มุมคนเขียนแนวแฟนตาซี

ลำดับตอนที่ #4 : บทเรียน (?) ที่1

สวัสดีค่า ในที่สุดก็คิดออกสักที แอดมินมีบทความให้สมาชิกได้อ่านกัน (และมันคือการด้นสด!+อ้างอิงของคนอื่น)


อย่างแรกเลยแอดมินจะพาสมาชิกไปรู้กับ 7 สาเหตุที่นิยายแฟนตาซีไม่ได้ตีพิมพ์ เพื่อเอาไว้ตรวจกับงานเขียนของตนเอง


 1. สำนวนภาษาที่แสนยืดเยื้อ แต่ใจความมีอยู่นิดเดียว คำผิดคำซ้ำเยอะ คำที่ใช้มักเป็นคำที่คิดว่า​ใช้แล้วสำนวนสละสลวย แต่ไม่ได้เข้ากับบริบทเลย

            "ยกตัวอย่างเช่น ลักแซมเบิร์ก บุรุษหนุ่มผู้มีวิสัยทัศน์กว้างไกล ซึ่งอาจจะมีอนาคตเป็นหนึ่งว่าที่นายกรัฐมนตรีแห่งรัฐวิวานดา นครแห่งการศึกษา ผู้นำพาแสงสว่างมาสู่ประชาชน ได้กล่าวกับหญิงสาวเจ้าของนัยน์ตาสีเบจว่าเขารักหล่อน จะใส่คำพรรณนามาเยอะแยะทำไม ในเมื่อใจความจริงๆ แล้วก็มีแค่ลักแซมเบิร์กบอกรักกับหญิงสาวเท่านั้นเอง"


            2. พล็อตเหมือนๆ กันหมด เช่น ถ้าเขียนโรงเรียนเวทมนตร์ก็จะดำเนินเรื่องเหมือนๆกัน ถ้าเขียนแนวเกมออนไลน์ก็จะวางพล็อตไม่ต่างกัน

            "จริงๆ แล้วบ.ก. ไม่ได้ปฏิเสธพล็อตแนวเหล่านี้หรอกค่ะ แต่ตอนนี้มันมีเยอะจนเกินไป และดำเนินเรื่องเป็นสเต็ปเดียวกัน หากไม่มีการเปลี่ยนแปลงให้ดูแหวกแนวจากเรื่องก่อนๆ มีเอกลักษณ์ที่น่าจดจำ บ.ก.ก็ไม่อาจจะให้เรื่องนั้นผ่านได้"


            3. บทนำไม่น่าดึงดูด เปิดมาก็บรรยายท้องฟ้าสีคราม ใบหญ้าเขียวขจี ในน้ำมีปลาในนามีข้าว ฯลฯ

            "บทนำควรเป็นอะไรก็ได้ที่ดึง​คนอยู่ คืออ่านอยากรู้ฉากต่อไป ไม่จำเป็นต้องปูพื้นเรื่องแบบนิทาน ทำนองว่ากาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว...อยู่มาวันหนึ่ง...และด้วยเหตุนี้... แต่การดำเนินเรื่องไปพร้อมๆ กับปูข้อมูลจะทำให้อ่านแล้วรู้สึกอินกว่า"


            4. ในหนึ่งย่อหน้ามีมุมมองของตัวละครมากเกินไป ตัดไปตัดมาทำให้รู้สึกว่าอ่านแล้วถูกขัดอารมณ์อยู่ตลอดเวลา เดี๋ยวคนโน้นคิด เดี๋ยวคนนี้คิด

             "แนะนำว่า อย่างน้อย ควรมีมุมมองของตัวละครใดตัวละครหนึ่งแค่ตัวเดียวในหนึ่งย่อหน้า พอย่อหน้าต่อไปค่อยสลับมุมมอง จะทำให้อ่านแล้วอิน ไม่รู้สึกสับสน"

5. การกระทำของตัวละครไม่สมเหต​ุสมผล เช่น เป็นนักฆ่าแต่ดันกลัวเลือด จะงอนก็งอนในเรื่องที่ไม่น่าจะงอน เช่น นางเอกไม่กินเส้นกับพระเอกเพราะตอนเด็กๆพระเอกไม่ยอมไปล่าหมีขาวที่ขั้วโลกใต้ด้วย

            "บางคนอาจจะเขียนด้วยความตั้งใจให้เป็นอย่างนั้น เพราะคิดว่ามันคงดูตลกดี หรือแหวกแนวถ้าหากมีตัวละครที่ทำตัวไร้เหตุผลแบบนั้น ซึ่งทั้งนี้ก็ต้องดูบริบทประกอบด้วยว่าสมควรเขียนอย่างนั้นหรือไม่ ไม่ใช่แค่สักแต่เขียนเพื่อความสะใจเพียงอย่างเดียว"


            6. ใส่เรื่องที่ไม่เกี่ยวหรือเป็นประเด็นสำคัญ เช่น ชีวิตความเป็นอยู่ในกลุ่มเพื่อนฝูง เรื่องรักๆใคร่ๆ ประวัติศาสตร์ชาติก่อนของบรรพบุรุษ ฯลฯ

            "ความจริงถ้ามีบ้างเล็กๆน้อยๆ ก็ทำให้นิยายดูมีชีวิตชีวาขึ้น แต่ถ้าหากไปโฟกัสตรงจุดนั้นมากเกินไป จนกลายเป็นเรื่องสำคัญไปพร้อมกับประเด็นหลักของเรื่อง นอกจากจะเฝือแล้วยังทำให้ผู้อ่านไม่เข้าใจว่าตกลงเรื่องจะไปทางไหนกันแน่"


            7. การดำเนินเรื่องสับสน นึกอยากใส่กลอนก็ใส่ จะตัดฉากก็ตัด กระโดดข้ามไปโน่นทีนี่ที แบบไม่ง้อคนอ่าน ใส่ปริศนาเข้ามาเยอะ แต่ไม่เฉลยอะไรเลย หรือไม่ก็เฉลยมาแบบไม่สมเหตุสมผล

___________________________________________________*****______________________________________________________

จากข้อความด้านบนคงจะทราบแล้วนะคะ ว่าเราควรจะปรับนิยายของเราด้านไหนบ้าง

นี่คือลิ้งค์อ้างอิงค่ะ

http://www.dek-d.com/content/writer/25693/7-สาเหตุ-ที่นิยายแฟนตาซีไม่ได้ตีพิมพ์.php

(บอกอีกนิด ลิ้งค์ที่ว่าเขาได้สอบถามกับบ.ก.สำนักพิมพ์สถาพรบุคส์ค่ะ)