คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : [Fic Soul Eater [Soul x Maka] : Do you love me?] to OTAKU_TANG...100%
Fic Soul Eater [Soul x Maka]
Dear : OTAKU_TANG
Do you love me?
Note : จะสอบแล้ว เรื่องนี้ขอสั้นนะจ๊ะ
.......................................................................................................................................
อีตาโซลบ้า!!!!!
ฉันนั่งหน้าบูดอยู่ในห้อง มองเจ้าบ้าหัวหงอกเป็นถั่วงอกกำลังคุยเล่นกับเพื่อนร่วมห้อง
เป็นผู้ชายฉันไม่ว่า แต่ผู้หญิงนี่สิ คือปัญหา
และปัญหามันก็ไม่ได้มีมากมายขนาดนั้น ถ้าผู้หญิงไม่ได้มายืนล้อมรอบตาบ้านั่นอย่างกับเล่นคาโกเมะเลยน่ะสิ!!!!!
“เอ่อ...มากะจัง...หนังสือ...”
สึบากิพูดขึ้นเบาๆหลังจากที่เห็นฉันฉีกหนังสือเล่มหนึ่งจนเละแทบไม่เป็นชิ้น
“อ๊ะ ตายแล้ว พังหมดเลย”
ฉันพูดด้วยน้ำเสียงเหี้ยม ถึงจะรู้ก็เถอะนะ แต่ว่าฉันอดไม่ไหวแล้วจริงๆ
“มากะจังน่ากลัวอ่า...”
แล้วสึบากิก็ไปหลบหลังแบล็คสตาร์ที่นั่งข้างๆที่ดูท่าจะกลัวไม่แพ้กัน
“โซล!! ไปหาภารกิจทำกันเหอะ”
ฉันเอ่ยชวน ก่อนที่เขาจะหันมามองฉันครู่หนึ่ง
“ไม่เห็นรึไง ว่าฉันกำลังยุ่งอยู่...”
ขันติของฉันกำลังเป็นขันแตก!!!!!
............................................................................................................................................
ฉันกลับมาที่ห้องเช่าด้วยจิตใจห่อเหี่ยว โซลไม่กลับมาด้วย บอกว่าจะไปที่อื่น...
ไปเที่ยวล่ะสิ ตาบ้าเอ๊ย...
ฉันวางกระเป๋าลงบนโต๊ะ แล้วเดินไปอาบน้ำ เผื่อว่าสายน้ำจะช่วยให้ความคิดฟุ้งซ่านของฉันหายไปได้บ้าง
เมื่อฉันอาบน้ำเสร็จฉันก็กลับไปทบทวนบทเรียนที่เรียนมา
แต่ฉันอ่านมันไม่รู้เรื่องเลย ให้ตายสิ...
ฉันตัดสินใจปิดหนังสือแล้วเดินไปที่ห้องครัวเพื่อหาอะไรทาน
เปิดตู้เย็นมาก็มีนม กับไข่ จะให้ฉันบริโภคแต่โปรตีนรึไง เดี๋ยวก็โดนอวัยวะท้ายคำว่าโปรตีนซะหรอก อีตาโซลบ้า
ฉันหยิบนมมาขวดหนึ่งแล้วเดินไปนั่งที่โซฟาด้วยความไม่พอใจเท่าไหร่นัก
วันนี้...ฉันอารมณ์เสียทั้งวัน
เพราะหมอนั่นคนเดียว
อีตาบ้าเอ๊ย!!!
......................................................................................................................
วันนี้ฉันตื่นเช้ากว่าปกติ เพราะฉันพยายามหลบเขาอยู่
ในเมื่อนายไม่สนใจฉัน ฉันก็ไม่จำเป็นต้องสนใจนายเหมือนกันนั่นแหละ...
ฉันถอนหายใจเบาๆก่อนจะเดินออกจากห้องเช่า แต่แรงชนของฉันกับใครสักคนทำให้ฉันเซจนเกือบล้ม แต่เขาก็รั้งไว้ได้
โซลนี่เอง...
“ไม่ระวังเลยนะ”
เอ่อสิ...ฉันไม่ได้เหมือนนายสักหน่อย
“ขอบใจ...”
ฉันกระแทกเสียงและกำลังจะเดินออกไป แต่เขาก็กระชากฉันไว้ในอ้อมกอด
“ตื่นเช้าจังนะ...”
นี่คือคำทักทายของนายใช่มะ?
“นายก็เหมือนกันนั่นแหละ ปล่อยฉันได้แล้ว...”
ฉันพยายามดิ้นเพื่อให้ออกจากอ้อมแขนของเขา
“เฮ้ๆ อะไรเล่า ก็ฉันหนาวนี่นา ขอกอดหน่อยสิ จะได้อุ่นขึ้น”
บ้าสิยะ นี่ฤดูร้อนนะ...
“ปล่อยได้แล้ว เจ้าบ้าโซล”
ฉันพูดขณะที่พยายามกลั้นเสียงสะอื้นและน้ำตาที่เริ่มจะไหลออกมา
ไม่รัก...แล้วมากอดกันทำไม...
ไม่รัก...แล้วมาสนฉันทำไม...
อย่าทำให้หัวใจของฉันปั่นป่วนแบบนี้สิ ตาบ้าเอ๊ย!
“เฮ้ นี่เธอ...”
โซลพึมพำเมื่อเห็นน้ำตาของฉัน ก่อนที่เขาจะรีบปล่อยให้ฉันออกจากอ้อมกอดแล้วเปลี่ยนมาจับแขนฉันแทน
“นี่เธอ...”
ฉันไม่ปล่อยให้เขาพูดอะไรทั้งนั้น ฉันจึงระดมทุบอกของเขาอย่างแรงขณะที่ด่าเขาไปด้วย
“อีตาบ้าโซล เจ้าบ้าเอ๊ย นายจะมาสนใจฉันทำไมเล่า แค่เด็กผู้หญิงไม่มีอะไรดีอย่างฉันน่ะ นายจะมาสนใจฉันทำไม ทำไมนายไม่ไปหาผู้หญิงพวกนั้นเล่า มาสนใจฉันทำไม!!!!”
ฉันเริ่มกลั้นน้ำตาที่จะไหลออกมาไม่ไหวแล้ว ก่อนที่มันจะพรั่งพรูออกมา
โซลไม่ว่าอะไรสักคำ ก่อนที่เขาจะรวบฉันเข้าไปกอด
“เธอหึงฉันหรอ?”
ใบหน้าของฉันแดงก่ำ เจ้าหมอนี่พูดอะไรออกมา ฉัน...ฉันไม่ได้หึงสักหน่อย...
รึเปล่านะ...
“ไม่ได้หึงย่ะ ปล่อยฉันได้แล้ว!!!”
ฉันดิ้นไม่ได้เลย แรงของฉันแทบไม่มี อา...
ก่อนที่จะได้พูดอะไรอีก...โซลก็ประทับริมฝีปากของเขาลงมา...
อบอุ่น...
นุ่มนวล...
“หึงฉันจริงๆด้วย...”
เสียงแหบพร่าของเขาเอ่ยข้างหูของฉันทำให้ฉันใบหน้าแดงก่ำโดยไม่รู้ตัว
“ฉันแค่...ไปคุยกับผู้หญิงพวกนั้น...เพื่อหาของขวัญให้เธอก็แค่นั้น...ฉันไม่ได้คิดอะไรกับผู้หญิงพวกนั้นเลย...”
คำพูดของโซลทำให้ฉันรู้สึกดีอย่างประหลาด ในอ้อมกอดของเขา...ช่างอบอุ่นเหลือเกิน
“โกหก”
ฉันยังใจแข็งอยู่ ถึงจะรู้ก็เถอะ...ว่าเขาพูดความจริง
“งั้นก็...”
โซลคลายอ้อมกอดก่อนจะหยิบกล่องของขวัญสีฟ้าสดใสขึ้นมา
“สุขสันต์วันเกิดนะ...มากะ...”
ฉันพูดอะไรไม่ออก ก่อนจะโผเข้ากอดเขาแล้วร้องไห้ออกมาอย่างไม่อายใคร
“แล้วก็...ฉันรักเธอนะ...”
ไร้คำพูดใดมากกว่านั้น เมื่อเขาก้มประทับริมฝีปากอีกครั้ง
อืม...ฉันก็รักนายนะ ตาบ้า
.........................................................................................................................................
เรื่องนี้เสร็จเร็วมว้าก
แต่สั้นแฮะ ขอโทษด้วยนะคะ พอดีอยู่ในช่วงใกล้สอบ
เลยสั้นไปหน่อย หุหุ
Sha lun la
ความคิดเห็น