คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : จับตัวและช่วย
5
“ไม่รู้สิรู้สึกไม่ค่อยยังไงก้อไม่รุ”
“ไม่เปนไรหรอก”เดทตอบ มาทิลด้าก้อยิ้มให้เดทนิดหนึ่ง ทำให้โร ผู้เห็นและได้ยินการสนทนาโดยตลอดนึกฉุนขึ้นมาทันที
“พักผ่อนได้แล้วมาทิลด้า”โร ออกคำสั่งเสียงเข้ม แสดงสีหน้าไม่พอใจมาทิลด้า ก็ได้แต่ทำตาม ส่วนเดท ก็ตั้งหน้าตั้งตาขับเกวียนต่อไป
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
“เอาล่ะพักล้างหน้าล้างตากันที่นี่ก่อนนะ ค่อยเดินทางกันต่อ”โรเวนบอกกับทุกคน ตั้งแต่มาทิลด้าคุยกับเดทโร กับมาทิลด้าก้อยังไม่ได้พูดกันเลย
“นี่ๆ 2 คนนั้นเค้าเปนอะไรของเค้าอ่ะ” 1 ในผู้ร่วมหลับ อาชูร่าถามคนที่อยุ่ใกล้ตัวที่สุด นั่นก้อคือกัส ทุกคนก้อคิดแบบเดียวกันก้อคือ ถามผิดคนแล้วล่ะอาชูร่า และแน่นอนคำตอบทุกคนก้อรู้อยุ่แกใจว่ากัสต้องตอบว่า..
“ไม่รุ”สั้น ห้วน ง่าย ได้ใจความสมกับเปนกัส โทนีย่า น่าชมเชย อิอิ
แล้วทุกคนก้อตกอยู่ในภาวะเงียบ ไม่มีใครปริปากพูดอะไร ซักคน ก่อนที่คนที่ชอบโวยวายอย่างเฟรินจะตะโกนขึ้นมาอย่างเหลืออด
“โว๊ย!!!!จะเงียบกันอีกนานไหมว่ะ เซ็งงงงง โว๊ย!!!!!!!”เฟรินตะโกนเสียงดังลั่นเรียกให้ทุกคนหันไปมองก่อนที่เจ้าตัวจะเดินหายลับเข้าไปในป่า
“นายจะไปไหนนะ?”คาโลเอ่ยถามคนที่กำลังสติแตก
“
”ไม่มีเสียงตอบรับจากเฟริน
“ปล่อยมันไปซักพักเถอะ”คิล เอ่ยพลางเดินเข้ามาตบไหล่ คาดล ป้าบๆ
<<<<ทางด้านเฟริน
“เฮ้ยเซ็ง”เฟรินพูดอย่างไม่สบอารมณ์ขณะเดินมานั่งลงบนโขดหินใกล้น้ำตก
“เจอกันอีกแล้วนะธิดาแห่งความมืด”หญิงสาวอายุราว 18-19 ผมสีม่วง ตาสีส้ม ผิวขาวซีด โผล่ขึ้นมาต่อหน้าต่อตาเฟริน
“เหวอ..โครม!!!!”เฟรินตกใจหงายหลังตกจากโขดหินไป
“พวกเธออีกแล้วต้องการอะไรกันแน่”เฟรินเอ่ยถามหญิงสาวปริศนาพลางพยุงตัวเองขึ้นมาอย่างทุลักทุเล
“ต้องการตัวท่านไง......จัดการ”หลังจากหญิงสาวพูดจบก้อมีไฟฟ้ามาช็อตตรงกลางหลังเฟริน ก่อนสติสุดท้ายจะดับวูบลง เธอได้ส่งกระแสจิตไปบกเจ้าชายแห่งคาโนวาลก่อน
“คาโล ...ช่วยด้วย......”
--------------------------------------------------------------------
<<<<<<ทางด้านคาโล
“คาโล ...ช่วยด้วย.....”
“เฟริน!!!”คาโลตะโกนเสียงทำให้คนรอบข้างหันไปมองก่อนที่โรเวนจะเอ่ย
“เปนอะไรไปคาโล”โรเวนเอ่ยถาม
“พวกมันเริ่มแล้ว...เฟรินกำลังแย่!!”คาโลเอ่ยแค่นั้นทุกคนก้อรีบวิ่งเข้าไปในป่า
“เฟรินๆ.....เฟริน!!!!...เฟรี่จางงงงงง!!”เสียงของทุกคนตะโกนลั่นป่า แต่ก้อไม่เสียงตอบรับจากบุคคลที่กำลังตามหาอยู่เลย
“เฮ้ย!!นั่นมัน
..”คิลตะโกนโหวกเหวกและรีบวิ่งตรงไปที่ที่เฟรินเคยนั่งอยู่
“ผ่าปฐพี!!”ทุกคนตะโกนออกมาเปนเสียงเดียว
“แสดงว่าเฟรินถูกจับไปจากตรงนี้”โรเวนสาธยายจนทุกคนเริ่มปะติปะต่อจนเปนเรื่องราว
“แล้วเราจะเอาไง”มาทิลด้าตั้งคำถาม
“ต้องตาม!!ต้องเอาเฟรินคืมให้ได้!!!”โร ตอบคำถามที่มาทิลด้าตั้งขึ้นพร้อมกับ ส่งยิ้มไปให้มาทิลด้า ส่วนมาทิลด้าก็ยิ้มรับ
“อืม!!!!!”
//*--*--*--*--*--*--*--*--*--*--*--*--*--*--*--*--*--*--*--*--*--*--*--*--*--*--*--*--//
‘เจ็บ’ความรู้สึกแรกเมื่อลืมตาขึ้นมา เฟรินใช้สายตามองไปรอบๆตัวทุกสิ่งว่างปล่าวไม่มีอะไรเลยเทอนอนอยู่ในเตียงที่นุ่มภายในห้องมีสิ่งของล่อตาล่อใจขโมยอย่างเทอเปนอย่างมาก
“ตื่นเร็วกว่าที่คิดนะเนี่ย เฟลิโอน่า”ชายหนุ่มรุ่นราวคราวเดียวกับเทอเดินเข้ามาเข้าห้อง
“นี่นะหรอ ว่าที่เจ้าสาวของข้า วาเรียน่า”ชายหนุ่มเอ่ยคำที่เฟรินสำลักน้ำลายตัวเอง แค่กๆ
“อะไรนะ!!!”เฟรินตะโกนดังลั่นห้อง
“เปนอะไรไปเฟลิโอน่านี่ไงละเจ้าบ่าวของเจ้า ถ้าท่านวาเรียสแต่งงานกับเจ้าไปทั้งเดมอส บารามอส ทั่วทั้งเอเดนตั้งสยบอยุ่แทบเท้าพวกข้า ฮ่าๆๆ555555+”ผู้ที่ได้ชื่อว่าวาเรียน่าอธิบายให้คนที่นั่งอยู่บนเตียงแทบจะหงายหลังตกเตียงไป
“รักษาเนื้อรักษาตัวดีๆล่ะพรุ่งนี้ท่านต้องเข้าพิธีแล้ว”ประโยคต่อมาของวาเรียน่าแทบจะทำให้เฟรินอยากฆ่าตัวตาย แล้วทั้ง 2 คนก้อออกไปทิ้งไว้ให้บุคคลที่อยู่ในห้องทบทวนความจำในเหตุการณ์ต่างและคิดถึงเขาคนนั้นคนที่ไม่รู้ว่ารู้แล้วรึยังว่าเทออยุ่ที่นี่อยุ่ในที่ที่เทอไม่สามารถขอความช่วยเหลือจากใครได้เลย เฟรินเริ่มสอดหาทางหนีทีไล่อย่างรวดเร็ว
“ฉันจะทำยังไงดีคาโล ฉันคิดถึงนาย”เฟรินนอนนิ่งไม่ขยับตัวไปไหนหยาดน้ำใสหยดลงสู่เบื้องล่างทำให้หมอนสีขาวสดต้องซึมชื้น และความอ่อนเพลียก้อบังคับให้เทอต้องปิดเปลือกตาลง
รุ่งเช้า เช้าที่เฟรินอยากให้มันไม่มี ไม่เกิดขึ้น
“ก๊อกๆๆๆ ”เสียงเคาะประตูดังขึ้นสาวใช้ในบ้านของ 2 คนนั่นเดินเอาชุดและอาหารเช้ามาให้เทอสาวใช้ที่ปิดหน้าครึ่ง 1 มันคงเปนระเบียบของที่นี่ เอะ ปิ๊ง!!!! ไอเดียของเฟรินบันเจิดหาจังหวะเหมาะๆเดินอ้อมหลังเอาไม้กวาดตีหัวสาวใช้คนนั้นดัง โป๊ก!!!สาวใช้นอนแน่นิ่งอยุ่เตียงนอนโดยใส่ชุดเจ้าสาวที่มีผ้าปิดหน้าโดยที่เฟรินแต่งชุดคนใช้ที่คนนอกมองยังไงก้อมองไม่ออกว่าเปนเทอ เฟรินย่องเบาออกไปนอกห้องไปปะปนกับสาวใช้ที่ปิดหน้าเช่นเดียวกัน เลยไม่มีใครจำใครได้
เฟรินเดินเสริฟน้ำเสริฟอาหารซักพักก้อหลบออกมาข้างนอกเดินออกจากบ้านของ วาเรียส เดินตรงไปอย่างไร้จุดหมายและเทอก้อถูกใครบางคนดึงเข้าไปในพงหญ้าข้างทางเดินและถูกเดินลากไปจึงถึงบ้านร้างแห่งหนึ่งชายประมาณ 2-3 คนปิดหน้าปิดตาแต่กิริยาท่าทางมันคุ้นๆประหลาด จนถึงบ้านร้างและได้นั่งลงสงบสติอารมณ์ก่อนถึงได้รู้ว่า คนคนนั้นคือ ...
/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
ความคิดเห็น