ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักกุ๊กกิ๊กของยัยสาวห้าว

    ลำดับตอนที่ #2 : ซวยซ้ำซวยซ้อนจิงๆนะเนี๊ย.......

    • อัปเดตล่าสุด 26 มิ.ย. 52



    " ไม่ต้องทะเลาะกันหรอก ฉันเป็นกรรมการได้ว่าใครเดินชนใคร " ยัยช่านั่นเอง

    " งั้นก็รีบๆๆบอกมาซิ   " พูดประสานเสียงกันในทันที

    " ไม่มีใครชนใครก่อนหรอก เธอ 2 คน เดินไม่มองทางทั้งคู่นั่นหละ ^ ^ ทีนี้ก็ไม่มีใครต้องขอโทษใครไงหละ "

    " ไม่มีทาง  O_O! นายนี่มาว่า ฉันก่อนนะ "

    " แล้วเธอจะเอาไงหา -_- "

    " นายก็ต้องขอโทษฉันซิ " - -!  

    " ไม่มีทาง ซะหรอก  " - -*

    " นายเป็นผู้ชายนะ O_O  มาขอโทษผู้หญิงก่อนซิถึงจะถูก "

    " แล้วใครว่าเธอเป็นผู้หญิงหละ  หึ หึ ^ ^ "

    " นายว่าไงนะ O_O "

    " พอเถอะ ทะเลาะกันทั้งวันก็ไม่หยุดแน่ เธอ 2 คน น่ะ ^ ^ "

    " ไม่ได้ ช่า  นายนี่ มาว่าฉันก่อนนะ เธอเข้าข้าง นายนี่เหรอ - -! "

    "  ฉันไม่ได้เข้าข้างใคร เธอ 2 คนก็พอกันทั้งคู่นั่นหละ  "

    " ไปเถอะเดี๋ยวชั้นเลี้ยงข้าวนะริน ไปนะ ^ ^ "

    " เห็นแก่ไอ้ ช่านะ ไม่งั้น ฉันไม่ยอมหรอก  -_-! "

    " เห็นแก่กินหละซิไม่ว่า  "

    " นายงี่เง่า O_o   ฝากไว้ก่อนเถอะ "

    " ไปช่า  ฉันไม่อยากอยู่ตรงนี้แล้ว บรรยากาศ เริ่มเน่าแล้ว  - -** "


    แล้วฉันกับช่าก็รีบเดินไปที่โรงอาหาร ก่อนที่ฉันจะต้องวางมวยกับนายงี่เง่านั่น  ฉันไม่ชอบขี้หน้านายงี่เง่านี่เลย  ทั้งที่ใครๆในห้องต่างก็ชอบนายนี่กันทั้งนั่น  ใครๆๆก็ว่านายนี่ รูปหล่อ เรียนเก่ง  นิสัยดี มีน้ำใจ และอีกมากมาย บลาๆๆๆ  ที่ใครๆๆก็หลงใหล  แต่สำหรับฉันแล้วไม่ได้อยู่ในสายตาเลย ไม่เห็นมีอะไรดี มีดีก็แค่หน้าตา ถึงแม้จะเรียนเก่งก็เถอะ ยังไงฉันก็ไม่ชอบนายนั่นเลย ไม่ถูกชะตาซะเลยให้ตายสิ 

    " ริน ทำไมแกต้องเรียก นาย มาร์ค ว่านายงี่เง่า หล่ะ “

    " ไม่รู้ดิ เห็นหน้าทีไร  อารมณ์เสียทุกที " ไม่รู้ว่าเป็นอะไรเหมือนกัน เห็นทีไรอารมณ์เสียจิงๆนะ  เหมือนนายนั่นสวมหน้ากากอยู่ ยังไงก็ไม่รู้  รู้สึกว่าไม่ใช่ตัวตนจริงของเค้า เหมือนเค้าโกหกทุกคน  ฉันคงรู้สึกไปเองคนเดียวมั้ง เพราะไม่มีใครรู้สึกเหมือนฉันหรอก มีแต่คนหลงนายงี่เง่านั่นเต็มไปหมด

    " ว่าแต่ช่า แกมีอะไรมาอวด เอาออกมาเลยนะ " 

    " จ้าๆๆๆรู้ แล้ว ใจเย็นๆๆดิ  ^ ^ "

    " แต่น แตน แต๊น  นี่ไง ^_^ "

    " ไอ้ช่า >_< แกไปได้มาจากไหนเนี๊ย “ ของที่ช่า เอามาอวดนั้นไม่ใช่อะไรหรอกค่ะ  แต่เป็นรูปถ่ายพร้อมลายเซ็น ของ คิมฮยองจุง  มันรู้ว่าเราบ้า ฮยองจุง มาก >_< 

    " ก็ช่วงปีใหม่ฉันไปเกาหลีมาแกลืมแล้วเหรอ -_- "

    " เออ! ใช่แกบอกฉันแล้วนิ แต่แกไปได้มาได้ไงเนี๊ย โอ้ย! กรี๊ดดดดดดด ว่ะแก >O< "

    " แกดูให้ดีๆนะว่าเค้าเขียนมาว่าอะไร "

    " ไม่จิงง่ะ O_O เค้าเขียนชื่อฉันนี่นา " โอ้ยยยย ตายยยย อย่างงี้ต้องใส่กรอบไว้แล้ว 5555 บ้าไปแล้วฉัน

    " ใช่ดิ เค้าเขียนชื่อแก เพราะฉันบอกให้เค้าช่วยเขียนให้หน่อย "

    " แล้วแกไปรู้จักกับเค้าได้ไง >O< " 

    " แกลืมไปแล้วเหรอว่า ที่บ้านฉันทำธุรกิจกับต่างประเทศ และกำลังหาพรีเซ็นเตอร์โฆษณาตัวใหม่อยู่ "

    " แกอย่าบอกนะว่า ได้เค้ามาเป็นพรีเซ็นเตอร์ให้บริษัท พ่อแกน่ะ O_O "

    " ใช่ซิ  ฉันถึงมีลายเซ็นมาฝากแกไง "

    " โอ้! เพื่อนรัก ฉันรักแกที่สุดในโลกเลยว่ะ >O< ขอกอดหน่อยนะ ช่า จ๋า "

    " เฮ้ย !  ไม่เอาหรอกแก ขนลุกว่ะ แกดีใจก็ดีแล้ว " ลืมบอกไปว่าที่บ้าน ช่า มันรวยค่ะ เป็นบริษัทยักษ์ใหญ่ มันเลยได้ไปต่างประเทศบ่อย แต่มันก็ไม่เคยทำตัวอวดร่ำอวดรวยกับเพื่อนเลย แถมติดดินอีกต่างหาก

    " อยู่ที่นี่กันเองเหรอตามหาซะทั่วเลยนะ -_- " เพื่อนอีกคนของเราเอง เบล ค่ะ

    " ว่าไง เบล ฉันมาหาข้าวกินน่ะ  แกกินข้าวมายัง^ ^ "

    " กินมาแล้ว  แกนี่มีแต่เรื่องกินนะ ริน  -_-* ถ้าไม่ได้กินแกคงต้องร้องไห้แน่เลยว่ะ "

    " แหมแก -_-* กองทัพก็ต้องเดินด้วยท้องซิ ไม่กินฉันก็ไม่มีแรงอ่ะ "

    " เออๆๆ รู้แล้ว ว่าแต่ จะขึ้นห้องเรียนได้ยัง  "

    "  ไปเดี๋ยวนี่แหละ  "


    ห้องเรียนดันอยู่ชั้น 4  ต้องเดินขึ้นไป กว่าจะขึ้นไปถึง ข้าวที่กินมาเมื่อเช้าก็ย่อยกันพอดี  เสียดายจัง -_-  เพื่อนๆในห้องเรียนมีจำนวนหญิงชาย เท่าๆๆกัน ไม่มากไม่น้อย


    " ริน เมื่อเช้าทำไมไม่รอก่อน -_-^ " ชิน นั่นเอง  สงสัยงอน เพราะต้องมาโรงเรียนด้วยกันประจำ

    " โทษที พอดีฉันนัดช่าไว้ตอนเช้า ลืมบอกนายไป "

    " ทีหลังบอกกันก่อนซิ -_-^ "

    " จ๊าๆๆ ขอโทษ "

    " แหม ! กลัว ริน มันจะถูกลักพาตัวไปหรือไงจ๊ะ ชิน " ยัยเบล นั่นเอง

    " ป่าว ไม่ได้กลัวว่าจะถูกกลักพาตัวหรอก  กลัวว่าจะไปลักพาตัวคนอื่นน่ะซิ ฮ่าๆๆ ^ ^ "

    " O_oไอ้ชิน พูดงี้ หมายความว่าไง  "

    " ก็หมายความอย่างที่พูดไงหละ  เธออาจจะไปลักพาตัวผู้ชายก็ได้นี่นา ฮ่าๆๆ^o^ "

    " ไอ้ชิน  นายนี่เป็นน้องชายฉันรึป่าวเนี๊ย  พูดซะฉันเสียหายนะ -_-^ "

    " อ้าว พูดความจริงนะเนี่ย เรากลัวว่าอย่างริน น่ะจะขายไม่ออกน่ะซิ ห้าวอย่างเธอ จะมีใครเอา นอกจากเอาไปแจกให้เค้าฟรีๆๆ  ฮ่าๆๆ ฮ่าๆๆ>o< "

    " ไอ้ชิน  -o-  นาย ...นาย  "

    "  บางทีนะ  ให้ฟรีเค้ายังไม่เอาเลย ฮ่าๆๆ  "

    "  แก! อย่าอยู่ร่วมโลกกันเลย  ตายซะ "

    " โอ้ย! กลัวจังเลย  ^ ^ "

    " นายนี่ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาซะแล้ว " แล้วการไล่กัดกันของ 2 พี่ น้องฝาแฝดก็เกิดขึ้นทั่วห้องเรียน 

    " โครม! โอ้ย เธอ มีตามองทางมั้ยเนี๊ย  -_-* " เสียงนี่มัน - -!

    " นายงี่เง่าอีกแล้วเหรอ - -!!! "


    ความซวยอะไรของฉันเนี๊ยชนนายงี่เง่าถึง 2 ครั้ง คราวนี้เราเป็นฝ่ายผิดซะด้วยซิ ทำไงดีหล่ะ







    +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++



    ดีม่ายดีก้อเม้นท์ด้วยนะคับป๋ม คิกๆๆ >-<

                             






    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×