าใหม่นะ...เธอเปลี่ยนไปตั้งแต่นายคิวเข้ามา ดูเป็นผู้หญิงมากขึ้น สนิทกับเพื่อนผู้ชายมากขึ้นอีก แต่ดันขาดความมั่นใจกับความรู้ก็เท่านั้น"
"หรอแต่ฉันคิดว่าฉันไม่ได้เปลี่ยนไปเลยนะ"
ฉันเปลี่ยนไปหรอไม่หรอมั้ง ปกติก็เป็นแบบนี้อยู่แล้วนี้
"ไปกันเถอะจ๋า จะหมดเวลาพักแล้ว"
ฉันพูดแล้วเดินนำจ๋า แต่ดูเหมือนจ๋าจะมองฉันด้วยสายตาแปลกๆ
"บ้างทีแอลอาจเปลี่ยนไปเพราะความรักรึป่าวนะ"
จ๋าหยุดพูดแล้วมองมาทีตัวฉัน คำพูดนั้นทำให้ฉันหันหลังมามอง
"ไม่หรอ แล้วจะไปรักใครได้ละคนอย่างฉันน่ะ-"
"มีสิ คิวไง"
ทำไมอยู่ดีก็หน้าแดงขึ้นมาล่ะ..
"ว้าย แอลหน้าแดงด้วยหล่ะ ใช่แน่ๆเลย"
"ไม่ใช่ๆๆๆ "
มันจะใช่ได้ยังไงล่ะคนแบบนั้นใครจะไปชอบ...
ห้องยูแอล
"จ๋า พูดอะไรที่ไม่มีทางเป็นจริงเลยนะ.."
ฉันพูดแล้วล้มตัวลงนอน แต่บางทีมันอาจจะจริงก็ได้...
[ฉันพึ่งรู้นะว่าเธอพักอยู่ที่เดียวกับฉันนะแถมห้องข้างๆด้วย]
จู่ๆคิวก็ทักไลน์มา
"หรอแปลกนะ ฉันคิวว่านายจะอยู่ในบ้านที่มีเมดอะไรแบบนี้มารับใช้นายซะอีก"
[เอาตรงๆนะ ฉันไม่ชอบอยู่ที่บ้านหลังนั้นหน่ะ เพราะพ่อแม่ฉันไม่ค่อยอยู่ เลยต้องอยู่กับป้าแต่ป้าดันชอบใช้เงินที่พ่อกับแม่เอาไว้ให้ใช้เล่นจนหมด ฉันเลยไม่ค่อยชอบป้ามาเท่าไร่]
"หรอ นายเลยย้ายมาอยู่ที่นี้ใช่มั้ย"
[ว่างั้งก็ใช่นะ :)]
[งั้งไปล่ะนะว่างๆจะไปห้องเธอ...]
[บ่าย]
"ไม่ต้องมาหลอกฉันเกรงใจ"
ไม่ทันอีกแล้วหรอเนี้ยให้ตายสิ T T
ตอนเช้า
"วันนี้คงไม่เจอหมอนั้นหลอกมั้ง"ฉันพูดแล้วเปิดประตูห้องออกไป
"ไง"ฉันปิดประตูดอันหน้าคิว
"สังสัยว่าจะตาฝาด"
คิวมาอยู่หน้าห้องฉันได้ยังไงเนี่ย.. ฉันแง้มประตูดูว่าคิวยังอยู่รึป่าว
"ไม่อยู่แล้วนิ สงสัยตาฝาดจริงๆ"
"ตาฝาดอะไรของเธอนะ"
ให้ตายสิคิวอยู่หน้าห้องฉันจริงๆด้วยหรอเนี่ย
"มีอะไรหรอ.."
ฉันถามออกไปโดยไม่คิดอะไร แต่อะไรที่ทำให้คิวดนใจมาอยู่หน้าห้องฉันล่ะ
"ป่าวแค่มาทักเฉยๆ บ่ายยัยนก" คิวพูดแล้วเดินจากห้องฉันไป
โรงเรียน Rad Jasmin
หมอนั้นมาทำไมหน้าห้องฉันนะ หรือจะมาแอบฟัง ไม่หรอๆ ทำไมรู้สึกว่าสมองฉันเริ่มเพ้อเจ้อเรื่องไร้สาระเยอะมากขึ้นนะ สงสัยต้องติดมาจากคิวแน่เลย
"เพ้อถึงคิวหรอ เห็นยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เนี่ย"
"ป่าว ไม่ใช่นะ"
แค่คิดว่าหมอนั้นมาทำอะรหน้าห้องฉัน แต่ว่ามันก็เป็นเรื่องคิวอยู่ดี
"หราาา อย่าให้จับได้ก็แล้วกัน"
จ๋าเดินกลับไปที่โต๊ะ แล้วจ้องฉันใหญ่เลยง่ะ ทำไงดีนะ...
พักกลางวัน
......
"แล้วหมอนั้นได้เข้าห้องเธอรึป่าว"
อดไม่ไว้เพราะเห็รจ๋าจ้องซะขนาดนั้น
"ป่าวหรอ แค่มากวนหน่ะ"
"แน่ใจ เขาอาจจะมาแอบฟังเธอก็ได้"
ทำไมความคิดช่างเหมือนกันซะจริงนะ(ก็เป็นเพื่อนกันไม่ใช่หรอ)
"ไม่หรอม้างง เขาคงไม่ทำอะไรแบบนั้นหรอ"
"แปลกนะ ที่เขาดันไม่อยู่ที่บ้าน มีคนคอยรับใช่ แอลเธอรู้มั้ยว่าทำไม"
จะตอบดีมั้ยนะ เอาเถอะตอบๆไปงั้งแหละ
"ก็เขาบอกว่าไม่ชอบบ้านหลังนั้นหน่ะ"
"รู้เยอะจังน๊าาา"
เอ๋ ฉันแค่ตอบเองนะ เธอถามไม่ใช่หรอ
"ป่าว ซักหน่อย แค่เขาบอกมาหน่ะ"
"แอลรู้มั้ยว่า S.R. Gang ส่วนมากไม่ค่อยมาบอกอะไรแบบนี้หรอกนะ"
"รู้สิ ทำไมจะไม่รู้"
จ๋าก็รู้เยอะนะ แต่มันก็เป็นข้อมูลพื้นฐานที่เราก็รู้ๆกัน
"จะวันเกิดเธอแล้วนี่"
"ใช่แล้ว วันเกิดฉันเหลื่ออีก2วัน ทำไมหรอ"
"ฉันมีของขวัญให้นะ"
"หรอ มันคืออะไรหล่ะ"
"ความลับ"
"หรอ"
ฉันเชื่อว่าความลับ ของจ๋า คงเป็นของขวัญที่ไร้ค่ามากแต่ก็ทำไงได้วันเกิดนิ ของขวัญที่ได้ในวันเกิดต้องพิเศษและดีที่สุดแล้วล่ะ(แม้มันจะแย่ก็ตาม)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น