รักกุ๊กกิ๊กของยัยสาวห้าว

ลำดับตอนที่ #1 : จุดเริ่มต้นของ..

เช้าวันที่  2  มกราคม  วันนี้ยังเป็นวันหยุดช่วงเทศกาลปีใหม่  ที่บ้านเลยมาเที่ยวต่างจังหวัดกัน อ้อ!ลืมแนะนำตัวชื่อ  ริน  ค่ะตอนนี้เรียนอยู่ชั้นม.6 ค่ะ  เป็นสาวโสดมาหลายฝนแล้วค่ะ  ประมาณว่าชีวิตสาวแรกรุ่นอย่างฉันยังมิมีชายใดมากล้ำกลาย หึ หึ  ^o^ หรือไม่มีใครเอาก็ไม่รู้

" เฮ้ !  ริน มากินข้าวได้แล้ว เร็วๆๆเข้า ช้าอดหมดนะ "

นั่นเป็นเสียงน้องชายฉันเอง  เค้าชื่อ  ชิน  เราเกิดห่างกันไม่กี่นาที  ใช่แล้ว! เราเป็นฝาแฝดกัน

" อื้ม ! เดี๋ยวตามไปนะ "

ฉันเกิดก่อนชินไม่กี่นาทีก็จริงนะ แต่ว่าชินก็ดูแลฉันยังกะน้องสาวแน่ะ  เราสองคนสนิทกันมากคงเพราะเราเป็นฝาแฝดกันด้วยหล่ะมั้ง

" มาแล้วเหรอลูก  รีบๆๆมานั่งซะเดี๋ยวกินไม่ทัน  ชิน  แล้วจะเสียใจ มีของโปรดของหนูด้วยนะ "นี่เสียงแม่ของฉันเอง

" สงสัยหนูจะกินไม่ทัน ตาชินแน่ๆๆค่ะ -_- "

" ไม่เป็นไรเดี๋ยวพี่สั่งให้ใหม่นะ ให้ ริน กินคนเดียวเลยดีมั้ย  " นี่ก็พี่ชายฉันเองค่ะ

" ดีเลย >_<   รักพี่ เซจิ ที่สุดเลย "

" เอาหละ! รีบๆๆกินกันนะ เดี๋ยวเราจะได้เดินทางกันต่อ เดี๋ยวถึงบ้านก็ค่ำกันพอดี  -_- "


หลังจากจบประโยคที่ พ่อ บอกพวกเราทุกคนก็ตั้งหน้าตั้งตากันกินข้าวมื้อนั้นกันอย่างอร่อย  ใช่แล้ว ครอบครัวฉัน มีคุณพ่อ คุณแม่ และ พี่ชาย ที่น่ารัก นามว่า เซจิ ค่ะ หลังจากกินข้าวเสร็จพวกเราก็มุ่งหน้าเดินทางกลับเข้ากรุงเทพฯ กัน  ระหว่างทางพวกเราก็แวะเติมพลังทางปากกันมาตลอดทาง  ทำให้กว่าจะมาถึงบ้านก็ค่ำพอดี

" ถึงบ้านซะที -_- " ฉันบ่นออกมา มันเหนื่อยนะ แบบว่านั่งกันจนเมื่อยน่ะ  เพราะต้องฝ่ารถติดในกรุงเทพฯ เข้ามากว่าจะถึงบ้าน ก้นของเราก็ชาพอดี

" บ่นอยู่ได้ ยายก้นหนัก รีบๆๆไปอาบน้ำดิ - -* "

" - -^  "ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใครพูด เจ้า ชิน นั่นเอง มันเป็นน้องหรือเป็นแม่กันแน่นะ ( เริ่มขึ้นมันแล้ว ไหนว่ารักกันงัย )

"  รู้แล้วน่า  ไม่ต้องพูดมาก "

" นี่ แล้วเธอทำการบ้านเสร็จยัง  "

" เรียบร้อยแล้วย่ะ - -*  "

" ขอยืมดูหน่อยดิ  "

" เรื่องอะไรต้องให้นายดู  ไม่มีสมองทำเองรึไง  -_-^ "

" น่าขอดูหน่อย  เดี๋ยวเลี้ยงไอติมนะ >o< "เอาของกินมาล่อ นึกว่าฉันจะติดกับ เชอะไม่มีทาง - -^

" จริงป่าว  ชั้นกินเยอะนะ  - -* " (ไหนว่าไม่ติดกับไงฉันนี่น้า)

" รีบๆๆเอามาซะทีซิ  ยัยคนเห็นแก่กิน " -_-*

" ได้ แล้วอย่าลืมที่พูดหละ ^ ^ "


นายนั่นรู้จุดอ่อนฉันเสมอว่า  ฉันเห็นแก่กินแค่ไหน  ก็แหม ไอติม เนี๊ย ของโปรดเลยนะ  ถ้าเรื่องกินก็ให้ได้ทุกอย่าง แต่ว่าก็ใช่ว่านายนั่นจะมาขอลอกการบ้านกันบ่อยๆๆนะ ทุกที เป็นฉันต่างหากที่ต้องไปลอกหมอนั่น แปลกๆแฮะ  แต่ช่างเถอะ ได้กินไอติมฟรีก็ดีไปอย่าง 


" โทรศัพท์ดังคร้าบบบ รับสายด้วยคร้บบบ " นั่นเสียงมือถือฉันนี่  ใครโทรมานะ

"  หวัดดี " 

" ดีจ๊ะ  ริน  ถึงบ้านยัง "  

" อ้อ! ยัย ช่า ว่าไง  ถึงบ้านแล้วย่ะ มีไร -_- "  เพื่อนร่วมชะตากรรมในก๊วนค่ะ

" ฉันจะโทรมาบอกแกว่าพรุ่งนี้อย่าตื่นสายนะ  ^ ^  ฉันมีอะไรจะมาอวดแก "

" อะไรอ่ะ O_O บอกตอนนี้ไม่ได้เหรอ "

" ไม่ได้เอาไว้รู้เองพรุ่งนี้  ฮุ ฮุ  ^ ^ รับรองว่าแกต้องชอบ "

" เออ ได้ ฉันจะรีบไปย่ะ  แค่นี้ใช่มั้ยธุระของแก "

" จ้า ^ ^ ไว้ เจอกันพรุ่งนี้นะ แกรีบๆๆๆมานะ "

" ย่ะ  -_- "

ยัยช่า มันมีลับลมคมในยังไงไม่รู้  ยังไงพรุ่งนี้ก็ต้องรีบไปหละ ไม่รู้มันมีอะไรมาอวด  ถ้าไม่ถูกใจหละก็น่าดูแน่ -_- รีบเข้านอนดีกว่า 


" น้องคร้าบบบบ  สายแล้วนะคร้าบบบบ ตื่นนอนได้แล้วคร้าบบบ " อื้ม เสียงไรฟะเนี๊ย  หนวกหูชิบ คนจะหลับจะนอน  โอ๊ะๆ นาฬิกาปลุกฉันเองหละ เช้าแล้วเหรอ  เหมือนพึ่งจะได้นอนเอง  รีบแต่งตัวดีกว่านัด ยัยช่า ไว้ด้วย เดี๋ยวมันงอนอีก ยิ่งขี้งอนอยู่ด้วย


" โห! O_O ริน ตื่น เช้าได้ด้วยแฮะ วันนี้สงสัย ฝนตกใหญ่แน่ๆๆๆ "

" แหม! พี่เซจิ  เกินไปป่าวเนี่ย " -_-!  คนยิ่งนอนไม่เต็มอิ่มอยู่ ง่วงชิบเลย

" แล้วจะรีบไปไหนหละ  เจ้าชิน มันก็ยังไม่ตื่น วันนี้เราจะไปก่อนมันเหรอ "   

" ไปก่อนค่ะ ไม่รอแล้ว จะรีบไปหาช่า "

" มีอะไรรึป่าว  ถึงต้องรีบไปแต่เช้าน่ะ  "

" ไม่มีค่ะ ^ ^ ไปแล้วนะค่ะ "

" อ้าว ไม่กินข้าวก่อนเหรอ "

" ไม่เป็นไรค่ะ  ไปกินที่โรงเรียนก็ได้ "


ต้องรีบแล้วหละเดี๋ยวไม่ทันใจยัยช่าแล้วจะได้เรื่อง เพื่อนของฉันคนนี้ เป็นคนหน้าตาน่ารัก  นิสัยดี แต่ขี้งอนเป็นบ้าเลยในก๊วนเรามีด้วยกัน 4 คน มี ช่า  น้ำนิ่ง  เบล  และ ฉันเอง  เรา 4 คน เป็นเพื่อนรักกันมาก เรียนด้วยกันมาตั้งแต่มัธยม เลยคุยกันได้ทุกเรื่อง  แต่ไอ้ช่ามันจะสนิทกับฉันเป็นพิเศษไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร  มันบอกว่าถูกชะตามากๆๆอะไรทำนองเนี๊ย  ก็ไม่รู้ว่าชาติที่แล้วไปเป็นเนื้อคู่มันรึป่าวถึงได้ถูกใจมันซะขนาดนี้ 


" พลัก ! -_- " เหมือนชนอะไรบางอย่าง

" ไม่มีตารึไง  จะรีบอะไรขนาดนั้น ยัยซุ่มซ่าม-_-^ "

" โอ๊ะ ! โทษที คนกำลังรีบ แต่ เอ๊ะ ! นายเรียกฉันว่าอะไรนะ ยัยซุ่มซ่าม เหรอ - -*  " ฉันพูดโดยที่ยังไม่มองหน้าด้วยซ้ำว่าใครที่เดินเข้ามาชน แต่เมื่อเงยหน้าขึ้นมาก็พบว่าคนที่ชนด้วยนั้นไม่ใช่ใครที่ไหน เพื่อนร่วมห้องฉันนั่นเอง

" นี่  -_-^  นาย เดินมาชนคนอื่นแล้วยังจะไม่ขอโทษอีก "

" ใครเดินชนใครกันแน่  เธอต่างหากที่เดินมาชนชั้นน่ะ ซุ่มซ่ามแล้วยังไม่ขอโทษอีก - -* "

" นายต่างหาก ที่เดินมาชนฉันน่ะ "

" เธอนั่นหล่ะที่เดินมาชน  ยังจะมาเถียงอีก "

" นายยยย พูดงี้หาเรื่องกันชัดๆนี่ " ผู้ชายบ้าไรฟะ พูดไม่รู้เรื่อง ผิดแล้วยังไม่ยอมรับผิดอีก



_________________________________________________________________________________



อ่านแล้วเป็นยังงัยบ้าง   ก้อช่วยกันเม้นท์ด้วยนะค่ะ