คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เตรียมตัว+เตรียมใจ
1
วันใหม่ในป้อมอัศวินคนที่ไม่ควรจะตื่อนตอนนี้กลับตื่นเพราะ....
“คิลนายเก็บของเสร็จยัง” เฟรินในคราบสาวน้อยเอ่ยปากถามนักฆ่าหนุ่มเพื่อนร่วมห้อง ครั้งที่ อืม..1,2,3,4,5,6,7,8,9,อ้อ 10
“ยางงงงงงโว้ย!” คิลก้อตอบเฟรินครั้งที่ 10 เหมือนกาน
“นายจะรีบเก็บทามมายกาน” คิลถามคนที่เดินจากเตียงของมันมากระโดดขึ้นเตียงของเขาก่อนตอบคำถามที่นักฆ่าหนุ่มถาม
“ก้อด้ายปัยเที่ยวน้ำตกทั้งที ถ้าแนตื่นสายอีกพวกนาย
...........................................................................................................................................................................................................
“เฮ้ยเฟรินนั่นนายจะรื้อออกมาทามมายว่ะ”
คิลถามเจ้าเพื่อนตัวยุ่งที่(เพิ่ง)เห็นมันรื้อเสื้อผ้าของเขาออกมาทั้งตู้
“ช่วยงายยย”
เฟรินตอบน่าตาเฉยพลางยิ้มแฉ่ง
“พอเลยแกถ้าช่วยแบบนี้นะ” คิลกล่าวอย่างม่ายสบอารมณ์ขณะจับเสื้ออกจากหัว
“ชิ ก้อด้ายว่ะงอนง่ายอย่างนี้เจ้าหญิงแห่งคาโนวาลจาชอบหรอ”
เจ้าตัวยุ่งแซวเพื่อนชายพลางจับจ้องมองใบหน้าของชายหนุ่มที่เริ่มแปรเปนสีเลือดและหายอย่างรวดเร็ว
“ก้อดีกว่าใครบางคนที่ดันไปหลงเสน่ห์เจ้าชายน้ำแข็งแห่งคาโนวาลละหว่า หึหึ”
คิลแซวเพื่อนสาวคืนขณที่กำลังตั้งท่าที่จะโกยอ้าวทุกขณะ
“ไอ้ คิลลลลลลลลลลล”
แล้วศึกระหว่างขโมยกับนักฆ่าเริ่มขึ้น เสียงหอพักของป้อมอัศวินก้อมีเสียงดังมาจากห้องของหัวหน้าป้อม แต่พอมาถึงหน้าประตุทางเข้า
“โป๊ก!! เจี๊ยก!! โอ๊ย!!”
“เฟริน!!!” คิลและคนที่เพิ่งเข้ามาเรียกชื่อคนที่ จะล้มลงไปกองกับพื้น เพราะชนกับสันประตูที่ คาโล เปิดเข้ามาพอดิบพอดี
“เฟริน..เฟริน” คาโลเรียกชื่อคนที่อยู่ในอ้อมแขนที่หลับตาพริ้ม แต่....เปลือกตาข้างหนึ่งของเฟรินเปิดออก เปงสัญญาณหั้ยคาโลรู้ว่า..............................................................
1...2...3...
“ผัวะ!!!”
“55555555555555+ เป็นงัยว่ะคิล
คนที่แกล้งเจ็บหัวเราะร่วนกับผลงานชิ้นเยี่ยมของตนเองที่ฝากไว้บนดวงหน้าขาวๆของนักฆ่าเพื่อนซี้
นักฆ่าหนุ่มก้อด้ายแต่ข่มสตินับ 1-1000 ก่อนจะลดตัวปัยต่อยกับสาวน้อยที่ไม่เจียมบอดี้ ที่ยังหัวเราะยังม่ายหยุด
“ถ้าแกยังไม่หยุดฉันจะต่อยแกแล้วนะ” คิลเอ่ยอย่างไม่สบอารมณ์นักเมื่อเห็นเฟรินยังไม่หยุดหัวเราะ
“ก้อด้ายว่ะ หึหึ” เฟรินยอมหยุดหัวเราะแต่ก้อยัง อดทนอย่างยากเย็น
..
“แล้วนั่นนายจาไปไหนนะ” คิลหันมาถามเฟรินที่ทำท่าจะเดินออกเดินไป(หายโกรธตั้งแต่เมื่อรัยเนี่ย -_-)
“ข้างหน้าซิถามด้าย” เฟรินหันมาตอบพลางแลบลิ้นปริ้นตาใส่ เจ้าชายน้ำแข็งและนักฆ่าหนุ่มที่อยู่ในห้องที่จ้องเจ้าหญิง 2 ดินแดนเป็นตาเดียว
“..เฟริน..” คาโลและคิลพูดขึ้นพร้อม สีหน้า2 คนนั่น บอกชัดเลยว่า ถ้าไม่บอกดีดีตาย สีหน้าที่สามารถทำหั้ยคนอย่างเฟรินนึกหวาดกลัว เจ้าชายและนักฆ่าเป็นครั้งแรก
“เออ..เออ กินข้าวซิว่ะ” เฟรินตอบสีหน้าหวาดๆพลางเดินกลับมาลากเพื่อนรักทั้ง 2 ปัยด้วย
“มีครัยปัยมั้งหรอ” เฟรินถามเจ้าชายข้างตัว ขณะเดินปัยตามระเบียงลงมาที่ชั้นล่าง โดยมีเสียงกรี๊ดกร๊าดของรุ่นน้องม่ายว่าหญิงหรือว่าชายที่เห็น เจ้าหญิง 2 ดินแดน เจ้าชายแห่งคาโนวาล และนักฆ่าแห่งซาเรสเดินลงมา
“รุ่นพี่เฟลิโอน่าครับ” รุ่นน้องผมสีทองตาสีดำ คนหนึ่งเดินมาและยื่นดอกไม้ให้เฟริน ทำให้คนที่รับขนลุก
“ผมชื่อวิเทียวแอบชอบรุ่นพี่มานานแล้วครับ” เด็กรุ่นน้องชื่อวิเทียวบอกรักเฟริน ทำให้เจ้าชายข้างตัว ลดอุณหภูมิในป้อมโดยไม่ต้องสั่งทำให้นักฆ่าหนุ่มหัวเราะร่วนท้องขดท้องแข็ง
และแน่นอนมีคนแรกต้องมีคนที่สองทั้งเฟริน คาโล และคิล กว่าจะปลีกตัวออกมาได้ ก้อเกือบเอาชีวิตไม่รอด และแต่ละคนก็มีดอกไม้คนละสองกำมือทั้งนั้น
“แฮ่ก... แฮ่ก”
“เกือบเอาชีวิตม่ายรอด” เฟรินพูดพลางนั่งพักตรงโคนต้นไม้ใหญ่
~ ณ โรงอาหารดรากอน ~
“เฮ้ย!! พวกนายหอบดอกไม้มาทามมายเนี่ย” ครี๊ดส่งคำถามเมื่อเห็นขโมยตัวดี นักฆ่าไร้สมอง และเจ้าชายน้ำแข็งเดินมา
“ใครว่าอยากหอบมาล่ะวะ” เฟรินว่าพลางนั่งบนโต๊ะ
“ดอกไม้นี้ม่ายเอาช่ายป่ะ”คิลถามเฟรินและคาโลที่กำลังคุยกันกับนักรบตาเดียว
“นายจะเอาก็เอาสิ”ขโมยตัวดีตอบ พลางกวาดดอกไม้ไปให้นักฆ่า
“นายจะเอาไปทำไม” ครี๊ดถามผู้ที่กำลังรวมดอกไม้เข้าด้วยกัน
“ไปให้เรนอนโว้ย” คิลตะโกนตอบขณะวิ่งตรงไปยังป้อมอัศวิน
“เออ.......นายยังไม่ตอบฉันเลยว่ามีใครไปมั่ง” คาโล เฟรินเลิกสนใจคิล และหันมาถามเจ้าชายน้ำแข็งตรงหน้าแทน
ความคิดเห็น